Οι προκλήσεις του αρέσουν και μία ακόμα τον περιμένει σε λίγες ημέρες. Το Σάββατο 17/1 ο Μιχάλης Ζαμπίδης θα ανέβει στο ρινγκ του Iron Challenge και θα προσπαθήσει να κρατήσει τον Παγκόσμιο τίτλο στην Ελλάδα.

Από την προσπάθειά του κορυφαίου kick boxer δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το Sport24.gr το οποίο είναι χορηγός επικοινωνίας του Iron Challenge.

Αντίπαλος του Μιχάλη Ζαμπίδη είναι ο Harun Kina. Ο Τούρκος αθλητής είχε χάσει πριν από 1,5 χρόνο από τον Iron Mike στη Ρουμανία και τώρα θέλει να πάρει ρεβάνς. Σε αυτή τη μάχη ο Μιχάλης Ζαμπίδης θα έχει στο πλευρό του χιλιάδες Έλληνες οι οποίοι θα κατακλύσουν το κλειστό του Tae Kwon Do.

Ο Μιχάλης Ζαμπίδης, λίγες μέρες πριν ανέβει στο ρινγκ μίλησε στο Sport24.gr για τον αγώνα του με τον Harun Kina, έκανε ένα φλας μπακ στη μεγάλη του καριέρα και έστειλε το δικό του μήνυμα στους Έλληνες φιλάθλους.

Σε λίγες μέρες θα μπείτε στο ρινγκ για το Iron Challenge. Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι στιγμής της καριέρας σας;

"Οι προκλήσεις που έχω αντιμετωπίσει στην πορεία των 23 χρόνων της καριέρα μου είναι πολλές. Μια από τις μεγαλύτερες, ίσως ήταν αυτή το 2000 στην Μελβούρνη της Αυστραλίας όταν κλήθηκα να αγωνιστώ με τον Τούρκο Παγκόσμιο πρωταθλητή Baris Nezif, ο οποίος ήταν αήττητος τα τελευταία 3 χρόνια.

Το στάδιο ήταν γεμάτο κόσμο, περίπου 15 χιλιάδες άτομα, περίπου μοιρασμένο στα δύο από Έλληνες και Τούρκους κι η ατμόσφαιρα ιδιαίτερα φορτισμένη. Τότε ήμουν ένας άγνωστος Έλληνας μαχητής, που δεν περίμεναν ότι θα τα καταφέρω, πίστευαν ότι θα πέσω στους πρώτους δυο με τρεις γύρους. Το φινάλε τους διέψευσε, αφού κατάφερα μετά από 12 σκληρούς γύρους αγώνα, να βγάλω νοκ άουτ τον αντίπαλο μου στον 12 γύρο.

Τότε ξεκίνησαν να γίνονται τα παιδικά μου όνειρα πραγματικότητα, όσα φανταζόμουν στα 13 μου χρόνια όταν έκανα προπονήσεις, τρέχοντας στα αμπέλια της Παλλήνης και ονειρευόμουν ότι παίζω στα μεγαλύτερα σαλόνια του kick boxing και κερδίζω παγκόσμιους τίτλους".

Έχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά ο κόσμος έμαθε το όνομα σας. Ποιο είναι το κίνητρο σας σε μια πορεία που ξεκίνησε ουσιαστικά από το 1992;

"Δυστυχώς ο χώρος των μαχητικών αθλημάτων δεν ήταν ευρέως γνωστός όταν ξεκίνησα. Το οξύμωρο ήταν ότι στην Ελλάδα ήμουν άγνωστος την ίδια στιγμή που στο εξωτερικό ο κόσμος με γνώριζε για τους αγώνες μου, ομολογώ πως ήταν απότομη η προσγείωση κάθε φορά που επέστρεφα στην Ελλάδα μετά από αγώνες, ξύπναγα από το όνειρο, λίγο απότομα θα έλεγα!

Χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια το άθλημα έχει κάνει τεράστια άλματα εξελίξεις και πλέον πολλά γυμναστήρια έχουν kick boxing, πολλά σωματεία υπάρχουν στις γειτονιές και ο κόσμος μπορεί να γυμνάζεται για την αυτοάμυνα του, αλλά και την καλή του φυσική κατάσταση συν φυσικά ότι δίνεται στα παιδιά η ευκαιρία εάν θέλουν να ακολουθήσουν έναν δρόμο όπως αυτός που επέλεξα εγώ σε πολύ δύσκολα χρόνια.

Συνηθίζω να λέω πως ανάλογα το κίνητρο αποδυναμώνεται η θυσία, έτσι και εγώ βρίσκω κίνητρο από την ενέργεια που μου δίνει ο κόσμος καθώς επίσης, όταν αγωνίζομαι στα απέραντα του κόσμου και στα πιο σκληρά ρινγκ του παγκόσμιου kick boxing και ακούγεται ο εθνικός μας ύμνος, κυματίζει η ελληνική σημαία τότε ρίχνομαι στην μάχη και αγωνίζομαι με πρώτο και βασικότερο κίνητρο τις αξίες που έχω βαθύτατα μέσα στην καρδιά μου και το ελληνικό αίμα που κυλάει στις φλέβες μου γιατί εκείνη την στιγμή, εκπροσωπώ μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα".

"Πάσχω από το σύνδρομο της Λερναίας Ύδρας, εάν μου κόψεις ένα κεφάλι βγάζω δύο"

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησής σας με τον kickboxing και τον αθλητισμό γενικότερα έχουν έρθει και δύσκολες στιγμές όπως ο τραυματισμός πριν από περίπου 1,5 χρόνο. Πως καταφέρνει κανείς να ξεπεράσει τέτοιες δυσκολίες και ποιο είναι σημαντικότερο εμπόδιο ο πόνος ή ο φόβος για έναν αθλητή;

"Έχω μάθει να μην το βάζω ποτέ κάτω, λέω πάντα χαριτολογώντας πως πάσχω από το σύνδρομο της Λερναίας Ύδρας, εάν μου κόψεις ένα κεφάλι, τότε βγάζω δυο! Οτιδήποτε και αν έχει συμβεί στη ζωή μου και οι δυσκολίες που έρχονται, γίνονται αρωγοί για να γίνω πιο δυνατός, έμπειρος, επενδυτικά θυμωμένος, να σταθώ ξανά στα πόδια μου και να προχωρήσω παρακάτω με μεγαλύτερη πυγμή κι όρεξη. Κοιτάζω οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα, άγχος, πόνο, φόβο να βρίσκω κάθε φορά τρόπο να τον επενδύω σε θετικό έργο και αδρεναλίνη για την επίτευξη του εκάστοτε στόχου".

Ήταν 31/8/2013 όταν με ομόφωνη απόφαση κερδίσατε τον Harun Kina στη Ρουμανία. Τι θυμάστε από εκείνη την αναμέτρηση;

"Ήταν μια μάχη που ανέτρεψε τις προβλέψεις, μιας και στη Ρουμανία θεωρούσαν τον Τούρκο φαβορί.. Είναι ένας δυνατός αθλητής που είχε βάλει στόχο να με κερδίσει και τελικά δεν τα κατάφερε.

Γι’ αυτό με προκαλεί πολύ καιρό να μοιραστούμε ξανά το ρινγκ, διότι λέει πως δεν ήταν στο 100% της καλύτερης του φόρμας να με αντιμετωπίσει τότε και τώρα που είναι πανέτοιμος, θέλει να με βγάλει νοκ αουτ μπροστά σε όλους τους Έλληνες και να με στείλει για απόσυρση, όπως δηλώνει συνέχεια στα social media".

"Δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια, εγώ απαντώ στο ρινγκ "

Όσο περνά ο καιρός οι προκλήσεις από την πλευρά του αντιπάλους σας ολοένα και πληθαίνουν. Εσείς είστε έτοιμος να μιλήσετε στο ρινγκ;

"Δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια γιατί θεωρώ πως είναι ότι πιο εύκολο να ρητορεύεις λέγοντας ένα σωρό αρνητικά πράγματα για τον αντίπαλο σου, γι’ αυτό πάντα τις ουσιαστικές απαντήσεις μου τις δίνω μέσα στο ρινγκ. Είμαι πολύ καλά και πανέτοιμος να απαντήσω όταν χτυπήσει το καμπανάκι στις 17 Ιανουαρίου και πανέτοιμος να ριχτώ στην μάχη απέναντι σε έναν τόσο προκλητικό και προσβλητικό Τούρκο αθλητή".

Τόσο με τον Harun Kina όσο και με άλλους αθλητές από την Τουρκία έχετε δημιουργήσει μια εξαιρετική παράδοση με το επί μέρους σερί να είναι ήδη στο 9-0. Μπορεί κάτι τέτοιο να παίξει ρόλο στην πνευματική προετοιμασία ενός αγώνα;

"Όπως το σώμα χρειάζεται άσκηση και προετοιμασία, έτσι χρειάζεται και το πνεύμα και σίγουρα τα ερεθίσματα του πνεύματος πρέπει να είναι πάντα πολύ δυνατά για να μπορείς να έχεις κίνητρο και να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που πας να κάνεις και οτιδήποτε αρνητικό, να το επενδύσεις σε θετικό έργο και αδρεναλίνη. Το καλό σενάριο του 10-0 είναι πρόκληση και κίνητρο, ειδικά τώρα που παίζω στην πατρίδα μου, δίπλα στην μοναδική και δυνατή ενέργεια των Ελλήνων".

Για μία ακόμα φορά θα αγωνιστείτε ξέροντας ότι τα μάτια εκατομμυρίων Ελλήνων θα είναι στραμμένα πάνω σας αυτό σας αγχώνει;

"Πάντα όταν αγωνίζομαι μέσα στο «σπίτι» μου τα συναισθήματα είναι έντονα και η ευθύνη που νιώθω μεγάλη. Είναι τιμή άλλα και βάρος γι αυτό το λόγο χρειάζομαι ακόμη πιο καλή συναισθηματική διαχείριση απ’ ότι όταν αγωνίζομαι στο εξωτερικό".

Ποια είναι τα συναισθήματά σας όταν μπαίνετε σε ένα γεμάτο από Έλληνες γήπεδο οι οποίοι σας αποθεώνουν;

"Τα συναισθήματα είναι πολλά, η ενέργεια που παίρνω από τον κόσμο είναι πολύτιμη και σημαντική και με γεμίζει δύναμη για να μπω στο ρινγκ αποφασισμένος για τη νίκη. Κοιτάζω όλη αυτήν την ενέργεια να μην με αγχώνει και να την μετατρέπω σε θετικά αποτελέσματα μόνο".

Για το τέλος θα θέλατε τους στείλετε ένα μήνυμα που τόσα χρόνια σας στηρίζουν;

"Φυσικά, θα ήθελα να πω, πως εκτιμώ βαθύτατα τον κόσμο που με υποστηρίζει τόσα χρόνια και μου δίνει την δύναμη,να μάχομαι ακόμη πιο δυνατά για τα Ελληνικά χρώματα, την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας. Σας περιμένω όλους στο Κλειστό Γήπεδο Tae Kwon Do στις 17 Ιανουαρίου για να δώσουμε μαζί τη μάχη για τον Παγκόσμιο Τίτλο και να τον κρατήσουμε στην Ελλάδα!"