Είμαι ο τελευταίος που θα τολμούσε να προσβάλει, να ειρωνευθεί, πολλώ δε μάλλον να μαγαρίσει οποιοδήποτε εθνικό σύμβολο και ελπίζω πως αυτό που θα γράψω δεν θα παρεξηγηθεί...

Λοιπόν, στις 25 Νοεμβρίου που η Εθνική ομάδα θα παίξει στο Νιούκαστλ με τη Μεγάλη Βρετανία (στο rematch του προ τετραετίας θρίλερ στο Λέστερ), ο φροντιστής Αντρέας Φρατζέσκος μπορεί να κουβαλήσει δυο στολές...

Μία με τα γαλανόλευκα και μία με τα κιτρινόμαυρα...

Τα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ, εννοώ, διότι αίφνης η αποστολή για τον πρώτο αγώνα της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2023 και ασφαλώς για τη συνέχεια, θα βρίθει ΑΕΚτζήδων!

Από πού να αρχίσω και πού να καταλήξω;

Με τον Ζούρο και τον Πιτίνο

Στην ακριανή θέση του πάγκου θα κάθεται ο Σωτήρης Μανωλόπουλος ο οποίος διετέλεσε assistant coach στην ΑΕΚ, στο πλάι του Ντράγκαν Σάκοτα και του Γιούρι Ζντοβτς από το 2015 έως το 2017 και εν συνεχεία, από τον Μάρτιο έως τον Δεκέμβριο του 2017, πρώτος προπονητής.

Ασφαλώς ο νυν προπονητής του Περιστερίου δεν είναι νεόκοπος στην Εθνική ομάδα, καθόσον βρισκόταν στο πλευρό του Ηλία Ζούρου στο Ευρωμπάσκετ του 2011 και στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 2012 και στο πλάι του Ρικ Πιτινό στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 2021.

O θρύλος του Ζήση

Σε ρόλο τζένεραλ μάνατζερ και συνδετικού κρίκου ανάμεσα στην ομάδα και στη διοίκηση της ΕΟΚ θα βρίσκεται ένας από τους θρύλους της Εθνικής, ο Νίκος Ζήσης, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ, όντας παιδαρέλι 17 χρονών το 2000 έως το 2005, όταν μετακόμισε στο Τρεβίζο για να παίξει στην ομάδα που έδωσε τη σκυτάλη στην μεθαυριανή αντίπαλο της "Βασίλισσας" στο Basketball Champions League.

Επιστρέφει λοιπόν στις επάλξεις μετά από πέντε χρόνια, ευδοκίμως τερματίσας την μακρά, λαμπρή και ένδοξη σταδιοδρομία του που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει 273 συμμετοχές σε όλη τη γκάμα των Εθνικών ομάδων από τις 17 Ιουλίου του 1998 έως τις 17 Σεπτεμβρίου του 2015, 2.689 πόντους και έξι μετάλλια (2-2-2).

Το να αναρωτηθεί κάποιος τι σημαίνει η Εθνική ομάδα για τον Ζήση είναι περιττό: ακόμη κι αν κάποιος δεν το ξέρει, δεν το διάβασε, δεν το άκουσε, δεν το είδε και δεν το κατάλαβε, ιδού η εξομολόγηση του στο SPORT24.

Ο Κότσης και ο Ντικούδης

Στο πόσο του μάνατζερ της Εθνικής βρίσκεται από το 2014 ο Κώστας Κότσης , ο οποίος νωρίτερα και για οκτώ χρόνια (2001-2009) είχε τον ίδιο ρόλο στην ΑΕΚ και συνέδεσε το όνομα του με την επική ανατροπή στους τελικούς κόντρα στον Ολυμπιακό και την κατάκτηση του τίτλου μετά από 32 χρόνια νηστείας και καρτερίας το 2002.

Σε εκείνη την ιστορική ομάδα της ΑΕΚ, εκτός από τον Ζήση είχε πρωταγωνιστικό ρόλο ο Δήμος Ντικούδης, μέλος του νέου ΔΣ της ΕΟΚ και υπεύθυνος των Εθνικών ομάδων.

Ο Λαρισαίος φόργουορντ ουσιαστικά καλείται να παίξει τον ρόλο που είχε ο αείμνηστος Γιώργος Κολοκυθάς, τον οποίο ο Ντικούδης γνώρισε κατά τη θητεία του στην Εθνική ομάδα.

Ο Ντικούδης φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο από τις 23 Ιουλίου του 1997 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 2007, έπαιξε σε 144 ματς και σκόραρε 1.319 πόντους.

Στην ΑΕΚ κατέγραψε τρεις διαφορετικές θητείες: ως παίκτης από το 1998 έως το 2003 και τη σεζόν 2010-11 και ως μάνατζερ τη σεζόν 2013-14.

Η παράδοση της ΑΕΚ

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η καινούργια έκδοση της Εθνικής ομάδας μοστράρει τέσσερα πρώην στελέχη της ΑΕΚ και μένει να φανεί τι ρόλο θα παίξει αυτή η συγκυρία που πάντως δεν είναι η πρώτη και προφανώς θα επεκταθεί και με παίκτες που είτε αγωνίζονται τώρα στην "Ένωση" ή φόρεσαν στο παρελθόν τη φανέλα της,.

Παρεμπιπτόντως ο Μανωλόπουλος θα είναι ο δέκατος προπονητής της Εθνικής που θα έχει καθίσει και στον πάγκο της ΑΕΚ!

Προηγήθηκαν ο Μίσας Πανταζόπουλος, ο Θέμης Χολέβας, ο Φαίδων Ματθαίου, ο Κώστας Μουρούζης, ο Βαγγέλης Νικητόπουλος, ο Αμερικανός Ρίτσαρντ Ντουκσάιρ, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Φώτης Κατσικάρης και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, χώρια οι κατά καιρούς συνεργάτες τους, όπως ο Δημήτρης Πρίφτης.

Τον Βαγγέλη Λιόλιο ο Μανωλόπουλος τον γνώριζε μόνο κατ’ όψιν, ένα "γεια" έλεγαν στους αγώνες των ομάδων του με τον Προμηθέα και αυτό ήταν όλο...

Την Τετάρτη το Περιστέρι έπαιξε τον πρώτο αγώνα του στη φάση των ομίλων του FIBA Europe Cup στο Μινσκ απέναντι στην Τσμόκι...

Το τηλεφώνημα στην Κωνσταντινούπολη

Την Πέμπτη το μεσημέρι στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, που ήταν ο ενδιάμεσος σταθμός στην επιστροφή στην Αθήνα, κτύπησε το κινητό τηλέφωνο του και είδε ένα άγνωστο νούμερο...

Το σήκωσε, άκουσε τον Βαγγέλη Λιόλιο να του συστήνεται και από εκείνη τη στιγμή χρίσθηκε κατ’ ουσίαν προπονητής της Εθνικής. Την Παρασκευή συναντήθηκαν στα γραφεία της ΕΟΚ στο ΟΑΚΑ και alea jacta est...

Ο κύβος ερρίφθη!

Ένα βράδυ στον Άγιο Θωμά

Δεν καμώνομαι τον scouter, ούτε βεβαίως τον προφήτη, αλλά στην περίπτωση του Σωτήρη Μανωλόπουλο καμαρώνω ότι έπεσα μέσα από την πρώτη στιγμή!

Ήταν 28 Μαρτίου του 2001, στο γήπεδο του Αγίου Θωμά, όπου το Μαρούσι αντιμετώπιζε την Ούνικς Καζάν στον επαναληπτικό ημιτελικό του Κυπέλλου Σαπόρτα (σκορ 93-81)

Μια εβδομάδα νωρίτερα οι Ρώσοι είχαν νικήσει την ελληνική ομάδα με 95-87 και η ρεβάνς που ήταν εξ ορισμού δύσκολη για το Μαρούσι έγινε ...μανίκι στη λήξη του ημιχρόνου, όταν ο πίνακας έδειχνε σκορ 43-54.

Θυμάμαι λοιπόν, ότι έδωσα το μικρόφωνο στον Δημήτρη Χατζηγεωργίου που βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο κι αυτός είχε μαζί του τον Μανωλόπουλο, ο οποίος δεν αγωνιζόταν λόγω τραυματισμού.

Προς μεγάλη έκπληξη μου, άκουσα τον τότε αρχηγό της ομάδας όχι μονάχα να λέει... νεράκι το ποίημα του, αλλά και να τεκμηριώνει εν συνόψει τους λόγους για τους οποίους το Μαρούσι θα νικούσε και θα προκρινόταν στον τελικό της Βαρσοβίας, όπερ και εγένετο...

"Θα γίνει καλός προπονητής"

Με το που πήρα πάλι τον λόγο και πριν από το διαφημιστικό διάλειμμα, είπα "λοιπόν μου φαίνεται πως όταν το κόψει από παίκτης, ο Σωτήρης θα γίνει καλός προπονητής" και να που έγινε.

Και καλός προπονητής και προπονητής της Εθνικής στο... πόδι του Δημήτρη Ιτούδη ένα κι εφόσον βεβαίως δώσει την έγκριση του ο Αντρέι Βατούτιν.

Προτού αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, αντί του Ντούσκο Ιβάνοβιτς (Μάιος 2015) και κάνει το ντεμπούτο του κόντρα στον Πανελευσινιακό, ο Μανωλόπουλος είχε πάρει το βάπτισμα του πυρός στον πάγκο του Μακεδονικού χάρη στα... νεύρα του Γιώργου Καλαφατάκη!

Ο "αντ’ αυτού" του Καλαφατάκη

Τη σεζόν 2015-16 ο "Καλάφας" τιμωρήθηκε μα αποκλεισμό δυο αγωνιστικών και άφησε στο πόδι του τον συνεργάτη του, που μάλιστα υπήρξε άπταιστος!

Σε εκείνα τα δυο ματς ο Μανωλόπουλος οδήγησε την ομάδα της Κοζάνης στην άλωση της Ρόδου (με προπονητή του Κολοσσού τον Βασίλη Φραγκιά) και στην εντός έδρας νίκη επί της Ολύμπια Λάρισας, στον πάγκο της οποίας καθόταν ο (μετέπειτα προϊστάμενος του Σωτήρη στον Άρη) Βαγγέλης Αλεξανδρής.

Ο (γεννημένος στις 27 Ιουνίου του 1970 και μεγαλωμένος στην παραπλήσια του Τάφου του Ινδού οδό Σούτσου, αλλά τότε κάτοικος Αγίας Παρασκευής) νέος προπονητής της Εθνικής ήταν μόλις έντεκα χρονών, όταν γράφτηκε στην παιδική ομάδα του Παναθηναϊκού την τεχνική ηγεσίας της οποίας είχε ο Κώστας Κότσης: όχι ο μάνατζερ της Εθνικής, αλλά ο συνονόματος του βετεράνος προπονητής.

Η ανάμνηση της νίκης επί της Ρεάλ

Η πρώτη σπουδαία εικόνα που έχει αποτυπωθεί στον σκληρό δίσκο του από εκείνη την εποχή είναι η μεγαλειώδης νίκη του Παναθηναϊκού (με Κορωναίο, Στεργάκο, Ιωάννου, Ανδρίτσο, Βίδα, Κάππο, Σκροπολίθα) επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 99-97 στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων της σεζόν 1983-84, ενώ τρία χρόνια αργότερα έμελλε να ντεμπουτάρει στην Α' Εθνική.

Τη σεζόν 1986-87 ο τότε 16άχρονος Σωτήρης χρησιμοποιήθηκε από τον συχωρεμένο Κώστα Μουρούζη σε δυο αγώνες του πρωταθλήματος, με αντιπάλους τον Ιωνικό Νικαίας και τον Ηλυσιακό, έχοντας ως συμπαίκτη τον κατοπινό προϊστάμενο του στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, Αργύρη Πεδουλάκη...

Οι ρίζες του Πιτίνο στη Βοστώνη

Το 1989 ο Μανωλόπουλος άφησε τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα και τράβηξε κατά Βοστώνη μεριά, για να σπουδάσει παιδαγωγική με ειδικότητα στη φυσική αγωγή και στην προπονητική του μπάσκετ, στο Βoston University.

Εκεί λοιπόν ευτύχησε να καθοδηγηθεί και κυρίως να διαπλασθεί ως προσωπικότητα από επιφανείς μέντορες: τον head coach Μάικ Τζάρβις και τους συνεργάτες του Μπο Μπράουν (στενό συνεργάτη του Ρικ Πιτίνο και πατέρα του μετέπειτα προπονητή των Σίξερς και επί δώδεκα χρόνια συνεργάτη του Πόποβιτς στους Σπερς, Μπρετ Μπράουν), Στιβ Κλίφορντ (εν συνεχεία προπονητή των Σάρλοτ Μπόμπκατς) και Καρλ Χαμπς (ασίσταντ στο Κονέκτικατ).

Μετά από μια τετράχρονη ευδόκιμη από πλευράς μαθητείας και παραστάσεων, παραμονή στη Βοστώνη, ο Μανωλόπουλος επέστρεψε στην Αθήνα για να συνεχίσει την αγωνιστική καριέρα του στον Παπάγου και στο Μαρούσι και να γράψει τους τίτλους τέλους στον Δούκα.

Ένα βράδυ στη Βαρσοβία

Στην κορυφαία στιγμή της καριέρας του, που εκτυλίχθηκε στις 17 Απριλίου του 2001 στη Βαρσοβία (Μαρούσι - Σαλόν 74-72) ο Μανωλόπουλος παρέλαβε από τη χήρα του Ραϊμούντο Σαπόρτα και σήκωσε ψηλά την ευρωπαϊκή κούπα, όντας "capitano-non giocatore", όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις και οι Ιταλοί...

Πάει να πει, ένας αρχηγός που δεν αγωνίστηκε στον τελικό, αλλά φρόντιζε πάντοτε να οιστρηλατεί τους συμπαίκτες του, να διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι και να λειτουργεί ως συνεργάτης των προπονητών του...

Το προπονητικό κουσούρι του κόλλησε στη Βοστώνη, όπου συν τοις άλλοις συνειδητοποίησε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του assistant coach και πόσο μεγάλου σεβασμού απολαμβάνουν οι λεγάμενοι στην από ‘κει πλευρά του Ατλαντικού.

Τούτου δοθέντος με το που κρέμασε τη φανέλα με το Νο 6 ο πάγκος έμοιαζε με μονόδρομο στη ζωή του και οι δουλειές άρχισαν να του κτυπούν την πόρτα: πρώτα στο Περιστέρι με τον Ηλία Ζούρο και (μετά από έναν μήνα) με τον Νίκο Καραγιάννη, έπειτα στον... κατεστραμμένο Μακεδονικό με τον Γιώργο Καλαφατάκη και ύστερα στο Μαρούσι, δίπλα στον Λευτέρη Κακιούση, στον Ντάρκο Ρούσο, στον Σούλη Μαρκόπουλο, στον Γιώργο Μπαρτζώκα και στον Βαγγέλη Αλεξανδρή.

Δίπλα στον Ζούρο

Στη συνέχεια ο Αλεξανδρής τον πήρε μαζί του στον Αρη, ακολούθησε η διετής θητεία του στην Εθνική ομάδα με τον Ζούρο και η πρόσκληση του από τον Παναθηναϊκό για να σταθεί στο πλευρό του Πεδουλάκη, του Αλβέρτη και του Ιβάνοβιτς...

Τα υπόλοιπα είναι νωπά και γνωστά: η υπηρεσιακή θητεία του στον Παναθηναϊκό, η τριετία στην ΑΕΚ, τα δυο χρόνια στον Ηφαιστο Λήμνου και τώρα το Περιστέρι και η Εθνική ομάδα στην οποία αναβαθμίσθηκε μετά την παρουσία του δίπλα στον Πιτίνο, με τοιν οποίο είχε κοινές ρίζες και προσλαμβάνουσες...

Ο Μανωλόπουλος φόρεσε από το 1989 έως το 1993 τη φανέλα της ομάδας του πανεπιστημίου της Βοστώνης στην οποία ο Ρικ είχε διατελέσει προπονητής από το 1978 μέχρι το 1983, όταν προσλήφθηκε στους Νιου Γιορκ Νικς.

Οι πέντε άξονες του δόγματος του

Στον συγκερασμό των διδαχών που κουβάλησε από τη Βοστώνη και των πλούσιων ελληνικών παραστάσεων του, ο νέος προπονητής της Εθνικής έχει μια πολύ συγκεκριμένη μπασκετική φιλοσοφία που εδράζεται σε πέντε βασικούς άξονες: την έμφαση στην άμυνα, την ταχύτητα στην επίθεση, την απαίτηση από τους παίκτες να δίνουν το 100% (και βάλε) του εαυτού τους στις προπονήσεις και στους αγώνες, το πνεύμα συνεργασίας το οποίο θεωρεί σημαντικότερο του ταλέντου και την ομαδικότητα.

Παρεμπιπτόντως και ως παίκτης ο Σωτήρης ήταν ένας αμυντικός καμικάζε , ο οποίος λόγω της σωματικής δύναμης και του πάθους του ήταν πάντοτε η πρώτη επιλογή των προπονητών του στο μαρκάρισμα του σταρ της αντίπαλης ομάδας.

Οι σπρωξιές με τον Μποντιρόγκα

Ανάμεσα στους παίκτες τους οποίους ταλαιπώρησε, αλλά και τον ταλαιπώρησαν ξεχωρίζει τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα με τον οποίο, όπως μου είπε κάποτε "είχα θέμα, διότι ναι μεν τον έσπρωχνα και πηγαίναμε κώλο κώλο, όταν πόσταρε, αλλά ξαφνικά μου έκανε την ντρίμπλα- μαστίγιο και με άφηνε... παγωτό"!

Ως ασίσταντ ο Μανωλόπουλος δεν ήταν διακοσμητικό στοιχείο στο κάδρο, τουναντίον (επηρεασμένος από τις αμερικανικές προσλαμβάνουσες) απαιτούσε και πάντοτε επιφορτιζόταν με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα της ομάδας.

Πριν από εννέα χρόνια δέχτηκε μια πολύ δελεαστική πρόταση να ξενιτευτεί ως πρώτος προπονητής στον Λίβανο κι ενώ το σκεπτόταν κτύπησε το κινητό τηλέφωνο του και στην άλλη άκρη της γραμμής άκουσε τη φωνή του Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος τον καλούσε να σταθεί στο πλευρό του στον Παναθηναϊκό, για να κτίσουν την μετά τον Ομπράντοβιτς εποχή...

Θιασώτης του Τομ Τίμποντο

Μιας και το 'φερε η κουβέντα ο Ζέλικο από την Ευρώπη και ο Γκρεγκ Πόποβιτς με τον Τομ Τίμποντο από το ΝΒΑ είναι οι προπονητές τους οποίους ο Μανωλόπουλος θαυμάζει περισσότερο και νιώθει πως, ερήμην τους, έχουν ασκήσει σοβαρή επίδραση στη διαμόρφωση του δικού του δόγματος: ειδικότερα ο νυν προπονητής των Νικς, ο οποίος είναι κιόλας φανατικός θιασώτης της άμυνας...

Ανέκαθεν ο Μανωλόπουλος διακρινόταν για την τόλμη του υιοθετώντας ως μότο το "εάν δεν βρέξεις τον κώλο σου στη θάλασσα, δεν πιάνεις ψάρια"!

Ο κληρονόμος του Γιαννάκη

Με συνοπτικές διαδικασίες "έκλεισε" και η υπόθεση του Νίκου Ζήση καθώς ο πρόεδρος της ΕΟΚ μίλησε στο τηλέφωνο μαζί του, εν συνεχεία ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και έδωσαν τα χέρια...

Ο Ζήσης είναι μια περίπτωση Παναγιώτη Γιαννάκη, άλλωστε φορούσαν το ίδιο νούμερο στη φανέλα τους (Νο6) και ως γνωστόν μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις!

Υπήρξαν φορές που ο Ζήσης κυριευόταν από τέτοια αγωνία, ώστε τηλεφωνούσε στην ανάπαυλα των ημιχρόνων στον Κώστα Κότση για να μάθει τα καθέκαστα, να εκφράσει τη συμπαράσταση του, να πει μια κουβέντα...

Τον Ζήση και τον Κότση, όπως και τον Κατσικάρη, τους συνδέει η τραγικότερη στιγμή στη ζωή του Νίκου...

Οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι αξημέρωτα στις 31 Αυγούστου του 2003...

Ένα πρωί στην Ανκόνα

Εκείνες τις μέρες η ΑΕΚ βρισκόταν σε ένα χωριό κοντά στην Ανκόνα για την προετοιμασία της ενόψει της νέας σεζόν και ξαφνικά στις 6:30 το πρωί κτύπησε το τηλέφωνο του Κότση...

"Κώστα, ο Πασχάλης είμαι", ακούστηκε μια φωνή.

"Έλα" αποκρίθηκε ο Κότσης νομίζοντας ότι του είχε τηλεφωνήσει ο άλλοτε παίκτης της ΑΕΚ, ο Κώστας Πασχάλης...

"Κώστα, χάσαμε τον Δάνη" είπε ο "άγνωστος" και έκλεισε το τηλέφωνο...

Τότε μέσα στον ύπνο του ο Κότσης έκανε τους συνδυασμούς και κατάλαβε ότι αυτός που του είχε τηλεφωνήσει ήταν ο πατέρας του Νίκου, ο Πασχάλης Ζήσης .

Τον κάλεσε πίσω και επιβεβαίωσε την τρομακτική και μακάβρια είδηση: είχε σκοτωθεί σε τροχαίο δυστύχημα στη Χαλκιδική ο μεγαλύτερος αδελφός του Νίκου, ο Δάνης.

Αμέσως ο Κότσης κτύπησε την πόρτα του δωματίου του Κατσικάρη και τον ενημέρωσε για τα καθέκαστα. Ο Φώτης σηκώθηκε, κατέβηκε στο σαλόνι του ξενοδοχείου και περίμενε τον Ζήση να κατέβει για το πρωινό...

Το νεύμα του Κατσικάρη

Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν λίγα λεπτά αργότερα έμοιαζαν βγαλμένες από αρχαία ελληνική τραγωδία: όταν ο Ζήσης είδε τον Κατσικάρη να του κάνει νεύμα να καθίσει δίπλα του, νόμιζε ότι θα τον μαλώσει επειδή δεν είχε παίξει καλά στο φιλικό ματς της προηγούμενης βραδιάς...

Μακάρι να ήταν αυτό...

Στο επόμενο κλικ ο Ζήσης μαζί με τον Θανάση Σκουρτόπουλο ταξίδευαν προς το Μιλάνο και από εκεί στη Θεσσαλονίκη...

Νέα εποχή, λοιπόν στην Εθνική ομάδα: νέα με παλιές παραστάσεις, εικόνες και αναμνήσεις.

Σε αυτή την καινούργια φάση της η πάλαι ποτέ αποκαλούμενη «επίσημη αγαπημένη όλων των Ελλήνων» συμπληρώνοντας ήδη 12 χρόνια αποτυχιών ή μη επιτυχιών έχει μπροστά της κάμποσες προκλήσεις...

Οι προκλήσεις της Εθνικής

Σε πέντε εβδομάδες από τώρα τα παράθυρα του Νοεμβρίου, ύστερα εκείνα του Φεβρουαρίου, του Ιουνίου και του Αυγούστου, στο καπάκι την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ και πάει λέγοντας...

Έχει επίσης να διαχειρισθεί δύσκολες υποθέσεις όπως η προσδόκιμη ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας (για το Ευρωμπάσκετ) από τον Δημήτρη Ιτούδη, η διαθεσιμότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, η προαναγγελθείσα απόσυρση του Γιώργου Πρίντεζη και του Νικ Καλάθη...

Σε κάθε περίπτωση η Εθνική είναι κάτι πολύ παραπάνω από δέσμευση και χρέος...

Τα δάκρυα του Ζήση και ο Αντετοκούνμπο

Με λίγα λόγια, η Εθνική είναι αυτή η στιγμή που έχει χαρακώσει τη μνήμη του Γιάννη Αντετοκούνμπο και εκτυλίχθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 2014 έξω από το Wizink Center της Μαδρίτης...

Λίγη ώρα νωρίτερα η ελληνική ομάδα, μετά την προέλαση της στη Σεβίλλη με 5-0, είχε ηττηθεί από τη Σερβία με 90-72, και εκτροχιαζόταν από τη συνέχεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου...

Έξω από το γήπεδο, κάμποσοι Έλληνες φίλαθλοι περικύκλωσαν τον Ζήση, τον παρηγορούσαν και του έλεγαν ότι η ζωή δεν τελειώνει σε εκείνο τον αποκλεισμό...

Ο Νίκος έβαλε τα κλάματα και ο Γιάννης που βρισκόταν δίπλα του σοκαρίσθηκε...

"Τότε κατάλαβα τι σημαίνει Εθνική ομάδα και αυτή η σκηνή με έχει σημαδέψει ανεξίτηλα" παραδέχθηκε ο Αντετοκούνμπο και το εννοεί, γι αυτό κιόλας σκυλιάζει για να οδηγήσει την ομάδα στο βάθρο και να μας ξαναβγάλει στους δρόμους!