Kεντέρης: Η επιστροφή
Ο Κώστας Κεντέρης δίνει απαντήσεις και απολογογείται για τα λάθη που έκανε σε συνέντευξη που παραχώρησε
" Η δικαίωση είναι πάνω απ’όλα ηθική. Νομικά ισχύουν τα εξής: Μετά την εκδίκαση της υπόθεσης από την ελληνική Ομοσπονδία, η οποία έβγαλε αθωωτική απόφαση, η Παγκόσμια Ομοσπονδία εφεσίβαλε αυτή την απόφαση και πήγε την υπόθεση στη Λοζάνη. Λίγο πριν βγει η ετυμηγορία, η Παγκόσμια Ομοσπονδία απέσυρε την έφεσή της. Είναι η πρώτη φορά που η IAAF, αποσύρει έφεση σε πρωτόδικη απόφαση. Στις 20 Νοεμβρίου, το CAS (τo αθλητικό δικαστήριο της Λωζάνης), έβαλε και τυπικά τη σφραγίδα του επικυρώνοντας την απόφαση με όλα τα δικαστικά έξοδα σε βάρος της IAAF".
Καταλαβαίνει όμως ότι βγήκε χαμένος από αυτή την υπόθεση, αφού δεν είχε τη δυνατότητα να αγωνιστεί στην κορυφαία στιγμή της καριέρας του, όπως επρόκειτο να ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας: " Βρέθηκα στην πυρά μιας μιντιακής ιεράς εξέτασης. Δεν αναφέρομαι στο πώς και το γιατί. Εγιναν λάθη από όλες τις πλευρές. Το μόνο που έχω να προσθέσω για το 2004 είναι το συμπέρασμα πως εάν οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονταν σε άλλη χώρα, δεν θα είχε δημιουργηθεί καν αυτό το θέμα. Αποδείχθηκε πως έγιναν λάθος χειρισμοί από κάποιους".
Έκοψε τις γέφυρες με το παρελθόν
Στη συνέντευξη φωτογραφίζει τον Χρήστο Τζέκο, τον πρώην προπονητή με τον οποίο έφτασε στις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του, λέγοντας " έχω κάνει πάρα πολλά λάθη. Για παράδειγμα εμπιστεύθηκα ανθρώπους και τους έδωσα δύναμη, ενώ δεν θα έπρεπε. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα έχω ζήσει μέσα σε ένα στάδιο, χειμώνα-καλοκαίρι, με δύο-τρία άτομα. Αυτό αναπόφευκτα σε σκληραίνει", τόνισε στο περιοδικό "Status".
Πολλές φορές κατηγορήθηκε στο παρελθόν για την... αδυναμία του να τρέξει σε μεγάλα μίτινγκ στο εξωτερικό, τακτική όμως που θα υϊοθετήσει και ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, όπου ετοιμάζει τη μεγάλη επιστροφή και να δώσει πληρωμένη απάντηση σε εκείνους που τον κριτίκαραν άδικα, όταν κέρδιζε τους μεγάλους αγώνες.
Κατέληξε ο Κεντέρης λέγοντας " αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι εάν εγώ έμπαινα στη λογική των διαρκών μίτινγκ, τα χρηματικά ποσά που θα αποκόμιζα θα ήταν πολύ μεγαλύτερα απ’ό,τι παίρνοντας μέρος μόνον σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ή μια Ολυμπιάδα. Γιατί λοιπόν δεν το έκανα αφού με συνέφερε οικονομικά;", διερωτάται για να απαντήσει στον εαυτό του:
" Διότι καλώς ή κακώς, η πρώτη μου μεγάλη επιτυχία ήλθε σε ώριμη αθλητική ηλικία, στα 28 μου. Για εμένα μεγάλος αθλητής είναι ο αθλητής που έχει διάρκεια. Επρεπε λοιπόν να φανώ προσεκτικός, να μην "καώ", ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά, να μην ‘’την ψωνίσω’’ δηλαδή. Από αυτή την άποψη, ήμουν τυχερός που διακρίθηκα στα 28 μου, ύστερα από πολλά προβλήματα που με είχαν μάθει ήδη να εκτιμώ τις νίκες".