Η Πάρνηθα ήταν ανέκαθεν ο τόπος εξόρμησης και αναψυχής των Αθηναίων που αναζητούσαν μερικές ανάσες οξυγόνου, δίχως να χρειαστεί να ταξιδέψουν πολλά χιλιόμετρα. Το βουνό που τον 19 αιώνα προμήθευε με πάγο τις εύπορες οικογένειες της πόλης, συνεχίζει να μαγεύει όλες τις εποχές του χρόνου, ακόμη κι αν οι πυρκαγιές του 2007 έχουν καταστρέψει την χλωρίδα, την πανίδα και την φυσική του ομορφιά σε μεγάλο ποσοστό. Μαζί κατέστρεψαν και ένα "διαμάντι" του ελληνικού αθλητισμού, τις προπονητικές εγκαταστάσεις του ΣΕΓΑΣ, που για να λέμε την αλήθεια είχαν αφεθεί στην τύχη τους εδώ και πολλά χρόνια και απλώς δέχθηκαν το τελειωτικό χτύπημα.

Ένας ανοιξιάτικος περίπατος στην Πάρνηθα μου έδωσε την ευκαιρία να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Αρχές του 1999, επισκέφθηκα το συγκεκριμένο προπονητήριο όντας μαθητής του 40ου Αθλητικού Γυμνασίου. Όλα έμοιαζαν -και ήταν- παραδεισένια. Οι ξενώνες έδιναν έναν τόνο φιλοξενίας, ο στίβος βρισκόταν σε άριστη κατάσταση και τα πεύκα "έπνιγαν" το τοπίο. Κι όμως, οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ όπως θα έπρεπε. Λες και κάποια "φαντάσματα" του παρελθόντος τρόμαζαν τους αρμόδιους φορείς.

Το άθικτο ταρτάν, οι στάχτες και η κατεβασμένη μπάρα

Σε υψόμετρο 1.048 μέτρων, το προπονητήριο του ΣΕΓΑΣ ήταν ένα πραγματικό στολίδι " ήπιου χαρακτήρα". Δεν είχε φωτισμό, καμία τσιμεντένια κατασκευή, "έδενε" με το περιβάλλον. Οι πυρκαγιές του 2007 έκαψαν σχεδόν τα πάντα στο πέρασμά τους, κατέστρεψαν τις εγκαταστάσεις πέριξ του στίβου που διατηρείται ακόμη και σήμερα σε εξαιρετική κατάσταση (το ταρτάν έχει αλλοιωθεί σε ελάχιστα σημεία της διαδρομής) και το μόνο που συναντά κανείς είναι στάχτες και συντρίμμια. Ακόμη και ο μικρός δρόμος που περνάει μπροστά του βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Αν και ούτως ή άλλως μια κατεβασμένη μπάρα δεν επιτρέπει σε κανέναν να πλησιάσει με το αυτοκίνητό του.

Πως θα φτάσετε; Τι θα συναντήσετε; Που θα γεμίσετε το στομάχι σας;

Αν κάποιος θέλει να γυμναστεί με την συνοδεία καθαρού αέρα, τιτιβισμάτων και μερικών περήφανων δέντρων που στέκουν ακόμη όρθια, το προπονητήριο του ΣΕΓΑΣ είναι μια εξαιρετική επιλογή. Δεν είναι άλλωστε και τόσο μακριά από την Αθήνα. Αφήστε που στη συνέχεια μπορείτε να απολαύσετε ένα υπέροχο μεσημεριανό ή ένα ζεστό ρόφημα στα φιλόξενα Καταφύγια Μπάφι (1.161μ. υψόμετρο) και Φλαμπούρι (1.158μ. υψόμετρο) που βρίσκονται ελάχιστα λεπτά μακριά.

Ανεβαίνοντας τον κεντρικό δρόμο, λίγα χιλιόμετρα πριν το Mont Parness, θα συναντήσετε ένα εγκαταλελειμμένο, λεηλατημένο και ετοιμόρροπο κτήριο, για το οποίο υπάρχουν πολλοί θρύλοι. Πρόκειται για το παλιό σανατόριο της Πάρνηθας, στο οποίο νοσηλεύθηκε μεταξύ άλλων και ο Γιάννης Ρίτσος την περίοδο 1937-1938. Στη συνέχεια έγινε ξενοδοχείο, το περίφημο "Ξενία", όμως η διαρρύθμισή του δεν το βοήθησε να μακροημερεύσει σε αυτή τη μορφή και αργότερα φιλοξένησε την Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων. Αφήστε εκεί το αυτοκίνητό σας και ακολουθήστε το μονοπάτι προς την αντίθετη πλευρά του δρόμου. Λίγες εκατοντάδες μέτρα μετά θα αντικρίσετε το προπονητήριο κι αν είστε και λίγο τυχεροί όπως εμείς (φωτό), θα δείτε κάποιο κοπάδι από ελάφια να κάνει βόλτες στο εσωτερικό του.

Η ιστορία του προπονητηρίου και η αναγέννησή του

Το προπονητήριο δημιουργήθηκε την εποχή της δικτατορίας και ο στρατιωτικός Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ο οποίος είχε αναβάλει το συγκεκριμένο έργο και διατέλεσε και Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, έκανε τα εγκαίνια στις 24 Ιουλίου του 1972. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό οι εγκαταστάσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν ιδιαίτερα, με τον Υφυπουργό Νέας Γενιάς και Αθλητισμού Κώστα Λαλιώτη να πραγματοποιεί το 1986 τα δεύτερα εγκαίνια, αφού προηγουμένως είχαν γίνει έργα βελτίωσης. Το γεγονός συνδυάστηκε με μια ημερίδα στίβου, αλλά και πάλι, ελάχιστοι αθλητές τίμησαν με την παρουσία τους την φιλόξενη και δροσερή Πάρνηθα.

Το προπονητήριο ανήκει στον ΕΟΤ, αλλά έχει παραχωρηθεί στον ΣΕΓΑΣ, οι άνθρωποι του οποίου εξέφρασαν πολλάκις τα τελευταία χρόνια την επιθυμία τους να "αναγεννήσουν" τον χώρο. Είχε γίνει μάλιστα προσπάθεια να προστεθεί η ανακαίνισή του στα έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, χωρίς ευτυχή κατάληξη.

Την τελευταία διετία τόσο ο ΣΕΓΑΣ, όσο και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού έκαναν αυτοψίες στον χώρο και πλέον θεωρείται θέμα χρόνου να γίνει το επόμενο βήμα. Ένα βήμα που μοιάζει πιο ασφαλές και επιτακτικό από ποτέ. Που αλλού μπορεί να συνδυάσει κανείς καθαρό αέρα, ησυχία και την παρέα ελαφιών, αλεπούδων και διάφορων πτηνών που γεμίζουν την ατμόσφαιρα με όμορφες μελωδίες; Κι όλα αυτά, μόλις 30 περίπου χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας...

Για σχόλια, ερωτήσεις και ανταλλαγή απόψεων, ακολουθήστε μας στο Twitter @harris_stavrou