Ζηνέλης: "Μπορούμε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες"
Ο ομοσπονδιακός προπονητής του ταεκβοντό, Θοδωρής Ζηνέλης, μίλησε για τον παγκόσμιο θρίαμβο της Ανδριανής Ασπρογέρακα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τσέλιαμπινσκ.
Η... ξηρασία μεταλλίων για το ελληνικό ταεκβοντό σε επίπεδο παγκοσμίων πρωταθλημάτων έλαβε τέλος. Η Ανδριανή Ασπρογέρακα, περίπου 12 χρόνια μετά τα μετάλλια των Αθανασοπούλου, Κούβαρη και Μυστακίδου, χάρισε στην Ελλάδα την τρίτη θέση της κατηγορίας των -53 κιλών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τσέλιαμπινσκ, δίνοντας νέο τόνο και ύφος στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες αθλητές για να μπορέσουν το 2016 να βρεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Ο Θοδωρής Ζηνέλης, ο άνθρωπος που στάθηκε στο πλευρό της Ασπρογέρακα από τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή και στις πέντε αναμετρήσεις, μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) για μια ανεπανάληπτη στιγμή του αθλήματος. Χαρακτήρισε την 17χρονη Ασπρογέρακα ως «σεμνή και ταπεινή αθλήτρια που κατάφερε καθ' όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης να κάνει τρομερή διαχείριση συναισθημάτων», ενώ αναφέρθηκε στην «ομοιογένεια που υπήρξε στην ελληνική αποστολή», καθώς και στην «υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν οι αθλητές απέναντι στα μεγαθήτρια του αθλήματος». Σχετικά με το μέλλον του αθλήματος ξεκαθάρισε ότι «με σωστή διαχείριση σε όλα τα επίπεδα, μπορεί να υπάρξει συνέχεια της χρυσής φουρνιάς του ελληνικού ταεκβοντό».
«Είναι το πρώτο μετάλλιο για το ελληνικό ταεκβοντό μετά από 12 χρόνια. Το μετάλλιο αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερο κύρος, από τη στιγμή που βρισκόμαστε στην καρδιά μιας προολυμπιακής χρονιάς. Ενδεικτικό του βαθμού δυσκολίας που είχε το συγκεκριμένο πρωτάθλημα ήταν η τεράστια συμμετοχή χωρών (σ.σ. συνολικά 149) με τα κορυφαία ονόματα του αθλήματος, αφού από τους αγώνες οι αθλητές και οι αθλήτριες έπαιρναν βαθμούς στην παγκόσμια κατάταξη εν όψει Ρίο 2016» είπε ο ομοσπονδιακός τεχνικός, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο της νεαρής αθλήτριας, η οποία σημειωτέον πρόπερσι ήταν δεύτερη στο ευρωπαϊκό νεανίδων (Πορτογαλία) και πέρυσι πρώτη στο ευρωπαϊκό νέων (Αυστρία).
«Πρόκειται για μια απλή και σεμνή κοπέλα, η οποία μέσα στο τερέν έδειχνε τρομερή διαχείριση συναισθημάτων. Είχαμε άψογη συνεργασία. Υπήρξε χημεία ανάμεσα σε μένα που καθόμουν στην καρέκλα του προπονητή και στην αθλήτρια την ώρα των αγώνων. Η σχέση μας σφυρηλατήθηκε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, αλλά κι από παλαιότερη συνεργασία που είχαμε στην εθνική ομάδα. Καταλάβαινε ότι προσπαθούσα να την βοηθήσω με την καρδιά μου κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα η αθλήτρια να ακουμπήσει πάνω μου καθ' όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης.
Αυτό ήταν και το μυστικό ώστε να έρθουν και οι νίκες. Ειδικά αυτή με την Κουβανή, όταν, ενώ χάναμε 4-0, καταφέραμε μέσα σε 30 δευτερόλεπτα να ανατρέψουμε το σκηνικό και εν τέλει να φτάσουμε στην κατάκτηση του μεταλλίου. Γενικά η Ανδριανή είναι μια ταπεινή κοπέλα που δουλεύει σκληρά και διαθέτει ψυχή. Είναι μια αθλήτρια αγώνων. Αντίθετα από την προπονητική της παρουσία, μέσα στους αγώνες δίνει το 110%. Κι αυτό είναι το μεγάλο της όπλο. Η αγωνιστική της ποιότητα αποδεικνύεται από τη διαχρονικότητά της να παραμένει στην κορυφή. Είναι δύσκολο να μένεις ψηλά» τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Έλληνας προπονητής με καταγωγή από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας.
Σχετικά με τις πιθανότητες πρόκρισής της στους Ολυμπιακούς του Ρίο, ο κ. Ζηνέλης είπε πως «η κατάταξη που είχε πριν από τη διοργάνωση του Τσέλιαμπινσκ δεν τη βοηθούσε ώστε να καταστρώσει πλάνα για την Βραζιλία. Πολλά θα αλλάξουν με τη νέα κατάταξη. Πλέον το ζητούμενο είναι πως θα το διαχειριστεί. Θα πρέπει είτε ν' ανέβει κατηγορία (σ.σ. -57κ.) είτε να κατέβει στα -49 κιλά, για να μπορέσει να διεκδικήσει θέση για το Ρίο».
Όσο για τη συνολική εικόνα της ελληνικής εκπροσώπησης στους αγώνες του Τσέλιαμπινσκ, ο προπονητής του Αίαντα Αγίου Δημητρίου είπε ότι «όλη η ομάδα έδωσε τον καλύτερό της εαυτό στη διοργάνωση της Ρωσίας και από αστάθμητους παράγοντες, που έχουν να κάνουν με τις αγωνιστικές εικόνες και εμπειρίες αυτών των παιδιών, δεν μπορέσαμε να φτάσουμε σε κάποιες ακόμη διακρίσεις. Ήμασταν μια δεμένη ομάδα, με καταπληκτικούς αθλητές και αθλήτριες. Το αρνητικό γι' αυτά τα παιδιά είναι ότι ήταν υποχρεωμένα σχεδόν από την αρχή ν' αντιμετωπίζουν τα κορυφαία ονόματα των κατηγοριών τους. Η παγκόσμια ομοσπονδία έχει θεσπίσει κάποια μεγάλα πρωταθλήματα, μέσω των οποίων παίρνεις βαθμούς στην παγκόσμια κατάταξη, η οποία και καθορίζει ουσιαστικά το πόσο εύκολη ή δύσκολη κλήρωση θα έχεις στους μεγάλους αγώνες, όπως ήταν αυτός του Τσέλιαμπινσκ. Λόγω οικονομικών δυσκολιών, η κλήρωση που είχαμε σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες ήταν πολύ άσχημη. Στον πρώτο ή στον δεύτερο γύρο, ήμασταν υποχρεωμένοι να παίζουμε απέναντι στο Νο 1 ή στο Νο 2 κάθε κατηγορίας, γεγονός που μας έκοβε τα φτερά για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο. Κάτι ουσιαστικότερο».
Ο κ. Ζηνέλης στάθηκε ιδιαίτερα στο κομμάτι της βοήθειας που έλαβε η ομάδα από την Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό, αφού, όπως είπε χαρακτηριστικά, «χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου την αποστολή. Ήμασταν τυχεροί που η ομοσπονδία με όσες δυνατότητες είχε μας έστειλε σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση με τόσους πολλούς αθλητές. Σημαντικό ήταν επίσης ότι καταφέραμε να κάνουμε προετοιμασία στις εγκαταστάσεις της ΕΤΑΒΕ. Οι 20 ημέρες προετοιμασίας σε ένα υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο βοήθησε στην ομοιογένεια της ομάδας με τους ομοσπονδιακούς προπονητές, αφού, εκτός από εμένα, στο τιμ βρίσκονται και οι Κυριάκος Παρασίδης και Παντελεήμων Εφραιμίδης. Δημιουργήθηκε μια καλή χημεία, που συνέβαλε στα μέγιστα ώστε να έρθει το αποτέλεσμα που είδατε. Είμαστε χαρούμενοι, παρά τη γλυκόπικρη γεύση που μας άφησε η διοργάνωση. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι, εάν είχαμε διαφορετική κλήρωση, θα μπορούσαμε να πανηγυρίσουμε 2-3 μετάλλια. Στο αγωνιστικό μέρος τα πήγαμε πολύ καλά, αφού τα παιδιά έπαιξαν με τη ψυχή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Τζέλος και Γκόλτσιος. Ο πρώτος, με αντίπαλο τον Ιρανό παγκόσμιο πρωταθλητή, έχασε 5-3, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι έχαναν με διαφορά 10 πόντων. Ο Γκόλτσιος, με τον Γερμανό, Νο 1 στην παγκόσμια κατάταξη, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό και έχασε μόλις για έναν πόντο την πρόκριση. Θεωρώ πραγματικά πως ήταν χαρά και τιμή να μοιραζόμαστε στιγμές με τέτοια παιδιά, τέτοιους αθλητές που διαθέτουν εκτός των άλλων και φιλότιμο».
Σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό προπονητή, η διοργάνωση του Τσέλιαμπινσκ «ανέβασε τον πήχη στα παγκόσμια πρωταθλήματα», ενώ, αναφερόμενος στις προσεχείς υποχρεώσεις της εθνικής ομάδας, είπε ότι «μπροστά μας έχουμε τους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού, όπου κι εκεί οι αθλητές μας θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν βαθμούς ενόψει Ρίο».
Σχετικά με τη γενικότερη εικόνα του ελληνικού ταεκβοντό κι αν μπορεί να υπάρχει συνέχεια στη «χρυσή φουρνιά» του Μουρούτσου, του Νικολαΐδη, της Αθανασοπούλου και των άλλων παιδιών, ο κ. Ζηνέλης είπε: «Το ταεκβοντό έχει εξελιχθεί και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Σε αυτό έχει συντελέσει και το γεγονός ότι οι προπονητές πλέον, εκτός του θεωρητικού μέρους, διαθέτουν και το εμπειρικό και πλέον προσπαθούν να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες σε όλους όσοι έρθουν κοντά στο άθλημα. Οι προπονητές άλλωστε είναι οι παιδαγωγοί που εμπνέουν τον γονέα να κάνει τον αθλητισμό τρόπο ζωής για τα παιδιά του. Από τη δεξαμενή αθλητών και αθλητριών που έχει δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια, φυσικά και μπορεί να υπάρξει συνέχεια της φουρνιάς των μεγάλων Ελλήνων αθλητών. Με σωστή διαχείριση, περισσότερες αγωνιστικές εικόνες, αγωνιστικές εμπειρίες και πολλή δουλειά, μπορούμε να πανηγυρίσουμε ισάξιες ή κι ακόμη μεγαλύτερες στιγμές δόξας ως άθλημα. Ως Ελλάδα. Προς το παρών είμαστε μεθυσμένοι από χαρά με το μετάλλιο της Ασπρογέρακα. Η χαρά μας είναι τεράστια. Το μετάλλιο αυτό αντιπροσωπεύει όλη τη δουλειά που γίνεται στο ελληνικό ταεκβοντό. Αποδείξαμε στη διοργάνωση του Τσέλιαμπινσκ ότι έχουμε τη δυνατότητα στο μέλλον να έχουμε καλύτερες και μεγαλύτερης επιτυχίες. Υπάρχει το υλικό με το οποίο θα δουλεύουμε για να δείξουμε ότι το μετάλλιο αυτό δεν ήταν φωτοβολίδα!».
Ο Θοδωρής Ζηνέλης είναι προπονητής στον Αίαντα Αγίου Δημητρίου. Ο σύλλογος πανηγύρισε την τελευταία σεζόν 22 μετάλλια στις εθνικές διοργανώσεις, ενώ την τελευταία πενταετία βρίσκεται ψηλά στην κατάταξη των σωματείων της ΕΛΟΤ. Υπήρξε αθλητής στο σύλλογο του Αιγάλεω και μέλος της εθνικής ομάδας. Εγκατέλειψε την ενεργό δράση πριν από 18 χρόνια και προσηλώθηκε στο προπονητικό κομμάτι του αθλήματος, χαρίζοντας στην Ελλάδα, μέσω του συλλόγου του, μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής.