Όταν ο Μάικλ Τζόρνταν επέστρεψε στα παρκέ για δεύτερη φορά το 2001 εξήγησε ότι πίσω στα παρκέ τον οδήγησε η... φαγούρα.

" Όταν έφυγα την τελευταία φορά δεν ήμουν έτοιμος να εγκαταλείψω το μπάσκετ. Έχω μια φαγούρα στο χέρι και δεν θέλω αυτή η φαγούρα να με ενοχλεί στο υπόλοιπο της ζωής μου", είχε πει χαρακτηριστικά ο "Air".

Η Ζιστίν Ενάν αποχώρησε την Τετάρτη (26/1) για δεύτερη φορά από την ενεργό δράση. Η απόφαση της δεν προκάλεσε το ίδιο σοκ με την ανακοίνωση της τον Μάιο του 2008. Και τότε τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για τη Νο1 παίκτρια στον κόσμο.

Η Βελγίδα επέστρεψε στα τουρνουά τον Ιανουάριο του 2010. Έφτασε στον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν και έχασε από τη Σερένα Γουίλιαμς. Κέρδισε δύο τίτλους και μετά το Γουίμπλεντον, τη... χάσαμε λόγω τραυματισμού! Η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσε να γίνει η ίδια παίκτρια που υπήρξε μέχρι το τέλος του 2007. Κανείς βέβαια δεν περίμενε ότι θα βλέπαμε εκείνη την Ενάν.

Προτού ξεκινήσει το Αυστραλιανό Όπεν είχε δηλώσει ότι θα έκανε υπομονή μέχρι το καλοκαίρι για να επανέλθει μετά τον τραυματισμό της στον αγκώνα. Ίσως η ίδια κατάλαβε στη Μελβούρνη ότι αυτό δεν θα τα κατάφερνε.

Η Κλάιστερς προτιμάει το σούπερ μαμά από το Νο1
Η Κιμ Κλάιστερς εγκατέλειψε το τένις για να παντρευτεί και να χαρίσει ένα εγγόνι στον πατέρα της που έχανε τη μάχη με τον καρκίνο. Επέστρεψε ως παίκτρια/μαμά της Τζέιντα και όχι μόνο κατέκτησε το US Open, υπερασπίστηκε τον τίτλο της τον περασμένο Σεπτέμβρη και θα διεκδικήσει και το Αυστραλιανό Όπεν.

Η επιτυχημένη επιστροφή της στην ενεργό δράση θυμίζει εκείνη της πιο επιτυχημένης τενίστριας σε Grand Slam τουρνουά, της Μάργκαρετ Κορτ. Μετά από 13 τίτλους εγκατέλειψε τα τουρνουά για να παντρευτεί σε ηλικία 24 χρόνων. Ξαναγύρισε το 1969: Κέρδισε το Αυστραλιανό Όπεν, το Ρολάν Γκαρός και το US Open.

Το 1972 αποχώρησε για να γεννήσει το πρώτο της παιδί. Αμέσως μετά τη γέννα ξανάπιασε τη ρακέτα και πήρε τα τρία από τα τέσσερα Grand Slams το 1973, πριν εγκαταλείψει οριστικά το 1977, έγκυος στο τέταρτο παιδί της.

Τα παιδιά-θαύματα, η μαριχουάνα και το μαχαίρωμα
Η Μόνικα Σέλες είχε κατακτήσει οκτώ Grand Slams και επρόκειτο να αλλάξει την ιστορία του γυναικείου τένις. Την άνοιξη του 1993 ένας διεστραμμένος θαυμαστής της Στέφι Γκραφ εισέβαλε στο κορτ στο Αμβούργο και μαχαίρωσε τη Γιουγκοσλάβα παίκτρια.

Το τραύμα δεν ήταν σοβαρό, όμως η Σέλες δεν ξεπέρασε ποτέ τα ψυχολογικά τραύματα που της δημιούργησε εκείνο το ματς με την πρώην Τσεχοσλοβάκα Χάνα Μαντλικόβα. Επέστρεψε το 1995 ως Αμερικανίδα με το σώμα της να γεμίζει σιγά σιγά. Κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν το 1996 και τίποτα άλλο μετά. Την αποχώρηση της από την ενεργό δράση δεν την ανακοίνωσε ποτέ, αφού υπέφερε από σοβαρούς τραυματισμούς.

Ούτε η παιδική φίλη της, Τζένιφερ Καπριάτι κατάφερε να επιστρέψει για δεύτερη φορά στην ενεργό δράση. Το πρώην "κακό" κορίτσι του τένις εγκατέλειψε το σπορ το 1994 και ενώ δεν ήταν καν 18 ετών.

Στο τέλος της δεκαετίας του '90 έκανε ξανά μια προσπάθεια και με τη βοήθεια του πατέρα της, Στεφάνο πραγματοποίησε τα όνειρα της. Δύο Αυστραλιανά Όπεν (2001-02), ένα Ρολάν Γκαρός (2001), η πρωτιά στην παγκόσμια κατάταξη και ένα αλησμόνητο ματς με τη Σερένα Γουίλιαμς στο US Open την έκαναν τη δημοφιλέστερη παίκτρια.

Οι "σκιές" επέστρεψαν όταν πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε η είδηση ότι αποπειράθηκε να αφαιρέσει τη ζωή της, αφού δεν μπορεί να ξεπεράσει το γεγονός ότι δεν θα παίξει ξανά τένις.

Η Τρέισι Όστιν υπήρξε το πρώτο παιδί-θαύμα. Η 16χρονη με τα σιδεράκια κατέκτησε το US Open το 1980. Οι σοβαροί τραυματισμοί διέκοψαν την καριέρα της πέντε χρόνια αργότερα. Το 1989 επανήλθε όμως ένα σοβαρό τροχαίο, την έφερε μακριά από το σπορ. Ξαναπροσπάθησε το 1994, όμως ήταν πολύ αργά.

Παιδί-θαύμα υπήρξε η "Swiss miss" κατά κόσμον Μαρτίνα Χίνγκις. Σταμάτησε το 2003 λόγω τραυματισμών, αλλά και επειδή δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τη δύναμη των αδερφών Γουίλιαμς και της Λίντσεϊ Ντάβενπορτ. Επέστρεψε τρία χρόνια αργότερα και έφτασε μέχρι το Νο6 χωρίς να αποτελέσει απειλή στα μεγάλα τουρνουά. Βρέθηκε θετική σε έλεγχο για κοκαΐνη το 2007 και ορκίστηκε να μην επιστρέψει ξανά. Αρκετοί πιστεύουν ότι θα επανέλθει για τρίτη φορά.

Από μαλλιάς "καραφλός"
Ο Άντρε Άγκασι χαράμισε το ταλέντο του γιατί ήθελε να ζήσει μετά από τόσα χρόνια καταπίεσης. Η καριέρα του είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Μετά το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα. Έπεσε στο Νο141 της παγκόσμιας κατάταξης το 1997 και χρειάστηκε δύο χρόνια για να ξανασηκώσει κεφάλι.

Από το Ρολάν Γκαρός το 1999 μέχρι το US Open το 2006 που αποχώρησε από την ενεργό δράση αντιπροσώπευε την εικόνα του σπορ. Δημοφιλής ακόμα και όταν βρέθηκε εκτός 100άδας συγκλόνισε με τις αποκαλύψεις του στην αυτοβιογραφία "Open". "Μισούσα το τένις", έγραψε χαρακτηριστικά. Φανταστείτε και να το αγαπούσε τι θα γινόταν.

Κι αν ο Άγκασι και ο φίλος του, Γκόραν Ιβανίσεβιτς δεν εγκατέλειψαν την ενεργό δράση, εγκατέλειψαν το ταλέντο τους και αυτό ήταν χειρότερο. Ο Ιβανίσεβιτς, πρώην Νο2 στον κόσμο, έχανε τον έναν αγώνα μετά τον άλλο. Δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στο Γουίμπλεντον το 2001, οι διοργανωτές του έδωσαν κάρτα ελεύθερης συμμετοχής.

Ακόμα και η βροχή ήταν με το μέρος του και ο Κροάτης αριστερόχειρας κατέκτησε το όνειρο του, το Γουίμπλεντον, στην τέταρτη προσπάθεια. Τρία χρόνια αργότερα αποχώρησε από τα τουρνουά για να επανέλθει για λίγο όταν η Κροατία διεκδίκησε και (τελικά) κατέκτησε το Davis Cup.

Ο Μποργκ με ξύλινη ρακέτα το 1991!
Για να παραφράσουμε τη φράση του Τζορτζ Μπεστ "αν δεν σταματούσα, δεν ασχολούνταν κανείς με τον Ρότζερ Φέντερερ".

Ο χαρισματικός Σουηδός τα παράτησε το 1983. Στα 26 του χρόνια είχε 11 Grand Slam τίτλους και 64 πρωταθλήματα. Το 1984 επανήλθε στο Μόντε Κάρλο, στην πόλη που ζούσε, και στη Στουτγκάρδη, έχασε όμως και τις δύο φορές από τον Γάλλο Ανρί Λεκόντ.

Το 1991 χρειαζόταν μάλλον χρήματα και κάτι να κάνει στη ζωή του. Επέστρεψε στην ενεργό δράση με τον παλιό του προπονητή κατά πόδας και τη ξύλινη ρακέτα. Μόνο που η τεχνολογία είχε προχωρήσει.

Ηττήθηκε από τον Ισπανό Ζόρντι Αρέζε στο Μόντε Κάρλο, ακολούθησαν 12 ήττες σε ισάριθμα τουρνουά πριν αποφασίσει ότι ήταν αρκετό κακό έκανε στο θρύλο του και αποχωρήσει οριστικά στη Μόσχα τον Νοέμβριο του 1993.

Ο μεγάλος αντίπαλος του, ο Τζον Μάκενρο επανήλθε τον Φεβρουάριο του 1994. Μια ήττα από τον μέτριο Σουηδό Μάγκνους Γκούσταφσον στο Ρότερνταμ τον έπεισε ότι πήρε λάθος απόφαση. Απλό δεν έπαιξε ποτέ ξανά στην ATP Tour, αλλά το 2004 κέρδισε ένα τουρνουά στο διπλό και έγινε ο πρώτος τενίστας με τίτλους στο διπλό σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες.

Ο Ίλιε Ναστάζε άργησε να αποχωρήσει. Το πήρε απόφαση το 1985 και ενώ ήταν ήδη 39 χρονών. Τρία χρόνια μετά βρέθηκε ξανά στο κορτ για να φύγει... νύχτα από τη Ντιζόν.

Ένας εκ των μεγαλύτερων αντιπάλων του, ο Σταν Σμιθ (τα "aθάνατα" αθλητικά παπούτσια της Adidas φέρουν το όνομα του), επέστρεψε στα 38 χρόνια του, γνωρίζοντας την ήττα σε 11 από τους 12 αγώνες που έπαιξε.

Το στοίχημα όλων είναι αν θα καταφέρει ο Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο (σ.σ. το "θύμα" του Μάρκου Παγδατή στον 2ο γύρο του Αυστραλιανού Όπεν) να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Μετά από ένα χρόνο στον... πάγκο ο Αργεντινός τραυματίστηκε ξανά.