Εδώ και χρόνια αποφεύγουν ο ένας τον άλλον. Μακάρι να συνειδητοποίησαν πως ναι μεν ο καθένας μπορεί να σταθεί μόνος του, αλλά είναι καλύτερα για όλους όταν είναι μαζί. Για την ακρίβεια όταν βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλον.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τένις (3/3) αναβιώνει στο Earls Court του Λονδίνου η κόντρα του Πιτ Σάμπρα με τον Άντρε Άγκασι. Μια αντιπαλότητα που κρατάει 25 και πλέον χρόνια

Ο ελληνικής καταγωγής Σάμπρας θεωρούνταν ο καλύτερος ή πιο σωστά πληρέστερος τενίστας όλων των εποχών, αλλά ο Άγκασι από Ιρανό πατέρα ήταν ήταν ο μεγαλύτερος σταρ. Και τους δύο ξεπέρασε ο Ρότζερ Φέντερερ και πιθανότατα ο Ράφα Ναδάλ.

Δύο αθλητές από την ίδια χώρα, παιδιά μεταναστών με δύσκολη ιστορία, δύο εκπρόσωποι της ίδιας γενιάς με διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού, χαρακτήρα και αγωνιστική συνέπεια. Η αντιπαλότητα τους είχε αρχή και τέλος, όμως δεν συναντήθηκαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Αυτό ήταν και το παράπονο του Σάμπρα πως " είχα τον Άντρε λίγες φορές". Ωστόσο ο ένας ήταν πάντοτε "σκιά" στην καριέρα του άλλου.

Αν προσθέσουμε τα επιτεύγματα τους έχουμε: 387 εβδομάδες στο Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης, 22 Grand Slams και 75.000.000 δολάρια σε χρηματικά έπαθλα. Και δύο τίτλοι στο Davis Cup που πανηγύρισαν μαζί. Για πρώτη το 1992 και για τελευταία φορά το 1995. Έπαιξαν μαζί και σε διαφημιστικά σποτ του ίδιου χορηγού τους.

Διαφημιστικό σποτ του 1995

Ο Σάμπρας κέρδισε τα περισσότερα Grand Slams (14), ρίζωσε στο Νο1, κατέκτησε επτά φορές το Γουίμπλεντον. Ποτέ το Ρολάν Γκαρός ακόμα κι αν λέει πως εγκατέλειψε από ένα σημείο και μετά την προσπάθεια. Ο Άγκασι κέρδισε όλα τα Grand Slams τουλάχιστον από μια φορά, τα πιο πολλά Masters, το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Πρόλαβε τον Φέντερερ όταν έγινε ο καλύτερος, τον Ναδάλ. Έπεφτε, σηκωνόταν και ξανά τα ίδια.

Δώδεκα μήνες μεγαλύτερος ο Άγκασι από τον Σάμπρα. Το μέλλον του ήταν προδιαγεγραμμένο από την ώρα που γεννήθηκε το 1970 στην πολιτεία της Νεβάδα. Θα γινόταν τενίστας είχε αποφασίσει ο Ιρανός πατέρας του, Μάικ Άγκασι. Θα γινόταν πλούσιος, θα έγραφε ιστορία. Για αυτό και κρέμασε το μπαλάκι του τένις επάνω από την κούνια στο σπίτι τους στο Λας Βέγκας. Συγχρονισμός ματιών. Επρόκειτο για ένα σκληρό πατέρα που έφτασε να ποτίζει το γιο του με απαγορευμένες ουσίες, ωστόσο δεν παύει να είναι εκείνος που διαμόρφωσε αυτό το ταλέντο.

Ο Μάικ κρατάει τον Άντρε

Ο Σάμπρας μεγάλωσε στο Πάλος Βέρντες της Καλιφόρνια σε διαφορετικές συνθήκες. Σχολείο, κατηχητικό και τένις τα απογεύματα. Ο Σαμ Σάμπρας πήγαινε τον Πιτ και τα αδέρφια του στην προπόνηση, στα τουρνουά, όμως δεν είχε ενεργό συμμετοχή στην καριέρα του. Μέχρι τον έβδομο τίτλο του γιου τους στο Γουίμπλεντον ο Σαμ και η Γεωργία, κομμώτρια από την Καλαμάτα, δεν είχαν δει τον διάσημο γιο τους να αγωνίζεται από κοντά.

Τον γιο τους ανέλαβε ο γιατρός και λάτρης του τένις, Πίτερ Φίσερ. Αργότερα αντιμετώπισε κατηγορίες για ασέλγεια σε ανήλικους. Στον κολοφώνα της δόξας του ο Πιτ αρκέστηκε να πει πως δεν είχε ποτέ προβλήματα μαζί του. Χάρη στον Φίσερ ο Πιτ δούλεψε στο μπάκχαντ με το ένα χέρι κι ενώ έπαιζε με τα δύο χέρια. Γεννήθηκε ένα από τα θρυλικότερα χτυπήματα στην ιστορία του σπορ.

Ο Πιτ και η οικογένεια του

Στα δεκατρία του χρόνια ο Άντρε έφυγε από το Λας Βέγκας για το Μπράντεντον και τη διασημότερη ακαδημία στο τένις με ιδιοκτήτη τον Νικ Μπολετιέρι (σ.σ. από το 1987 ανήκει στην IMG και φιλοξενεί πλέον κι άλλα αθλήματα). Ο μόνιμα μαυρισμένος Μπολετιέρι κράτησε " το μεγαλύτερο ταλέντο που είδα ποτέ στη ζωή μου" τρία χρόνια κοντά του. Ο Άντρε δεν ψήλωσε πάνω από τα 180 εκατοστά, όμως δέσποζε στη βασική γραμμή. Δεν είχε μεγάλο σερβίς, αλλά δεν φοβήθηκε ποτέ κανένα μεγάλο σερβίς χάρη στην επιστροφή του σερβίς, την καλύτερη στην ιστορία του σπορ. Είχε γρήγορα πόδια και πάντα σπουδαία τακτική.

Ο Σάμπρας είχε μεγάλο σερβίς με χαρακτηριστικό τρόπο εκτέλεσης. Το δεύτερο σερβίς ήταν εξίσου καλό με το πρώτο. Του έδωσαν δανεικό το παρατσούκλι "Pistol Pete" που ανήκε στον Πιτ Μάραβιτς και το έκανε δικό του. Τα χτυπήματα του ήταν μεγάλα, βαθιά και καθαρά χάρη στον Ρόμπερτ Λάνσντορπ, τον γκουρού του τένις στη νότια Καλιφόρνια. Ένας σκληρός προπονητής, ενώ θρυλείται πως οι παίκτες του χτυπούν τη μια μπάλα πίσω από την άλλη για να πετύχουν το ιδανικό χτύπημα. Έπαιζε σε ολόκληρο το γήπεδο και βέβαια κοντά στο φιλέ.

Ο Άντρε έγινε επαγγελματίας πρώτα (το 1986), ακολούθησε ο Σάμπρας δυο χρόνια μετά. Ο Άντρε ήταν έτοιμος, είχε τη ψυχολογία να παίζει σε μεγάλα γήπεδα μπροστά σε αρκετό κόσμο. Αγνοούσε το Αυστραλιανό Όπεν και δεν έπαιζε ούτε στο Γουίμπλεντον γιατί δεν ήθελε να φοράει λευκά ρούχα, παρά μόνο έντονα χρώματα και τρελά σχέδια. Ο Πιτ δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του επαγγελματικού τένις και υπέφερε εκτός Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Άντρε έφτασε πρώτος στο Top10, στο Top5 και σε τελικό Grand Slam. Στο Ρολάν Γκαρός το 1990 ηττήθηκε από τον Αντρές Γκόμες από τον Ισημερινό. Τον ίδιο παίκτη είχε νικήσει στον τελικό της Φιλαδέλφεια ο Πιτ για να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο. Μέσα στην ίδια εβδομάδα είχε αποκλείσει και τον Άντρε.

Να λοιπόν που δύο νέοι Αμερικανοί (σ.σ. τότε δεν ήταν σπάνιο, μάλλον σύνηθες φαινόμενο) θα διεκδικούσαν το Αμερικανικό Όπεν το 1990. Το φαβορί ήταν ο Άντρε γιατί είχε νικήσει τον Πιτ στο μοναδικό μεταξύ τους αγώνα που είχε ολοκληρωθεί, στη Ρώμη. Όμως ο Πιτ έκανε το τουρνουά της ζωής του, στα προημιτελικά σταμάτησε το σερί τελικών του Ιβάν Λεντλ και στα ημιτελικά απέκλεισε τον Τζον Μάκενρο. Στον τελικό ο 19χρονος νίκησε σε τρία σετ τον Άντρε.

Πρώτη νίκη για τον Σάμπρα

" Δεν ήμουν έτοιμος να κατακτήσω έναν τέτοιο τίτλο (σ.σ. majors αποκαλούσε τα Grand Slams ο Σάμπρας σαν τα σημαντικά τουρνουά του γκολφ)", παραδέχθηκε χρόνια αργότερα. Ο αντίπαλος του αρνήθηκε παλιότερη δήλωση του πως ο Σάμπρας δεν είχε το υλικό για να κατακτήσει αυτά τα τουρνουά.

Μετά από ακόμα μια ήττα στον τελικό του Ρολάν Γκαρός, αυτή τη φορά από τον αντίπαλο του στην ακαδημία, Τζιμ Κούριερ ο Άντρε κατάφερε τελικά να κρατήσει το πρώτο του Grand Slam, το σημαντικότερο τίτλο στο τένις, το Γουίμπλεντον το 1992 σε έναν τελικό με τον Γκόραν Ιβανίσεβιτς που κρίθηκε σε πέντε σετ.

Στο Αμερικανικό Όπεν το 1992 ο Πιτ ηττήθηκε από τον Στέφαν Έντμπεργκ στον τελικό. "Τότε κατάλαβα πως χτυπούσε το καμπανάκι και έπρεπε να αλλάξω πράγματα για να φτάσω στο Νο1". Ο Τιμ Γκούλικσον ηγήθηκε της ομάδας του και επί ημερών του τον Απρίλιο του 1993 ο Πιτ ανέβηκε στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Εν αντιθέσει με τον Σπαρτιάτη στον τρόπο ζωής αντίπαλο του, ο Άντρε χαιρόταν τη ζωή του. Πολλές φορές ο "A-Train" όπως ήταν το παρατσούκλι του, εκτροχιαζόταν. Ήταν ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους αθλητές στον κόσμο και πήρε βάρος την περίοδο που απείχε από τα τουρνουά εξαιτίας τραυματισμού στον καρπό. Την ώρα που ο Πιτ κατακτούσε τον πρώτο από τους τρεις συνεχόμενους τίτλους στο Γουίμπλεντον, ο Άντρε βούλιαζε. Η παρουσία του γυμναστή/μέντορα Γκιλ Ρέγιες και του προπονητή Μπραντ Γκίλμπερτ (σ.σ. τον οποίο είχε νικήσει στο δρόμο για τον πρώτο τίτλο του στη Βραζιλία το 1986) τον έβγαλαν από τη λήθη.

Με περισσότερη υπομονή στο παιχνίδι του κατέκτησε το Αμερικανικό Όπεν το 1994. Πλέον είχε απαλλαγεί από το περουκίνι που φορούσε και με ξυρισμένο κεφάλι έκανε το ντεμπούτο του στο Αυστραλιανό Όπεν το 1995! Στον τελικό νίκησε τον Σάμπρα την πρώτη από τις πέντε φορές που αναμετρήθηκαν σε παιχνίδια τίτλου εκείνη τη χρονιά. Την άνοιξη βρέθηκε για πρώτη φορά στο Νο1. Ωστόσο στη Νέα Υόρκη ήταν η σειρά του Πιτ να νικήσει και να κατακτήσει τον τίτλο.

Στον τελικό της Νέας Υόρκης

Κι εκεί που ο κόσμος ανέπνεε για την αντιπαλότητα τους, το 1996 δοκιμάστηκαν. Ο Άντρε κατέκτησε μόνο το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο Πιτ αποκλείστηκε από στα προημιτελικά του Γουίμπλεντον από τον μετέπειτα νικητή, Ρίτσαρντ Κράιτσεκ. Στο Παρίσι έκανε την καλύτερη εμφάνιση του, αλλά στα ημιτελικά τον νίκησε ο Ρώσος Γεβγένι Καφέλνικοφ, ένας παίκτης που αντιπαθούσε όσο ο Άντρε τον Μπόρις Μπέκερ. Οι δύο Αμερικανοί δεν έκρυψαν ποτέ τα συναισθήματα τους για τους άλλους, αν και ποτέ δεν μάθαμε τι σκέφτονταν ο ένας για τον άλλον.

Με τον Πολ Άνακον στο πλευρό του ο Πιτ μπήκε στο καλύτερο κομμάτι της καριέρας του και συνέχιζε να γράφει ιστορία, αλλά ο Άντρε είχε ενοχλήσεις και πάλι στον καρπό. Έχασε σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν, έπεσε στο Νο141, εθίστηκε στην κρυσταλλική μεθαδόνη, πιάστηκε ντοπέ (σ.σ. δεν τιμωρήθηκε από την ATP λέγοντας ψέματα), ενώ διαλύθηκε ο γάμος του με τη Μπρουκ Σιλντς.

Με την παρότρυνση του Γκίλμπερτ επέστρεψε στα βασικά. Σε τουρνουά τύπου Challenger στην Αμερική ανακάλυψε ξανά το πάθος του για το σπορ. Από το Νο110 ολοκλήρωσε το 1998 στο Νο6. Ο Πιτ τερμάτισε στο Νο1 για έκτη σερί χρονιά, ωστόσο δοκιμαζόταν από τις ενοχλήσεις στην πλάτη και κυρίως τον ανταγωνισμό από νεότερους παίκτες.

Μετά από τέσσερα χρόνια αναβίωσε η αντιπαλότητα του Πιτ με τον Άντρε. Ο τελευταίος κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός το 1999, ολοκληρώνοντας την απίστευτη επιστροφή του. Έπαιξε στον τελικό του Γουίμπλεντον με αντίπαλο τον Πιτ και παρότι έχασε την επόμενη μέρα αντικατέστησε τον Σάμπρα στην κορυφή του κόσμου. Με τη νίκη του ο Πιτ ισοφάρισε το ρεκόρ των περισσότερων κατακτήσεων Grand Slams του Ρόι Έμερσον με δώδεκα σε μια από τις σπουδαιότερες εμφανίσεις στην καριέρα του.

Το τέλος του 1999 βρήκε τον Άντρε να σταματάει το σερί του Πιτ στο Νο1 και τον ίδιο να έχει βρει την απόλυτη ευτυχία δίπλα στη Στέφι Γκραφ. Τα πράγματα είχαν αλλάξει με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί και τον Πιτ να προσπαθεί να συμβιβαστεί με τη νέα κατάσταση. Σε ένα κλασικό ματς στην ιστορία του Αυστραλιανού Όπεν ο Άντρε νίκησε τον Πιτ στα ημιτελικά, προχωρώντας προς τον τίτλο.

Η επικράτηση του Άντρε στη Μελβούρνη

Για τον Πιτ είχε απομείνει ουσιαστικά μόνο το Γουίμπλεντον. Το καλοκαίρι του 2000 έγινε ο πιο επιτυχημένος τενίστας στην ιστορία των Grand Slams, όταν κατέκτησε τον 13ο τίτλο στο Γουίμπλεντον, επικρατώντας του Αυστραλού Πατ Ράφτερ στον τελικό. Ο επόμενος τίτλος του θα ερχόταν μετά από δύο χρόνια.

Στον τελικό της Νέας Υόρκης είχε ηττηθεί το 2000 και το 2001 από τους Λέιτον Χιούιτ και Μαράτ Σάφιν αντίστοιχα. Ήταν εκπρόσωποι της νέας γενιάς, όπως και ο παίκτης που τον νίκησε το 2001 στο Γουίμπλεντον ονόματι Ρότζερ Φέντερερ.

Το τέλος της καριέρας του Πιτ και βέβαια της αντιπαλότητας του με τον Άντρε ήρθε στη Νέα Υόρκη το 2002. Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη τους αναμέτρηση στον τελικό του ίδιου τουρνουά ο Πιτ Σάμπρας νίκησε και πάλι το φαβορί, τον Άντρε Άγκασι. Ήταν η 20η νίκη του σε 34 αγώνες με αντίπαλο τον Άντρε.

Η τελευταία αναμέτρηση στη Νέα Υόρκη

Αγκάλιασε την εγκυμονούσα γυναίκα του, την ηθοποιό και πρώην νικήτρια καλλιστείων, Μπρίτζετ Γουίλσον και εξαφανίστηκε από τα γήπεδα τους επόμενους δώδεκα μήνες. Δεν αγωνίστηκε στο Γουίμπλεντον και ανακοίνωσε την αποχώρηση του λίγο πριν από το Αμερικανικό Όπεν το 2003. Είχε την ευκαιρία να αποχαιρετήσει όπως ήθελε το κοινό του.

Ο τελευταίος Grand Slam τίτλος για τον Άντρε ήρθε τον Ιανουάριο του 2003 στη Μελβούρνη, ο όγδοος στην καριέρα του και ο τέταρτος στο τουρνουά για το οποίο αδιαφορούσε στο ξεκίνημα της καριέρας του. Συνέχισε να αγωνίζεται, να πρωταγωνιστεί μέχρι το 2006. Στις 28 Απριλίου του 2003 έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία Νο1 παίκτης στην ιστορία του τένις, ήταν 33 χρονών και 12 ημερών.

Το δικό του αντίο ήρθε στη Νέα Υόρκη το 2006. Με έντονους πόνους στην πλάτη έφτασε μέχρι τον 3ο γύρο. Η τελευταία νίκη στην καριέρα του ήρθε στο 5ο σετ με αντίπαλο τον Μάρκο Παγδατή, σε έναν αγώνα στον οποίο έχει αφιερώσει ένα κεφάλαιο στην αυτοβιογραφία του. Η μοίρα του επιφύλασσε να χάσει τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του από έναν Γερμανό με το πιο μισητό επίθετο για τον ίδιο, τον Μπέντζαμιν Μπέκερ.

Μετά το τέλος του αγώνα υποκλίθηκε όπως συνήθιζε και στις τέσσερις πλευρές του "Άρθουρ Ας". Τέσσερα λεπτά τον αποθέωνε το κοινό. Ακόμα και όταν είχε βρεθεί στο Νο141 και πάλι ήταν ο πιο cool τενίστας στον κόσμο, όλοι ήθελαν να παίζουν και να ντύνονται όπως εκείνος.

Ο τελευταίος αγώνας του Άγκασι

"Με απογοήτευσε ο Πιτ όταν αποφάσισε να μη συνεχίσει. Θέλεις να φύγεις από το πάρτι με το πρόσωπο με το οποίο ήρθες μαζί και εγώ δεν είχα αυτή την πολυτέλεια. Αισθανόμουν μοναξιά αυτά τα τέσσερα χρόνια, όλοι όμως φύγαμε με τους δικούς μας όρους. Και εγώ και ο Πιτ και για τους δυο μας ήταν η πιο σωστή περίοδος", δήλωσε αργότερα ο Άντρε Άγκασι.

Ακόμα και όταν αποχώρησαν από την ενεργό δράση η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη. Ο Σάμπρας έγραψε πρώτος την αυτοβιογραφία του, επιλέγοντας να κρατήσει τα μυστικά του. Το αποτέλεσμα ήταν αδιάφορο, βαρετό. Αντίθετα, ο Άγκασι δεν πρέπει να άφησε τίποτα κρυφό σε μια συγκλονιστική διήγηση της ζωής του, ένα βιβλίο που διαβάζεται μονορούφι.

Κι αν ο Σάμπρας δεν έγραψε τίποτα άσχημο για κανέναν, ο Άγκασι δεν συγκρατήθηκε, περιγράφοντας περιστατικά που δίνουν στο μεγάλο αντίπαλο του, τον χαρακτηρισμό του τσιγκούνη. Η επιλογή του έσκασε στο πρόσωπο του όταν σε φιλανθρωπικό αγώνα στο Ίντιαν Γουέλς επιχείρησε να κάνει χιούμορ εις βάρος του αντιπάλου του. Σοκαρισμένοι παρακολουθούσαν το θέαμα ο Φέντερερ και ο Ναδάλ που έπαιζαν μαζί τους!

Ο Άγκασι απαντάει στον Σάμπρα

" Ο Πιτ ήταν πάντοτε καλύτερος από μένα στους μεγάλους αγώνες", είχε παραδεχθεί ο Άγκασι. " Τον φοβόμουν, δεν είναι ντροπή να το πω", είχε πει στην πρώτη συνέντευξη του ο Σάμπρας μετά το αντίο στο τένις.

Δίχως την παρουσία του άλλου ο καθένας τους θα είχε κερδίσει (πιθανότατα) περισσότερους τίτλους. Ωστόσο τη θρυλική υπόσταση σε έναν αθλητή δίνει ο ισάξιος αντίπαλος του.

ΠΙΤ ΣΑΜΠΡΑΣ	VS	ΑΝΤΡΕ ΑΓΚΑΣΙ
64	ΤΙΤΛΟΙ	60
14	GRAND SLAMS	8
762-222	ΝΙΚΕΣ-ΗΤΤΕΣ	870-274
43.280.450	ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑΘΛΑ	31.152.975
20-14	ΝΙΚΕΣ-ΗΤΤΕΣ (ΩΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ)	14-20
9	TEΛΙΚΟΙ	7
4	ΤΕΛΙΚΟΙ GRAND SLAMS	1
11	ΣΚΛΗΡΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ	9
2	ΓΡΑΣΙΔΙ	0
2	ΧΩΜΑ	3
5	ΜΟΚΕΤΑ (ΚΛΕΙΣΤΑ)	2