Ο Ελβετός, ο οποίος βρίσκεται στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης από τις 2 Φεβρουαρίου 2004(!), δηλαδή 203 εβδομάδες, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του τένις, έχει πετύχει μόλις στα 26 του χρόνια όσα κανείς άλλος δεν πέτυχε μέχρι το τέλος της καριέρας του.
Ο Φέντερερ έχει κατακτήσει 12 τίτλους Γκραν Σλαμ (3 Αυστραλιανά Όπεν, 5 Γουίμπλεντον, 4 Αμερικάνικα Όπεν), 4 τίτλους Masters Cup και άλλους 14 στη σειρά αγώνων της ATP.

Είναι κάτοχος πολλών μεγάλων ρεκόρ, όπως της κατάκτησης τριών Γκραν Σλαμ σε μία χρονιά, το οποίο μάλιστα το έχει πετύχει τρεις φορές (2004, 2006, 2007).

Επίσης, με το να κατακτήσει για 5η συνεχόμενη χρονιά το Γουίμπλεντον, κατάφερε να ισοφαρίσει το ρεκόρ του Μπιόρν Μποργκ, ενώ έγινε ο πρώτος που κατέκτησε τέσσερις συνεχείς χρονιές το Αμερικάνικο Όπεν.

Τόσα επιτεύγματα για έναν τενίστα, που έγινε επαγγελματίας μόλις το 1998, όταν και έλαβε μέρος στο τουρνουά της ATP στο Γκστάαντ.

Τον επόμενο χρόνο, μόλις στα 18 του, έγινε ο νεότερος τενίστας στην ιστορία που βρέθηκε στους εκατό πρώτους της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ η πρώτη του νίκη σε τουρνουά της ATP ήρθε το Φεβρουάριο του 2001 στο Μιλάνο.

Πάντως, η αναμέτρηση που άλλαξε ριζικά την καριέρα του Ελβετού ήταν αυτή με τον Πιτ Σάμπρας στα προημιτελικά του Γουίμπλεντον της ίδιας χρονιάς.

Ο Φέντερερ κατάφερε να νικήσει τον Αμερικανό, επτά φορές κάτοχο του τουρνουά, "σπάζοντας" το σερί των 31 συνεχόμενων νικών του Σάμπρας στη διοργάνωση.

Το 2002 αποτέλεσε για τον Φέντερερ μία χρονιά που πιθανότατα θα θέλει να ξεχάσει. Μπορεί να βρέθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του στην πρώτη δεκάδα (Νο 6), αλλά "έχασε" σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον προπονητή του και μέντορά του, τον Αυστραλό Πίτερ Κάρτερ.

Το 2003 έμελλε να είναι η χρονιά που θα γινόταν το εφαλτήριο της μεγάλης αυτής καριέρας του Ελβετού. Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο κατέκτησε το πρώτο του Γκραν Σλαμ, το Γουίμπλεντον, το οποίο κατακτά συνεχόμενα από τότε, επικρατώντας στον τελικό του Ελληνοαυστραλού, Μαρκ Φιλιππούση, χάνοντας μόλις ένα σετ σε ολόκληρο το τουρνουά.

Την ίδια χρονιά, κατάφερε να πάρει έναν ακόμα τίτλο, καθώς νίκησε τον μεγάλο Αντρέ Αγκάσι στον τελικό του Masters Cup, αποτέλεσμα το οποίο θεωρήθηκε έκπληξη, αφήνοντας πίσω του τα φαβορί του τουρνουά, Άντι Ρόντικ και Χουάν Κάρλος Φερέρο.

Το 2004 ήταν το έτος που ο Φέντερερ καθιερώθηκε στους κορυφαίους και άρχισε να θεωρείται από τους βασικούς διεκδικητές των Γκραν Σλαμ, ειδικά από τη στιγμή που κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν και πέρασε στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, το οποίο δεν έχει παραχωρήσει σε κανέναν από τότε.

Η χρονιά ολοκληρώθηκε ιδανικά με τη διατήρηση του τίτλου στο Γουίμπλεντον, την κατάκτηση του Αμερικάνικου Όπεν και του Masters Cup για δεύτερη συνεχόμενη φορά.

Μάλιστα, κέρδισε το βραβείο "Laureus", το οποίο θεωρείται το κορυφαίο παγκοσμίως, ως ο κορυφαίος αθλητής της χρονιάς για όλα τα σπορ σε ολόκληρο τον κόσμο, αφήνοντας πίσω του ονόματα όπως αυτά των Μίχαελ Σουμάχερ, Βαλεντίνο Ρόσι, Λανς Άρμστρονγκ και Μάικλ Φελπς.

Το 2005 περιορίστηκε στην κατάκτηση του -αγαπημένου του- Γουίμπλεντον και του Αμερικάνικου Όπεν, όπου νίκησε για μια ακόμη φορά τον Αντρέ Αγκάσι μέσα στο "σπίτι" του.

Το 2006 επανέλαβε την επιτυχία του 2004, κατακτώντας και πάλι το Αυστραλιανό Όπεν, όπου νίκησε τον Κύπριο Μάρκο Παγδατή, το Γουίμπλεντον, το Αμερικάνικο Όπεν και το Masters Cup.

Το άχτι του Ελβετού φαίνεται πως είναι το Ρολάν Γκαρός, καθώς τις προηγούμενες χρονιές είχε αποκλειστεί από τον Γκουστάβο Κουέρτεν και τον Ράφαελ Ναδάλ, ενώ το 2006 βρήκε και πάλι τον Ισπανό στο δρόμο του και μάλιστα στον τελικό.

Ο Ναδάλ, αυθεντία στις χωμάτινες επιφάνειες, στέρησε και πάλι στον Φέντερερ τον τίτλο στο γαλλικό Γκραν Σλαμ, η κατάκτηση του οποίου θα του επέτρεπε να γίνει ο πρώτος στην ιστορία του τένις που θα κέρδιζε και τα τέσσερα Γκραν Σλαμ σε μία χρονιά.

Το 2007 ήταν η χρονιά των ρεκόρ για τον Ελβετό. Κατέκτησε το Αυστραλιανό Όπεν χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, το οποίο είχε να συμβεί από το 1980 με τον Μπιόρν Μποργκ στο Ρολάν Γκαρός.

Ο Ναδάλ δεν του έδωσε ούτε το 2007 την ευκαιρία να κατακτήσει και τα τέσσερα Γκραν Σλαμ, καθώς τον νίκησε και πάλι στον τελικό του Ρολάν Γκαρός.

Βέβαια, ο Φέντερερ πήρε την εκδίκησή του στον τελικό του Γουίμπλεντον, όπου επιβλήθηκε του Ισπανού, κατακτώντας τον 5ο συνεχόμενο τίτλο του στο τουρνουά, κάτι το οποίο μόνο ο "συνήθης ύποπτος" Μπιόρν Μποργκ είχε πετύχει.

Ο Φέντερερ, με αυτόν τον τίτλο, έπιασε τον Σουηδό "θρύλο", αλλά και τον Ροντ Λάβερ στην τρίτη θέση με 11 κατακτήσεις Γκραν Σλαμ.

Η κατάκτηση όμως του Αμερικάνικου Όπεν τον έφερε στη δεύτερη θέση όλων των εποχών με 12 κατακτήσεις, μαζί με τον Ρόι Έμερσον.

Το φινάλε έγινε με την κατάκτηση του Masters Cup, όπου ο Ελβετός εντυπωσίασε. Μπορεί στον εναρκτήριο αγώνα του κόντρα στον Χιλιανό Γκονσάλες να ηττήθηκε, αλλά δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Ξεπέρασε εύκολα τους Νταβιντένκο και Ρόντικ, για να βρει στον ημιτελικό τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Ναδάλ.

Ο Ελβετός όμως είχε πάρει φόρα και δεν τον σταμάταγε τίποτα. Νίκησε τον Ισπανό σε χρόνο ρεκόρ (μόλις 59'), πέρασε στον τελικό, όπου επιβλήθηκε ενός άλλου Ισπανού, του Νταβίντ Φερέρ.

Τα έσοδα του Φέντερερ μέσα στο 2007 από τα τουρνουά που κατέκτησε έφτασαν τα 10.130.620 δολάρια, ποσό ρεκόρ στην ιστορία του τένις, καθώς έγινε ο πρώτος που ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια δολάρια σε μία χρονιά.

Εκτός πάντως από εξαιρετικός αθλητής, ο Φέντερερ είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος. Δημιούργησε το 2003 το Ίδρυμα Ρότζερ Φέντερερ, το οποίο προσφέρει βοήθεια σε άτομα με ειδικές ανάγκες και προσπαθεί να τα μυήσει στον αθλητισμό.

Η UNICEF τον έχει χρήσει Πρέσβη Καλής Θελήσεως από το 2006 και με αυτήν την ιδιότητα επισκέφθηκε το Ταμίλ Νάντου της Ινδίας, μία από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από το τσουνάμι του 2004 στη Νοτιοανατολική Ασία.

Απολαύστε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του Ρότζερ Φέντερερ στα κορτ: