Επιλέγεις να επισκεφτείς την Ελβετία. Λόγοι για να το κάνεις υπάρχουν πολλοί, αφού αναφερόμαστε σε μία χώρα με ξεχωριστή ομορφιά. Ψάχνεις τις προσφορές της SWISS ( www.swiss.com), σίγουρα θα βρεις μία που να σε συμφέρει και ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου.

Μια στιγμή όμως, η Ελβετία δεν είναι μόνο υπέροχα φυσικά τοπία, λίμνες και άλλα πολλά. Έχει και αθλητισμό. Μία χώρα με πληθυσμό μικρότερο και από της Ελλάδας (περίπου 8.000.000 είναι άνθρωποι που υπολογίζεται ότι κατοικούν σε αυτή) διαθέτει δύο αθλητές τους οποίους γνωρίζουν όλοι οι φίλοι του τένις και όχι μόνο.

Ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Στάνισλας Βαβρίνκα φροντίζουν να διαφημίζουν τη χώρα τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης χαρίζοντας της σπουδαίες διακρίσεις. Ποια είναι όμως η πορεία των δύο σπουδαίων αθλητών, ποιες είναι οι άγνωστες πτυχές της ζωής τους και ποια τους ενώνουν;

Ρότζερ Φέντερερ, ο μαέστρος

Ό,τι και να γράψει κανείς για τον Ρότζερ Φέντερερ θα είναι λίγο αφού κατά πολλούς είναι ο καλύτερος τενίστας που πάτησε ποτέ το πόδι του στα κορτ. Τα κατορθώματα του μιλούν από μόνα τους εδώ και περισσότερα από δώδεκα χρόνια.

Από το 2003 μέχρι και το 2010 κατέκτησε τουλάχιστον έναν τίτλο Grand Slam ανά σεζόν, ενώ το 2004, το 2006 και το 2007 κυριάρχησε σε όλα τα τουρνουά παίρνοντας τα τρία από αυτά. Το μόνο που του έλειπε κάθε φορά ήταν το Ρολαν Γκαρός. Τελικά, το Γαλλικό ΟΠΕΝ θα προστεθεί στην τροπαιοθήκη του το 2009.

Ο Σόντερλινγκ έβγαλε εκτός μάχης τον Ναδάλ στον τέταρτο γύρο και έφτασε μέχρι τον τελικό. Ωστόσο, ο Φέντερερ δεν μπορούσε να χάσει και αυτή την ευκαιρία και με 1-6, 6-7, 4-6 παίρνει και αυτόν τον μεγάλο τίτλο. Μάλιστα, με αυτόν τον τίτλο έφτασε τον Πιτ Σάμπρας στην κορυφή της λίστας των αθλητών με τις περισσότερες κατακτήσεις Grand Slam με 14.

Φυσικά, δεν σταμάτησε εκεί αφού σχεδόν ένα μήνα αργότερα κατέκτησε και το Γουίμπλεντον μένοντας έτσι μόνος του στην κορυφή. Ακολούθησαν το Αυστραλιανό ΟΠΕΝ του 2010 και το Γουίμπλεντον το 2012 για να φτάσει στο μαγικό 17άρη το οποίο τον κρατά μόνο του στην κορυφή.

Έκτοτε, βρίσκεται σταθερά μέσα στις κορυφαίες θέσεις, έχει αγωνιστεί σε τρεις τελικούς ψάχνοντας τουλάχιστον ακόμα ένα τίτλο παραμένοντας έτσι στην κορυφαία δεκάδα εδώ και 13 χρόνια.

Ο "μικρός σατανάς"

Λίγα πράγματα είναι γνωστά σχετικά με το ξεκίνημα της καριέρας του και το πως ήταν ο Ρότζερ μικρός. Περισσότερες λεπτομέρειες για εκείνο το διάστημα έγινε γνωστό στις αρχές του καλοκαιριού. Το τένις κλαμπ TC Old Boys στην Ελβετία είναι εκείνο που έκανε τα πρώτα του βήματα μέσα στα κορτ και πλέον αποτελεί πόλο έλξης. Εκείνο όμως που έγινε γνωστό, έστω και κατά ένα μέρος είναι το τι έκανε ο Ρότζερ Φέντερερ στην αρχή της καριέρας του.

Η 74χρονη Μάντελαϊν Μπαρλόχερ, η οποία ήταν πρώτη του προπονήτρια. θυμήθηκε πότε πρωτοσυνάντησε τον 7χρονο Ρότζερ Φέντερερ. " Η μητέρα του, η Λινέτ, αγωνιζόταν στη γυναικεία ομάδα του κλαμπ. Μια μέρα με πλησίασε και μου είπε "έχω έναν 7χρονο γιο. Μπορώ να τον φέρω; Ε κείνη την εποχή είχαμε πολλά ταλαντούχα παιδιά. Ο Ρότζερ δεν ξεχώριζε", θυμήθηκε η Μάντελαϊν. Η Λινέτ συνέχιζε να παίζει τένις μέχρι την ημέρα που δραστηριοποιήθηκε στο ίδρυμα που δημιούργησε ο γιος της. "Οι Φέντερερ δεν θέλουν να τους λατρεύουν. Παραμένουν οι ίδιοι άνθρωποι, ακόμα και αν ο Ρότζερ έγινε σπουδαίος και κέρδισε πολλά χρήματα". Σύμφωνα με τον ίδιο τον Φέντερερ οι γονείς του δεν παρακολούθησαν καν από την τηλεόραση τον πρώτο του τελικό σε Grand Slam, το 2003 στο Γουίμπλεντον.

Ελάχιστοι γνωρίζουν ωστόσο πως το παρατσούκλι που τον συνόδευε εκείνα τα χρόνια στο Old Boys ήταν "μικρός Σατανάς". Ο Ρότζερ προπονούνταν τρεις φορές την εβδομάδα. Όπως και τώρα, έτσι και όταν ήταν οκτώ χρονων δεν του άρεσε να χάνει. " Μια φορά όταν είχε χάσει έναν αγώνα, είχε καθίσει στην καρέκλα του διαιτητή και έκλαιγε υστερικά. Οι υπόλοιποι είχαμε πάει μέσα για να γευματίσουμε. Άλλες φορές όταν νευρίαζε, κλώτσαγε την καρέκλα του, δεν μπορούσε να σπάσει τη ρακέτα του, γιατί δεν είχε δεύτερη", θυμάται η πρώτη προπονήτρια του.

Στα 14 του χρόνια ο Ρότζερ έφυγε από το κλαμπ, μετακόμισε κοντά στη Λοζάννη όπου βρισκόταν η εθνική ακαδημία τένις της Ελβετίας. Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί, καθώς δεν μιλούσε καλά τη γαλλική γλώσσα. Επέστρεφε συχνά στη Βασιλεία και στο κλαμπ. Όταν κέρδισε το Orange Bowl το 1998, το σημαντικότερο τουρνουά τζούνιορ εκτός των Grand Slam, κρύφτηκε για μια μέρα στο κλαμπ. Αρνούνταν να βγάλει το καπέλο που φορούσε, είχε βάψει τα μαλλιά του ξανθά και φοβόταν τις αντιδράσεις στο σπίτι.

Ευτυχώς δεν κράτησε μέχρι σήμερα αυτό το στιλ.

Η αγάπη του για τα παιδιά και η ιστορία της Μπεατρίς

Από το 2000 γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του την Μίρκα Βάβρινετς και έχουν αποκτήσει μαζί τέσσερα παιδιά. Τα πρώτα δίδυμα το 2009 ήταν κορίτσια, η Μίλα και η Σαρλέν, το 2014 ακολούθησαν νέα δίδυμα, αυτή τη φορά αγόρια, ο Λέο και Λέναρντ.

Ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως από τότε που έγινε πατέρας άλλαξε ως άνθρωπος. Αυτή είναι η μισή αλήθεια αφού από πριν είχε δείξει ότι έχει φιλανθρωπικές ανησυχίες και βοηθάει όπου μπορεί. Αρκετές φορές έχει δώσει αγώνες με τα έσοδα να πηγαίνουν σε όσους το έχουν ανάγκη, ενώ έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα παιδιά.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα έγινε πριν από μερικές ημέρες στο πλαίσιο του US Open. Εκεί όπου ένας μικρός θαυμαστής του κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να πάρει ένα αυτόγραφο κινδύνευσε να ποδοπατηθεί. Ο Φέντερερ αμέσως είδε το τι πήγε να συμβεί, ζήτησε να περάσουν τον μικρό που είχε βάλει τα κλάματα μέσα από τα κάγκελα και του χάρισε ορισμένες στιγμές που είναι δεδομένο ότι ο μικρός θα τις θυμάται για όλη του τη ζωή.

Η αντίδραση του σπουδαίου Ελβετού ήταν άμεση. Με τη βοήθεια του οργανισμού η Μπεατρίς ταξίδεψε στο Λονδίνο όπου βρίσκονταν εκείνη την περίοδο ο Φέντερερ και είχε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί μαζί του. Ο κορυφαίος τενίστας δεν έμεινε εκεί αφού έπαιξε με την 17χρονη δίνοντας της παράλληλα τη ρακέτα του.

Εκείνη την ώρα είχε προπόνηση μαζί με τον Χιούιτ και στη συνέχεια είχε να παρευρεθεί σε μία συνέντευξη Τύπου, με τον Φέντερερ να ξεκλέβει χρόνο από το βαρύ πρόγραμμα του και να μιλά να φωτογραφίζεται και να περνά όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε μαζί με την Μπεατρίς η οποία δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της.

Αυτές οι απλές στιγμές μπορεί να μην είναι τίποτα για τον Φέντερερ, όμως λίγοι σταρ του δικού βεληνεκούς δείχνουν αυτό το ανθρώπινο πρόσωπο.

Βαβρίνκα, ο μικρός "αδερφός" του Φέντερερ

Γεννημένος στη Λοζάνη ο Στάνισλας Βαβρίνκα έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Στις φλέβες του ρέει ελβετικό, τσέχικο και πολωνικό αίμα. Η γυναίκα του είναι Σουηδή, όπως και ο προπονητής του (Μάγκνους Νόρμαν) και ο βασικός του χορηγός από την Ιαπωνία (Yonex). Αν μη τι άλλο είναι πολυσυλλεκτικός και δίχως καμία αμφιβολία μια σπάνια προσωπικότητα.

Οι γονείς του δεν είχαν σχέση με τον αθλητισμό, διατηρούν ακόμα και σήμερα φάρμα με βιολογικά προϊόντα, ωστόσο έσπρωξαν όλα τους τα παιδιά προς τα εκεί. Ξεκίνησε να ασχολείται από μικρός με το τένις και σε ηλικία 15 χρονών αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με το τένις. Ο Ντμίτρι Ζαβιάλοφ ανέλαβε να τον προπονήσει και να τον οδηγήσει στο δρόμο των επιτυχιών. Το 2003 έρχεται η ώρα για την κατάκτηση του Γαλλικού ΟΠΕΝ στην κατηγορία των Τζούνιορ.

Όλοι οι ειδικοί του τένις περιμένουν να βρίσκεται σύντομα μέσα στους σταρ του αθλήματος κάτι όμως που θα αργήσει αρκετά να έρθει...

Οι μεγάλες απογοητεύσεις

Από το 2005 και μετά αγωνίζεται ως επαγγελματία και ψάχνει να βρει το δρόμο του προς την κορυφή. Οι επιτυχίες σε Grand Slam δεν έρχονται αφού πάντοτε του λείπει κάτι για να κάνει το βήμα παραπάνω.

Η καριέρα του χρειάζεται μια αλλαγή για να σωθεί και αυτή γίνεται με την αντικατάσταση του Ντμίτρι Ζαβάλιοφ από τον τον Σουηδό Πέτερ Λούντγκρεν. Όσοι παρακολουθούν την καριέρα του Φέντερερ γνωρίζουν πως ο Λούντγκρεν διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι του πιο επιτυχημένου τενίστα στην ιστορία των Grand Slams. Ο Λούντγκρεν, ο οποίος αργότερα ανέλαβε τον Μάρατ Σάφιν και τον οδήγησε στην κατάκτηση του Αυστραλιανού Όπεν το 2005 και εν συνεχεία τον στενό φίλο του Βαβρίνκα, Μάρκο Παγδατή, έχει τη φήμη σκληρού προπονητή.

Δημιούργησε αμέσως διαφορά στο παιχνίδι του Βαβρίνκα με τον Ελβετό να προκρίνεται στα προημιτελικά του US Open το 2010, αποκλείοντας και τον Άντι Μάρεϊ. Μαζί έφτασαν και στα προημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν το 2011.

Αυτή ήταν και η τελευταία καλή στιγμή του για τα επόμενα δύο χρόνια. Τα προβλήματα στην προσωπική του ζωή τον αφήνουν πίσω και το καλοκαίρι του 2013 αλλάζει εκ νέου προπονητή. Ο Μάγκνους Νόρμαν αναλαμβάνει να τον οδηγήσει στο δρόμο των επιτυχιών. Έχοντας ήδη δώσει τα διαπιστευτήρια του ως προπονητής του Ρόμπιν Σόντερλινγκ το 2009 όταν απέκλεισε τον Ναδάλ στα προημιτελικά του Ρολάν Γκαρός, συνεργάστηκε για λίγους μήνες με τον Βούλγαρο Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ και από τον Απρίλιο του 2013 δουλεύει με τον Βαβρίνκα και τα αποτελέσματα δεν αργούν να φανούν.

Έγινε επιτέλους "Iron Stan"

Αυτό που οι φίλοι του τένις περίμεναν από το 2007 τελικά έγινε, αλλά με επτά χρόνια καθυστέρηση. Μετά την παρουσία του στα προημιτελικά του Γαλλικού ΟΠΕΝ και τα ημιτελικά του Αμερικάνικου ΟΠΕΝ είχε φτάσει η ώρα για ένα μεγάλο τελικό.

Η στιγμή ήρθε στις αρχές του 2014 με τον Βαβρίνκα να στέλνει το μήνυμα ότι πλέον ήρθε η ώρα του να πρωταγωνιστήσει. Τα εμπόδια των Γκολούμπεβ, Φάλα, Ποσπισίλ και Ρομπρέδο δεν μπορούσαν να φανούν ικανά να τον σταματήσουν. Ο πρώτος μεγάλος αντίπαλος ήρθε στα προημιτελικά εκεί όπου συναντήθηκε με τον Νόβακ Τζόκοβιτς.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο μεγάλο ραντεβού του τελικού. Αντίπαλος, ήταν ο Ράφαελ Ναδάλ. Ο Βαβρίνκα με όπλο του το απρόβλεπτο σερβίς του και το μπακχαντ με το ένα χέρι έβαλε δύσκολα στον κορυφαίο Ισπανό, ο οποίος αντιμετώπισε και πρόβλημα στη μέση. Μετά από μία μάχη όπου ο Ελβετός ήταν καλύτερος πήρε τη νίκη με 3-6, 2-6, 6-3, 3-6 και έτσι πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο Grand Slam της καριέρας του.

Από εκείνη τη μέρα και με εξαίρεση την απογοητευτική του παρουσία στο Γαλλικό ΟΠΕΝ του 2014, ο Βαβρίνκα έχει σταθεροποιήσει την απόδοσή του ανήκει στους κορυφαίους τενίστες. Ακολουθούν δύο συμμετοχές στα προημιτελικά του Γουίμπλεντον και του Αμερικανικού ΟΠΕΝ και η εξαιρετική του πορεία μέχρι τα ημιτελικά στην Αυστραλία πριν έρθει η νέα του μεγάλη στιγμή.

Σε μια συνέντευξη του είχε πει ότι " πιστεύω πως μπορώ να κερδίσω μια μέρα το Ρολάν Γκαρός". Τελικά η ενδέκατη συμμετοχή του στη διοργάνωση έμελλε να είναι και η τυχερή. Ο Βαβρίνκα απέκλεισε τον Φέντερερ από τα προημιτελικά και δίχως να κάνει καλό αγώνα, βασίστηκε στην αδυναμία του Τζο-Βίλφριντ Τσόνγκα να πραγματοποιήσει τις ευκαιρίες που είχε για break και πέρασε στον τελικό.

Στον τελικό τον περίμενε μία ακόμα μεγάλη μάχη με τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Ο "Νόλε" έμοιαζε αήττητος όντας σε εξαιρετική κατάσταση αλλά το παιχνίδι του 30χρονου πια Ελβετού ήταν εξαιρετικό και έφτασε δίκαια στην κατάκτηση του τίτλου με 6-4, 4-6, 3-6, 4-6. " Είμαι πραγματικά έκπληκτος με τον τρόπο που έπαιξα. Νομίζω πως ήμουν εκπληκτικός. Ήμουν πραγματικά νευρικός, αλλά κατάφερα να μην το δείξω", είπε στη συνέντευξη Τύπου αμέσως μετά την απονομή.

Έτσι, πριν από μερικούς μήνες έφτασε στην κατάκτηση του δεύτερου τίτλου του σε Grand Slam τουρνουά και δείχνει πως τα επόμενα χρόνια θα μας απασχολήσει αρκετά.

Οι ρακέτες, το τατουάζ και το γούρικο σορτσάκι

Η είσοδός του ως σημαιοφόρος της αποστολής της Ελβετίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου είναι μια από τις στιγμές που ξεχωρίζουν πέρα από το τένις, όμως υπάρχουν και άλλες.

Πριν καταφέρει να μπει ανάμεσα στους κορυφαίους του τένις ο Σταν Βαβρίνκα δεν ήταν λίγες οι φορές που έχανε τον έλεγχο κατά τη διάρκεια των αγώνων του. Για αυτό πολλές φορές ξεσπούσε πάνω στις ρακέτες του.

Στο ίντερνετ μπορεί να βρει κανείς αρκετά σχετικά στιγμιότυπα, αλλά είναι αυτό που ξεχωρίζει. Πριν από περίπου ένα χρόνο τα είχε βρει σκούρα σε μία αναμέτρηση με τον Ντιμιτροφ και προσπάθησε να σπάσει τη ρακέτα του, όμως αυτή αποδείχτηκε σκληρό καρύδι.

Από το καλοκαίρι του 2013 ένα τατουάζ κοσμεί το αριστερό του χέρι. "Ever tried. Ever Failed. No matter. Try again. Fail again. Fail Better" το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "Προσπάθησα. Απέτυχα. Δεν πειράζει. Προσπάθησα ξανά. Απέτυχα ξανά. Απέτυχα αξιοπρεπώς".

" Είχα αυτά τα λόγια στο κεφάλι μου για αρκετό καιρό. Ήταν κομμάτι της ζωής μου, πως έβλεπα τη ζωή μου και ειδικά τη ζωή στο τένις", είπε σχετικά για το περίφημο τατουάζ το οποίο αποτελεί παράφραση του διασημότερου έργου του Μπέκετ.

Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου μετά την κατάκτηση του τουρνουά ο Βαβρίνκα εμφανίστηκε με δύο τρόπαια... Αυτό του νικητή και το σορτσάκι του το οποίο και άπλωσε πάνω στο πάνελ προκαλώντας φυσικά το γέλιο όλων. "Θα κολυμπάω φορώντας του, θα παίζω τένις και θα κοιμάμαι. Είναι γούρικο. Νομίζω πως αρέσει μόνο σε μένα" είπε μεταξύ άλλων ο 30χρονος Ελβετός γνωρίζοντας την αποθέωση όσων βρίσκονταν στην αίθουσα.

Αν μη τι άλλο ο Στάνισλας Βαβρίνκα είναι ένας τύπος που δεν μπορείς να τον βαρεθείς με τίποτα.

Το καμάρι της Ελβετίας

Πέρα όμως από όσα έχουν πετύχει σε ατομικό επίπεδο, οι δυο τους έχουν χαρίσει επιτυχίες στους συμπατριώτες τους και σε εθνικό επίπεδο αγωνιζόμενοι με τα χρώματα της Ελβετίας. Η πρώτη μεγάλη στιγμή τους ήταν στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2008.

Ρότζερ Φέντερερ και Στάνισλας Βαβρίνκα αγωνίστηκαν μαζί στο διπλό, αποδίδοντας εξαιρετικό τένις έφτασαν μέχρι την κορυφή κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο. Για να το καταφέρουν χρειάστηκε να νικήσουν στον ημιτελικό το μεγάλο φαβορί του τουρνουά που δεν ήταν άλλο από τους Μπομπ και Μάικ Μπράιαν που αποτελούν το κορυφαίο ζευγάρι στο διπλό. Μετά από αυτή τη νίκη οι Σιμον Ασπελιν και Τόμας Γιόχανσον από τη Σουηδία δεν μπορούσαν να τους σταματήσουν.

Η κατάκτηση του Davis Cup πριν από μερικούς μήνες ήταν το άλλο μεγάλο κοινό τους κατόρθωμα. Οι δυο τους κέρδισαν στο διπλό και ο Φέντερερ πήρε τη μεγάλη νίκη κόντρα στον Γκασκέ με 3-0 σετ (6-4, 6-2, 6-2). Με εντυπωσιακό σερβίς (δεν χρειάστηκε να σώσει ούτε break point), εξαιρετικό παιχνίδι τόσο από τη baseline όσο και κοντά στο φιλέ (18/23), ο 33χρονος μαέστρος χρειάστηκε 1 ώρα και 52 λεπτά για να φτάσει στην πολυπόθητη νίκη και αμέσως μετά πνίγηκε στις αγκαλιές των συμπατριωτών του που μπήκαν μέσα στο court για να τον αποθεώσουν.

Αυτή ήταν η τρίτη νίκη για τους Ελβετούς και ο αγώνας που θα συμπλήρωνε το πρόγραμμα των αγώνων ανάμεσα στον Μονφίς και τον Βαβρίνκα δεν έγινε ποτέ. "Έχω κερδίσει πολλά στην καριέρα μου. Δεν χρειαζόμουν τίποτα. Αυτός ο τίτλος είναι για τα παιδιά" είπε μεταξύ άλλων ο Φέντερερ.

Φυσικά, η συνεργασία τους δεν σταματά μόνο εκεί. Πρόσφατα οι δύο Ελβετοί ένωσαν τις δυνάμεις τους για το καλό των παιδιών στην Αφρική. Στο "Παιχνίδι για την Αφρική" έπαιξαν στη Βασιλεία και τα έσοδα διατέθηκαν για τους σκοπούς του ιδρύματος "Ρότζερ Φέντερερ" που δίνει βοήθεια σε άπορα παιδιά στη Νότια Αφρική, τη γενέτειρα της μητέρας του.

Οι Ελβετοί έχουν κάθε λόγο να είναι υπερήφανοι για αυτούς τους δύο και εσείς εάν πάρετε τελικά κάποια πτήση της SWISS ( www.swiss.com) καλό θα είναι να ρίξετε πρώτα μία ματιά μήπως μπορέσετε να τους δείτε από κοντά.