Ήρθε, κυριάρχησε και αποχώρησε... Τρεις λέξεις για τη Στέφι Γκραφ ανήμερα των 45ων γενεθλίων της. Έπαιξε επαγγελματικά για 17 χρόνια, στρογγυλοκάθισε στο Νο1 για 377 εβδομάδες (σ.σ. ακατάρριπτο ρεκόρ σε άνδρες και γυναίκες), κατέκτησε 107 τίτλους, ανάμεσα τους 22 Grand Slam (σ.σ. μόλις δύο μακριά από το απόλυτο ρεκόρ της Αμερικανίδας Μάργκαρετ Κορτ).

Αναδείχθηκε νικήτρια σε τέσσερις διαφορετικές επιφάνειες, πήρε επτά τίτλους στο χορτάρι του Γουίμπλεντον, έξι στο χώμα του Ρολάν Γκαρός, πέντε στη Deco Turf II στο Αμερικανικό Όπεν και τέσσερα στη Rebound Ace στο Αυστραλιανό Όπεν. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1988 και το αργυρό το 1992.

Με τη Γκαμπριέλα Σαμπατίνι στον τελικό της Σεούλ

Φυσικά, όπου αναφέρονται τα 22 τρόπαια της Γερμανίδας, έρχεται και το σχόλιο "ναι, αλλά αν δεν μαχαίρωνε ο οπαδός της τη Μόνικα Σέλες, δεν θα είχε τόσα". Απόλυτα σωστό, όπως και το σχόλιο πως αν δεν είχε σοβαρούς τραυματισμούς θα είχε σπάσει εύκολα το ρεκόρ της Κορτ. Το οποίο δεν κυνήγησε ποτέ!

" Φυσικά και γνώριζα για το ρεκόρ της Κορτ. Ακόμα κι αν ήθελα να το ξεχάσω, όλοι μου το υπενθύμιζαν. Πιστέψτε με αν το θέλετε, το να σπάσω το ρεκόρ, δεν θα είχε καμιά διαφορά για μένα. Είμαι ευχαριστημένη με όσα κατάφερα. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο για μένα", είχε δηλώσει σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις της στο περιοδικό Τennis τον Μάρτιο του 2000.

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Αύγουστο είχε αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Ταξίδεψε στο Σαν Ντιέγκο για ένα τουρνουά, αποσύρθηκε εξαιτίας ενοχλήσεων. Έδωσε μια συνέντευξη Τύπου στη Χαϊδελβέργη και αποσύρθηκε αθόρυβα. Έτσι ήθελε, μόνο που είχε ξεκινήσει ο δεσμός της με τον Άντρε Άγκασι και εν αντιθέσει με την ευτυχισμένη σύζυγο του πλέον (σ.σ. είναι παντρεμένοι με δύο παιδιά), ο Αμερικανός αγαπούσε τη δημοσιότητα. Η παρουσία δε της Γκραφ στο πλευρό του, του έδωσε σίγουρα τη δύναμη να εφορμήσει στο τελευταίο και πιο επιτυχημένο κομμάτι της ταραχώδους καριέρα του.

Παντρεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2001

Κι αν ο Άγκασι είπε το αντίο του μέσα στο γήπεδο, η Γκραφ δεν το έκανε αυτό σε ένδειξη σεβασμού προς την αντίπαλο της, τη Λίντσεϊ Ντάβενπορτ, η οποία τη νίκησε στον τελικό του Γουίμπλεντον το 1999.

Το φινάλε για εκείνη είχε γραφτεί λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο Ρολάν Γκαρός. Νίκησε τη Ντάβενπορτ, Νο2 στον κόσμο, τη Σέλες Νο3 στα ημιτελικά και την έφηβη που της έκλεψε το στέμμα, ενώ εκείνη πονούσε, τη Μαρτίνα Χίνγκις.

Μετά από τρία χρόνια μακριά από έναν τελικό Grand Slam, η Γκραφ με τη βοήθεια του κοινού και ακόμα μεγαλύτερη από τη θυμωμένη αντίπαλο της που είχε καταρρεύσει ψυχολογικά, γύρισε το παιχνίδι και κατέκτησε τον τίτλο σε τρία σετ. Ήταν 30 χρονών.

" Είχα παίξει μόλις σε ένα τουρνουά στο χώμα, η πλάτη μου πονούσε, δεν είχα καθόλου εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, γιατί δεν είχα προπονηθεί, δεν είχα παιχνίδια. Πήγα στο Παρίσι με καθαρό μυαλό. Θα έπαιζα το παιχνίδι μου και ό,τι βγει. Πολλές φορές στο παρελθόν, αυτό δεν είχε πετύχει. Στο Παρίσι έγινε. Όλα ενώθηκαν μαζί με έναν απροσδόκητο τρόπο".

Στιγμές από τον τελικό του 1999

Παρά τη νίκη της αποφάσισε όπως είχε πει "να ακούσω το καμπανάκι που χτυπούσε τα τελευταία χρόνια. Μετά από αυτό το θρίαμβο στο Ρολάν Γκαρός, είχα κάτι να περιμένω, το Γουίμπλεντον. Παρά την ήττα ένιωσα τόσο μεγάλη χαρά, περίμενα τόσα λίγα. Ένιωσα πλήρης. Τότε χάθηκε το κίνητρο. Το γνώριζα πριν πάω στο Σαν Ντιέγκο, ήθελα να είμαι σίγουρη".

Το τένις ξεκίνησε ως παιχνίδι μαζί με τον πατέρα της, Πέτερ, έμπορο αυτοκινήτων και έγινε καταφύγιο μακριά από τον ίδιο και τον πατέρα της. Με τη μητέρα της, Χάιντι, πάντοτε δίπλα της αγωνίστηκε στο πρώτο της τουρνουά σε ηλικία πέντε χρονών! Επειδή είχε μάθει να παίζει τένις από τον πατέρα της και δεν είχε διδαχθεί από κάποιον προπονητή, ο τρόπος παιχνιδιού της ήταν έξω από τα δεδομένα. Απόλυτα δικό της.

Ό,τι δεν διέθετε, το κάλυπτε με την αθλητικότητα της, το footwork, διέθετε τα ομορφότερα πόδια που έχουν εμφανιστεί σε Grand Slam (σ.σ. μια φωτογραφία με τα πόδια της Σέλες είχε κολλήσει στο ψυγείο η πρώτη γυναίκα του Άγκασι, η Μπρουκ Σιλντς. Πως να μην την ερωτευτεί;). Έπαιζε στη βασική γραμμή, αλλά ήταν αποτελεσματική στο φιλέ, το φόρχαντ ήταν το όπλο της (σ.σ. φροϊλάιν φόρχαντ ήταν άλλωστε το παρατσούκλι της). Το σερβίς ήταν γρήγορο, αλλά ανορθόδοξο από την ώρα που έφευγε το μπαλάκι από τη ρακέτα.

" Συνέχισα να παίζω όπως είχα συνηθίσει. Δεν μπορούσα να αλλάξω πολλά στους επαγγελματίες. Νομίζω πως θα ήθελα να παίζω το μπάκχαντ με τα δύο χέρια".

Στους κρίσιμους πόντους κατέφευγε στο slice μπάκχαντ

Η Στέφι έγινε επαγγελματίας στα 13 της χρόνια το 1983. Το καλοκαίρι του 1984 κατέκτησε την πρώτη θέση στο τένις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Καθότι ήταν άθλημα επίδειξης, δεν απονεμήθηκαν μετάλλια. Θα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο το 1988 στη Σεούλ, ολοκληρώνοντας ένα ρεκόρ άνευ προηγουμένου. Το ημερολογιακό Grand Slam δηλαδή και οι τέσσερις τίτλοι σε μια χρονιά και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Έπρεπε να βρεθεί ένας τίτλος για αυτό, το Golden Slam!

H Στέφι μιλάει για το Golden Slam

Ο πρώτος της τίτλος ήρθε στο... γκριζοπράσινο χώμα των ΗΠΑ (Χίλτον Χεντ) τον Απρίλιο του 1986 με αντίπαλο την Κρις Έβερτ. Νίκησε σε τρία άλλα χωμάτινα τουρνουά, στο τελευταίο, αντίπαλος της ήταν η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα. Η κορυφαία τενίστρια στον κόσμο νίκησε τη νεαρή Δυτικογερμανίδα στα ημιτελικά του Αμερικανικού Όπεν και στους τελικούς της ένωσης επαγγελματιών γυναικών στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν. Η πρώην Τσεχοσλοβάκα είχε καταλάβει πως η μικρή Γερμανίδα με την άσχημη μύτη θα ήταν η αντίπαλος της τα επόμενα χρόνια.

Το 1987 στο Μαϊάμι, το επονομαζόμενο 5ο Grand Slam πριν πάρει την κάτω βόλτα τα τελευταία χρόνια, η Γκραφ νίκησε για πρώτη φορά διαδοχικά την Έβερτ και τη Ναβρατίλοβα. Τον Μάιο κατέκτησε το πρώτο της Grand Slam, κερδίζοντας στον τελικό τη Ναβρατίλοβα. Τον Αύγουστο της πήρες και την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη.

Από εννιά νίκες η καθεμιά (Γκραφ και Ναβρατίλοβα)

Το αήττητο ρεκόρ της στα Grand Slam ολοκλήρωσε η 17χρονη Αράντσα Σάντσες-Βικάριο, η "Καταλανή Μελισσούλα", κερδίζοντας την στον τελικό του Ρολάν Γκαρός το 1989. Παρά τη σπάνια ήττα η Γκραφ κυριαρχούσε. Υπό τον έλεγχο του πατέρα της που κατάρτιζε το πρόγραμμα της, έκλεινε συμφωνίες με τους χορηγούς, η Γκραφ προπονούνταν τουλάχιστον τέσσερις ώρες την ημέρα υπό τις οδηγίες του Πάβελ Σλόζιλ στο Μαϊάμι.

Ο Πέτερ Γκραφ που έφυγε από τη ζωή το 2013, προκάλεσε πολλά προβλήματα στην κόρη του, απομονώνοντας την από τις υπόλοιπες παίκτριες. Έτσι όταν ξέσπασαν τα σκάνδαλα η Στέφι κλείστηκε περισσότερο στον εαυτό της. Κατά τη διάρκεια του τουρνουά στο Βερολίνο το 1990 η Bild φιλοξένησε συνέντευξη ενός μοντέλου-συνοδού κυρίων, της Νικόλ Μάισνερ, η οποία ισχυριζόταν πως ο Γκραφ ήταν ο πατέρας του αγέννητου παιδιού της.

Η Στέφι δεν μπορούσε να αποσυρθεί, έπαιξε και στον τελικό γνώρισε την ήττα από τη Γιουγκοσλάβα έφηβη, τη Μόνικα Σέλες. " Όταν επέστρεψα στα αποδυτήρια πέταξα θυμωμένη τη ρακέτα μου στον τοίχο, θυμάμαι πως έκανε τρύπα. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που έκανα κάτι τέτοιο στη ζωή μου", είπε χαρακτηριστικά. Παραδέχθηκε πως "μετά από αυτό άλλαξε η καριέρα μου. Δεν ήμουν ποτέ ανοιχτός άνθρωπος, επικοινωνιακός. Έγιναν πολλά λάθη από τον πατέρα μου, για αρκετά χρόνια νόμιζα πως εγώ ήμουν υπεύθυνη. Ίσως και η στάση μου δεν ήταν σωστή, δεν προσέξαμε πως το αλκοόλ που κατανάλωνε, ήταν περισσότερο από όσο έπρεπε".

Η Χάιντι, η Στέφι και ο Πέτερ. Μόνο ο αδερφός της, ο Μίχαελ λείπει από τη φωτογραφία

Το σώμα της είχε αρχίσει να την προδίδει και δεν μπορούσε να νικήσει τη Σέλες σε όλους τους αγώνες. Το 1991 η Σέλες πέρασε στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Η Γιουγκοσλάβα κατέκτησε τον 8ο Grand Slam τίτλο της το 1993 στη Μελβούρνη με αντίπαλο τη Γκραφ.

Για να φτάσουμε στον Απρίλιο του 1993 στο Αμβούργο. Στον προημιτελικό με τη Μάγκι Μαλέεβα ένας παρανοϊκός οπαδός της Γκραφ, κατέβηκε ανενόχλητος από την κερκίδα και μαχαίρωσε πισώπλατα τη Σέλες. Το ψυχολογικό σοκ ήταν μεγάλο για την αγαπητή και κοινωνική γαλανομάτα που δεν επέστρεψε στο τένις παρά μόνο το 1995.

Με τη Σέλες στον τελικό του Ρολάν Γκαρός

Αυτός ο άνδρας έκανε αυτό που ήθελε, διασφάλισε πως η Στέφι θα επέστρεφε στο Νο1. Έκανε μεγάλο κακό όμως στην ίδια, αφού έριξε μια σκιά στην υπόλοιπη καριέρα της. Η Γκραφ επισκέφθηκε στο νοσοκομείο τη μεγάλη της αντίπαλο το επόμενο πρωινό. Η Σέλες και η οικογένεια της, την κατηγόρησα πως δεν συμπαραστάθηκε όπως έπρεπε. Εν ολίγοις τη θεωρούσαν υπεύθυνη. Και η ίδια ένιωθε υπεύθυνη: " Αισθανόμουν άσχημα, ένας θαυμαστής μου της το έκανε αυτό. Ήταν μεγάλο χτύπημα".

Το καταφύγιο ήταν και πάλι το τένις. Τον Ιούνιο του 1993 επανήλθε στην κορυφή, κέρδισε και στα τρία Grand Slam. Μέχρι που το 1995 ήρθε το νέο χτύπημα: Ο πατέρας της καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή και μπήκε στη φυλακή για τρία χρόνια. Η Στέφι απομονώθηκε κι άλλο. Έκανε και κάτι άλλο. Πήρε τον έλεγχο της περιουσίας της και ζούσε με τη Χάιντι στη Μπόκα Ρατόν (σ.σ. Φλόριντα). Η Γερμανία ήταν "φυλακή" για εκείνη, καθώς οι δικές της επιτυχίες και βέβαια του Μπόρις Μπέκερ, τους είχαν μετατρέψει σε είδωλα πολύ πάνω από τους ποδοσφαιριστές της χώρας. Όλοι έπαιζαν τένις για να γίνουν σαν την Γκραφ, τον Μπέκερ και τον Μίχαελ Στιχ.

Το σπίτι στη Φλόριντα

Η Σέλες επέστρεψε στην ενεργό δράση το 1996. Η Στέφι ήταν τραυματίας και παρακολούθησε από την τηλεόραση την πολιτογραφημένη Αμερικανίδα πλέον που δεν ήταν έφηβη, αλλά γυναίκα να κερδίζει το Αυστραλιανό Όπεν. Ήταν ο ένατος και τελευταίος τίτλος για τη Σέλες. Η νέα γενιά είχε ήδη φτάσει, η Χίνγκις, η Ντάβενπορτ, ακόμα και η αντίπαλος της στο Γουίμπλεντον το 1993, η Γιάνα Νοβότνα ήρθεαν μπροστά.

Η Γερμανίδα έκανε την τελευταία της επέμβαση στο γόνατο το 1997. Πάντοτε αναζητούσε άλλες μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής για να αποφεύγει τις ενέσεις που μισούσε. Τα τελευταία χρόνια της καριέρας της ταλαιπωρήθηκε αρκετά. Πλέον δεν μπορεί να τρέξει, εκείνη μια αθλήτρια που σύμφωνα με προπονητές στίβου, θα μπορούσε να κάνει καριέρα στα 800 μέτρα.

Στο Sports Illustrated το 1997

Εκείνο το μαγικό καλοκαίρι του 1999 ξεκίνησε με πόνους, με την είδηση πως επρόκειτο να ξαναπαντρευτεί και με την απόφαση της Γκραφ να χωρίσει από το σύντροφο της των επτά τελευταίων ετών, οδηγό αγώνων Μίχαελ Μπάρτελς. Ο Γερμανός οδηγός που αγωνίστηκε στη Φόρμουλα 1 το 1999, κατηγόρησε αργότερα τη Γκραφ πως του είπε ψέματα και είχε ξεκινήσει σχέση με τον Άγκασι πριν χωρίσουν.

" Είναι ο δυσκολότερος αγώνας στη ζωή μου", έχει πει ο Άγκασι για τη Γκραφ, αποκαλύπτοντας πως προσπαθούσε να βγει μαζί της από το 1992, αλλά εκείνη στεκόταν πάντοτε μακριά. Βαδίζουν στο ίδιο μονοπάτι έκτοτε, συμμετέχουν σε διαφημιστικές καμπάνιες μαζί. Είναι το απόλυτο ζευγάρι του τένις. Ακόμα και στο τένις η Στέφι προτιμάει το δεύτερο ρόλο παρότι η καριέρα της είναι μεγαλύτερη από του σπουδαίου συζύγου της που την έκανε από fräulein (δεσπονίς) frau (κυρία). Το μυστήριο παραμένει γύρω από τη 45χρονη τενίστρια που συνεχίζει να εμπνέει μέσω των φιλανθρωπικών προσπαθειών της.