Ο τρίτος καλύτερος τενίστας όλων των εποχών είναι πλέον, βάσει τίτλων σε Γκραν Σλαμ, ο Ραφαέλ Ναδάλ.

Ο Ισπανός νίκησε με 6-2, 3-6, 6-4, 6-1 τον Νόβακ Τζόκοβιτς στον τελικό του US Open, σήκωσε για δεύτερη φορά το κύπελλο στο "Arthur Ashe" μετά το 2010 κι έφτασε τις 13 κατακτήσεις σε τουρνουά Γκραν Σλαμ.

Έτσι, προσπέρασε τον Αυστραλό Ρόι Έμερσον, ο οποίος τη δεκαετία του '60 είχε συλλέξει 12 τίτλους, και απέχει πλέον μόνο έναν από τον σπουδαίο Πιτ Σάμπρας, που έχει 14. Το στοίχημα για τον Ναδάλ δεν είναι μόνο να προσπεράσει τον Ελληνοαμερικανό, αλλά να απειλήσει τον Ρότζερ Φέντερερ, ο οποίος δεσπόζει στην κορυφή με 17 τίτλους. Κάτι που μοιάζει απόλυτα λογικό να συμβεί, με βάση την εικόνα που παρουσιάζουν οι δυο τους τα τελευταία χρόνια.

Όσον αφορά στον αγώνα του με τον Τζόκοβιτς, στην 37η μονομαχία τους, ο Ισπανός βγήκε νικητής για 22η φορά. Ξεκίνησε πολύ καλά στο πρώτο σετ, κάνοντας μόλις τέσσερα αβίαστα λάθη (μόλις 20 συνολικά) και κατά συνέπεια δύο μπρέικς επί του αντιπάλου του, για να έρθει απολύτως φυσιολογικά το 6-2.

Ο Σέρβος αφυπνίστηκε στο 2ο σετ και... έσπασε δύο φορές το σέρβις του Ναδάλ, κάτι που είχε συμβεί μόλις μία φορά (σε 82 σέρβις γκέιμς) στις προηγούμενες έξι νίκες του Ισπανού στο τουρνουά, ενώ παράλληλα βελτίωσε το δικό του σέρβις, με αποτέλεσμα να ισοφαρίσει με 6-3.

Όλα κρίθηκαν στο 4-4 του 3ου σετ. Ο "Νόλε" έχασε μοναδική ευκαιρία, καθώς είχε τριπλό μπρέικ πόιντ, αλλά τα αβίαστα λάθη του (τέλειωσε τον αγώνα με 53!) έδωσαν τη δυνατότητα στον Ναδάλ να ξαναμπεί στο παιχνίδι και όχι μόνο να πάρει το γκέιμ, αλλά να κάνει και μπρέικ στο αμέσως επόμενο, που σήμανε το 6-4 υπέρ του Ισπανού.

Το τέταρτο σετ, που έμελλε να είναι και το τελευταίο, είχε διαδικαστικό χαρακτήρα, αφού ο Ναδάλ πέτυχε αμέσως-αμέσως δύο μπρέικς, φτάνοντας πολύ εύκολα στο 6-1 και την κατάκτηση του τίτλου.