Η Μαρία Σάκκαρη, αποκλείοντας -με μια αψεγάδιαστη εμφάνιση- την κάτοχο του Roland Garros Ίγκα Σβιόντεκ, συνέβαλε ώστε να επιτευχθεί κάτι πρωτόγνωρο για το ελληνικό τένις, δίνοντας την πιο ταιριαστή συνέχεια σε ό,τι είχε καταφέρει ήδη ο Στέφανος Τσιτσιπάς λίγες ώρες νωρίτερα, στον αγώνα με τον Μεντβέντεφ. Δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα αν σημειωθεί ότι η ταυτόχρονη πρόκριση των δύο πολύ καλών φίλων στα ημιτελικά του Γαλλικού Όπεν γέννησε μια πρωτόγνωρη συνθήκη, την οποία θα 'ταν αδιανόητο να πλάσει στο μυαλό του ο πιο φανατικός του σπορ στην Ελλάδα πριν από 2-3 χρόνια. Μάλιστα η 25χρονη Ελληνίδα τενίστρια είναι πια το... Νο1 του ταμπλό, μολονότι άρχισε ως το 17η.

Ενδεχομένως, πάντως, για την Τσέχα Μπάρμπορα Κρεϊτσίκοβα, την οποία η Σάκκαρη θα συναντήσει στη μεγάλη μάχη της Πέμπτης (όχι νωρίτερα από τις 17:00) για το εισιτήριο που οδηγεί στη δυάδα των φιναλίστ του τουρνουά, η ίδια επιτυχία είναι ισόποσης βαρύτητας. "Ποτέ μου δεν είχα φανταστεί ότι θα στεκόμουν εδώ μία ημέρα. Ήδη για μένα είναι κάτι που ποτέ δεν ονειρεύτηκα", ανέφερε ζαλισμένη, όχι από τον παρισινινό ήλιο αλλά τη λάμψη της επιτυχίας της, η νέα αντίπαλος της Ελληνίδας, έχοντας λίγο πριν φτάσει στο 7-6, 6-3 (με 90 έναντι 73 κερδισμένων πόντων) επί της Κόκο Γκάουφ. Ή αλλιώς της 17χρονης Αμερικανίδας που -ως το νο24 του κόσμου και κορίτσι-θαύμα του παγκόσμιου τένις- σύντομα προβλέπεται ότι θα κυνηγά τις άπιαστες κορυφές των αδερφών Ουίλιαμς και δη της Σερένα.

Η δεξιόχειρας Κρεϊτσίκοβα πετούσε δικαιολογημένα στα σύννεφα, αλλά ήταν ξύπνια. Αιωρείτο στα ουράνια, αλλά πατούσε το χώμα του 'Φιλίπ Σατριέ'. Είχε αφεθεί σ' ένα παράλληλο σύμπαν, μα ήταν εδώ. Μολονότι είχε ζήσει ήδη ανάλογες πρωτιές ως παίκτρια των διπλών ή μεικτών, με τίτλους σε Garros και στο Wimbledon το 2018, άγγιζε το ανώτερο, ως σήμερα, σημείο της αυτόνομης καριέρας της. Αυτό που καθιερώνει τους αθλητές στις συνειδήσεις όλων. Αυτό που οριοθετεί καριέρες.

Η απότομη εκτόξευση

Μια εξαιρετική παίκτρια στα διπλά σπανίως καταφέρνει ν' ανταπεξέρχεται με την ίδια δυναμική στις ανάγκες ενός μονού, διότι έχει μάθει να συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά με την παρτερνέρ της να κινείται δίπλα της. Η Κρεϊτσίκοβα αποτελεί πια μία από τις πιο λαμπρές εξαιρέσεις των τελευταίων ετών, έχοντας καλύψει σε λιγότερα από τρία χρόνια τη γιγαντιαία απόσταση που χωρίζει το 203 από το 33 στην παγκόσμια κατάταξη, την ώρα που ως το 2020 δεν ήταν καν στην πρώτη 100άδα της γυναικείας λίστας.

Παραδόξως η πανδημία και το παγκόσμιο λοκ ντάουν που επιβλήθηκε από την πλειονότητα των κυβερνήσεων έγινε το σημείο μηδέν μιας νέας, ολόφρεσκης πορείας. Δεν απαρνήθηκε το αγαπημένο διπλό, αλλά ήταν αναγκασμένη εξαιτίας των υγειονομικών πρωτοκόλλων να βρει εναλλακτικές διεξόδους για να μην χάσει την επαφή της με το σπορ. Άρχισε να δουλεύει πολύ περισσότερο ατομικά και να ενσωματώνει στο παιχνίδι της στοιχεία που δεν ήταν εφικτό να εξελίξει προηγουμένως. Εντός συνόρων πάντα. “Έπαιξα με όλες τις πολύ καλές παίκτριες της Τσεχίας, γιατί ευτυχώς είναι πολλές. Τις παρατηρούσα στην προπόνηση, τις έβλεπα πώς προετοιμάζονταν και ποια είναι η καθημερινότητά τους", εξηγούσε σε συνέντευξή της, ομολογώντας πως "με βοήθησε πολύ όλο αυτό γιατί παρόλο που ήμουν εκτός της πρώτης 100άδας ήμουν σε θέση να τις αντιμετωπίσω".

Η ώρα της σύγκρουσης με τον εαυτό της

Η προπονήτρια και μέντοράς της, η αείμνηστη Γιάνα Νοβότνα (άλλοτε Νο2 του κόσμου, νικήτρια του Wimbledon το 1998 και κάτοχος πολλών άλλων τίτλων στην πλούσια καριέρα της) που την είχε υπό την επίβλεψή από το 2014 ως το 2017, μέχρι τη στιγμή που έφυγε από τη ζωή νικημένη από τον καρκίνο στα 49 της, ήταν η νοερή φιγούρα που την παρακολουθούσε και την προστάτευε. Η Κρεϊτσίκοβα την είχε πάντα μαζί της. Τη φωνή της, τις συμβουλές της. Δεν μπορούσε, βέβαια, να επέμβει και να κάνει πολλά όταν η Μπάρμπορα βρέθηκε μπροστά σ' έναν αόρατο τοίχο που της έφραζε το δρόμο. Άλλη στήριξη είχε ανάγκη. Ψυχολογική. Συνέβη στη διάρκεια του εφετινού Garros, μισή ώρα πριν βγει στο κορτ για ν' αντιμετωπίσει την Αμερικανίδα Σλόαν Στίβενς στη φάση των 16. Ένα δεύτερο παράδειγμα πνευματικής καταπόνησης μετά την Ναόμι Οσάκα που αποσύρθηκε πριν από την έναρξη.

"Από τη στιγμή που ξύπνησα ένιωθα πολύ άσχημα. Ήμουν τρομερά αγχωμένη", θα έλεγε αργότερα περιγράφοντας αυτόν τον δαίμονα, σε μορφή σκιώδους φόβου, που την κατέκλυσε. “Δεν ξέρω γιατί ή από τι προήλθε. Τριάντα λεπτά πριν από την έναρξη δεν ήθελα να πατήσω στο γήπεδο. Το μόνο που ήθελα ήταν να κλειδωθώ στο δωμάτιο της φυσιοθεραπείας και να συνομιλήσω με τον ψυχολόγο μου", συνέχισε την 'ψυχανάλυσή' της, επισημαίνοντας ότι "στην πραγματικότητα το μόνο που έκανα ήταν να κλαίω. Ένιωθα τόσο άσχημα και δεν μπορώ να ξέρω το γιατί". Είχε λίγη ώρα ν' αποφασίσει τι θα κάνει. Αν θ' αποσυρθεί, εγκλωβισμένη σ' ένα ψυχολογικό αδιέξοδο ή θα λύσει τα δεσμά που την κρατούσαν φυλακισμένη και μετέωρη. Η Στίβενς ετοιμαζόταν χωρίς να γνωρίζει τι περνά η αντίπαλός της.

Η συνεισφορά του ειδικού που μίλησε μαζί της ήταν θεμελιώδης. "Μιλήσαμε πολύ γι' αυτό. Μου είπε ότι αν μπορώ να το ξεπεράσω όλο αυτό, θα είναι από μόνο του μια νίκη. Ότι δεν έχει σημασία αν μετά νικήσω ή ηττηθώ στο γήπεδο. Θα έχω σίγουρα κερδίσει". Η Κρεϊτσίκοβα εξήλθε μετά βίας στο κορτ. Ισορροπούσε σ' ένα τεντωμένο σχοινί. Προσπαθούσε να κρύψει, κάτω από το καπέλο της, την επιβαρυμένη κατάστασή της, το θολό βλέμμα της. "Ένιωθα πάρα πολύ άσχημα". Στο πρώτο χτύπημα της ρακέτας άρχισε να λύνεται. Η απελευθέρωση ακολούθησε λυτρωτικά. "Ήμουν πολύ χαρούμενη που ξεκινήσαμε. Σταδιακά όλα έγιναν καλύτερα. Τότε ήταν που έσπασε μέσα μου αυτό που κουβαλούσα".

Ύστερα από 67 λεπτά η Τσέχα είχε ήδη επιβληθεί της Στίβενς με 6-2, 6-0, κατακτώντας την τέταρτη σερί νίκη της στο τουρνουά. Είχε χάσει το πρώτο σετ από την συμπατριώτισσά της Κριστίνα Πλίσκοβα, αλλά έκτοτε παράσυρε στο διάβα της την Εκατερίνα Αλεξαντρόβα και κυρίως την Ουκρανή Ελίνα Σβιτολίνα. Είχε χάσει μόνο 16 από τα 52 games που έδωσε στο μεσοδιάστημα. Ήταν πάνω απ' όλα κυρίαρχος του εαυτού της, φτάνοντας με σχετική άνεση στην τετράδα του πρώτου major. Η σαρωτική πορεία της επιβεβαίωνε ότι το χώμα είναι η επιφάνεια που της ταιριάζει απόλυτα. "Λατρεύω τη Γαλλία, λατρεύω το χώμα, μεγάλωσα γι' αυτό".

Η Κρεϊτσίκοβα είναι γεννημένη στο Ιβάνσιτσε του Μπρνο την 18η Δεκεμβρίου του 1995. Παίζει τένις από τα 6 της, έχει υπερβεί όλα τα εμπόδια, κέρδισε πρόσφατα τον πρώτο μονό τίτλο της καριέρας της στο Στρασβούργο και πλέον, στα 25, έχει βρει τη δύναμη να καταπολεμά τους -γνωστούς και άγνωστους- φόβους της. Τη (λίγους μήνες) μεγαλύτερή της Μαρία Σάκκαρη την είχε νικήσει πριν από 3 μήνες στο Ντουμπάι, με 6-2, 7-6. Σε διαφορετική, σκληρή, επιφάνεια και άλλες συνθήκες.