Υπάρχουν κατορθώματα που ακόμα και για σπουδαίους αθλητές σαν τον Ραφαέλ Ναδάλ είναι δύσκολα. Όπως το να γυρίσεις ένα παιχνίδι στο οποίο βρίσκεσαι πίσω στο σκορ με 0-2.

Ο Ράφα το έκανε απέναντι στον Ντανίλ Μεντβέντεφ και κατέκτησε τον 21ο τίτλο του σε Grand Slam, όμως αυτή ήταν η μόλις τέταρτη φορά που το καταφέρνει και ταυτόχρονα η πρώτη μετά από 14 χρόνια.

Η πρώτη φορά που το έκανε ήταν το 2005 στον τελικό του Master της Μαδρίτης. Ο Ιβάν Λούμπιτσιτς είχε κατακτήσει τότε εύκολα τα πρώτα δύο σετ με 3-6 και 2-6, όμως ο Ράφα έστειλε το ματς σε πέμπτο σετ το οποίο και κατέκτησε στο τάι μπρέικ.

Οι επόμενες δύο φορές που έκανε την ανατροπή ήρθαν στο Wimbledon. Το 2006 ο Ρόμπερτ Κέντρικ πήγε να πετάξει εκτός τον Ράφα στο δεύτερο γύρο του τουρνουά, όμως ο Ναδάλ έκανε την ανατροπή.

Ένα χρόνο αργότερα ο Ναδάλ βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο στον τέταρτο γύρο από τον Μιχαήλ Γιούζνι, αλλά και πάλι βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει και να φτάσει στη νίκη.

Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλές φορές ανατροπές σε τελικούς από 0-2. Όπως για παράδειγμα συνέβη πέρσι στο Roland Garros με τον Τζόκοβιτς να ανατρέπει το εις βάρος του το 0-2 από τον Στέφανο Τσιτσιπά, ενώ και στο US Open του 2020 ο Τιμ έκανε ανάλογη ανατροπή κόντρα στον Ζβέρεφ.

Υπάρχει όμως και ένα Grand Slam στο οποίο η τελευταία τέτοιου είδους ανατροπή σε τελικό έχει μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αναφερόμαστε στο Wimbledon, όπου η τελευταία φορά που είδε τέτοια ανατροπή σε τελικό ήταν πριν από σχεδόν 100 χρόνια.

Συγκεκριμένα το 1927 από τον Ενρί Κοσέ ο οποίος είχε επικρατήσει τότε του Ζαν Μποροτρά με 3-2.