Ο Στέφανος Τσιτσιπάς, στην πρώτη ποτέ απόπειρα που θα κάνει την Κυριακή (16:00) για τίτλο σε τουρνουά major, απέφυγε τον Ράφα Ναδάλ. Ο Ισπανός είχε 33 διαδοχικές νίκες και 105 στα 107 παιχνίδια του Roland Garros, μετρώντας 13 τρόπαια. Ήταν εξίσου 'πεινασμένος' για το 14ο και το 21ο grand slam της καριέρας του, αφού έτσι θα σκαρφάλωνε στην κορυφή των πλέον αναγνωρισμένων αθλητών του σπορ. Τα νέα υπέροχα. Θα ήταν, αν δεν είχε προηγηθεί το, αλησμόνητο πια, 3-1 του Νόβακ Τζόκοβιτς στον δεύτερο ημιτελικό του γαλλικού όπεν. Ο Σέρβος είχε εκθρονίσει τον 'βασιλιά της σκόνης', ξεσκονίζοντάς τον μέσα στο κάστρο του.

Στην αίθουσα του θρόνου ο Ναδάλ είχε το φετίχ να να 'βασανίζει' τους αντιπάλους του. Τον εκάστοτε. Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο ήταν που στο ίδιο μέρος 'αιχμαλώτισε' πλήρως τον Σέρβο, δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει οτιδήποτε, τον έβγαλε εκτός εαυτού και στο τέλος τον ανάγκασε να παραδοθεί. Το 3-6 και το 0-1 του πρώτο σετ θα ήταν η συνέχεια της ιστορίας, εφόσον ο Τζόκοβιτς δεν διέκοπτε την αρμονία. Το Νο1 του κόσμου, με τα +80 τρόπαια, τις +950 καταγεγραμμένες νίκες και συνολικά χρηματικά έπαθλα που αγγίζουν πια τα 150 εκατ. δολάρια, έβγαινε αλώβητο από το "ομολογουμένως καλύτερο ματς που συμμετείχα" στο φημισμένο τουρνουά του Παρισιού και "ένα από τα τρία κορυφαία που έχω παίξει σε ολόκληρη την καριέρα μου, συνεκτιμώντας την ποιότητα του τένις και τον μεγαλύτερο αντίπαλο μου στο κορτ".

Κυρίως είχε βγει άφθαρτος από το 'inferno', αυτήν την κόλαση από την οποία άλλος δεν θα ‘βγαινε ζωντανός, του τρίτου σετ διάρκειας μεγαλύτερης των 92 και μικρότερης των 93 λεπτών. Όσων δηλαδή είναι πολύ να κρατήσει ένας οποιοσδήποτε άλλος αγώνας της χρονιάς, για οποιουσδήποτε άλλους αθλητές, σε οποιοδήποτε άλλο κορτ. Η χωμάτινη επιφάνεια του 'Philippe Chatrier' ευνόησε αφάνταστα τη διαρκή αναρρίχηση του αγώνα στην πυραμίδα των 58 μονομαχιών που έχουν δώσει μεταξύ τους, προτού ο Σέρβος των 34ων Μαΐων κάνει στην ανατροπή, φτάσει στο 2-1 και στήσει το σκηνικό της χειροτονίας του σε αυτοκράτορα, μετρώντας πια 30 νίκες στη δική τους ζυγαριά. Το 2-0 του Ναδάλ στην έναρξη του τέταρτου σετ ήταν σαν τον επιθανάτιο ρόγχο που προηγείται της παράδοσης σώματος και ψυχής, μιας και ακολούθησαν τα 6 νικηφόρα games του 'Νόλε' έως την χειραψία των δυο τους πάνω από τον φιλέ.

Ο Τσιτσιπάς, υποτάσσοντας νωρίτερα τον Ζβέρεφ, είχε να διαλέξει τη Σκύλλα από τη Χάρυβδη. Δυο μυθικά τέρατα, τις δυο αμείλικτες θυγατέρες του Ποσειδώνα και της Γαίας της σύγχρονης εποχής του τένις. Γλίτωσε από τη μια, μα έπεσε στην άλλη. Δεν θα συναντήσει τον 'άφθαρτο του πηλού', αλλά θα παίξει με την πιο κοντινή μορφή στο απόλυτο.

Ο Τζόκοβιτς έχει σηκώσει μόλις μια φορά το κύπελλο στο Παρίσι, σπάζοντας τα σφιχτά δεσμά χάρη στο 3-1 επί του Άντι Μάρεϊ πριν από 5 χρόνια (2016), καθώς βολεύεται ξεκάθαρα στα τρία υπόλοιπα τουρνουά του ετήσιου καρέ, αλλά στις 14 από τις συνολικά 16 συμμετοχές του στο Garros δεν έφυγε πριν από τα προημιτελικά, παρόλο που ενίοτε έπεσε θύμα έκπληξης. Σε άλλες τέσσερις, πλην της μοναδικής νίκης του, περιπτώσεις έφτασε ως το τέλος της διαδρομής, χάνοντας τις τρεις από τον Ναδάλ και μια από τον Ελβετό Σταν Βαβρίνκα.

Ο πρώτος του, χαμένος, ήταν τον Ιούνη του 2012. Ο Έλληνας φιναλίστ διένυε ακόμη τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του. Δεν είχε συναντηθεί με τον Πατρίκ Μουράτογλου και την ομάδα του ακόμα, δεν είχε μπει στην εξελικτική διαδικασία του τενιστικής ταυτότητάς του και έπλαθε μέρα με τη μέρα τον ανυπόμονο χαρακτήρα του. Ο Σέρβος αντίπαλός του είχε ήδη πέντε θριάμβους σε τουρνουά major και... το 20χρονο αγόρι που το 2007 στεκόταν δίπλα σε δύο υπέροχες κυρίες, τις συμπατριώτισσές του Άνα Ιβάνοβιτς - Γελένα Γιάνκοβιτς, και αποθεωνόταν από το πλήθος του Βελιγραδίου για το διαδοχικό κατόρθωμα της πρόκρισης στην τετράδα των δύο πιο παραδοσιακότερων τουρνουά τένις κάθε αγωνιστικής περιόδου, είχε αποκτήσει πλήρη μορφή και υπόσταση. Με φανέλα και σορτς σε ανδρικό νούμερο. Όντας πια το παράδειγμα για τα παιδιά που παρακολουθούσαν ν' αναρριχάται στο Νο1 του κόσμου - από το 2011. Ο Τσιτσιπάς ένα εξ αυτών.

Ένας υπολογιστής με λύση για κάθε πρόβλημα

Τον περασμένο Οκτώβριο, στο εξ αναβολής τουρνουά του 2020, οι δυο τους συναντήθηκαν ένα γύρο πριν. Ο Έλληνας είχε αποκλείσει τον Ρώσο Ρούμπλεφ και μολονότι έχασε 3-2 από τον αήττητο ως τότε αντίπαλο μένοντας εκτός συνέχεια φύτευε στο χώμα σπόρους αυτοπεποίθησης προκειμένου να θερίσει τη σοδειά του την ημέρα που θα επιστρέψει. Ο Τζόκοβιτς έπαιζε μηχανικά και οδηγούσε το παιχνίδι σ' ένα σχετικά άκοπο 3-0. Παρόλα αυτά ο μικρός από την Αθήνα αποδείχθηκε τρομερά ανθεκτικός όταν το τρίτο σετ έφτασε στο εις βάρος 4-5, ισοφάρισε το ματς με top class προσπάθεια στο τέταρτο και εξανάγκασε τον αντίπαλό του να ξοδέψει την αποθηκευμένη ενέργειά για να φτάσει στο 6-1.

Εκείνη τη βραδιά ο Τσιτσιπάς είχε, χωρίς να επικρατήσει, μικρύνει την απόσταση που τον χώριζε από τους 'ολιγάρχες' του παγκόσμιου τένις. Για να 'χει κατά νου ότι είναι πια υπολογίσιμη δύναμη, ότι δύναται να ξεπερνά τα όρια του. Τον είχε νικήσει ήδη δυο φορές σε Μόντρεαλ το 2018 και Σανγκάη το 2019 (κι άλλη μια σε τουρνουά επίδειξης), αλλά σε μάχη των 5 σετ και σε τουρνουά τέτοιας βαρύτητας δεν ήταν τόσο απλό. Σίγουρα όχι όσο φαντάζει προκειμένου να τον απασχολήσει, να τον κάνει να σκεφτεί έξω από το κουτί και να τον υποχρεώσει να ενεργοποιήσει τις άμυνές του. Τον ανταγωνίστηκε σε περίοδο φόρμας.

Όπως συνέβη επίσης στην πιο πρόσφατη συνάντησή τους, στο 1000άρι της Ρώμης. Ο Σέρβος νίκησε 2-1 και πέρασε στους τέσσερις του τουρνουά, αλλά με 7-5 στα δύο νικηφόρα σετ του, γεγονός που πρόδιδε τον υψηλό βαθμό δυσκολίας του εγχειρήματός του. Ξέρει πια ότι "ο Τσιτσιπάς δεν θέλει να σταματήσει εδώ". Ότι "προηγείται της κατάταξης στη χρονιά". Ότι "η χωμάτινη επιφάνεια είναι η καλύτερη του". Έχει την εμπειρία να καταλαβαίνει ότι "θα χρειαστώ ενέργεια". Ειδάλλως θα είναι το επόμενο θήραμα.

Ο γιος της Ντιγιάνα και του Σρτζαν από το Βελιγράδι είναι μια μηχανή λήψης των δεδομένων που συλλέγει κάθε φορά και κατόπιν εξεύρεσης της κατάλληλης λύσης, πριν καν ανοιγοκλείσεις τα μάτια. Δεν προλαβαίνει απλώς κάθε μπάλα που υποδέχεται σε θέση άμυνας, την επιστρέφει κιόλας φέρνοντας αυτομάτως τον επιτιθέμενο σε άβολη θέση. Είτε είναι Ναδάλ είτε όχ απέναντί τουι. Χτυπά σαν να 'ναι παντού.

Πρώτος σε κατάταξη, πρώτος σε αντιδράσεις

Τον Νοέμβριο του 2018, ύστερα από μια τρομερά δύσκολη περίοδο μεγαλύτερη σε διάρκεια του 1,5 χρόνου και πλημμυρισμένη από (εσωτερική και μη) αμφιβολία, ο Τζόκοβιτς, που είχε πέσει εκτός της πρώτης 10άδας, επανήλθε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Το είχε υποσχεθεί κοιτώντας τον εαυτό του στον καθρέπτη. Γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα συμβεί, αφότου χειρούργησε το χέρι του κι άρχισε να γυμνάζεται ξανά βρίσκοντας το ρυθμό του. Έμεινε στην κεφαλή για 52 διαδοχικές εβδομάδες. Άφησε για τις επόμενες 13 τον Ράφα Ναδάλ ν' απολαύσει τη θέα από ψηλά και από τις αρχές Φλεβάρη του 2020 είναι μονίμως σε θέση οδηγού. Συνολικά στην καριέρα του βρίσκεται στο 'ζενίθ' του ranking επί 324, έχοντας ήδη καταρρίψει από τον Μάρτιο του 2021 την επίδοση-ρεκόρ του Ελβετού Ρότζερ Φέντερερ. Οι 400 θεωρούνται πλέον στόχος εφικτός και σε καμία περίπτωση μακρινός.

Όλο αυτό το διάστημα των 30-31 μηνών τον αμφισβήτησε μονάχα ο κορονοϊός, αφού πρώτα είχε δηλώσει αρνητής του εμβολιασμού, αφήνοντας εμμέσως να εννοηθεί πως πρόκειται για μια κατασκευασμένη, παγκόσμια, συνωμοσία εις βάρος της ανθρωπότητας. Μια απόπειρα ελέγχου, συνδυασμένη με την τεχνολογία του 5G. Τα ‘χε όλα ο μπαχτσές. Για να πείσει κόσμο οργάνωσε κορονο-τουρνουά. Έως ότου νόσησε ο ίδιος. Όπως και κάμποσοι εξ όσων τενιστών προσκάλεσε στο τουρ του.

Πάντα, άλλωστε, ήταν και συνεχίζει να 'ναι μια διαφορετική, ενίοτε εκρηκτική, παρορμητική και, αμφιλεγόμενη φωνή που κάνει μεγάλη προσπάθεια να ακουστεί σ’ έναν κόσμο που για τον ίδιο είναι ελιτίστικος. Έχει υιοθετήσει και παγιώσει μέσα του ιδέες για τη διατροφή, την αποθεραπεία, τη θρησκεία και θεωρεί εαυτόν αντικομφορμιστή.. Μια σταθερά αντιδραστική περσόνα που προσπαθεί να παρασύρει όσους καταφέρει. Στο κορτ τα καταφέρνει χωρίς αμφιβολία. Εκτός...