Λαμβάνοντας υπόψη μας την κλήρωση, την πρόσφατη φόρμα των παικτών και τις ειδικές συνθήκες που δημιουργούνται στο μεγάλο τουρνουά του Παρισιού θα προσπαθήσουμε να ιχνηλατήσουμε την πορεία προς τον τελικό και να μοιράσουμε τις πιθανότητες για την κατάκτησή του!

Του Δημήτρη Σιάτη *

Στο μυαλό των περισσοτέρων ο Νόβακ Τζόκοβιτς φαντάζει ως το απόλυτο φαβορί. Κέρδισε στο Μόντε Κάρλο, κατέκτησε τη Ρώμη (άφησε τη Μαδρίτη για να ξεκουραστεί) και πραγματικά δείχνει ανίκητος! Στο χώμα έχει την ευχέρεια να γλιστράει με μεγαλύτερη ευκολία, γεγονός που του προσδίδει μία επιπλέον βοήθεια στο να βγάζει μπαλιές που ξεκινούν με προοπτική "winner" από τη ρακέτα των αντιπάλων του και σίγουρα η δουλειά που κάνει στα πόδια σε συνδυασμό με την ταχύτητα που αντιδρά στα επερχόμενα χτυπήματα, σου δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι στην μπάλα πριν καν αυτή περάσει στο γήπεδό του. Για να του κερδίσεις πόντο πρέπει να μειώσεις το χρόνο που χρειάζεται η μπάλα για να φτάσει απέναντι, άρα να τη χτυπάς στο ανέβασμά της και να παίζεις όσο γίνεται πιο "μέσα" στο γήπεδο. Δύσκολο, γιατί οι μπάλες του Νόλε διαθέτουν βάθος και αρκετό σπιν (στο forehand) και πολλαπλά δυσκολότερο γιατί θα πρέπει να το κάνεις αυτό ξανά και ξανά μέχρι να τον λυγίσεις για να πάρεις έναν πόντο, ένα game, ένα σετ! Κάντο λοιπόν αδύνατο (;) στο Roland Garros όπου χρειάζεσαι να κερδίσεις 3 σετ!

Κι αυτός ο κανόνας των τριών σετ για να φτάσεις στη νίκη είναι που μπορεί να χρήσει τον Τζόκοβιτς ως απόλυτο φαβορί, γιατί η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια των παιχνιδιών του - όπως είδαμε και στη Ρώμη - έχει διαστήματα κακής απόδοσης όπου και λάθη θα κάνει και θα εκνευρισθεί και ο αντίπαλος θα πάρει περισσότερο θάρρος για να ρισκάρει χτυπήματα που μπορούν να τον βλάψουν. Στους πρώτους αγώνες του λοιπόν στο Foro Italico έχασε σετ από τον Αλμάγκρο και τον Μπελούτσι (για να φτάσει μετά από το σετ που φυσιολογικά μπορείς να χάσεις από τον Νισικόρι να κερδίσει καθαρά Φερέρ και Φέντερερ), όμως δεν μπορείς εύκολα να το δεις να γίνεται αυτό επί 3!

Αν πάντως μας έλεγαν επιλέξτε τους πιο πιθανούς διεκδικητές αυτού του κατορθώματος σίγουρα θα διαλέγαμε κατά σειρά τον Ναδάλ, τον Μάρεϊ, τον Νισικόρι και τον Φέντερερ! Μαντέψτε! Αυτούς κατά σειρά και κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει για να πάρει τον τίτλο!: Ναδάλ στους 8, Μάρεϊ στον ημιτελικό κι έναν εκ των Νισικόρι/Φέντερερ στον τελικό! Του έλαχε λοιπόν να έχει να κάνει την πιο δύσκολη δουλειά πολύ πριν φτάσει στον τελευταίο του αγώνα. (Πιθανότητες 25%)

Έτσι είναι γιατί ο Ναδάλ μπορεί να μην δείχνει στα καλύτερά του, όμως ο ίδιος είναι ευχαριστημένος από την απόδοσή του και προσωπικά δεν μπορώ να εκφέρω διαφορετική άποψη! Θεωρώ ότι είναι από τους ανθρώπους που ξέρει ακριβώς τι του γίνεται και ό,τι λέει το πιστεύει απόλυτα και δεν τον ενδιαφέρει να δημιουργεί εντυπώσεις.

Πιστεύει λοιπόν ότι στο χώμα έχει παίξει πολλά παιχνίδια στα οποία έπιασε καλή απόδοση και μόνο ένα - δύο που ήταν κακός: Ένα σίγουρο με τον Μάρεϊ στον τελικό της Μαδρίτης κι ένα με τον Φονίνι στη Βαρκελώνη. Έχασε στη Ρώμη από τον Βαβρίνκα ενώ ήταν μπροστά 6-2 στο tie break του πρώτου σετ! Δεν είχε την ελάχιστη απαιτούμενη τύχη ενώ ο Ελβετός ήταν καταπληκτικός. Δεν θεωρεί ότι έπαιξε άσχημα. Κάποιοι θα πουν ότι αυτή είναι μια στάση που φανερώνει ότι ο Ναδάλ αρχίζει να συνηθίζει στις ήττες, θα θεωρήσω ότι ο Ναδάλ ξέρει ακριβώς που πατά, τι είναι ικανός να κάνει και μπορεί να το φιλοσοφεί λίγο παραπάνω από τα χρόνια της πρώτης νιότης του.

Αγωνιστικά πάντως μπορώ να διαπιστώσω ότι ο Ράφα δεν βγάζει την ίδια ενέργεια, δεν κερδίζει με την ίδια συχνότητα τους πόντους που φαίνονται χαμένοι και ως δια μαγείας κατάφερνε να κερδίζει στο παρελθόν με μοναδικά χτυπήματα δικής του κοπής, και το forehand του, έστω και σε μικρό βαθμό, έχει χάσει μέρος της "βιαιότητας" που παρήγαγαν οι στροφές που έβαζε στην μπάλα! Τα καλά νέα είναι ότι το σερβίς του έχει βελτιωθεί και στη δύναμη και στην τοποθέτηση, κάτι που πλέον μπορεί να του δώσει μερικούς εύκολους πόντους. Πιθανότητες 15%

Ο Μάρεϊ κατέκτησε Μόναχο (εύκολο) και Μαδρίτη (δύσκολο) κι έδειχνε πολύ φουριόζος μέχρι που αποφάσισε να αποσυρθεί από το τουρνουά της Ρώμης μετά την εύκολη νίκη του επί του Σαρντί. Ένιωσε την κούραση τω συνεχών αγώνων και θέλησε να φυλάξει τον εαυτό του για το Παρίσι. Διεκδικητής; ναι, το δίχως άλλο, καθισμένος όμως στο δύσκολο κομμάτι του ταμπλό θα έχει από νωρίς "περίεργα" ματσάκια (πιθανότατα με Κύργιο, Ίσνερ και Φερέρ) και λογικά θα πρέπει να βγάλει από τη μέση τον 9 φορές τροπαιούχο Ράφα, ή τον "άνθρωπο που όλοι ψάχνουν να κερδίσουν" Νόβακ Τζόκοβιτς! Ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι έχει σταθεροποιήσει την απόδοση του στο υψηλότερο επίπεδο και είναι ικανός για όλα. Πιθανότητες: 15%

Πάμε τώρα στο βασιλιά!

Κι όμως ο Ρότζερ μπορεί να παίξει καλά και στο χώμα! Στη Ρώμη κέρδισε πανεύκολα Μπέρντιχ και Βαβρίνκα ενώ είχε break point για να κάνει το 5-4 και να σεβίρει για το πρώτο σετ στον τελικό με τον Τζόκοβιτς! Πιστέψτε με δεν ήθελε και πολύ για να γίνει το "θαύμα", όμως η αλήθεια είναι ότι για να φτάσει και να πάρει τον τελικό θέλει όλες τις μικρολεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όλους αυτούς τους "πρέπει να κερδίσω" πόντους υπέρ του! Δεν ασχολούμαι με την ηλικία του (κάποιοι τον έχουν γεράσει πρόωρα) θεωρώ ότι είναι σωματικά έτοιμος κι αν καταφέρει στις κρίσιμες στιγμές ενός αγώνα να παίρνει τις κατάλληλες αποφάσεις μπορεί να πάει τελικό. Περισσότερα slice backhand ως επιλογή επιστροφής στο πρώτο σερβίς του αντιπάλου, περισσότερο σπιν στο forehand για να κρατιέται μέσα στα μεγάλα ράλι που θα κληθεί να παίξει, λιγότερη εμμονή στο ανέβασμα στο φιλέ όταν δεν συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις κι όλα θα πάνε καλά! Α, και περισσότεροι εύκολοι πόντοι από το 1ο σερβίς, θα ήταν χρήσιμοι!

Άσχημα νέα το πρόωρο ματσάρισμα με τον κακό του δαίμονα Μονφίλς που τον έχει κερδίσει στο χώμα στις 2 τελευταίες τους αναμετρήσεις, καλά νέα πως ούτε Μάρεϊ, ούτε Ναδάλ, ούτε Νόλε μέχρι τον τελικό! Πιθανότητες: 15%

Χμ και τι σχετικά με τον Νισικόρι; Αυτός θα είναι λογικά ο δυσκολότερος αντίπαλος που μπορεί να βρει ο Ρότζερ ένα βήμα πριν το τελικό! Ο Ιάπωνας όταν βρίσκεται στη "ζώνη του" αισθάνεσαι ότι παίζει με αυτόματο πιλότο και μπορεί να στέλνει την κάθε μπάλα, με τον τρόπο που θέλει, ακριβώς στο σημείο που έχει στοχεύσει. Απίστευτα γρήγορος, με φοβερό footwork και με την αντίστοιχη ικανότητα (οκ ένα κλικ κάτω) του Τζόκοβιτς να "προβλέπει" την κατεύθυνση που θα του στείλουν την μπάλα και να είναι σε αυτήν τόσο έγκαιρα τοποθετημένος, όσο χρειάζεται για να εκνευρίσει τον αντίπαλο που νομίζει ότι κάτι καλό έχει πετύχει με το χτύπημά του!

Έξτρα συν ότι έχει δυναμώσει το σερβίς του και ότι στα σίγουρα θεωρεί ότι μέχρι τον τελικό αυτός είναι ο καλύτερος με όποιον κι αν κληθεί να παίξει! Πιθανότητες 20%

Θα δώσουμε τα ψίχουλα των πιθανοτήτων που απομένουν (10%) στους Μπέρντιχ, Φέρερ, Βαβρίνκα και Μονφίλς για το μαθηματικό του πράγματος, όχι γιατί πραγματικά πιστεύουμε ότι τις έχουν, (ποτέ βέβαια δεν ξέρεις τι μπορεί να φέρουν κάποιες συγκυρίες σ΄ ένα ατομικό άθλημα, ας θυμηθούμε τον Τσίλιτς)! Ο Μπέρντιχ είναι για μια ζωή στο top ten και είναι αξιοθαύμαστος για τη σταθερότητά του, αλλά το ταβάνι είναι εκεί και δεν δείχνει ότι είναι ικανός να το ξεπεράσει. Το ίδιο ισχύει και για τον Φερέρ, ενώ για το τένις που παίζει ο Βαβρίνκα από τη μία ισχύει το "αν πιάσω το καλύτερό μου παιχνίδι τούς έχω όλους" αλλά από την άλλη το "σπάνια το πιάνω", ενώ παρόμοια αλλά πιο ιδιάζουσα περίπτωση είναι ο λίγο πολύ τρελούτσικος Μονφίλς . Ο Ντιμιτρόφ για μένα είναι μια απογοήτευση σε σχέση με τις προσδοκίες που έχει ο κόσμος γι' αυτόν και δεν του δίνω καμία πιθανότητα, ενώ ο Ράονιτς θα απουσιάσει λόγω τραυματισμού. Ο Τσίλιτς, "ποιός Τσίλιτς;!!!!"...

Θα επανέρθουμε με τη δράση από τους αγώνες και το γυναικείο ταμπλό! Ανυπομονούμε!

* Ο Δημήτρης Σιάτης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και συγγραφέας