Ο Ρότζερ Φέντερερ αποφάσισε στα 41 του χρόνια να αποσυρθεί από το Tour και να μην παίρνει πλέον μέρος στους αγώνες. Το τένις είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον Ελβετό, ο οποίος θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αθλητές όλων των εποχών. Δίπλα στον Μοχάμεντ Άλι, τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Τομ Μπρέιντι υπάρχει και ο Φέντερερ. Ένας γεννημένος Βασιλιάς, που χαρακτηρίστηκε από το αριστοκρατικό στυλ του και για το γεγονός πως έλαμψε εντός court, κέρδισε τη συμπάθεια και την αποθέωση των συναθλητών του, έγινε παράδειγμα για τη νέα γενιά.

Ο Ρότζερ Φέντερερ κατάφερε να δημιουργήσει κάτι που ελάχιστοι μπορούν εκεί έξω να πετύχουν. Ο RF αποτελεί ένα ξεχωριστό brand name και συνδέεται άμεσα με το άθλημα. Διότι όταν ακούς το όνομά του καταλαβαίνεις άμεσα ότι πρόκειται για κάποιον σπουδαίο του αθλήματος. Ακόμα και εάν μην έχεις παρακολουθήσει τένις ποτέ στη ζωή σου, γνωρίζεις ποιος είναι ο θρυλικός Ρότζερ.

Η μέρα που τα δάκρυα στο court τον ενηλικίωσαν

Ο Ρότζερ Φέντερερ έχει κάνει ήδη τα πρώτα του βήματα, έχει αντιμετωπίσει το 1998 το τότε Νο1 του κόσμου Αντρέ Αγκάσι αλλά αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο του Swiss Indoors, σ’ ένα τουρνουά που είχε λάβει wild card. Ο πρώτος τελικός ήρθε δύο χρόνια αργότερα, στη Μασσαλία, εκεί αντιμετώπισε τον συμπατριώτη του Μαρκ Ρόσετ, αλλά σ’ ένα συναρπαστικό παιχνίδι γνώρισε την ήττα (2–6, 6–3, 7–6).

Το παιχνίδι τελειώνει, ο νεαρός Φέντερερ έχει καταθέσει όλη του την ενέργεια και το χαμόγελο που είχε πριν την έναρξη του αγώνα μετατράπηκε σε δάκρυα. Δεν άντεξε ο μακρυμάλλης Ρότζερ που είχε κοτσίδα το μαλλί του, δεν είχε υιοθετήσει ακόμα την κορδέλα, ένα στυλ που δεν αποχωρίστηκε ποτέ τελικά. Είναι σε απόγνωση, δεν αντέχει και κλαίει. Έχασε το Tie Break σ’ έναν τελικό που πήρε το προβάδισμα.

Δείχνει παραδομένος στην ήττα, δεν έχει πίστη στον εαυτό του, αλλά κάπου εκεί έρχεται ο συμπατριώτης του και του δίνει κουράγιο. "Ρότζερ, μην ανησυχείς, θα κερδίσεις κάποια άλλη φορά". Ο Ρόσετ είχε δει τη σπίθα του νεαρού Ρότζερ και ήρθαν κάμποσοι τίτλοι, σ’ όλες τις κατηγορίες, ήρθαν όμως και 20 Grand Slam.

Έργα, ημέρες και το μυθικό μηδέν

Ο Φέντερερ έγινε ένας Βασιλιάς που δεν παρέδωσε ποτέ τη ρακέτα του. Το σώμα του όμως με τον καιρό είχε άλλη άποψη. Ο χρόνος είναι αδίστακτος και άπαντες τους επηρεάζει. Ο Φέντερερ αποχωρεί από τα μεγάλα… θέατρα μετά από 1526 αγώνες στα μονά με ρεκόρ 1251-275, 223 αγώνες στα διπλά με ρεκόρ 131-92.

Ο Φέντερερ έχει κατακτήσει συνολικά 20 τουρνουά Majors. Συνολικά κατέκτησε οκτώ φορές το Wimbledon, όντας ο πολυνίκης του συγκεκριμένου τουρνουά, έξι φορές το Australian Open, πέντε το US Open και μια το Roland Garros, ενώ συνολικά κατέκτησε 103 τίτλους, όντας δεύτερος στη σχετική λίστα στην Open Era.

Μέσα σ’ όλα αυτά τα ρεκόρ, τις μαεστρικές νίκες και τους πανηγυρισμούς υπάρχει μια επίδοση καλά καταχωνιασμένη. Ενδεικτικό τους πάθους, του ταλέντου, της αυταπάρνησης, αλλά και της δουλειάς που έκανε με το κορμί του δεν αποσύρθηκε ποτέ από επίσημο αγώνα. Μια επίδοση που οφείλουμε να υποκλιθούμε, αφού κατά καιρούς έχουμε δει αθλητές παγκόσμιας εμβέλειας. Ο Φέντερερ όμως ποτέ.

Ο Φέντερερ είναι το ίδιο το άθλημα

Ο 41χρονος θρύλος του τένις δεν είναι υπερβολή να πούμε πως είναι το ίδιο το τένις. Μπορεί πριν από αυτόν να πέρασαν σπουδαίοι παίκτες όπως ο Σάμπρας, ο Αγκάσι, ο ΜακΕνρο, ο Λέιβερ, ο Λεντλ, ο Φέντερερ όμως εκτόξευσε το άθλημα. Το έκανε πιο δημοφιλές, πιο λαϊκό, έγινε μια συμπαθητική φιγούρα και η συνύπαρξή του στο κορυφαίο επίπεδο μαζί με τους Ραφαέλ Ναδάλ και Νόβακ Τζόκοβιτς έκανε ακόμα πιο συναρπαστική αυτή τη συμβίωση. Κάθε ήρωας μιας ιστορίας έχει ανάγκη και από αντιπάλους ώστε να γιγαντωθεί το μέγεθός του, ο Φέντερερ είχε τον Νόλε και τον Ράφα που δημιούργησαν μια επική τριάδα αθλητών γεμάτη ταλέντο, σκληρή δουλειά και άσβεστη φλόγα.

Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Αντρέ Σκάλα στο βιβλίο "Οι σιωπές του Φέντερερ" χαρακτηριστικά: "Ο Φέντερερ φέρνει τη σκηνή του τένις στο επίκεντρο. Θεωρεί τον εαυτό του μέρος αυτού του αθλήματος. Αυτό επίσης σημαίνει ότι ανήκει στην ίδια του την ιστορία (δηλ. του τένις): Παίζει τένις από μια ιστορική προοπτική."

Ο Ρότζερ Φέντερερ προέρχεται από μια χώρα που δεν είχε ουδεμία σχέση στο υψηλότερο επίπεδο με το άθλημα. Βρέθηκε όμως σε μια εποχή που εκ των πρωταγωνιστών του αθλήματος ήταν ένας Σουηδός ροκσταρ, ο Μπγιορν Μποργκ και ταρακούνησε με το εκρηκτικό του στυλ το άθλημα.

Η Σουηδία δεν είχε ούτε αυτή κάποια σχέση με το τένις, αν ανοίξει κανείς τα κιτάπια θα το παρατηρήσει. Στην Ελβετία τα επόμενα χρόνια απέκτησαν πρωταγωνιστικό ρόλο δύο παίκτες που έγιναν σύμβολα. Ο Φέντερερ στους άνδρες και η Μαρτίνα Χίνγκις στις γυναίκες. Ξαφνικά από μια μικρή χώρα χωρίς παράδοση στο τένις τα επόμενα χρόνια γεννήθηκαν οι κορυφαίοι. Ο Φέντερερ δημιούργησε μια νέα γενιά μαζί με την Χίνγκις, όπου φτάσαμε στο σήμερα και την Μπελίντα Μπέντσιτς η οποία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.

Όταν έγινε δήμιος στο ίνδαλμά του

Η πρώτη μεγάλη παράσταση από τις πολλές που ακολούθησαν ήταν στο Wimbledon το 2001, σε ηλικία 19 ετών βρέθηκε να αντιμετωπίζει το ίνδαλμά του και κάτοχο του βρετανικού Grand Slam, Πιτ Σάμπρας. Ο Φέντερερ μέχρι εκείνο το διάστημα ήταν ένα παιδί που τσαλακωνόταν πολύ εύκολα, το αίμα του… έβραζε και είχε εκρήξεις θυμού. Κόντρα στον Σάμπρας όμως, το Νο1, έκανε μια υψηλής ποιότητας εμφάνιση, έγινε δήμιος στο ίδιο του το ίνδαλμα και τον υπέταξε στα πέντε σετ. Στα προημιτελικά τον έθεσε εκτός όμως ο Άγγλος Τιμ Χένμαν στα τέσσερα σετ.

Ο Φέντερερ είχε λάμψει ήδη και το πρώτο Grand Slam δεν θα αργούσε. Η πολυαναμενόμενη αναγνώριση ήρθε το 2003, που κατέκτησε το Major στο All England Club. Σε ηλικία 22 ετών έχοντας μεγαλύτερη επίγνωση του χαρίσματός του και του εαυτού του είχε αποφασίσει να γυρίσει τον διακόπτη. Ο Φέντερερ δεν ήθελε να πετάξει στο καλάθι με τα σκουπίδια το ταλέντο του, κατέκτησε το Wimbledon με μεγάλη άνεση κόντρα στον σαφέστατα πιο έμπειρο αντίπαλό του, τον Ελληνοαυστραλό Μαρκ Φιλιππούσης.

Ένας διψασμένος μαέστρος που δεν τον παρέσυρε το κύμα

Ο Φέντερερ ήθελε να είναι ζωντανή ιστορία του τένις, το πέτυχε. Θεωρείται από πολλούς ο GOAT, όλοι λίγο πολύ τον αποκαλούν King Roger. Για να φτάσεις στην κορυφή και για να είσαι ο κορυφαίος στο πεδίο σου θα πρέπει να το θες περισσότερο από όλους, να είσαι προικισμένος με ταλέντο, να είσαι εργατικός. Θα πρέπει αυτό το παζλ να συνδεθεί.

Δεν αρκεί να είσαι καλός, θα πρέπει να είσαι προσγειωμένος. Αυτό που έκανε τον Φέντερερ να ξεχωρίζει είναι η ψυχραιμία που χαρακτήριζε το παιχνίδι του. Ο μυθικός Ρότζερ δεν εκφραζόταν στο παιχνίδι του μετά από το πρώτο Grand Slam, έγινε ένας ψυχρός μαέστρος, δεν έδειχνε ποτέ στο court τα συναισθήματά του, είτε ήταν μπροστά στο σκορ, είτε πίσω. Ο Φέντερερ είχε μια εκπληκτική, ίσως υπεράνθρωπη, δυνατότητα να μην εκφράζεται και να μένει συγκεντρωμένος στον στόχο του.

Ο στόχος του ήταν η νίκη, κατάφερνε όμως πολλές νίκες να τις έπαιρνε με εντυπωσιακούς πόντους. Ακόμα και τότε δεν βλέπαμε εκρήξεις χαράς, είτε πετύχαινε κάποιο slice, είτε dropshot, είτε passing shot, είτε ένας από τους αμέτρητους winners του. Ο Φέντερερ χαιρόταν μόνο όταν είχε τελειώσει το παιχνίδι και είχε κερδίσει.

Ο Ελβετός ήταν η επιτομή της εργατικότητας, αποτελεί παράδειγμα προσήλωσης, ένας διψασμένος μαέστρος που δεν τον παρέσυρε το κύμα της επιτυχίας, δεν τσαλακώθηκε με τον καιρό. Πολλοί χαρισματικοί αθλητές έχουν μετατραπεί σε τραγικές φιγούρες στα αθλήματά τους, όχι μόνο στο τένις. Ο Φέντερερ όμως είναι μια ιδιοφυΐα που δεν κατέρρευσε στο βάρος των προσδοκιών του κόσμου. Έφτασε να κατακτήσει 20 Grand Slam με τελευταία μάλιστα κατάκτηση το Australian Open του 2018, που στον τελικό αντιμετώπισε τον Μαρίν Τσίλιτς. Έπρεπε να περάσει καιρός για να τον ξεπεράσει ο Ναδάλ και ο Τζόκοβιτς, τέσσερα χρόνια για την ακρίβεια.

Μότσαρτ και Metallica την ίδια στιγμή

Ο Φέντερερ είναι ένας μύθος που χαρακτηρίστηκε για το κομψό του στυλ. Δεν το έκανε για να ομορφύνει το παιχνίδι του, ήταν μέρος του παιχνιδιού του. Όπως είχε γράψει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας "Ο Φέντερερ είναι ο Μότσαρτ και οι Metallica την ίδια στιγμή".

Παρακολουθώντας κάποιος μιας αναμέτρηση του Φέντερερ και δίχως να έχει παρακολουθήσει ποτέ άλλοτε το άθλημα, θα νιώσει κάτι μυσταγωγικό. Είναι σαν να μπαίνεις στη Λυρική Σκηνή της Νέας Υόρκης για να ακούσεις μια συλλογή από κλασσικά κομμάτια μουσικής.

Επικρατεί θρησκευτική προσήλωση, ευλάβεια άπαντες είναι συνεπαρμένοι από τον ρυθμό του, δεν ακούγεται ψίθυρος και ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις θα προσφέρει ένα ανεπανάληπτο θέαμα, θα αλλάξει ρυθμό, θα γίνει εκρηκτικός και ξαφνικά από εκεί που άκουγες Συμφωνία του Μότσαρτ, ένας κερδισμένος πόντος του θα κάνει κρότο και θα νιώσεις ότι ηχεί το Seek and Destroy των Metallica. Ο Βασιλιάς Φέντερερ αυτό έπραττε στο court "έψαχνε και κατέστρεφε" όπως τιτλοφορείται και το τραγούδι της εμβληματικής heavy metal μπάντας.

Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά σε σύγκριση με άλλους παίκτες. Ο Φέντερερ απέπνεε και αποπνέει σεβασμό. Αποπνέει έναν αδιανόητο σεβασμό. Συνήθως κάποιος όταν ηττάται νιώθει θλίψη και τον κατατρώει η αποτυχία. Με τους αντιπάλους του Φέντερερ γινόταν κάτι διαφορετικό. Οι αντίπαλοι τού έδιναν το χέρι, και δήλωναν συχνά πυκνά πως ήταν πραγματική τιμή που έχαναν από αυτόν. Ο Φέντερερ αποτελεί ένα σύμβολο για την Ελβετία, στους χάρτες και στους ταξιδιωτικούς οδηγούς απεικονίζεται συχνά η φωτογραφία του. Ο Τύπος αναγνωρίζει την αξία του, οι αντίπαλοί του υποκλίνονται σ’ αυτόν και για τη νέα γενιά αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Ο Βασιλιάς Φέντερερ αποσύρθηκε από τα courts, το σημάδι του όμως παραμένει στο άθλημα, ειδικά στο All England Club που σάρωσε τα Majors στο Λονδίνο και πλέον ήρθε η ώρα να υποκλιθούμε μια τελευταία φορά.

Χαίρε Βασιλιά!