Τον πατέρα της τον λένε Ίαν. Είναι Ρουμάνος από το Βουκουρέστι και από εκείνους τους παρεμβατικούς μπαμπάδες που (θεωρούν ότι) τα ξέρουν όλα ή τουλάχιστον πάρα πολλά και έχει πολλάκις επέμβει στη δουλειά των προπονητών της κόρης του, προσλαμβάνοντας και απολύοντας κάμποσους από δαύτους. Τη μητέρα της τη λένε Ρενέ. Κατάγεται από την Κίνα και προσπαθεί να κρατά τις ισορροπίες, εντός κι εκτός σπιτιού. Στο US Open η τρομερή Έμα Ραντουκάνου, η έκτη κατά σειρά αντίπαλος της Μαρίας Σάκκαρη στο τελευταίο στάδιο πριν από την παρθενική συμμετοχή της σε τελικό τουρνουά Grand Slam, είναι το "παράγωγό" τους. Μια ήρεμη teenager που όταν κρατά ρακέτα μετατρέπεται σε αγρίμι.

Η απουσία των γονιών της και η γούρικη φορεσιά

Στη Νέα Υόρκη δεν συνοδεύεται από κανέναν εκ των δύο εξαιτίας των ταξιδιωτικών περιορισμών που ισχύουν στις ΗΠΑ εν μέσω πανδημίας. "Εδώ και αρκετό καιρό δεν έχω μιλήσει με τους γονείς μου", ομολογούσε η 18χρονη τενίστρια στις 8 Σεπτεμβρίου. Ίσως συνέβη μετά την πρόκρισή της στην τετράδα του νεοϋορκέζικου τουρνουά, ως μία από τις τέσσερις ημιφιναλίστ (Σαμπαλένκα και Φερνάντεζ το άλλο ζευγάρι). Όπως και να 'χει την παρακολουθούν από την τηλεόραση. Τους έχει σίγουρα κοστίσει. Πάντως σε κακό της μικρής δεν της έχει βγει, ούτε επηρεασμένη έχει δείξει ως τώρα. Αντιθέτως, έχει την ομάδα της, εξειδικευμένους ανθρώπους που την καθοδηγούν, και το χαρακτηριστικό κοκκινομπλέ σύνολο που φορά από την πρώτη ημέρα. "Όχι δεν είναι κάθε φορά το ίδιο σετ, αλλά μου αρέσει το κόκκινο και δεν σκοπεύω να το αλλάξω σε αυτό το στάδιο του τουρνουά", έλεγε η Ραντουκάνου αφού είχε πετύχει την όγδοη διαδοχική νίκη της σε διάστημα 2,5 εβδομάδων στο US Open.

Τα ρεκόρ που έχει καταρρίψει

Ως το νο150 του κόσμου η νεαρή άρχισε από τα προκριματικά και για να διαβεί την πόρτα του κυρίως ταμπλό έπρεπε ν' αποκλείσει τρεις αντιπάλους. Τις κέρδισε άνετα. Προτού κάνει ακριβώς το ίδιο με την Ελβετίδα Βόγκελε, την Κινέζα Ζανγκ, την Ισπανίδα Σορίμπες Τόρμο, την Αμερικανίδα Ρότζερς και στο φινάλε αυτής της διαδρομής την Ελβετίδα, χρυσή ολυμπιονίκη στο Τόκιο, Μπελίντα Μπέντσιτς. Όλα αυτά χωρίς να χάσει σετ.

Όλα αυτά στη μόλις δεύτερη συμμετοχή της σ' ένα από τα τέσσερα κορυφαία τουρνουά τένις της κάθε χρονιάς. Όλα αυτά ως η μόνη τενίστρια που έφτασε στα ημιτελικά από την έξτρα διαδικασία πρόκρισης και τέταρτη συνολικά στην Open Era μετά τις Κριστίν Ντόρι (Austalian Open, 1978), Αλεξάντρα Στέφενσον (Wimbledon, 1999) και Νάντια Ποντορόσκα (Roland Garros, 2020). "Ας πούμε ότι είμαι τρομερά πεινασμένη να κερδίζω σε κάθε παιχνίδι και στην πραγματικότητα δεν έχω ιδέα για τα ρεκόρ μου", υπογράμμιζε ενθουσιασμένη.

Από τα 5 της στο τένις, έκανε προπόνηση στα διαλείμματα

Η Ραντουκάνου γεννήθηκε στις 13/11 του 2002 στο Τορόντο του Καναδά, όπου οι γονείς της δούλευαν στον οικονομικό κλάδο. Άρα λογικά θα έπρεπε να 'ναι το alter ego της Μπιάνκα Αντρεέσκου. Ζώντας ωστόσο από τα 2 της στα περίχωρα του Λονδίνου, στο Μπρόμλι της νοτιοανατολικής πλευράς, προτιμήθηκε να εκπροσωπήσει τη Μεγάλη Βρετανία με την οποία και είχε αναπόφευκτα ταυτιστεί. Ήταν από το 2004 η πατρίδα της.

Δύο μήνες πριν κλείσει τα 19 της είναι ήδη το καμάρι της χώρας, ως η κορυφαία τενίστρια της στην παγκόσμια κατάταξη. Κατ' άλλους, πρόκειται για τον "θηλυκό" Άντι Μάρεϊ και κορυφαία ελπίδα για επανάληψη των επιτευγμάτων του. Με μια σημαντική διαφοροποίηση. "Είναι πολύ πιο επιθετική, γενναία και τολμηρή στα χτυπήματα της στην αφετηρία της καριέρας της", όπως έγραψε η Άνταμπελ Κροφτ συγκρίνοντας το παιχνίδι της Ραντουκάνου με αυτό του άλλοτε Νο1 στον κόσμο. Συγκεντρώνει, δηλαδή, καθένα από τα προαπαιτούμενα στοιχεία για να μπήξει βαθιά τη βρετανική σημαία στην υψηλότερη κορυφή του τένις. Κυρίως όμως "παίζει με τόση ελευθερία", την ίδια στιγμή που -κατά την Κροφτ- "είναι εκπληκτικό το πόσο εύκολα και αβίαστα προσαρμόστηκε" στο υψηλό επίπεδο.

Η 18χρονη τενίστρια πρωτόπιασε ρακέτα όταν ήταν 5 ετών και χάρη στη στήριξη του οικογενειακού προϋπολογισμού συνάντησε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να εξελιχθεί. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν "δουλεύει πολύ σκληρά", ούσα "τρομερά συγκεντρωμένη και αποφασιστική" σε κάθε στιγμή της. Με τα λόγια του στο Sky Sports ο Τζέιμς Κάρλτον, διαχειριστής του Μπρόμλι Τένις Σέντερ, περιέγραφε μια πιτσιρίκα που από τα 10 ως τα 16 της φρόντιζε να μην λείπει από προπόνηση. Κάνοντας ενίοτε και έξτρα προγράμματα, αφού "το σχολείο της είναι δίπλα στο προπονητικό κέντρο και μπορούσε να βρίσκεται εκεί πριν, μετά, αλλά πολλές και κατά τη διάρκεια των μαθημάτων". Δεν ξόδευε διαθέσιμο λεπτό γιατί γέμισε από νωρίς το κεφάλι της με τη φιλοδοξία. "Ήταν στο κορτ κάθε μέρα και μπορούσες να δεις ότι έδινε τα πάντα", συμπλήρωνε ο Κάρλτον.

Η συγγνώμη για την αποχώρηση και τα ταξίδια στο Βουκουρέστι

Στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν η Ραντουκάνου έκανε άλματα. Έγινε γυναίκα. "Το να παίξεις στο κεντρικό κορτ του Wimbedon είναι ό,τι ακριβώς ονειρεύεσαι. Δεν έχουν πολύ την ευκαιρία", δήλωνε από την πλευρά της ύστερα τις εκπληκτικές εμφανίσεις στο Λονδίνο, αρχές Ιουλίου. Στο τουρνουά είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή της με wild card, για να 'χει κάτι να περιμένει το εγχώριο κοινό, αλλά αποκλείοντας τη Ρωσίδα Ντιατσένκο, την Τσέχα Βοντρουσόβα και την Ρουμάνα Κιρστέα βρισκόταν ήδη στον δ' γύρο. Είχε πετύχει πολλά περισσότερα απ' όσα προσδοκούσαν οι διοργανωτές όταν της χάριζαν κάρτα ελευθέρας.

Αποσύρθηκε μεν στα μισά του δεύτερου σετ του αγώνα με την Αυστραλή Τομλιάνοβιτς, ζητώντας μάλιστα συγγνώμη "που το παιχνίδι τελείωσε με αυτόν τον τρόπο", αλλά είχε ήδη χώσει στη γη ισχυρά θεμέλια για την επόμενη φορά της. Ή αλλιώς την παρουσία της στο Αμερικανικό Όπεν που άρχιζε στα τέλη Αυγούστου. Από τη Νέα Υόρκη, πλέον, είναι πιθανό να φύγει ως μια παίκτρια της πρώτης 30άδας.

Ενδιάμεσα τέλειωσε τη σχολική χρονιά με άριστα και σχεδόν άριστα στα μαθηματικά και στα οικονομικά, υποστηρίζοντας πως η γνώση που λάμβανε σε παράλληλη δράση "με έχει βοηθήσει πολύ στην καριέρα μου, γιατί στο γήπεδο μπορώ να απορροφήσω περισσότερες πληροφορίες και να είμαι τακτικά πιο έξυπνη από τις υπόλοιπες". Αποδεικνύεται δηλαδή ότι η Ραντουκάνου είναι ένα μείγμα μαθηματικού μυαλού, αστείρευτης θέλησης και αδιάκοπης δουλειάς πάνω στη λεπτομέρεια. Παραμένει βέβαια μια Βαλκάνια που "μέσα στο χρόνο πηγαίνω να δω τη γιαγιά μου στο Βουκουρέστι" και "λατρεύω το φαγητό της", όπως έλεγε στη ρουμάνικη Gazeta Sportulor την 1η Ιουλίου. Μια άλλη Βαλκάνια, η Ελληνίδα Μαρία Σάκκαρη, καλείται να της θέσει ερωτήματα που δεν θα είναι εφικτό να απαντήσει. Άλλωστε, για ένα και μόνο εκ των δύο κοριτσιών υπάρχει χώρος στον τελικό του US Open.