Είναι ένας απ’τους σπουδαιότερους Αυστραλούς τενίστες στην ιστορία. Κέρδισε τον μοναδικό Grand Slam τίτλο του στο Rolland Garros το 1966, όμως κατάφερε να κατακτήσει 13 τίτλους στα διπλά και στα τέσσερα Grand Slam. Συνολικά, κατέκτησε 12 επαγγελματικούς τίτλους στα μονά και 27 στα διπλά, παρέα με τον Τζον Νιούκομπ.

Ο Άντονυ Ντάλτον Ρος γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1945 στην Ταρκούτα της Αυστραλίας. Από πολύ μικρός μυήθηκε στον χώρο του τένις απ’τον πατέρα του, ο οποίος τον ώθησε να ασχοληθεί σοβαρά με τον αθλητισμό. Ο Ρος άρχισε να παίζει τένις στη Νέα Νότια Ουαλία, μια μικρή κωμόπολη της Γουάγκα – Γουάγκα. Λάτρεψε αμέσως το τένις και έκανε πολλές θυσίες για να γίνει επαγγελματίας τενίστας, σε μια εποχή όπου το τένις ήταν πολυτέλεια. Αργότερα, ασχολήθηκε με την προπονητική όπου κατάφερε να διαπρέψει και εκεί.

Ο Τόνι Ρος δούλεψε ως προπονητής και διέπρεψε με ονόματα παγκόσμιας κλάσης και φήμης, όπως οι Πάτρικ Ράφτερ, Ιβάν Λεντλ, Λέιτον Χιούιτ και ο κορυφαίος όλων, Ρότζερ Φέντερερ.

Ο Ρος άρχισε την ενήλικη καριέρα του στην Αυστραλία υπό τις οδηγίες του μεγάλου Χάρυ Χόπμαν, ο οποίος θεωρούταν ο καλύτερος “coach” εκείνη την εποχή. Ο Χόπμαν είχε προπονήσει μεγάλα ονόματα της εποχής, εξ’αυτών οι Ροντ Λάβερ και Κεν Ρόουζγουαλ.

Ο Αντονυ Ρος είχε μια άκρως επιτυχημένη καριέρα στα μονά, όμως εκεί που πραγματικά διέπρεψε ήταν τα διπλά. Κέρδισε τον μοναδικό του Grand Slam τίτλο στην Γαλλία το 1966, όταν και κατέκτησε το Rolland Garros, πριν καν γίνει επαγγελματίας. Αυτό έγινε το 1968 όταν και μπήκε στο World Champions Tennis, στέκοντας δίπλα σε ονόματα όπως οι Κλιφ Ντριτσντέιλ, Νίκι Πίλιτς και Ρότζερ Τέυλορ.

Έδωσε το παρών σε 5 τελικούς Grand Slam τους οποίους όμως δεν κατάφερε να κατακτήσει. Το 1965 και το 1967 στο Rolland Garros, το 1968 στο Wimbledon και στο US Open τις χρονιές 1969 και 1970. Στα διπλά βέβαια, μαζί με τον κολλητό του, Τζον Νιούκομπ έλαμψε πραγματικά το άστρο του. Ήταν κυριολεκτικά οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού και οι 12 Grand Slam τίτλοι αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Όμως η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του ήταν στα μονά, όταν και η Αυστραλιανή Ομοσπονδία tennis τον κάλεσε να εκπροσωπήσει την χώρα το 1977 στα τελικά του Davis Cup εναντίον της Ιταλίας. Αυτό έγινε μάλιστα 10 χρόνια μετά την τελευταία του κλήση να εκπροσωπήσει την χώρα του. Ο Ρος ανέτρεψε το εις βάρος του αποτέλεσμα απέναντι στον top-player Αντριάνο Πανάτα, ο οποίος είχε προηγηθεί και με τρία διαδοχικά σετ (3-6, 6-3, 6-4, 6-4) οδήγησε την Αυστραλία στην κορυφή του κόσμου κατακτώντας το Davis Cup. Τα πανυγήρια στην χώρα των καγκουρό διήρκησαν 3 ολόκληρες μέρες. Ο Αντονυ Ντάλτον Ρος ήταν ο νέος εθνικός ήρωας των Αυστραλών. Έντεκα χρόνια αργότερα απ’τον ασύληπτο τελικό με τον Πανάτα, ο Ρος θα έμπαινε και στο Hall of Fame, παρέα με τον φίλο του και συμπαίκτη του στα διπλά, Τζον Νιούκομπ.

Δυστυχώς, για τον μεγάλο αυτόν παίκτη, οι συνεχείς τραυματισμοί στον δεξιό του αγκώνα δεν τον άφησαν να κάνει ακόμη μεγαλύτερη καριέρα. Ωστόσο, ο Ρος δεν άφησε ποτέ το τένις και κατάφερε ως προπονητής να προπονήσει τεράστια ονόματα του τένις. Όταν αποσύρθηκε αγωνιστικά απ’τα γήπεδα έγινε πετυχημένος προπονητής και την αρχή την έκανε αναλαμβάνοντας τον Ιβάν Λεντλ, ο οποίος ονειρευόταν έναν τίτλο Wimbledon.

Αν και ο Ρος ποτέ δεν κατέκτησε Wimbledon, ήταν πραγματικά ένας έξοχος γνώστης του συγκεκριμένου τερέν και μαζί με τον Λεντλ τα καταφέρανε. Ο Αυστραλός προπόνησε επίσης τον συμπατριώτη του και πρώην Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης, Πάτρικ Ράφτερ απ’το 1997 έως το τέλος της καριέρας του το 2002. Μάλιστα, πολλοί ήταν εκείνη που παρομοίαζαν παίκτη και προπονητή, καθώς και ο Ράφτερ υπέφερε από συνεχείς τραυματισμούς στο δεξί του χέρι, γεγονός που τον οδήγησε στην πρόωρη αποχώρησή του απ’τα courts.

Τέλος, ο Ρος προπόνησε για δύο χρόνια (2005 – 2007) τον σπουδαίο Ρότζερ Φέντερερ. Μάλιστα ο Ρος δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο με τον Ελβετό, απλά πληρωνόταν με τη βδομάδα! Το οξύμωρο της συνεργασίας, ωστόσο, δεν ήταν αυτό, αλλά το γεγονός πως ο Φέντερερ προσέλαβε τον Αυστραλό για τον ακριβώς αντίθετο λόγο που τον είχε προσλάβει ο Λεντλ. Ο Ελβετός ήθελε διακαώς να κατακτήσει το Rolland Garros και θεώρησε πως ιδανικός δάσκαλος στην προσπάθειά του αυτή θα ήταν ο Τόνυ Ρος. Βέβαια, ο Φέντερερ δεν είχε την τύχη του Λεντλ, καθώς ουδέποτε κέρδισε το Rolland Garros, υπό τις οδηγίες του Τόνι Ρος αλλά τα κατάφερε το 2009. Παρ’όλα αυτά είχε πει πως δεν υπάρχει καλύτερος γνώστης του volley απ’τον Ρος, ο οποίος ήταν εκπληκτικός κοντά στο φιλέ.

Εν κατακλείδι, ο Ρος θεωρήθηκε ένας απ’τους καλύτερους Αυστραλούς τενίστες, ιδιαίτερα στα διπλά όπου πραγματοποίησε λαμπρή καριέρα. Πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν πως θα είχε φτάσει ακόμα ψηλότερα αν δεν τον πήγαιναν τόσο πίσω οι συχνοί τραυματισμοί του. Αυτοί που ασχολούνται με το τένις θα θυμούνται τον Άντονυ Ντάλτον Ρος όχι μόνο ως έναν μεγάλο παίκτη, αλλά και ως έναν μεγάλο προπονητή και άνθρωπο.

MAJOR TITLES (16)—French singles, 1966, Australian doubles,1965, 1967, 1971, 1976, 1977; French doubles, 1967, 1969; Wimbledon doubles, 1965, 1968, 1969, 1970, 1974; US. doubles, 1967 Australian mixed 1966; Wimbledon mixed, 1976

DAVIS CUP—1964, 1965, 1966, 1967, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978; record 7-3 in singles, 7-2 in doubles.

SINGLES RECORD IN THE MAJORS—Australian (33-13), French (23-5), Wimbledon (32-13), US.(25-8).

Πηγή: Tennis24

AP Photo/Francois Mori