Τα στατιστικά είναι αμείλικτα και μαρτυρούν απόλυτα την τεράστια διαφορά ανάμεσα στους δύο παίκτες . Ο Τσίλιτς ήταν καλύτερος σε όλες τις κατηγορίες και αναφέρουμε ενδεικτικά τις εξής:

Συνολικοί πόντοι: 93 - 68

Winners: 38 - 19

Αβίαστα λάθη: 27 - 30

Κερδισμένοι πόντοι στο φιλέ: 11/13 (85%) - 5/8 (63%)

Δεν ξέρω πώς τα κατάφερε ο Κροάτης να είναι στο 100% των δυνατοτήτων του και στα δύο κρίσιμα ματς, όταν μάλιστα αυτό το επίπεδο ικανότητας μας το έδειξε για πρώτη φορά στον ημιτελικό με τον Φέντερερ.

Τη μία πίστευα ότι θα τον βαρύνει το γεγονός ότι απέναντί του βρίσκονταν ο "βασιλιάς", την άλλη το γεγονός ότι θα έπαιζε για τον πρώτο μεγάλο τίτλο της καριέρας του. Κι όμως κανένα άγχος, μόνο απόλυτη συγκέντρωση για πιστή εκτέλεση του πλάνου και των τέλειων χτυπημάτων ξανά και ξανά!

Χαίρομαι πραγματικά πολύ για τον Κροάτη, μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής κι αυτό το τένις που μπορεί να παίξει είναι μια προσθήκη στο σπορ, κάτι που έλλειπε.

Ο Νισικόρι από τη στιγμή που τα πράγματα πήραν την αρνητική ροή γι' αυτόν μετά το πρώτο break τού Τσίλιτς, δεν έδειξε σε κανένα σημείο ικανός να επανέλθει. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι το δικό του 100% (που σίγουρα δεν έπιασε) είναι πολύ κατώτερο από το απόλυτο τού Μάριν, οπότε δεν είχε καμία τύχη στο χτεσινό ματς.

Αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε για το άθλημα είναι ότι πλέον η τράπουλα έχει ανακατευτεί και δεν είναι "σημαδεμένη", δεν αποτελεί δηλαδή μονόδρομο η κατάκτηση grand slam από τους συνήθεις υπόπτους. Χτες ήταν ο Τσίλιτς, βλέπω σιγά σιγά να έρχεται ο Ντιμιτρόφ και ξέρω ότι αν ο Μονφίς εστιάσει σ΄ έναν μεγάλο στόχο μπορεί να φτάσει στην επίτευξή του.

Το Αυστραλιανό όπεν είναι μακριά, αλλά σίγουρα η απόδειξη ότι κανείς δεν είναι ανίκητος έχει ανοίξει την όρεξη σε πολλούς!

Στις γυναίκες η μόνη διαφοροποίηση ήταν η επάνοδος της Βοζνιάκι στο επίπεδο φόρμας που της είχε δώσει για μια περίοδο το νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη.

Αυτό όμως το επίπεδο σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό για να μπορέσεις ν’ αντιμετωπίσεις τη Σερένα Ουίλιαμς!

Η Σερένα έπαιζε σ΄ ένα άλλο, δικό της επίπεδο που δεν μπορεί να φτάσει καμία αθλήτρια (είναι σαν να υπάρχει ένα ταβάνι που όλες θέλουν να φτάσουν κι από πάνω ακριβώς να έχει το σπίτι της η Σερένα). Είναι αποκλειστικά δικό της προνόμιο να καθορίσει την εξέλιξη μιας αναμέτρησης:.Αν μπορεί να παίξει έστω και για ένα διάστημα αυτό που είναι ικανή, το αποτέλεσμα είναι δεδομένο. Στο US OPEN δεν βρέθηκε αθλήτρια να της πάρει πάνω από 3 game στο σετ! Για τη Βοζνιάκι είχαμε πει ότι ήθελε ένα καλό πρώτο σερβίς, επιθετικά χτυπήματα σε κάθε ευκαιρία και άμυνα μέχρι θανάτου. Δυστυχώς το μόνο που κατάφερε ήταν να γυρίζει απίστευτες μπάλες, τρέχοντας το γήπεδο από άκρη σ΄ άκρη, παρατείνοντας απλά τη συνήθη κατάληξη του πόντου. Η Σερένα ήταν τόσο σταθερή και υπομονετική που στο τέλος θα κέρδιζε το ράλι απλά με λίγα παραπάνω χτυπήματα.

Δύο παρόμοιοι τελικοί λοιπόν, με ακριβώς ίδιο σκορ σε όλα τα σετ (6-3) και με την κυριαρχία του/της νικητή/τριας να είναι αδιαμφισβήτητη καθ' όλη τη διάρκειά τους.

Αν χαρήκαμε αυτό το τουρνουά; Στα σίγουρα είδαμε μεγάλα παιχνίδια, βιώσαμε ανατροπές, παρακολουθήσαμε εκπλήξεις. Οι τελικοί μπορεί να έφεραν μια απότομη πτώση στο ενδιαφέρον που είχε δημιουργηθεί, όμως δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Τσίλιτς και τη Σερένα που έπαιξαν τόσο τέλεια!

Από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Sport24 για την όμορφη συνεργασία και πολλές ευχές σε όλους τους φίλους τού αθλήματος που διάβασαν τα άρθρα μου, ελπίζοντας να βρήκαν σε αυτά ένα κάποιο ενδιαφέρον.

Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν,

Δημήτρης Σιάτης