To NBA Greece ταξίδεψε στο Milwaukee, είδε που ζει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μίλησε μαζί του και σας παρουσιάζει μια UNIQUE παραγωγή για έναν πραγματικά unique αθλητή.

Αποστολή στο Milwaukee: Χάρης Σταύρου ( @harris_stavrou)

Έφυγε από την Ελλάδα στα 18 του χρόνια, έχοντας χάσει -στην κυριολεξία- για ένα σουτ την άνοδο στην Α1 με τον Φιλαθλητικό. Εκείνη η εκτός έδρας ήττα από τη Νέα Κηφισιά, στο κατάμεστο μικροσκοπικό κλειστό στις Αδάμες που είχε παράγοντες 15 ομάδων του ΝΒΑ για χάρη του, είναι ο αγώνας που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Έγινε όμως και η "σπίθα" που ενεργοποίησε την εκτόξευσή του. Από τα γήπεδα της Α2 και το εφηβικό πρωτάθλημα της ΕΣΚΑ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο βρέθηκε στις πολυτελείς λαμπερές αρένες του ΝΒΑ κι από τους γερόλυκους της δεύτερης κατηγορίας του ελληνικού μπάσκετ, έφτασε σε λίγους μήνες να μαρκάρει υπεραθλητές του επιπέδου του LeBron James, του Kevin Durant, του Carmelo Anthony και του Kawhi Leonard στο Madison Square Garden, το TD Garden, το United Center και το Staples Center.

Βρείτε τον Γιάννη και τους superstars του ΝΒΑ, στη νέα πολυτελή συλλογή της PANINI "NBA 2016-2017".

Η πορεία του "Greek Freak" αυτά τα τρισήμισι χρόνια, μοιάζει με σενάριο ταινίας του Hollywood. Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε παραμυθένια, όμως έτσι ίσως υποτιμούσαμε τη σκληρή δουλειά που έχει κάνει για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, στο σημείο να καθιερωθεί στα 21 του ώς ένας εκ των κορυφαίων αθλητών του ΝΒΑ και να ακούει τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Barack Obama, να τον αναφέρει σε επίσημη ομιλία του . Ένα παιδί 21 ετών, που "μεγάλωσε" πολύ απότομα.

Πιστεύαμε στο ταλέντο του και ήμασταν σίγουροι πως θα "επιβιώσει" στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη. Δεν περιμέναμε όμως πως μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα θα περπατήσει από το επίπεδο του "άγουρου" rookie και του prospect σε αυτό του role player, θα γίνει βασικός από την πρώτη σεζόν (μπήκε στη βασική πεντάδα μόλις στο 25ο παιχνίδι του) και τώρα, στην τέταρτη περίοδο της επαγγελματικής του καριέρας θα είναι star και θα έχει υπογράψει συμβόλαιο 100.000.000 δολαρίων . Τέτοια ραγδαία εξέλιξη, δεν την περιμέναμε.

Τον Γιάννη τον παρακολουθούμε από τα 16 του χρόνια, πριν αρχίσει η "φασαρία" γύρω του, πριν οι scouts του ΝΒΑ αρχίσουν να έρχονται ανά εβδομάδα για να τον δουν και να του μιλήσουν στο κλειστό του Ζωγράφου και σε κάθε γήπεδο της Ελλάδας στους αγώνες του Φιλαθλητικού. Φέτος, θέλαμε να δούμε που ζει, σε τι συνθήκες δουλεύει, πως τον αντιμετωπίζουν στην ομάδα του, οπότε το Milwaukee έγινε (δις) μία από τις στάσεις στην περιοδεία του NBA Greece στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. Για καλή μας τύχη, ο καιρός ήταν υπέροχος, ιδανικός για να μας χαρίσει η περιοχή τα πιο όμορφα χρώματά της. Και επίσης για καλή μας τύχη, είδαμε δυο εξαιρετικές εμφανίσεις από τον Γιάννη. Την πρώτη απέναντι στους Indiana Pacers του Paul George και τη δεύτερη απέναντι στους Sacramento Kings του Κουφού και του Παπαγιάννη.

O Giannis στην πορεία των χρόνων, μέσα από τα αυτοκόλλητα της PANINI.

Σε αυτή τη UNIQUE παραγωγή του NBA Greece, σε συνεργασία με την PANINI , θα διαβάσετε όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας του Wisconsin, που έχει πληθυσμό 600.000 κατοίκους. Θα σας παρουσιάσουμε που αγωνίζονται και που θα μετακομίσουν οι Bucks, θα απολαύσετε τη συζήτησή μας με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, θα τον δείτε να απαντά σε ερωτήσεις που του έκαναν οι fans του στην επίσημη σελίδα του NBA Greece στο Facebook , θα μάθετε σε ποιον θα έριχνε αγκωνιά αν γλίτωνε την τιμωρία από τη λίγκα, θα δείτε εικόνες από την πόλη στην οποία ζει από το καλοκαίρι του 2013 και θα συνεχίσει να ζει μέχρι το 2021 σύμφωνα με το νέο συμβόλαιο που τον "δένει" για άλλη μία τετραετία.

Part 1: Η πόλη του Γιάννη

Το Milwaukee, η 28η πιο πολυπληθής πόλη των ΗΠΑ, είναι η δεύτερη (ανάμεσα στις 50 μεγαλύτερες) πιο κρύα της χώρας. Κι όταν μιλάμε για κρύο, δεν μιλάμε για θερμοκρασίες Ελλάδας, αλλά για αρκετούς βαθμούς υπό το μηδέν το φθινόπωρο, τον χειμώνα και την άνοιξη. Η λίμνη Michigan έχει ακτογραμμή 2.300 χιλιομέτρων (για να καταλάβετε το μέγεθός της, η Ελλάδα έχει ακτογραμμή 16.000 χιλιομέτρων), κατεβάζει το μέσο όρο της θερμοκρασίας στη διάρκεια της χρονιάς, ενώ η πόλη είναι η δεύτερη πιο φτωχή (απ' όσες έχουν πληθυσμό άνω των 500.000 κατοίκων) μετά το Detroit που έχει πτωχεύσει.

Ένα επίσης σημαντικό ζήτημα που προσπαθούν οι αρχές να αντιμετωπίσουν πέρα από τους 1500 άστεγους που κοιμούνται στην ύπαιθρο, είναι η εγκληματικότητα, καθώς το Milwaukee ήταν επί σειρά ετών μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές της χώρας.

Ταξιδέψαμε στον αμερικανικό βορρά για να παρακολουθήσουμε τους αγώνες των Bucks απέναντι στους Indiana Pacers και τους Sacramento Kings, να δούμε που ζει, προπονείται και αγωνίζεται ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, να καταλάβουμε πως τον αντιμετωπίζει η ομάδα του, ο κόσμος, η πόλη γενικότερα. Δεν έχουμε χάσει αναμέτρηση του "Greek Freak" από τη μέρα που μπήκε στο ΝΒΑ, όμως το να ζήσεις εκ του σύνεγγυς τον άνθρωπο που οι Έλληνες αγαπούν σαν παιδί τους, είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο.

Ταξιδεύοντας από το Chicago προς το Milwaukee, δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο "φιλικός" ήταν ο καιρός. Πέρυσι, τέτοια εποχή, το χιόνι είχε καλύψει τις δυο πόλεις. Φέτος, ο ήλιος μύριζε... Ελλάδα, ο ουρανός ήταν καταγάλανος και η θερμοκρασία άγγιζε (ίσως και να ξεπερνούσε) τους 18-20 βαθμούς Κελσίου. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να μας χαρίσει η περιοχή το καλύτερο πρόσωπό της, τα πιο "ζωντανά" της χρώματα.

Ήταν Πέμπτη, απόγευμα της 3ης Νοεμβρίου, όταν οι Bucks υποδέχονταν τους Indiana Pacers του Paul George και μετά από μια στάση για φαγητό στο εκπληκτικό μουσείο της Harley Davidson (όσοι αγαπούν τις συγκεκριμένες μοτοσυκλέτες, πρέπει κάποια στιγμή να κάνουν το ταξίδι σε αυτόν τον προορισμό), έφτασα στο BMO Harris Bradley Center.

Οι άνθρωποι της ομάδας του Milwaukee, εξαιρετικά ευγενικοί, εκπληκτικά πρόθυμοι να βοηθήσουν και σπουδαίοι επαγγελματίες, ανέλαβαν την ξενάγησή μου. "Εχουμε το δεύτερο πιο παλιό γήπεδο σε ολόκληρο το ΝΒΑ, όμως προσπαθούμε να το κρατήσουμε σε ένα καλό επίπεδο. Πιστεύω πως τα καταφέρνουμε αρκετά καλά" έλεγαν, την ώρα που έβλεπα στην κεντρική θύρα του BMO Harris Bradley Center ένα συγκρότημα να παίζει LIVE μουσική και στις εσωτερικές θύρες να υπάρχουν events για μικρούς και μεγάλους: "Πρέπει να κρατήσουμε τον κόσμο ζεστό, θα δεις μπασκέτες για να σουτάρουν, εστιατόρια για να δειπνήσουν, μαγαζιά για να αγοράσουν souvenirs ή ρούχα της ομάδας".

Η arena των Bucks είναι μαζί με το Palace του Auburn Hills η δεύτερη πιο παλαιά στο ΝΒΑ. Δεν είναι όμως "αρχαία", καθώς άνοιξε τις πόρτες της το 1988. Ήταν δωρεά ενός ζευγαριού που δεν ζήτησε ανταλλάγματα, αλλά και ο "διάδοχος" της MECCA, της μικρότερης arena της λίγκας, που χωρούσε maximum 12.000 θεατές. Το 2013 ο τότε συνεργάτης του David Stern και νυν Κομισάριος του ΝΒΑ, Adam Silver, ξεναγήθηκε στο BMO Harris Bradley Center και διαπίστωσε πως οι εγκαταστάσεις δεν συμβάδιζαν με τα στάνταρ της λίγκας. Ζήτησε λοιπόν από τους Bucks να διαλέξουν το μέλλον τους. Ή να μετακομίσουν σε άλλη πόλη, ή να χτίσουν ένα νέο, σύγχρονο, μεγαλύτερο γήπεδο για να μείνουν στο Milwaukee. Τον Απρίλιο του 2014 ο Herb Kohl πούλησε το franchise στους Marc Lasry - Wes Edens, εκείνοι δεσμεύθηκαν πως θα δώσουν από 100.000.000 δολάρια (όσα και ο Kohl) για τη δημιουργία νέας arena, τον Σεπτέμβριο του 2015 το πλάνο εγκρίθηκε και τον Απρίλιο του 2016 οι Bucks υπέγραψαν τα συμβόλαια που θα τους επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουν τo Wisconsin Entertainment And Sports Center για 30 έτη.

Ακριβώς δίπλα στο BMO Harris Bradley Center χτίζεται το νέο "σπίτι" (χωρητικότητας περίπου 18.000 θεατών) των Milwaukee Bucks, στο οποίο αναμένεται να μπουν στην έναρξη της σεζόν 2018-2019. Στην ακριβώς απέναντι γωνία, έχει ξεκινήσει η οικοδόμηση του νέου προπονητικού κέντρου, εξέλιξη που ενθουσιάζει τα μέλη του franchise, τους παίκτες δηλαδή και το προπονητικό team. Από την προπόνηση στο γήπεδο και από το γήπεδο στην προπόνηση με τα πόδια, χωρίς να χάνεται χρόνος, χωρίς να υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις.

Τα τελευταία χρόνια, οι Bucks προπονούνται στο St. Francis, μια περιοχή που θεωρείται προάστιο της πόλης, βρίσκεται στις όχθες της Λίμνης Michigan, περίπου 20 λεπτά μακριά από το κέντρο του Milwaukee και το γήπεδο της ομάδας. Το προπονητήριο έχει στίβο περιμετρικά του παρκέ, αρκετές μπασκέτες για να μπορούν όλοι οι παίκτες να σουτάρουν, τις σημαίες των ξένων παικτών πίσω από τη μία μπασκέτα και όλες τις ανέσεις για να γίνεται άρτια η δουλειά του Jason Kidd και των συνεργατών του.

Με δυο λέξεις, μπορείς να πεις ότι το Milwaukee είναι μια κρύα μεν, αρκετά ήσυχη πόλη δε. Δεν θα συναντήσεις κίνηση, φασαρία, θα δειπνήσεις σε καλά εστιατόρια, θα περπατήσεις για να ανακαλύψεις κρυμμένα όμορφα σημεία και θα βρεις και Έλληνες. Και σουβλάκι θα βρεις, όχι πολύ μακριά από το BMO Harris Bradley Center. Μόλις δέκα λεπτά με τα πόδια. Αν προτιμάς τις πιο "ανθρώπινες" πόλεις από εκείνες με τη μεγάλη φασαρία (Νέα Υόρκη, Los Angeles για παράδειγμα), αυτή θα σου αρέσει.

Part 2

Αφού αφήσαμε για λίγο το κέντρο της πόλης, κατευθυνθήκαμε το πρωί της 5ης Νοεμβρίου στο St. Francis, το προπονητικό κέντρο των Bucks, για να δούμε την χαλαρή προπόνηση (walkthrough) της ομάδας πριν την αναμέτρησή της με τους Sacramento Kings αργότερα το απόγευμα της ίδιας μέρας. Ο Γιάννης και οι συμπαίκτες του είχαν μοιραστεί στις γωνίες, είχαν επιλέξει τις μπασκέτες τους και έκαναν σουτ. Αντετοκούνμπο, Malcolm Brogdon και Jason Kidd έδιναν show, με διαγωνισμό τριπόντων και τον coach της ομάδας να δείχνει πανέτοιμος να φορέσει τα αθλητικά του για να μπει σε επίσημο ματς. Όχι μόνο έβαζε τα σουτ, αλλά λίγο έλειψε και να νικήσει τους νεαρούς αθλητές του, με τον Brogdon να είναι πιο ψύχραιμος και να πανηγυρίζει λέγοντας "that's what i do" με αυτοπεποίθηση.

Γιάννη, πως αισθάνεσαι φέτος, σωματικά και πνευματικά;

"Είμαι σε πολύ καλή κατάσταση. Αισθάνομαι πολύ καλά και σε αυτό βοηθά το γεγονός ότι η ομάδα κερδίζει"

Δείχνεις πιο ήρεμος, πιο χαλαρός στο παρκέ. Δεν έχεις ξεσπάσματα. Πως έχεις καταφέρει να μένεις τόσο συγκεντρωμένος από την αρχή μέχρι το τέλος των αγώνων;

"Δεν έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με πέρυσι. Απλώς έχω δουλέψει πάρα πολύ σκληρά, έκανα μεγάλη προσπάθεια το καλοκαίρι με το προπονητικό team και έχω εξαιρετική ψυχολογία. Η ψυχολογία μου έχει αλλάξει πάρα πολύ. Πλέον εμπιστεύομαι τον εαυτό μου και ξέρω πως ο κόπος που έκανα το καλοκαίρι, θα φανεί στο γήπεδο. Γι' αυτό με βλέπεις ψύχραιμο".

Στο παρκέ αισθάνεσαι άνετα με τον νέο σου ρόλο; Εσύ έχεις τη μπάλα, εσύ αποφασίζεις, εσύ φτιάχνεις τις φάσεις. Από τα δικά σου χέρια ξεκινούν όλα.

"Ναι, φυσικά και αισθάνομαι άνετα, διότι οι προπονητές και οι συμπαίκτες μου είναι αυτοί που με βοηθούν να νιώθω έτσι. Προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ, εκτός γηπέδου, να βλέπω στιγμές από τους αγώνες, ώστε όταν αντιμετωπίζω ίδιες καταστάσεις, να είμαι ακόμη πιο άνετος. Ειδικά ο coach Sean Sweeney με έχει βοηθήσει τρομερά. Μου δείχνει φάσεις, όχι μόνο δικές μου, αλλά και άλλων παικτών, ώστε να βελτιώνομαι και να κάνω βήματα προς τα εμπρός".

Και με το τρίποντο; Τι γίνεται με το τρίποντο; Πως αισθάνεσαι στην περιφέρεια;

"Εχω στο μυαλό μου να φτάνω όσο περισσότερο μπορώ κοντά στο καλάθι και πιστεύω πως αυτό είναι και το πιο δυνατό μου σημείο. Μπορεί να έχω έναν αντίπαλο που θα με παίζει άμυνα στα δύο μέτρα. Γιατί όμως το κάνει αυτό; Το κάνει γιατί ξέρει ότι αν με αντιμετωπίσει κανονικά, θα τον περάσω. Θέλει να σουτάρω. Μου το λέει, μου φωνάζει "σούταρε, μην έρθεις πάνω μου". Όταν αισθανθώ ότι "έχω" το σουτ, θα το πάρω. Αν νιώσω καλά, θα εκτελέσω. Αν δεν πιστεύω πως εκείνη είναι η στιγμή μου, δεν θα σουτάρω κι ας είναι ο άλλος δυο, τρία, πέντε μέτρα μακριά μου. Ή από την άλλη, μπορεί ο αμυντικός να είναι κολλημένος πάνω μου και να το πάρω αν είμαι "ζεστός". Οι Αμερικανοί λένε "do not let the other guy off the hook", μπορεί ο αντίπαλος να σε παίζει δύο μέτρα μακριά, εσύ όμως πρέπει να συνεχίσεις να του επιτίθεσαι".

Υπέγραψες νέο συμβόλαιο που θα ενεργοποιηθεί την επόμενη σεζόν. Σου προσθέτει πίεση;

"Πίεση; Πίεση σίγουρα όχι. Ευθύνες μόνο. Έχουν γίνει περισσότερες, γνωρίζω πως πρέπει να κάνω περισσότερα πράγματα στο γήπεδο. Ξέρω ότι πρέπει να είμαι ηγέτης κι ας είμαι ακόμη 21 ετών. Αλήθεια όμως, πίεση γιατί να αισθάνομαι; Κάνω κάτι που πραγματικά αγαπώ. Και στον πάγκο να ήμουν και το ίδιο συμβόλαιο να είχα, πάλι με τον ίδιο τρόπο θα έβλεπα το μπάσκετ, με τον ίδιο τρόπο θα έμπαινα στο παρκέ. Είναι σα να ρωτάς έναν δάσκαλο αν αισθάνεται πίεση επειδή πρέπει να διδάξει τους μαθητές του. Αυτός ήθελε από μικρό παιδί να γίνει δάσκαλος. Εγώ ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστας. Οπότε όχι, δεν νιώθω καθόλου πίεση".

Αν κερδίζουμε θα έρθει και το All-Star Game

Ποιος είναι ο στόχος σου; Να γίνεις φέτος All Star;

"Ο στόχος μου είναι να κερδίσουμε αγώνες. Αν το κάνουμε, ξέρω πως όλα θα έρθουν, ξέρω πως θα βρουν όλα το δρόμο τους. Αν κερδίζει η ομάδα, θα είναι φυσιολογικό να παίξουμε στο All Star Game και εγώ κι ο Jabari Parker, αν χάνουμε , δεν θα πάει κανείς".

Πως βλέπεις την ομάδα και πόσο δύσκολο είναι να καλύψετε το κενό του τραυματία Khris Middleton;

"Εντάξει, δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε πόσο μεγάλο είναι το κενό που άφησε ο τραυματισμός του Khris. Αν τον είχαμε μαζί μας, θα ήμασταν σίγουρα, θα ήμασταν εγγυημένα στα playoffs. Το πιστεύω αυτό. Είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, αλλά τι να κάνουμε... Πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε, να βρούμε τρόπους να καλύψουμε το κενό. Στην πορεία θα μπει κι αυτός στο παρκέ και θα κυνηγήσουμε τους στόχους μας".

Υπάρχουν αντίπαλοι που σε ενθουσιάζουν και αγώνες που περιμένεις με ανυπομονησία;

"Για εμένα όλα τα παιχνίδια είναι ίδια, ανεξάρτητα από την ομάδα που έχω απέναντί μου. Ξυπνάω, λέω OK, σήμερα παίζω με τη Philadelphia. Δεν με νοιάζει ποιος θα είναι ο αντίπαλος, είμαι πάντα ενθουσιασμένος, λέω πάμε να παίξουμε, να δώσουμε ό,τι έχουμε, να παλέψουμε για την ομάδα. Στο τέλος της ημέρας ξέρω ότι θα πάω σπίτι στην οικογένειά μου. Θέλω να παλεύω όσο περισσότερο μπορώ, διότι γνωρίζω πως αυτό δεν θα το κάνω για πάντα. Ξέρω πως όταν φτάσω στα 45, δεν θέλω να κοιτάζω πίσω και να λέω "μακάρι να γύριζε ο χρόνος, να είχα προσπαθήσει περισσότερο σε εκείνο το ματς". Σκέφτομαι το τώρα, λέω πως πρέπει να πολεμώ με όλες μου τις δυνάμεις και θέλω στο τέλος της ημέρας να νιώθω καλά που έχω δώσει τα πάντα για να κερδίσουν οι Bucks".

Πιστεύεις πως θα κυνηγήσετε τα playoffs;

"Ναι".

Τι σας κάνει φέτος ξεχωριστούς; Υπάρχει κάτι special που βλέπεις σε αυτή την ομάδα;

"Η χημεία μας είναι εξαιρετική. Είναι όλοι καταπληκτικά παιδιά. Παίζουμε συνέχεια στα κόκκινα. Δεν έχει σημασία το σκορ για εμάς, μπορεί να χάνουμε με 30 πόντους ή να κερδίζουμε με 20, όμως συνεχίζουμε να παίζουμε πάρα πολύ δυνατά".

Παρένθεση. Βλέπεις καθόλου EuroLeague;

"Ναι, βέβαια βλέπω. Βλέπω και τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, θα μπω μετά από κάθε ματς να ψάξω τα στατιστικά, θα κοιτάξω τι έκαναν τα παιδιά, ασχολούμαι αρκετά".

Πως είναι μια μέρα του Γιάννη στο Milwaukee; Και πως τα πηγαίνεις με τον coach Kidd;

"Σηκώνομαι πολύ πρωί, έρχομαι στο προπονητήριο, τρώω εδώ. Έρχομαι νωρίτερα για να κάνω σουτ. Να, σήμερα η προπόνηση ξεκινούσε στις 9.45 κι εγώ ήρθα στις 9 παρά στο γήπεδο. Σουτάρω με τον coach Sweeney, βλέπω τα videos μας και κάνω το scouting. Στο τέλος πάντα σουτάρω με τον coach Kidd. Μη με ρωτήσεις αν με κερδίζει, γιατί με κερδίζει συνέχεια. Έχει τρομερό μυαλό. Αν μπορούσα να φτάσω στο μισό τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και σκεφτόταν και ως παίκτης, θα ήμουν άλλος άνθρωπος, άλλος αθλητής. Η σχέση μας είναι φοβερή, τον συμπαθώ πάρα πολύ, τον αγαπώ ως προπονητή. Σκέφτεται ακόμη σαν παίκτης. Αυτό που τον κάνει ξεχωριστό από άλλους, είναι ότι έχει εξαιρετική σχέση με τους αθλητές του. Συμπεριφέρεται λες κι είναι παίκτης της ομάδας".

Στόχος μου είναι να είμαι πάντα εκεί για την Εθνική

Εθνική Ελλάδας; Είναι νωρίς να τη σκεφτόμαστε, αλλά ο κόσμος ξέρεις πως νοιάζεται...

"Ο στόχος μου είναι να είμαι πάντα εκεί. Είναι όντως ακόμη πολύ νωρίς. Έχουμε μια σεζόν μπροστά μας. Να είμαστε υγιείς πρώτα απ' όλα".

Πως σε αντιμετωπίζουν οι superstars όταν σε μαρκάρουν;

"Δεν μου λένε κάτι, όμως με τον τρόπο που με παίζουν άμυνα, καταλαβαίνω πως με βλέπουν. Όταν ήρθα στο ΝΒΑ, ήμουν σε μια γωνία και με μάρκαρε ο... οποιοσδήποτε. Τώρα δεν είναι έτσι. Είδες τι έγινε στο ματς με τους Indiana Pacers, είδες πως με πίεζε ο Paul George. Ή κοίτα τι έγινε στον αγώνα με τους Hornets, που ο Batum με πίεζε σε όλο το γήπεδο 39 λεπτά! Ή όταν πηγαίνω στο post και βλέπω να έρχεται βοήθεια. Ή όταν κατεβάζω τη μπάλα και βλέπω δεύτερο παίκτη να μη με αφήνει να κάνω drive".

Παρεμπιπτόντως, ποιοι είναι οι δυο πιο δύσκολοι παίκτες που έχεις αντιμετωπίσει;

"Ο LeBron James και φέτος ο Anthony Davis. Ο τύπος είναι σε τρομερή κατάσταση. Είναι πάρα πολύ καλός παίκτης. Στην ομάδα που βρίσκεται, τον βοηθά η κατάσταση για να μπορεί να κάνει λίγο απ' όλα. Μπορεί σε ένα ματς να πάρει 40 σουτ, δεν τον ενδιαφέρει πόσες προσπάθειες θα έχει. Θα σου βάλει 30 πόντους. Με τον LeBron James πρέπει να είσαι σκληρός, δυνατός απέναντί του, να προσπαθήσεις να του κλέψεις μια μπάλα ή να του κόψεις ένα σουτ για να ηρεμήσει, να πάρει για παράδειγμα 10 αντί για 15 προσπάθειες. Με τον Davis δεν είναι έτσι. Και τάπα να του ρίξεις και δέκα σουτ να χάσει, θα συνεχίσει. Είναι σαν μια μηχανή που δεν σταματά ποτέ να επιτίθεται".

Στο μεταξύ, βλέποντας τον Thon Maker να προπονείται στο σουτ, είναι σαν να βλέπω έναν νέο Γιάννη.

"Ναι, αλλά είναι πιο... ψηλός. Εγώ μπήκα στη λίγκα ως guard. Είναι πιο ψηλός απ' όσο ήμουν εγώ όταν ήμουν rookie. Εχει μπασκετικό μυαλό, θα κάνει καριέρα".

Για εσένα, είναι καλό που είσαι στο Milwaukee και όχι σε μια μεγάλη αγορά του ΝΒΑ;

"Το λατρεύω το Milwaukee, γιατί είμαι ήσυχος άνθρωπος, είμαι low profile. Αν έπαιζα στη Νέα Υόρκη που είναι ο Kristaps Porzingis ή στο Chicago ή στους Lakers, δεν θα μπορούσα να συγκεντρωθώ. Δεν το μπορώ όλο αυτό το lifestyle. Μου αρέσει το Milwaukee. Είμαι τέσσερα χρόνια εδώ, θα είμαι για άλλα τέσσερα. Ε, μακάρι να με κρατήσουν".

Την αλήθεια τώρα. Διαβάζεις σχόλια στο Facebook;

"Το έκανα, τώρα πια δεν το κάνω. Δεν προλαβαίνω, έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου. Να, σήμερα παίζουμε εδώ με τους Kings και μετά φεύγουμε κατευθείαν για το Dallas. Έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου, προσπαθώ να κρατώ τα συστήματα της ομάδας. Έχουμε κάμποσα, πρέπει να συγκεντρώνομαι σε αυτή τη δουλειά".

Σε στενοχωρεί που δεν γεμίζει το γήπεδο;

"Ναι... Αλλά ξέρεις τι; Θα γεμίσει το γήπεδο. Θα γεμίσει. Θα έρθει με τον χρόνο αυτό. Θα αναγκάσουμε τον κόσμο να έρθει. Θα γίνει και αυτό, μην ανησυχείς".

Part 3: Ο Γιάννης απαντά στους θαυμαστές τους

Ο χρόνος της προπόνησης των Milwaukee Bucks τελείωνε, ήδη είχαμε "σπαταλήσει" κάμποσο από του Γιάννη και δεν θέλαμε να του χαλάσουμε το πρόγραμμα. Πριν από κάθε αγώνα ακολουθεί μια πολύ συγκεκριμένη ρουτίνα, οπότε οφείλαμε να τη σεβαστούμε. Δεν είχε πρόβλημα πριν πάει για μπάνιο να απαντήσει στις ερωτήσεις που του έκαναν οι θαυμαστές του στο επίσημο Facebook page του NBA Greece και μάλιστα έδωσε μερικές απαντήσεις που δείχνουν ξεκάθαρα πως σκέφτεται για το παρόν και το μέλλον του στο Milwaukee, το ΝΒΑ, το μπάσκετ γενικότερα.

Έκτορας Κωνσταντινίδης: Ποιοι παίκτες ήταν τα ινδάλματά σου;

"Allen Iverson, Scottie Pippen, Dirk Nowitzki, o Manu Ginobili και Θοδωρής Παπαλουκάς".

Νίκος Μάρκος: Θα προτιμούσες να είσαι μέλος μιας Super Team ή θα ήθελες να κάνεις τη δουλειά όπως την έκανε ο Dirk Nowitzki με τη φανέλα των Dallas Mavericks;

"Θα προτιμούσα να κάνω τη δουλειά όπως την έκανε ο Nowitzki".

Ευθύμης Χαρίσης: Ποιον τομέα του παιχνιδιού σου δούλεψες περισσότερο το καλοκαίρι που πέρασε και ποιον πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιώσεις ακόμη πιο πολύ;

"Δούλεψα πολύ το footwork και πρέπει να βελτιώσω κι άλλο το σουτ μου".

Μάνος Μαντζουράνης: Πως παίζεις χωρίς άγχος και τι συμβουλεύεις τα παιδιά να κάνουν για να το διώχνουν;

"Προσωπικά, γνωρίζω ότι έχω πίσω μου τρομερούς γονείς και τρομερά αδέλφια που με στηρίζουν. Δεν φοβάμαι την αποτυχία. Ξέρω ότι ακόμη κι αν σε ένα ματς δεν παίξω καλά, θα γυρίσω στο σπίτι και θα είμαι με την οικογένειά μου. Να ξέρεις ότι κάθε στιγμή, την ζεις μια φορά. Αν φοβάσαι να παίξεις, αν δεν παλέψεις και δεν δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου, τελείωσε, δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω. Ζήσε τη στιγμή. Αν ξέρεις ότι έχεις δώσει τον καλύτερό σου εαυτό, είσαι χαρούμενος για την προσπάθειά σου".

John Papadakis: Ποστάρεις στο wing στις 45 μοίρες όπως ο LeBron James, στα έξι μέτρα. Θα το βλέπουμε συχνά αυτό; Το δουλεύεις;

"Να σου πω την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί. Και δεν είναι κάτι που όντως προσπαθώ να κάνω. Το κάνουν πολλοί, όχι μόνο ο LeBron James. ΟΚ, αν βγαίνει στο παιχνίδι, θα το βλέπεις. Ουσιαστικά δεν το κάνω συγκεκριμένα στο post. Αν θεωρήσω πως πρέπει να πάρω τη μπάλα, τη ζητάω σε κάθε σημείο του παρκέ".

Αντώνης Κοντόπουλος: Ποιοι Έλληνες μπορούν να κάνουν κάποια μέρα καριέρα στο ΝΒΑ;

"Ο Ιωάννης Παπαπέτρου κι ο Δημήτρης Αγραβάνης".

Χρήστος Χαραλάμπους: Αν μπορούσες να ρίξεις αγκωνιά σε έναν παίκτη χωρίς όμως να τιμωρηθείς, σε ποιον θα την έριχνες;

"(Σκέφτεται, ξύνει το πηγούνι του και αρχίζει να γελάει)... Θα την έριχνα στον Bojan Bogdanovic, γιατί με κάρφωσε στη μούρη στο παιχνίδι με τους Brooklyn Nets! Του λέω μετά το ματς "γιατί το έκανες αυτό, αφού τώρα τα λέμε εδώ, τα λέμε στην Ευρώπη, τα λέμε παντού". Με είχε πειράξει που χάσαμε από την Κροατία στο προολυμπιακό. Είναι πάντως τρομερό παιδί".

Πρόδρομος Φωτιάδης: Ποιον παίκτη θα ήθελες να έχεις προλάβει;

"Τον Michael Jordan. Θα ήθελα πολύ να τον αντιμετωπίσω".

Part 4: Απαντώντας σε όσα εκείνος δεν θα απαντήσει

Τρεις μέρες στο Milwaukee ήταν αρκετές για να καταλάβω πόσο σημαντικός είναι ο Γιάννης για την πόλη και τους Bucks. Η ομάδα βρισκόταν μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας για πολλά χρόνια, οι φήμες περί relocation δεν σταμάτησαν ποτέ, όμως το ρίσκο που πήρε το franchise με το να επιλέξει τον Έλληνα forward στο νούμερο 15 στο Draft του 2013, ήταν η αρχή για να φυσήξει νέος αέρας στην πόλη.

Μέσα σε τρισήμισι χρόνια ο 18χρονος Γιάννης της Α2 και του εφηβικού της ΕΣΚΑ, έγινε ο "Greek Freak" που στην τέταρτη σεζόν της καριέρας του μετρά 21.8 πόντους με 50% στα σουτ, 8.5 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ, 2 κλεψίματα και 2.1 μπλοκ ανά 35' συμμετοχής.

Προσέξτε.

Δεν υπήρξε στην ιστορία του ΝΒΑ παίκτης με τέτοιους μέσους όρους στο τέλος μίας σεζόν.

Ποτέ.

Δεν το κατάφερε κανείς. Ούτε ο Chamberlain κι ο Russell, ούτε ο Jabbar κι ο Magic, ούτε ο Bird κι ο Jordan, ούτε ο LeBron, o Kobe κι ο Durant. Κανείς. Μπορεί στο τέλος της περιόδου οι μέσοι όροι του Γιάννη να έχουν πέσει, όμως μετά από 12 αγώνες ο Αντετοκούνμπο δείχνει με τον πιο φαντασμαγορικό και πειστικό τρόπο ότι δεν είναι άλλος ένας καλός παίκτης της λίγκας. Επιβεβαιώνει με τις εμφανίσεις του πως είναι unique περίπτωση αθλητή, ένα κορμί τρομερό, που όμως έχει αθλητικά προσόντα μαζί με μπασκετικό μυαλό, αδαμάντινο χαρακτήρα, πείσμα και θέληση για να ξεχωρίσει.

Ο Γιάννης ήταν πάντα ένα παιδί ιδιαίτερο. Προσγειωμένο, δεν άφηνε ανθρώπους να μπουν στον κύκλο του. Είχε και συνεχίζει να έχει τους καλούς του φίλους, όμως οι καλύτεροί του ήταν η ίδια του οικογένεια. Η μητέρα του, ο πατέρας του και τα αδέλφια του ήταν πάντα εκεί γι' αυτόν, μετά από κάθε δυσκολία και κάθε αγώνα. Στο Milwaukee τους έχει μαζί του και το κλίμα, ο τρόπος ζωής και η ηρεμία της πόλης τον βοηθούν να μένει 100% συγκεντρωμένος στο επάγγελμα και τους στόχους του.

Συχνά πυκνά διαβάζω τα σχόλια του κόσμου κάτω από τα κείμενα ή τα post του NBA Greece στο Facebook . Τις περισσότερες φορές βλέπω μηνύματα θαυμασμού, αγάπης, εκτίμησης για το παιδί που βάζει όλο και περισσότερο το ΝΒΑ μέσα στα ελληνικά σπίτια. Κάποιες φορές, μένω με ανοιχτό το στόμα από τις "υποδείξεις" και τις προτροπές ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν πόσο σπουδαία είναι όσα έχει πετύχει ο Αντετοκούνμπο.

"Γιατί δεν μαθαίνει να σουτάρει τρίποντα; Γιατί δεν δουλεύει στο περιφερειακό σουτ;" λένε πολλοί. Ο Γιάννης δεν θα απαντήσει. Και δεν χρειάζεται να το κάνει. Θα συνεχίσει να δουλεύει και θα συνεχίσει να έχει στο μυαλό του πως θα φτάσει κοντά στο καλάθι. Έχει το ύψος και το ταλέντο για να κυριαρχεί απέναντι στους προσωπικούς του αντιπάλους, είναι ανίκητος όταν διεισδύει και βρίσκει ελάχιστο χώρο, προτιμά να "ματώνει" για δυο πόντους, παρά να παίρνει το εύκολο σουτ. Θα το κάνει κι αυτό όταν νιώσει άνετος, όπως διαβάσατε λίγες αράδες πιο πάνω, όμως θα επιμείνει στα drive γιατί εκεί μπορεί να γίνει πραγματικά ξεχωριστός. Άλλωστε αυτή είναι η ουσία του αθλήματος, το ζητούμενό του. Να πλησιάσεις το καλάθι και να αφήσεις τη μπάλα στο διχτάκι.

"Γιατί μένει στους Bucks και δεν πηγαίνει σε άλλη ομάδα;" γράφουν άλλοι. Ούτε σε αυτό θα τον δείτε να απαντά, αν και λίγο πιο πάνω καταλάβατε γιατί απολαμβάνει το Milwaukee και τους Bucks. Τον ενδιαφέρει το μπάσκετ, θέλει να γίνει ο κορυφαίος στο ΝΒΑ και όχι ένας από τους καλύτερους, οπότε γι' αυτά τα "δέκα χρόνια που θα μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά", προτιμά να ζει και να δουλεύει σε ένα μέρος ήσυχο, στο οποίο δεν θα υπάρχουν πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις που θα του αποσπούν το ενδιαφέρον.

Οι Bucks τον έχουν κάνει το πρόσωπο της ομάδας, του έδωσαν το μεγάλο συμβόλαιο που ήθελε, εκείνος τους άφησε 6.000.000 δολάρια για να έχουν ευελιξία στο μέλλον και αισθάνεται ότι μαζί με την προσωπική του ωρίμανση, έρχεται και η ωρίμανση του συλλόγου που έχει φτιάξει ένα νεανικό σύνολο με πολύ ταλέντο για να προχωρήσει βήμα βήμα. Ο Γιάννης θέλει να κάνει τη δουλειά όπως την έκανε ο Nowitzki. Το διαβάσατε λίγο πριν. Οι δυο τους άλλωστε είναι οι δυο που μετακόμισαν απευθείας από τις δεύτερες κατηγορίες των χωρών τους για το ΝΒΑ και μπορούν να αισθάνονται περήφανοι γι' αυτό.

"Καλός, αλλά σε ποια θέση παίζει; Μάλλον είναι μπερδεμένος" γράφουν κάποιοι. Καθόλου μπερδεμένος. Ίσα ίσα που ο Jason Kidd είναι ένας πολύ έξυπνος προπονητής, υπήρξε ένας από τους πιο οξυδερκείς point guards στην ιστορία του ΝΒΑ και προσπαθεί να δημιουργήσει μια ομάδα που δεν θα μοιάζει με τις άλλες. Αθλητική, γρήγορη, με πολύ ψηλά κορμιά σε κάθε θέση. Για την ακρίβεια, με ψηλά κορμιά, αλλά και με παίκτες που δεν θα έχουν θέση. "Positionless basketball" το ονομάζει ο Kidd και εννοεί πως θέλει αθλητές που θα μπορούν να κάνουν πολλές δουλειές στο παρκέ και όχι μονοδιάστατους παίκτες που θα χρησιμοποιούνται κατά περίσταση.

Στο Milwaukee τον Γιάννη Αντετοκούνμπο τον αντιμετωπίζουν ως star. Ως superstar για να είμαστε ακριβείς. Ο Γιάννης είναι το καμάρι της πόλης και αυτός που έβαλε ξανά τους Bucks στον χάρτη του ΝΒΑ. Στη δεύτερη σεζόν του, άλλωστε, τους οδήγησε στα playoffs και μαζί τους πάλεψε μέχρι να χάσει από τους Chicago Bulls στον πρώτο γύρο.

Τελευταίο ακούγεται το όνομά του στην παρουσίαση της ομάδας πριν το τζάμπολ κάθε εντός έδρας αγώνα, το μεγαλύτερο χειροκρότημα παίρνει, την περισσότερη φασαρία δημιουργεί το κοινό στις δικές του φαντασμαγορικές φάσεις. O Γιάννης είναι φτιαγμένος για τους Bucks και οι Bucks η ιδανική κατάσταση για τον Γιάννη. Απολαύστε την πορεία του προς την κορυφή, διότι είναι σίγουρο πως αργά ή γρήγορα θα τον δούμε να ανταγωνίζεται τις καλύτερες ομάδες της λίγκας όχι σε έναν αγώνα της regular season, αλλά σε μεγάλες και κρίσιμες σειρές playoffs.

Ο Γιάννης έγινε πολύ γρήγορα το πρόσωπο του συλλόγου, ο άνθρωπος που επιλέγουν οι Bucks να πρωταγωνιστεί σε γιγαντοαφίσες στους μεγαλύτερους δρόμους της πόλης, αυτός που πήρε το "χρυσό" συμβόλαιο κι εκείνος που υπόσχεται προσωπικά πως σύντομα το γήπεδο θα γεμίζει. Νοητά, το BMO Harris Bradley Center είναι μικρό για να χωρέσει τους Έλληνες που ξενυχτούν σε σταθερή βάση για να απολαύσουν LIVE την προσπάθεια του Γιάννη να πετύχει τα όνειρά του. Αν έχετε την ευκαιρία να τον δείτε κάποια στιγμή από κοντά, μην την προσπεράσετε. Θα είναι μια πραγματικά πολύ special εμπειρία.

Βρείτε τον Γιάννη και τους superstars του ΝΒΑ, στη νέα πολυτελή συλλογή της PANINI "NBA 2016-2017".