Στο χωριό ο Παπα-Λουκάς και ο Δημητρός είναι εξέχοντα πρόσωπα. Όλες οι μεγάλες αποφάσεις για το καλό της κοινότητας (πότε θα γίνει το πανηγύρι, πότε θα μαζέψουν τον τρύγο, πότε θα γίνει το εσωτερικό πρωτάθλημα τάβλι με πόρτες, πλακωτό και φεύγα) είναι δικές τους αρμοδιότητες. Αν δεν μιλήσουν, δεν γίνεται τίποτα.
Όμως, ο Δημητρός... μουγγάθηκε. Ήπιε, λέει, το αμίλητο νερό. Πανικός. Από τη ρεματιά μέχρι τα αμπέλια η είδηση διαδόθηκε με ταχύτητα "Γιουσίν Μπουλτ" (έτσι προφέρεται σε πέριξ ο χρυσός ολυμπιονίκης και ρέκορντμαν) και άπαντες τρόμαξαν, πανικοβλήθηκαν, λωλάθηκαν, κουζουλάθηκαν! Ο Δημητρός σταμάτησε να μιλάει!

Ποιος θα δώσει τη λύση; Ο Παπα-Λουκάς, που τον ξέρει καλά και μπορεί να τον... κουλαντρίσει. Αυτός, μόνο αυτός. Τον βρήκαν χαμένο σε κάτι καμπ-ους, περυτριγυρισμένο από πιτσιρίκια που τον παρακαλούσαν να τους μάθει τα μυστικά της θρησκείας και τους... Εθνικούς Ύμνους. Αν και παραξενεύτηκε που οι συγχωριανοί του πήραν το θάρρος να τον διακόψουν από τη "διακονεία" του, το καθήκον τον καλούσε.

Έπρεπε να σώσει τον Δημητρό.

Έπρεπε να τον κάνει να μιλήσει.

Έπρεπε να σταθεί στο ύψος το δικό του και των περιστάσεων.

Έπρεπε να βρει το αντίδοτο για το αμίλητο νερό.

Έπρεπε εμφανιστεί σαν τον Σούπερμαν, σαν τον Μπάτμαν και τον Σπάιντερμαν μαζί.

Με τη βοήθεια του Θεού.

Και το σταυρό στο χέρι.

Όχι, δεν τρελαθήκαμε.

Δείτε παρακάτω...