Γεννημένος Νικητής

Πολυαθλητικός σύλλογος. Δύο λέξεις που περικλείουν το μεγαλείο του Ολυμπιακού όχι μόνο στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, αλλά σε όλα τα αθλήματα που φέρουν το έμβλημα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.

Αναμφίβολα το ποδοσφαιρικό τμήμα των "ερυθρoλεύκων" είναι η κορωνίδα του συλλόγου, αλλά στα πιο κάτω στρώματα της πυραμίδας βρίσκονται αθλήματα που κυριαρχούν στο πεδίο δράσης τους.

Οσον αφορά στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ο Ολυμπιακός είναι πολυτροπαιούχος στο πόλο, στο βόλεϊ, στην κολύμβηση και στο πινγκ πονγκ, ενώ σε μπάσκετ γυναικών και χάντμπολ ανδρών διεκδικεί επί ίσοις όροις τα πρωτεία.

Στον στίβο και στην πυγμαχία οι Πειραιώτες έχουν γράψει ιστορία ουκ ολίγες φορές, ενώ και στην ξιφασκία ο Ολυμπιακός επιδιώκει να αποτελέσει την ανερχόμενη δύναμη στον χώρο.

Ο Ολυμπιακός διαθέτει συνολικά 19 ημιεπαγγελματικά ή ερασιτεχνικά τμήματα (πόλο ανδρών, πόλο γυναικών, βόλεϊ ανδρών, βόλεϊ γυναικών, μπάσκετ γυναικών, χάντμπολ ανδρών, πινγκ πονγκ, κολύμβηση, στίβο, πυγμαχία, ξιφασκία, kick boxing, τάε κβο ντο, ιστιοπλοΐα, κωπηλασία, τένις, μπιτς βόλεϊ, κανόε καγιάκ και σαπ).

Κατά καιρούς μάλιστα, έχει αναπτύξει και τμήματα πάλης, άρσης βαρών, σκοποβολής, ενόργανης, τοξοβολίας και καταδύσεων.

Όταν τη 10η Μαρτίου του 1925 μία παρέα εμπόρων και σημαινόντων προσωπικοτήτων του Πειραιά, μεταξύ των οποίων ο πρώτος πρόεδρος του συλλόγου, Μιχάλης Μανούσκος, ο άνθρωπος που "βάφτισε" το νεοσυσταθέν σωματείο, Νότης Καμπέρος, κι η θρυλική οικογένεια των Ανδριανόπουλων, συναντήθηκαν στην ιστορική πλέον ταβέρνα του Μοίρα κι ίδρυσαν τον Ολυμπιακό, κανείς τους δεν φανταζόταν τις διαστάσεις που θα έπαιρνε το "τέκνο" τους.

Εκατό (100) χρόνια αργότερα ο Ολυμπιακός είναι ο πιο επιτυχημένος σύλλογος στην Ελλάδα.

Ο Ερασιτέχνης είναι εκείνος που τραβάει το… κουπί των τίτλων με 209 στα ομαδικά ολυμπιακά αθλήματα σε σύνολο 418 τροπαίων που έχει σε αγωνιστικό επίπεδο, ενώ πάμπολλες είναι οι πρωτιές σε ατομικά αγωνίσματα κάθε ηλικιακής κατηγορίας.

Παράλληλα, το όνομα του Ολυμπιακού δεν έχει περιοριστεί στα στενά ελληνικά πλαίσια.

Αντίθετα, έχει γίνει γνωστό σε όλη την Ευρώπη, κι όχι μόνο, με τους 16 τίτλους που έχει κατακτήσεις σε κορυφαίες διοργανώσεις της Γηραιάς Ηπείρου.

"Συνιστᾶται ἐν Πειραιεῖ ὑπό τόν τίτλον "Ὀλυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιῶς" Σωματεῖον, οὕτινος σκοπός εἶναι η ἀνάπτυξις τῆς σωματικῆς ἀγωγῆς παρά τῇ νεολαίᾳ καί ἡ κατά πάντα φίλαθλον τρόπον ἐξύψωσις αυτῆς", έγραφε χαρακτηριστικά το ιδρυτικό καταστατικό της 10ης Μαρτίου πριν από έναν αιώνα.

Το SPORT24, λοιπόν, ξετυλίγει το κουβάρι του ερυθρόλευκου Ερασιτέχνη.

Σας παραθέτει τις ενδοξότερες στιγμές των τμημάτων του, των οποίων έχουν τιμήσει με την παρουσία τους μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα αθλητών και αθλητριών που έχουν αγωνιστεί στη χώρα μας.

Πόλο Ανδρών

Το ποδόσφαιρο είναι αναμφίβολα ο "βασιλιάς των σπορ" και για τον Ολυμπιακό το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι το πιο επιτυχημένο.

Όμως εάν υπάρχει ένα τμήμα που μπορεί να διεκδικήσει τα πρωτεία του πιο επιτυχημένου τμήματος, τότε είναι σίγουρα αυτό του πόλο ανδρών.

Από τους 323 τίτλους του Ολυμπιακού στα βασικά Ολυμπιακά Αθλήματα, η ομάδα ποδοσφαίρου έχει κατακτήσει τους 81 κι η ομάδα πόλο ανδρών τους 72.

Το τμήμα υπάρχει ήδη από το 1925 κι ήταν από τα πρώτα που συστάθηκαν στον νεοϊδρυθέντα σύλλογο, σχεδόν αμέσως μετά το ποδόσφαιρο.

Δύο χρόνια αργότερα (1927) οι Πειραιώτες κατέκτησαν και το πρώτο τους πρωτάθλημα, κερδίζοντας με 3-2 τον Εθνικό.

Οι "ερυθρόλευκοι" πανηγύρισαν τέσσερα πρωταθλήματα στο διάστημα από το 1947 έως το 1952.

Όμως η πρώτη χρυσή περίοδος του τμήματος ήταν από το 1992 έως το 1998.

Οι Πειραιώτες έφτασαν στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων και ισάριθμων Κυπέλλων, ενώ το 1998 ο Ολυμπιακός συμμετείχε για πρώτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, στον οποίο κι ηττήθηκε στον διπλό τελικό από την ουγγρική Φερεντσβάρος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το τμήμα πόλο ανδρών του Ολυμπιακού "απογειώθηκε".

Την επταετία 1998-2005 η ομάδα του Πειραιά κατέκτησε επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, εκ των οποίων τα τέσσερα συνδυάστηκαν με νταμπλ.

Αποκορύφωμα ήταν το 2002, που δίκαια χαρακτηρίζεται η κορυφαία χρονιά στην ιστορία του τμήματος, αφού έγινε η πρώτη ομάδα του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου πόλο που κατέκτησε σε μια σεζόν όλους τους τίτλους τόσο εντός όσο και εκτός τειχών.

Ο Ολυμπιακός σήκωσε το πρωτάθλημα Ευρώπης, το Σούπερ Καπ Ευρώπης, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας, ενώ έγινε και η μοναδική ελληνική ομάδα που πετυχαίνει κάτι τέτοιο σε όλα τα αθλήματα.

Κέρδισε το πρωτάθλημα Ευρώπης και το Σούπερ Καπ Ευρώπης στη Βουδαπέστη, ρίχνοντας στο καναβάτσο δύο κορυφαίες ουγγρικές ομάδες.

Μάλιστα μέσα στην έδρα τους. Νίκησε τη Χόνβεντ με σκορ 9–7 στον τελικό του Champions League και τη Βάσας με 6–5 στον τελικό του Σούπερ Καπ.

Παράλληλα, έκανε δικό του το πρωτάθλημα με 3–2 νίκες στους τελικούς επί της Βουλιαγμένης.

Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος επικράτησε με 10–9 της ομάδας του Λαιμού, ενώ κόντρα στον ίδιο αντίπαλο πανηγύρισε και το Σούπερ Καπ.

Επίτευγμα που κατάφεραν έκτοτε να το σημειώσουν μόνο τέσσερις ομάδες στον κόσμο.

Η Γιουγκ Ντουμπρόβνικ, η Προ Ρέκο, η Παρτιζάν κι ο Ερυθρός Αστέρας.

Έπειτα από αδιάκοπη κυριαρχία εντός των συνόρων, με συνεχόμενα πρωταθλήματα, πολλά εξ’ αυτών αήττητα, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης το 2018.

Με όπλο έναν σταθερό βασικό κορμό Ελλήνων παικτών πάνω στον οποίο βασίστηκε περίπου μία εξαετία, ο Ολυμπιακός τελείωσε τη φάση των ομίλων με μία μόλις ήττα σε 16 παιχνίδια, τερματίζοντας 1ος στον όμιλό του, και προκρίθηκε στο Final-8 της Γένοβα.

Εκεί κέρδισε κατά σειρά τη Σπαντάου με 6–5 στον προημιτελικό, την Μπαρτσελονέτα με 6–4 στον ημιτελικό και στον τελικό βρήκε απέναντί του την πολυνίκη, με οκτώ τρόπαια του θεσμού και γηπεδούχο της τελικής φάσης, Προ Ρέκο.

Η καθολική του επικράτηση με 9–7 δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης για το ποια ήταν η κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη.

Συνολικά, στην τροπαιοθήκη της ομάδας πόλο ανδρών του Ολυμπιακού συναντά κανείς δύο Champions League, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης, 38 πρωταθλήματα (όσα κι ο "Αυτοκράτορας" του ελληνικού πόλο, Εθνικός), εκ των οποίων 17 αήττητα, 26 Κύπελλα και πέντε Σούπερ Καπ Ελλάδας.

Ο Ολυμπιακός έχει φτάσει επίσης σε ακόμη τρεις τελικούς Champions League, το 2001, το 2016 και το 2018, αλλά και δύο φορές σε τελικούς Κυπέλλου Κυπελλούχων, το 1998 και το 1999.

Κορυφαίοι αθλητές που έχουν φορέσει το “ερυθρόλευκο” σκουφάκι του τμήματος πόλο ανδρών είναι μεταξύ άλλων οι: Γιώργος και Χρήστος Αφρουδάκης, Νίκος Βενετόπουλος, Θοδωρής Βλάχος, Αντώνης Βλοντάκης, Άγγελος Βλαχόπουλος, Ντίνος Γενηδουνιάς, Νίκος Δεληγιάννης, Αργύρης Θεοδωρόπουλος, Χριστόδουλος Κολόμβος, Κωνσταντίνος Μουρίκης, Μανώλης Μυλωνάκης, Γιώργος Ντόσκας, Γιάννης Φουντούλης, Θοδωρής Χατζηθεοδώρου, Χάρης Παυλίδης, Τάκης Προβατόπουλος, Μάρκο Μπίγιατς, Άντρο Μπούσλιε, Πάουλο Ομπράντοβιτς, Γκέργκο Ζαλάνκι, Πέταρ Τρμπόγεβιτς, Φίλιπ Φιλίποβιτς και φυσικά ο θρυλικός Γιόσιπ Πάβιτς.

Ντίνος Γενηδουνιάς

O εμβληματικός αρχηγός του Ολυμπιακού διανύει φέτος τη δέκατη χρονιά του με τα "ερυθρόλευκα" και το όνομά του αποτελεί συνώνυμο της λέξης σκόρερ.

Ήταν μέλος της "χρυσής" ομάδας που πανηγύρισε το δεύτερο Champions League στην ιστορία των Πειραιωτών το 2018, ενώ στην τροπαιοθήκη του έχει εννέα πρωταθλήματα Ελλάδας, ισάριθμα Κύπελλα Ελλάδας και τέσσερα Σούπερ Καπ.

"Για όλο τον σύλλογο κι όλα τα τμήματα προφανώς τα 100 χρόνια είναι μια πολύ σημαντική σεζόν.

Φέτος, στο τμήμα πόλο ήρθαν αρκετοί παίκτες κορυφαίου επιπέδου που ενώθηκαν με τους παλιούς παίκτες, πολύ υψηλού επιπέδου, ώστε να καταφέρουμε κάτι που έχουμε να πετύχουμε από το 2018, την κατάκτηση του Champions League.

Έχουμε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά από την πρώτη προπόνηση που κάναμε τον Σεπτέμβριο. Οι στόχοι είναι ξεκάθαροι.

Το λέμε χρόνια τώρα κι όσο γραφικό κι αν ακούγεται, όντως ο Ολυμπιακός είναι μια οικογένεια.

Μπορεί να ασχολούμαστε με το πόλο, αλλά μας ενδιαφέρει και το χάντμπολ, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το ποδόσφαιρο και τα λοιπά αθλήματα.

Στον Ολυμπιακό μαθαίνεις να ζεις με την πίεση

Ο πρωταθλητισμός από μόνος του έχει πίεση. Ο πρωταθλητισμός στον Ολυμπιακό έχει δύο φορές αυτή την πίεση.

Είμαι 10 χρόνια στον Ολυμπιακό. Από την πρώτη μου σεζόν (2014/2015) ήξερα πού ερχόμουν και νομίζω ότι όποιος αθλητής υπογράφει στον Ολυμπιακό ξέρει ότι υπάρχει αυτή η πίεση.

Έρχεσαι γνωρίζοντας αυτό το πράγμα, ότι η ομάδα κυριαρχεί σε όλα τα αθλήματα.

Αν θέλεις να μπεις σε αυτή την ομάδα, σε αυτή την οικογένεια, υπάρχει αυτή η πίεση και μαθαίνεις να ζεις με αυτή.

Και νομίζω είναι ένα από τα πράγματα που σε ωθεί και σου δίνει το κουράγιο να συνεχίσεις.

Νιώθω από τους πιο τυχερούς ανθρώπους του ελληνικού αθλητισμού, γιατί γεννήθηκα Ολυμπιακός.

Τα μεγάλα μου αδέλφια με έκαναν Ολυμπιακό από τότε που μπορώ να θυμηθώ.

Από μικρό παιδί είχα όνειρο, ειδικά από όταν ξεκίνησα να παίζω πόλο, να αγωνιστώ στον Ολυμπιακό

Πόσω μάλλον να κατακτήσω πρωταθλήματα, Κύπελλα και Champions League με το ερυθρόλευκο σκουφάκι.

Για μένα ο Ολυμπιακός είναι ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της ζωής μου, είναι η οικογένειά μου.

Δεν βλέπω να φεύγω μέχρι το τέλος της καριέρας μου, οπότε είναι πραγματικά ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου.

Η αγαπημένη μου στιγμή είναι 100% το Champions League το 2018

Ακόμα και σήμερα που έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια, εάν θυμηθώ τις στιγμές, τα συναισθήματα που ένιωσα εκείνη την ημέρα με τους συμπαίκτες μου ανατριχιάζω.

Συγκινούμαι και είναι κίνητρο για να το ζήσουμε ξανά.

Κυριαρχία, οικογένεια, πρωταθλητής. Αυτές είναι οι τρεις λέξεις με τις οποίες θα περιέγραφα τον Ολυμπιακό.

Εάν γύριζα τον χρόνο πίσω, θα έπαιζα σίγουρα ξανά τον τελικό του Champions League το 2019 με τη Φερεντσβάρος.

Ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι ήμασταν καλύτερη ομάδα, καλύτερο σύνολο.

Αλλά λόγω της προηγούμενης ημέρας που είχαμε κερδίσει το φαβορί, την Προ Ρέκο, νομίζω είχαμε αδειάσει ψυχολογικά και μπήκαμε μέσα στον αγώνα πολύ νωθρά.

Χάσαμε στα πέναλτι, που είναι πολύ οδυνηρό".

Ο κορυφαίος συμπαίκτης που είχα στον Ολυμπιακό είναι ξεκάθαρα ο Γιόσιπ Πάβιτς

Αν όχι ο καλύτερος τερματοφύλακας όλων των εποχών, είναι ένας από τους καλύτερους και ήρθε στον Ολυμπιακό το 2015, την ίδια χρονιά με εμένα και άλλαξε την ιστορία της ομάδας.

Νομίζω ήταν αυτό το κομματάκι που έλειπε ώστε ο Ολυμπιακός να βρεθεί ξανά στην κορυφή, στην ελίτ της Ευρώπης, και να αγωνίζεται κάθε χρόνο για την κατάκτηση του Champions League.

Χωρίς να θέλω να πάρω κάτι από τον Γιόσιπ, γιατί ήταν φανταστικός συμπαίκτης, αλλά από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα και στον Ολυμπιακό και στην Εθνική είναι και ο Μανώλης Μυλωνάκης.

Είναι ένας αθλητής υπόδειγμα. Δεν υπήρχε προπόνηση που να μην έδινε το 100%, σε κάθε αγώνα έδινε τα πάντα.

Πάντα συγκεντρωμένος μα πάνω από όλα ήταν καλός άνθρωπος, καλός συμπαίκτης, καλός φίλος.

Και μέσα στο νερό και εκτός προσπαθούσε να σε βοηθήσει.

Ήταν και παραμένει τεράστιος πλακατζής, οπότε οι στιγμές μαζί του ήταν πολύ ευχάριστες.

Ο Τζιοβάνι είναι ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του Ολυμπιακού, άλλαξε τον ρου της ιστορίας.

Δεν μπορείς να τον ξεχάσεις. Όσοι τον έζησαν, ειδικά εμείς που ήταν τα παιδικά μας χρόνια.

Ο Τζιοβάνι είναι ο κορυφαίος αθλητής που έχει εκπροσωπήσει τον Ολυμπιακό κατά τη γνώμη μου σε όλα τα αθλήματα

Γιατί άλλαξε το τι σημαίνει ο Ολυμπιακός. Ο κόσμος πήγαινε στα γήπεδα για να δει έναν πραγματικό μάγο, έναν αθλητή παγκόσμιας κλάσης.

Στο πόλο δεν μπορώ να την απαντήσω αυτή την ερώτηση. Βάσει της συνεισφοράς στον Ολυμπιακό νομίζω είναι δύο οι αθλητές που μου έρχονται στο μυαλό.

Είναι ο Γιάννης Φουντούλης κι ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου.

Ο Γιώργος και ο Χρήστος Αφρουδάκης ήταν πολύ μεγάλα ονόματα κι έπειτα οι ξένοι που έχουν έρθει.

Ο Φίλιπ Φιλίποβιτς, ο Γιόσιπ Πάβιτς, ο Πάουλο Ομπράντοβιτς, ο Γκέργκο Ζάλανκι που παίζει μαζί μας τώρα.

Είναι πάρα πολλοί και δεν μπορώ να κατασταλάξω σε έναν αθλητή.

Αν μπορούσα να φέρω έναν παλιό παίκτη στη σημερινή ομάδα, αυτός θα ήταν ο Μανώλης Μυλωνάκης.

Ο Θοδωρής Βλάχος είναι ξεκάθαρα ο προπονητής που θα επέλεγα για την κορυφαία ομάδα

Πέραν του ότι πέρασε ένα μεγάλο διάστημα, μια δεκαετία στην ομάδα, είναι και πολύ Ολυμπιακός κι έχει καταφέρει να κατακτήσει τα πιο πολλά τρόπαια από κάθε άλλον προπονητή.

Δέθηκα τόσο πολύ με τον Ολυμπιακό από την πρώτη μου χρονιά, που όταν άρχισα και έκανα βήματα βελτίωσης και οι άλλες ομάδες το έβλεπαν, δύσκολα θα μου έκαναν πρόταση.

Κι όσες έκαναν το ξεκαθάριζα από την αρχή, ότι για να φύγω από τον σύλλογο που με ανέδειξε και με βοήθησε, θα πρέπει να είναι μια πρόταση ξεχωριστή, μία πρόταση που δεν μπορώ να πω όχι.

Όταν γύρισα από την Αμερική δεν με ήξερε κανείς ή με είχαν ξεχάσει, κι ο Ολυμπιακός μου πρόσφερε ένα συμβόλαιο που δεν το είχαν πολλοί Έλληνες αθλητές στην Α1

Οπότε για να να αφήσω τον σύλλογο που πρώτον αγαπώ και ακολουθώ από μικρός και δεύτερον αυτούς τους ανθρώπους που με βοήθησαν να εξελιχθώ, πρέπει πραγματικά να ήταν μια πρόταση μοναδική.

Το σύνθημα που συνδέομαι περισσότερο είναι το "Θυμάμαι ακόμα, ήμουν παιδάκι".

Το να φέρνεις στη μνήμη σου όταν πήγες για πρώτη φορά στο γήπεδο είναι κάτι ξεχωριστό.

Και θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα στο ΟΑΚΑ. Ήταν ένας αγώνας για το Champions League απέναντι στη Χέρενφεν, στον οποίον είχε βάλει δύο γκολ ο Τζιοβάνι.

Ήμουν εννιά χρονών, εξ’ ου κι η αδυναμία μου στον Τζιοβάνι.

Μετά το 2004, όταν μπήκαμε στο νέο "Γ. Καραϊσκάκης" είχα πάει με τα αδέλφια μου που είχαν διαρκείας στη θύρα 21.

Είναι ένα ξεχωριστό σύνθημα που πάντα μου φέρνει αναμνήσεις".

Η all-time 7άδα του Ντίνου Γενηδουνιά: "Πάβιτς στο τέρμα. Δεξιά Φιλίποβιτς και Μυλωνάκης.

Αριστερά Φουντούλης και Χατζηθεοδώρου. Αμυντικός ο Τρμπόγεβιτς. Φουναριστός ο Μουρίκης.

Πόλο Γυναικών

Αν και το τμήμα πόλο γυναικών του Ολυμπιακού μπήκε αισίως μόλις στο 37ο έτος ζωής του, είναι σίγουρα ένα από τα πιο ραγδαία αναπτυσσόμενο στον σύλλογο.

Ιδρύθηκε το 1988 και είναι ήδη η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα στην Ευρώπη, έχοντας να επιδείξει συνολικά επτά ευρωπαϊκούς τίτλους, τρία Champions League (2015, 2021, 2022), ισάριθμα ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (2015, 2021, 2022), καθώς επίσης και ένα LEN Trophy (2014).

Την ίδια ώρα, είναι και πολυνίκης στις εγχώριες διοργανώσεις, μετρώντας 15 πρωταθλήματα, εκ των οποίων τα επτά αήττητα, έξι Κύπελλα και δύο Σούπερ Καπ.

Μάλιστα, μετά το treble της σεζόν 2020-21, ο Ολυμπιακός έγινε ο μοναδικός σύλλογος στην Ευρώπη που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα, Kύπελλο και ευρωπαϊκό σε μία σεζόν τόσο σε επίπεδο ανδρών, όσο και σε επίπεδο γυναικών.

Ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος ήρθε το 2014, όταν οι "θρυλέαινες" κατέκτησαν το LEN Trophy με προπονητή τον Χάρη Παυλίδη, κερδίζοντας με 10-9 τη γηπεδούχο Φιρέντσε στον τελικό, χάρη στο νικητήριο τέρμα της Μπρόνγουεν Νοξ 24 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε.

Ο δρόμος για την κορυφή της Γηραιάς Ηπείρου είχε ανοίξει. Έναν χρόνο αργότερα, ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο του Champions League.

Στο Final Four, που διεξήχθη στον Πειραιά, νίκησε με 10-8 την Κίνεφ Κίρισι στον ημιτελικό και με 10-9 την τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης Σαμπαντέλ.

Με τη νίκη τους αυτή οι "ερυθρόλευκες" κατάφεραν παράλληλα να σπάσουν και το σερί νικών της Σαμπαντέλ, η οποία πριν το ματς ήταν αήττητη για 115 συνεχόμενα παιχνίδια.

Την περίοδο 2020-21 ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρώτο treble στην ιστορία του αθλήματος (πρωτάθλημα Ελλάδας, Κύπελλο Ελλάδας και Champions League), κάτι που επανέλαβε και την επόμενη περίοδο (2021-22).

Ωστόσο, πρόσθεσε και το Σούπερ Καπ Ευρώπης, επιτυγχάνοντας έτσι ένα ιστορικό καρέ τίτλων μέσα σε μια αγωνιστική περίοδο.

Οι κορυφαίες πολίστριες που έχουν φορέσει το σκουφάκι του Ολυμπιακού είναι μεταξύ άλλων οι: Φιλιώ Μανωλιουδάκη, Αλεξάνδρα Ασημάκη, Νικόλ Ελευθεριάδου, αδελφές Πλευρίτου (Μαργαρίτα, Ελευθερία και Βασιλική), Μαρία Μπαλωμενάκη, Ανθή Μυλωνάκη, Ελένη Ξενάκη, Μαρία Τσουρή, Ίφκε φαν Μπέλκουμ, Ρομπέρτα Μπιανκόνι και Μπρόνγουεν Νοξ.

Από τη νέα γενιά αθλητριών, τις παραστάσεις και το ταλέντο να πρωταγωνιστήσουν στην εγχώρια και ευρωπαϊκή σκηνή του πόλο γυναικών έχουν οι: Χριστίνα Σιούτη, Ειρήνη Νίνου, Φωτεινή Τριχά, Στεφανία Σάντα, Σοφία Τορνάρου και Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη.

Μαργαρίτα Πλευρίτου

Όταν σκέφτεται κανείς το τμήμα πόλο γυναικών του Ολυμπιακού, ένα από τα πρώτα ονόματα που αναπηδούν από το μυαλό του είναι αναμφίβολα εκείνο της Μαργαρίτας Πλευρίτου.

Η πρεσβύτερη από τις αδελφές Πλευρίτου έχει τιμήσει με την παρουσία της τα χρώματα των Πειραιωτών αδιάκοπα εδώ και δεκατέσσερα χρόνια κι ήταν πρωταγωνίστρια στις σπουδαίες εγχώριες κι ευρωπαϊκές επιτυχίες των ερυθρολεύκων.

Η αρχηγός του Ολυμπιακού, έχει πανηγυρίσει με τις "θρυλέαινες" 11 πρωταθλήματα, έξι Kύπελλα και δύο Σούπερ Καπ Ελλάδας.

Όπως επίσης και τρία Champions League, ένα LEN Trophy και τρία Σούπερ Καπ Ευρώπης) .

"Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος σύλλογος που πρωταγωνιστεί σε όλα τα αθλήματα και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ θετικό για εμάς.

Οπότε είναι πολύ ωραίο το να πηγαίνεις και να στηρίζεις τους αθλητές των άλλων τμημάτων.

Ειδικά εμένα που μου αρέσουν κάποια άλλα αθλήματα πάρα πολύ. Προσπαθώ να υποστηρίζω όταν μπορώ την ομάδα μου.

Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά μεγάλη η πίεση. Όμως, είναι μία επιπλέον πίεση που τη βάζουμε κι εμείς οι ίδιες στους εαυτούς μας.

Γιατί παίζουμε στον Ολυμπιακό και το πρέπει είναι μεγαλύτερο από το θέλω

Δηλαδή πολλές φορές λέμε "πρέπει να πάρουμε το ευρωπαϊκό", "πρέπει να πάρουμε το Κύπελλο".

Βέβαια δεν μας έχει βγει σε κακό τόσα χρόνια, αλλά είναι λίγο ψυχοφθόρο αυτό το πράγμα. Βέβαια, σίγουρα το θέλουμε και πάρα πολύ.

Ο Ολυμπιακός είναι δεύτερο σπίτι για μένα. Πραγματικά είμαι τόσα χρόνια, είμαι περισσότερα χρόνια από όσα ήμουν στη Θεσσαλονίκη, στην πόλη μου.

Η κορυφαία μου στιγμή με τον Ολυμπιακό είναι το πρώτο ευρωπαϊκό που κατακτήσαμε το 2015 (LEN Champions League).

Είχαμε κερδίσει τη Σαμπαντέλ, η οποία ήταν αήττητη για δυόμιση χρόνια.

Το συναίσθημα να εκθρονίζεις μια τόσο σημαντική και σοβαρή ομάδα είναι μοναδικό.

Aπό εκεί και πέρα, κι η κατάκτηση του Champions League το 2021 ήταν σταθμός για το τμήμα, γιατί πήραμε τον τίτλο στον Covid.

Ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη χρονιά, είχαμε πολύ νέα κορίτσια στην ομάδα.

Θα επέλεγα να ζήσω ξανά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού το 2015, γιατί ήταν και το Παπαστράτειο γεμάτο.

Επειδή δεν κοιτάω πολύ τις κερκίδες την ώρα του ματς, θυμάμαι όταν είχε τελειώσει ο αγώνας γύρισα προς τον κόσμο και δεν πίστευα στα μάτια μου.

Το λέω κι ανατριχιάζω. Είχα τρομάξει με τον κόσμο που είχε έρθει εκείνη την περίοδο.

Γύρισα το κεφάλι μου και βούρκωσα γιατί δεν μπορούσα να το πιστέψω πόσοι ήταν εκεί για να μας υποστηρίξουν.

Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μάς βοηθούν πάρα πολύ.

Η αίσθηση όταν έρχεται ο κόσμος στα παιχνίδια και μας στηρίζει είναι απίστευτη. Τον ευχαριστούμε που βρίσκεται στο πλευρό μας.

Οικογένεια, πάθος, φιλοσοφία. Αυτές τις τρεις λέξεις θα επέλεγα για να περιγράψω τον Ολυμπιακό

Η ιδανική ομάδα για εμένα είναι η 16άδα που έχουμε τώρα.

Παρόλο που μπορεί σε εμπειρία να υστερούμε, επειδή έχουμε πολύ νέες αθλήτριες, αλλά σίγουρα έχουμε ένα πολύ καλό κλίμα.

Η αδερφή μου, η Ελευθερία, ήταν η ιδανική συμπαίκτρια. Είναι μια παίκτρια σταθερή, που σου εμπνέει εμπιστοσύνη. Είναι πρότυπο αθλήτριας και σέβεται τους πάντες.

Βάζει τον εαυτό της πιο κάτω από την ομάδα και από όλους και την εκτιμάω τρομερά.

Οι αθλητές που ξεχωρίζω από το πόλο είναι ο Ντίνος Γενηδουνιάς κι ο Γιάννης Φουντούλης. Είναι δύο παίκτες που έχουν φτάσει την ομάδα τόσο ψηλά.

Ειδικά ο Φουντούλης, ναι μεν με μία μικρή απουσία, αλλά είναι βασικό στέλεχος και στην Εθνική ομάδα και στον Ολυμπιακό.

Από εκεί και πέρα, ο Κουμεντάκης μού αρέσει πάρα πολύ από το τμήμα βόλεϊ.

Ελπίζω πραγματικά να είναι μια χρονιά με ευρωπαϊκή κυριαρχία σε πολλά αθλήματα.

Γιατί όσο προσπαθούμε εμείς, είναι σίγουρο ότι και όλοι οι άλλοι αθλητές των υπόλοιπων τμημάτων θέλουν και δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό.

Το θέλουμε πάρα πολύ, είναι τα 100 χρόνια. Είναι μοναδική χρονιά για τον Ολυμπιακό.

Οπότε, εμείς από την πλευρά μας ως πόλο γυναικών θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να έχει την πιο επιτυχημένη σεζόν".

Βόλεϊ Ανδρών

Ένα από τα πιο επιτυχημένα τμήματα του Ερασιτέχνη είναι δίχως αμφιβολία αυτό του βόλεϊ.

Τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες ο Ολυμπιακός αποτελεί ένα τεράστιο μέγεθος σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Τα δύο τμήματα έχουν χαρίσει αμέτρητους τίτλους εντός και εκτός συνόρων, οι οποίοι συνολικά φτάνουν τους 63.

Το ανδρικό τμήμα βόλεϊ ιδρύθηκε έναν χρόνο μετά το ποδοσφαιρικό (1926) κι οι Γιώργος Ανδριανόπουλος, Βασίλης Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Λάλης Λεκκός, Λεωνίδας Καλογερόπουλος, Νίκος Καλούδης και Ηλίας Μπουρτεζίδης αποτέλεσαν τους πρώτους αθλητές.

Όμως, το τμήμα σταμάτησε τη λειτουργία του το 1936. Παρά το γεγονός πως το 1939 και το 1947 η ομάδα εμφανίστηκε ξανά, η κανονική επανίδρυση έγινε το 1960.

Μπροστάρης ήταν ο Κώστας Αμπελάς, ο οποίος συγκέντρωσε τους παίκτες που συνέθεσαν το νέο ρόστερ του συλλόγου.

Το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε το 1968 και πέντε χρόνια αργότερα ο Ολυμπιακός έφτιαξε την πρώτη δυνατή φουρνιά, η οποία μέσα σε μία δεκαετία κατέκτησε επτά φορές την κορυφή.

Η δεύτερη ισχυρή ομάδα δημιουργήθηκε το 1987 με προπονητή τον Γιάννη Λάιο, που μαζί με τους παίκτες του σήκωσε οκτώ συνεχόμενες φορές το τρόπαιο του πρωταθλήματος.

Το 1992 η ομάδα έφτασε μία ανάσα από το να σηκώσει το CEV Champions League μπροστά στον κόσμο του, αφού το Final Four διεξήχθη στο ΣΕΦ, ωστόσο στον τελικό έχασε από τη Ραβένα.

Παρόλα αυτά, το γεγονός πως έφτασε μέχρι το τέλος του δρόμου ήταν από μόνο του μία σπουδαία διάκριση.

Στις 10 Μαρτίου 1996 ο Ολυμπιακός γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο τα 71α γενέθλιά του.

Επικρατώντας με 3–2 σετ της γερμανικής Μπάγερ Βούπερταλ κατέκτησε το πρώτο του Κύπελλο Κυπελλούχων.

Μάλιστα, αυτός ο τίτλος ήταν και ο πρώτος ευρωπαϊκός του συλλόγου.

Το δεύτερο ήρθε σχεδόν μία 10ετία αργότερα και συγκεκριμένα τη σεζόν 2004-05, με τον Κλαούντιο Κουέγιο στο τιμόνι του συλλόγου.

Μέσα σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ, οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν της ολλανδικής Όρτεκ Νεσελάντε με 3–0 σετ (25–23, 25–18, 25–23) στον τελικό του Final Four.

Το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο ήταν αρκετά πρόσφατο (2023) και στο μονοπάτι προς τον τελικό βρήκε μπροστά του τον Παναθηναϊκό.

Στον πρώτο ημιτελικό, οι πράσινοι έφυγαν με το διπλό από το "Μελίνα Μερκούρη" (1-3 σετ).

Όμως στη ρεβάνς ήρθε μια από τις πιο απίστευτες ανατροπές στην ιστορία του βόλεϊ.

Οι Πειραιώτες πήραν τέσσερα σετ, νίκησαν με 4–1 (συμπεριλαμβανομένου του χρυσού σετ) κι εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στον 8ο ευρωπαϊκό τελικό στην ιστορία τους.

Εκεί επικράτησαν και στα δύο ματς με 3-0 σετ της Μακάμπι Τελ Αβίβ και κατέκτησαν το CEV Challenge Cup.

Όσο για την Ελλάδα, ο Ολυμπιακός έχει πανηγυρίσει 32 πρωταθλήματα, 17 Κύπελλα Ελλάδας και τρία Σούπερ Καπ Ελλάδας, καθιστώντας το τμήμα βόλεϊ ανδρών με 63 τρόπαια το τρίτο πιο επιτυχημένο μετά το ποδόσφαιρο ανδρών (81) και το πόλο ανδρών (72).

Κορυφαίοι βολεϊμπολίστες έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα.

Μάριος Γκιούρδας, Σωτήρης Αμαριανάκης, Βασίλης Κουρνέτας, Μενέλαος Κοκκινάκης, Ραφαήλ Κουμεντάκης, Γιώργος Ντράγκοβιτς, Δημήτρης (Μίταρ) Τζούριτς, Αντώνης Τσακιρόπουλος, Νίκος Σμαραγδής, Στέλιος Προσαλίκας, Κώστας Στιβαχτής, Ντίμα Φιλίποφ, Κώστας Χριστοφιδέλης, Ερνάνδο Γκόμεζ, Μπόγιαν Γιορντάνοφ, Ντράγκαν Τράβιτσα, Γιάνε Χάκινεν, Τίνε Ούρναουτ, Σαλβαδόρ Ιντάλγκο, Τόνσεκ Στερν, Αλεξάνταρ Ατανασίεβιτς και φυσικά ο μεγάλος Ιβάν Μίλκοβιτς, είναι μερικοί εξ αυτών.

Δημήτρης Τζούριτς

Ένα παίκτης που έχει αγαπήσει τον Ολυμπιακό και αγαπήθηκε από αυτόν.

Σε ηλικία 17 ετών άφησε την Ορεστιάδα και πήρε τη μεγάλη απόφαση να έρθει στην Αθήνα για να φορέσει τα ερυθρόλευκα.

Με αυτά ο ακραίος, διαγώνιος και εν τέλει κεντρικός των Πειραιωτών κατέκτησε τέσσερις φορές το πρωτάθλημα και άλλες τρεις το Κύπελλο.

Μπορεί να αποχώρησε το 2011 και να έκανε τον γύρο του κόσμου παίζοντας σε κορυφαίο επίπεδο, όμως ο ίδιος επέστρεψε στο μεγάλο λιμάνι το 2023, όπου και αγωνίζεται μέχρι σήμερα.

"Δύο μήνες δεν μπορούσα να συνέλθω όταν υπέγραψα στον Ολυμπιακό.

Παίκτες όπως τον Κουρνέτα και τον Τσακιρόπουλο τους έβλεπα στην τηλεόραση.

Ήμουν τυχερός γιατί πήρα πολλά από τους αθλητές που είχα μαζί. Άλλες εποχές τότε, αλλά ήταν μεγάλη ευκαιρία.

Την πρώτη επαφή την είχε κάνει ο Παναθηναϊκός. Ο μπαμπάς μου κατέβηκε στην Αθήνα και γύρισε αυθημερόν Παρασκευή.

Τον πήραν την ίδια μέρα από τον Ολυμπιακό και Σάββατο φύγαμε μαζί.

Ο συγχωρεμένος ο Θεοδωρακάκης και ο Μαρινάκης ήθελαν να με γνωρίσουν. Έτσι έγινε το deal.

Για μένα και για τα δικά μου θέλω ο Ολυμπιακός ήταν η σωστή απόφαση, μεγάλωσα εδώ κι εδώ θα σβήσω

Ήμουν τυχερός επίσης, γιατί άνηκα σε εκείνους τους αθλητές που πήραν το πρώτο πρωτάθλημα μετά από καιρό (2009).

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν την αίσθηση.

Τα πιο ωραία χρόνια στην καριέρα μου ήταν εκείνα τα τέσσερα χρόνια στον Ολυμπιακό.

Το απωθημένο είναι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο κι ελπίζω να το ζήσω, γιατί όχι και φέτος.

Όταν μπήκα μία φορά στο ΣΕΦ το φαντάστηκα γεμάτο σε έναν τελικό.

Όνειρό μου θα ήταν ένα ευρωπαϊκό με το έμβλημα του Ολυμπιακού και την ελληνική σημαία στη φανέλα

Η μοναδική κακή ανάμνηση που έχω είναι που δεν περάσαμε την Ντίναμο Μόσχας το 2010.

Ήταν μία χρονιά που όλα ήταν τέλεια και ταίριαζε να πάμε στο Final Four.

Αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο στον Ολυμπιακό είναι η αγάπη του κόσμου.

Εγώ γύρισα εδώ κι αισθανόμουν σαν στο σπίτι μου.

Αν υπήρχε μία λέξη για να περιγράψω την παρουσία μου στον Ολυμπιακό, αυτή θα ήταν η λέξη "ευλογία"

Νιώθω τυχερός που θα τελειώσω την καριέρα μου εδώ.

Οι κορυφαίοι συμπαίκτες που είχα ήταν ο Ιβάν Μίλκοβιτς κι ο Κώστας Χριστοφιδέλης.

Όταν ήρθα στον Ολυμπιακό ήμουν μικρός και ο Κώστας ήταν στα τοπ του. Ίσως κι ο κορυφαίος στην Ελλάδα.

Ήταν ένας αθλητής που μου μάθαινε πολλά. Πέραν αυτού ήταν και καλός με τους μικρούς.

Γιατί τα πέρασε κι αυτός που ήρθε πιτσιρικάς στον Ολυμπιακό.

Είχε παρόμοια ιστορία με τη δική μου γι' αυτό και με καθοδηγούσε. Με αγκάλιασε επί της ουσίας.

Όσον αφορά τον Μίλκοβιτς, ήταν πολύ ωραίο να τον κοιτάς στην προπόνηση.

Βελτιωνόσουν και μόνο που τον έβλεπες. Ήταν ένας πραγματικός killer.

Σίγουρα όλοι οι συμπαίκτες μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν καλοί, αλλά υπάρχουν χαρακτήρες που θα ταιριάξεις περισσότερο.

Για εμένα αυτοί είναι ο Κουμεντάκης και ο Τράβιτσα.

Δύο παίκτες που είναι χρόνια στον Ολυμπιακό και ξέρουν τη φιλοσοφία του συλλόγου.

Ο Ντράγκαν είναι ένας ηγέτης, που μου αρέσει να μπαίνω μαζί του στο γήπεδο".

Η all time ομάδα του Ολυμπιακού, σύμφωνα με τον Τζούριτς: Μίλκοβιτς (διαγώνιος), Χριστοφιδέλης και Ούρναουτ (ακραίοι), Κοκκινάκης (λίμπερο), Κουρνέτας (πασαδόρος), Τσακιρόπουλος και Τζούριτς (κεντρικοί). Γιάννης Καλμαζίδης για προπονητής.

Οι λέξεις που επέλεξε ο Τζούριτς για να περιγράψει τους εξής βολεϊμπολίστες:

Μίλκοβιτς: Killer, Τράβιτσα: Ηγέτης, Τσακιρόπουλος: Προφέσορας, Κουρνέτας: Καθηγητής, Χριστοφιδέλης: Παράδειγμα, Γιορντάνοφ: Ψυχάρα, Στερν: Αδερφός, Ατανασίεβιτς: Ηφαίστειο, Αμαριανάκης: Μπλοκ

Βόλεϊ Γυναικών

Τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυση του ανδρικού τμήματος βόλεϊ ήρθε το γυναικείο (1930).

Η ομάδα τα πρώτα χρόνια αγωνιζόταν κατά κύριο λόγο σε τοπικό επίπεδο.

Το 1934 ήρθε το πρώτο πρωτάθλημα Πειραιά, ένα τρόπαιο που το σήκωσε και την επόμενη χρονιά.

O Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έβαλε τον αθλητισμό σε δεύτερη μοίρα, με αποτέλεσμα τη διάλυση του τμήματος.

Το 1947 έγινε μία νέα προσπάθεια για ανασύσταση του τμήματος και αυτή απέδωσε καρπούς.

Οι αθλήτριες μπάσκετ του Ολυμπιακού ζήτησαν από τον τότε πρόεδρο, Μιχάλη Μανούσκο, να προχωρήσει στην επανίδρυση του τμήματος βόλεϊ και εκείνος τις εισάκουσε.

Έναν χρόνο αργότερα ο σύλλογος πήρε ξανά τον τίτλο του πρωταθλητή Πειραιά.

Παρόλα αυτά, η φθίνουσα πορεία που είχε ο σύλλογος οδήγησε στην εκ νέου διάλυσή του.

Το 1970, με την ίδρυσή της η ΕΟΠΕ ανέλαβε τη διοργάνωση πανελληνίων πρωταθλημάτων και κάλεσε τον Ολυμπιακό να συμμετέχει σε αυτά.

Εντούτοις, το ημερολόγιο έγραφε 1988 όταν τελικά συστάθηκε ξανά το τμήμα βόλεϊ γυναικών.

Έκτοτε η ομάδα έδινε μία μάχη ώστε να μπει στην ελληνική ελίτ, με σκαμπανεβάσματα στην Α2 και την Α1.

Οι πρώτοι τελικοί ήρθαν τη χρονιά 2006-07, με τις ¨"ερυθρόλευκες" να χάνουν 3-0 από τον Παναθηναϊκό.

Ωστόσο, η πορεία προς την άνοδο είχε ήδη αρχίσει.

Έναν χρόνο αργότερα ήρθε κι η πρώτη συμμετοχή στο CEV Challenge Cup, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά.

Το 2011 ο Ολυμπιακός έφτασε στον πρώτο του εγχώριο τίτλο, κατακτώντας το Κύπελλο Ελλάδας με επικράτηση επί της ΑΕΚ.

Το παρθενικό πρωτάθλημα ήρθε τη σεζόν 2012-13 και έκτοτε ακολούθησαν επτά συνεχόμενοι τίτλοι, με τις Πειραιώτισσες να δημιουργούν μία δυναστεία.

Αναμφίβολα, η σεζόν 2017-18 ήταν η κορυφαία στην ιστορία του τμήματος, αφού ο Ολυμπιακός έκανε το treble.

Μέσα από μία απίθανη πορεία στο CEV Challenge Cup, η ομάδα άλωσε την Προύσα και με "καθαρή" νίκη (3-1 σετ) ανέτρεψε την ήττα με 3-2 του πρώτου αγώνα στο "Μ. Μερκούρη".

Έτσι, έφτασε στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου του τμήματος.

Στην Ελλάδα πήρε το Κύπελλο Ελλάδας κερδίζοντας με 3-0 τον Πανναξιακό, αλλά και το πρωτάθλημα νικώντας με το ίδιο σκορ τον Άρη.

Κορυφαίες βολεϊμπολίστριες έχουν φορέσει ανά περιόδους τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Στέλλα Χριστοδούλου, Κατερίνα Γιώτα, Τζίνα Λαμπρούση, Εύα Χαντάβα, Πόλα Κίτσου, Αρετή Κονόμη, Σοφία Κοσμά, Μαρία Νομικού, Αθανασία Τοτσίδου, Μανωλίνα Κωνσταντίνου, Γιάνα Φραντσίσκα Πολ, Σάσκια Χίπε, Στέφανι Νιεμέρ, Ρίγκαν Σκοτ, Μελίνα Εμμανουηλίδου, Κάταλιν Κις, Μίλιτσα Κούμπουρα και Άννα Λαζάρεβιτς είναι μεταξύ άλλων.

Τζίνα Λαμπρούση

Η εμβληματική αρχηγός του Ολυμπιακού. Το βόλεϊ προέκυψε από... σπόντα, εν τέλει όμως ήταν αυτό που την κέρδισε.

Το 2013 πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακός και ήταν μέλος της δυναστείας που έχτισε η ομάδα.

Με τα ερυθρόλευκα η διεθνής κεντρική έχει κατακτήσει επτά πρωταθλήματα Ελλάδας, ισάριθμα Κύπελλα, ένα Challenge Cup το 2018 και ένα Σουπερ Καπ Ελλάδας.

"Δεν φανταζόμουν καν ότι θα πετύχω στο βόλεϊ, γιατί έκανα άλλο άθλημα, αγωνιστική αεροβική, και σταμάτησα λόγω ύψους.

Το κομβικό σημείο ήταν που ήρθα μαζί με την Κατερίνα Γιώτα στον Ολυμπιακό από τον Ηρακλή Κηφισιάς.

Ωστόσο, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα ήμουν κάποια στιγμή εδώ που βρίσκομαι τώρα.

Για μένα ο Ολυμπιακός είναι ο πιο οργανωμένος σύλλογος στην Ελλάδα

Αυτό βέβαια πηγάζει και από τη διοίκηση.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα αθλήματα στον Ερασιτέχνη πρωταγωνιστούν κι όχι μόνο για μία χρονιά, αλλά συνέχεια.

Είναι πάρα πολύ δύσκολο να παραμένεις στην κορυφή για αρκετές σεζόν. Είναι θέμα καλής οργάνωσης.

Επιπλέον, όλοι θέλουν να έρθουν στον Ολυμπιακό και όλοι οι αντίπαλοι επιδιώκουν να τον κερδίζουν.

Αυτό βέβαια πηγάζει και από τα άτομα που απαρτίζουν τον σύλλογο.

Από τη διοίκηση έως όλους τους απλούς εργαζόμενους, διότι κάνουν τα πάντα για έναν αθλητή με σκοπό να είναι συγκεντρωμένος μόνο στην προπόνηση.

Δεν είναι τυχαίο πως σε όλα τα αθλήματα στον Ερασιτέχνη, αλλά και στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη

Θεωρώ πως είναι το όνειρο κάθε αθλητή - αθλήτριας να θέλει να έρθει να αγωνιστεί σε αυτόν τον σύλλογο.

Η χειρότερη στιγμή μου είναι ο περσινός (2024) χαμένος τίτλος του πρωταθλήματος.

Ήταν από τις φορές που πραγματικά πίστευα ότι θα νικήσουμε.

Φυσικά, η καλύτερη στιγμή είναι μακράν η κατάκτηση του Challenge Cup το 2018.

Τη θυμάμαι χαρακτηριστικά και όσο το σκέφτομαι μου έρχεται η εικόνα του τελευταίου πόντου.

Πώς σηκώθηκα από τον πάγκο, πήδηξα μέσα και αγκαλιαστήκαμε όλες και κλαίγαμε.

Δεν υπήρχε αυτό το συναίσθημα.

Η νίκη στην Προύσα στο Challenge Cup είναι κι η νίκη που έχω πανηγυρίσει περισσότερο στην καριέρα μου.

Η Άννα Λαζάρεβιτς, που είναι Σέρβα και Ολυμπιακός, είναι από τις πιο ολοκληρωμένες αθλήτριες και είχαμε πολύ καλή χημεία εντός και εκτός γηπέδου.

Ο Μπράνο Κοβάσεβιτς ο καλύτερος προπονητής, ενώ η ιδανική συμπαίκτρια όσο φοράω τα "ερυθρόλευκα" είναι η Κατερίνα Γιώτα.

Όσον αφορά συνολικά ως σύλλογος, ο Βασίλης Σπανούλης κι ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς είναι οι κορυφαίοι αθλητές του Ολυμπιακού.

Θα επιδιώξουμε όσο περνάει από το χέρι μας να γίνει ο εορτασμός του ενός αιώνα του Ολυμπιακού όπως πρέπει.

Νιώθω δέος που στα 100 χρόνια είμαι αρχηγός και θέλω η ομάδα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες που έχει θέσει για φέτος.

Ο Παναθηναϊκός πάντα θα είναι ο "αιώνιος αντίπαλος".

Σε αυτά τα ντέρμπι επιβάλλεται να είσαι σωματικά έτοιμος, αλλά πρέπει να είσαι και στο μυαλό.

Δεν θα πω για την τακτική, αλλά σε αυτά τα ματς πρέπει να έχεις και ψυχική δύναμη.

Ο κόσμος βοηθάει πάντα όταν έρχεται και πολλές φορές είναι ο έβδομος παίκτης.

Μας δίνει ρυθμό και ώθηση προς τη νίκη, αλλά ταυτόχρονα πιέζει και τον αντίπαλο. Τον θέλουμε σε κάθε ματς στο πλευρό μας.

Εύχομαι ο Ολυμπιακός να παραμείνει ψηλά με πάρα πολλές επιτυχίες και να προοδεύει συνέχεια.

Να συνεχίσει να είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ελλάδα και να παίρνει ευρωπαϊκά.

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι παράδειγμα για άλλους συλλόγους, ούτως ώστε να παίρνουν τα οργανωτικά του στοιχεία, να δυναμώνουν και να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός".

Χάντμπολ

Το τμήμα χάντμπολ του Ολυμπιακού είναι ένα από τα πιο πολύπαθα του συλλόγου.

Το 1931 υπό την προεδρία του Θανάση Μέρμηγκα στον "ερυθρόλευκο" Ερασιτέχνη και αφού προηγουμένως είχαν ιδρυθεί το ποδόσφαιρο, το πόλο, ο στίβος, η κολύμβηση, το βόλεϊ, η ξιφασκία και η κωπηλασία, αποφασίστηκε η σύσταση τμήματος χάντμπολ.

Η ιστορική καταβολή του τμήματος φανερώνεται από το γεγονός ότι ως πρώτο γήπεδο, καθώς επίσης και χώρος προπονήσεων, χρησιμοποιήθηκε το Ποδηλατοδρόμιο.

Η απουσία ομοσπονδίας χάντμπολ δυσκόλεψε τη διαιώνιση του αθλήματος, αφού ο Ολυμπιακός είχε τη δυνατότητα να λάβει μέρος μόνο στα ανεπίσημα πρωταθλήματα του Πειραιά και του κέντρου.

Ωστόσο, η συμμετοχή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φρέναρε την εξέλιξη του χάντμπολ, καθώς κάθε αθλητική δραστηριότητα στη χώρα πέρασε σε δεύτερη μοίρα.

Οι πληγές που άφησε στη χώρα μας ο πόλεμος δεν επουλώθηκαν, με συνέπεια μεταπολεμικά το τμήμα να μαραζώσει σε βαθμό διάλυσης.

Για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες το χάντμπολ των Πειραιωτών ήταν στον… πάγο, με την επανασύσταση να έρχεται τελικά το 1990.

Η νέα εκκίνηση βρήκε τον Ολυμπιακό να αγωνίζεται στο ανοιχτό της Αγίας Βαρβάρας με προπονητή τον Συμεωνίδη, όμως η έλλειψη σταθερής έδρας αδρανοποίησε ξανά το τμήμα.

Εκ νέου καινούργια αρχή, αυτή τη φορά το 1994 με τον πρόεδρο του Λυκαβηττού, Α. Κανώνη, να προτείνει στον Ερασιτέχνη και εν τέλει να πετυχαίνει τη συγχώνευση των δύο ομάδων.

Νέο όνομα Ολυμπιακός Λυκαβηττού και έδρα το κλειστό του Κερατσινίου.

Παρόλα αυτά το εγχείρημα κράτησε μόλις δύο χρόνια, αφού λόγω διαφωνιών και ενώ το σωματείο μόλις είχε υποβιβαστεί στην Α2, η συνεργασία διακόπηκε, με τον Ολυμπιακό Κερατσινίου να συνεχίζει ανεξάρτητη πορεία και τον Ολυμπιακό Πειραιώς να διακόπτει ξανά τη δράση του.

Μέχρι το 2017, όταν στο προσκήνιο ήρθε μία νέα συνεργασία. Ο Ολυμπιακός συγχωνεύτηκε με τα ΙΕΚ Ξυνή/Δικέας, πρωταθλητές Ελλάδας εκείνη τη χρονιά, με αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να αποκτήσουν ξανά τμήμα στην πρώτη κατηγορία της Ελλάδας.

Έτσι, δημιουργήθηκε ένα νέο ντέρμπι, καθώς έκτοτε οι κόντρες ανάμεσα στην πειραϊκή ομάδα και την ΑΕΚ είναι ομηρικές.


Μόλις στην πρώτη του χρονιά από την επανασύστασή του ο Ολυμπιακός κατάφερε να κάνει το double, επιτυχία που σημείωσε και την επόμενη σεζόν.

Στα οκτώ χρόνια της νέας εποχής του τμήματος, οι "ερυθρόλευκοι" έχουν κατακτήσει το σύνολο των τίτλων τους, 10.

Τέσσερα πρωταθλήματα (2018, 2019, 2022, 2024), τρία Κύπελλα (2018, 2019, 2023) και ισάριθμα Super Cup (2022, 2023, 2024).

Η κορυφαία στιγμή στην παρουσία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη ήρθε μόλις πέρυσι (2023/24), όταν ηττήθηκε στα πέναλτι του δεύτερου τελικού του European Cup, τρίτη τη τάξει διοργάνωση, από την ισλανδική Βάλουρ.

Μάλιστα, στο εν λόγω παιχνίδι καταγράφηκε και ένα απίστευτο για τα ελληνικά δεδομένα ρεκόρ, αφού οι 7.500 θεατές που έδωσαν το παρών στο ΣΕΦ στις 25 Μαΐου του 2024 είναι οι περισσότεροι στη χώρα μας σε αγώνα χάντμπολ.

Πρώτος προπονητής του τμήματος ήταν ο εκ των κορυφαίων αθλητών και μετέπειτα τεχνικός χάντμπολ, Γιώργος Ζαραβίνας, ενώ στα οκτώ έτη που έχουν μεσολαβήσει, την ερυθρόλευκη φανέλα έχουν φορέσει μερικοί από τους σπουδαιότερους αθλητές που πάτησαν Ελλάδα.

Κώστας Τσιλιμπάρης, Γρηγόρης Σανίκης, Αλέξης Αλβανός, Πέτρος Κανδύλας, Δημήτρης Τζηράς, Τάσος Παπαδιονυσίου, Παναγιώτης Καραμπουρνιώτης, Νίκος Λιάπης, Σάββας Σάββας, Νίκος Πασσιάς, Μπάμπης Δομπρής, Πάτρικ Λέμος, Λουίς Φελίπε Χιμένεθ Ρέινα, Ιβάν Σλίσκοβιτς, Τόμας Μπάουερ και Άνχελ Μοντόρο.

Πέτρος Κανδύλας

Είναι μέλος του Ολυμπιακού από το 2017, όταν το τμήμα επαναλειτούργησε μετά τη συγχώνευση με το αντίστοιχο του ΙΕΚ Ξυνή/Δικέας, ενώ τις τελευταίες τέσσερις σεζόν αποτελεί τον αρχηγό της ομάδας.

Ο 34χρονος διεθνής Έλληνας πλέιμεϊκερ έχει κατακτήσει με τους Πειραιώτες 10 τίτλους, εκ των οποίων τέσσερα πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα Ελλάδας και ισάριθμα Super Cup.

Παράλληλα, είναι και φιναλίστ του European Cup τη σεζόν 2023/24.

"Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να παίζεις στην ομάδα που υποστηρίζεις.

Είναι ένα παραπάνω κίνητρο, ένας επιπλέον λόγος να χαίρεσαι στη νίκη και αντίστοιχα να λυπάσαι στην ήττα.

Είμαι ευλογημένος που φοράω αυτή τη φανέλα

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα δεν το αλλάζω με τίποτα.

Καλώς ή κακώς οι απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές και οι στόχοι κάθε χρονιά προκαθορίζονται.

Πρωτάθλημα, Κύπελλο και μία καλή πορεία στην Ευρώπη. Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτα όταν παίζεις στον Ολυμπιακό.

Είναι κάτι που θα πρέπει να καταλάβουν τόσο οι Έλληνες όσο οι ξένοι που έρχονται.

Η χειρότερή μου στιγμή με τα ερυθρόλευκα είναι ο χαμένος τελικός του European Cup το 2024 στο ΣΕΦ κόντρα στη Βάλουρ.

Το γήπεδο ήταν κατάμεστο από 7.500 κόσμο και μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που το τμήμα αγωνιζόταν στο ΣΕΦ, ενώ είναι και ρεκόρ προσέλευσης θεατών στην Ελλάδα για αγώνα χάντμπολ.

Σίγουρα αυτό είναι το ματς που θα ήθελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να έπαιζα ξανά.

Όσον αφορά την καλύτερη στιγμή θα μου επιτρέψετε να πω δύο.

Σαν το πρώτο πρωτάθλημα δεν έχει

Το πρώτο είναι πάντα μοναδικό και ο κυρίως ο τρόπος που ήρθε, ήμασταν πίσω 2-0 νίκες από την ΑΕΚ, στην παρθενική χρονιά από την επανασύσταση του τμήματος (σεζόν 2017/18), το κάνει κατ’ εμέ την κορυφαία στιγμή του Ολυμπιακού στο άθλημα του χάντμπολ.

Η δεύτερη είναι στη Χαλκίδα το 2022, όταν στην πρώτη μου σεζόν ως αρχηγός σηκώσαμε ξανά το πρωτάθλημα μετά από τρία χρόνια και είχα την τιμή να το κάνω εγώ.

Μία μοναδική ιστορία που θυμάμαι και δείχνει το μεγαλείο των φιλάθλων του Ολυμπιακού είναι η εξής:

Στην αρχή της προετοιμασίας για τη δεύτερή μας χρονιά, την αγωνιστική περίοδο 2018/19, που δεν ήμασταν ακόμη εξοικειωμένοι ως χαντμπολίστες με αυτά τα μεγέθη, πήγαμε για ένα τουρνουά στη Βόρεια Μακεδονία.

Εκεί που βγαίνουμε να κάνουμε το ζέσταμα, ξαφνικά βλέπουμε 15-20 άτομα με μπλούζες του Ολυμπιακού και πανό "Ολυμπιακός Έδεσσα".

Μου έκανε τρομερή εντύπωση, γιατί ήταν η πρώτη φορά που το ζούσα αυτό σε ένα τουρνουά προετοιμασίας.

Ήρθαν να μας στηρίξουν με τη φωνή τους. Τότε ήταν κάτι που δεν υπήρχε, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδια. Πόσω μάλλον στον Βορρά.

Μετά βγάλαμε φωτογραφίες, τους δώσαμε και μπλουζάκια. Ήταν από τις πρώτες στιγμές που ένιωσα ότι παίζω για έναν σύλλογο που έχει φιλάθλους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.

Ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του Ολυμπιακού είναι ο Βασίλης Σπανούλης

Προφανώς έχουν περάσει τεράστιοι παίκτες από όλα τα αθλήματα, αλλά με τον ερχομό του ο Σπανούλης άλλαξε την μπασκετική ιστορία της ομάδας.

Αυτά που έκανε ήταν απίστευτα.

Αν κι είμαι μπασκετικός, στο δωμάτιό μου είχα αφίσα του Τζόρτζεβιτς σε μία κλασική φωτογραφία.

Εν τω μεταξύ φαινόταν κι ο τετρακέφαλός του κι ήταν κομμάτια.

Πραγματικά δεν ξέρω τι έκανε ο Πρέντραγκ. Φυσικά όταν ήμουν μικρός ο "Τζόλε" ήταν στα ντουζένια του.

Το "Είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό" είναι το αγαπημένο μου σύνθημα.

Το έχω τραγουδήσει τόσες φορές και το νιώθω πιο πολύ από τα υπόλοιπα.

Στον κόσμο του Ολυμπιακού εύχομαι να γιορτάσουμε τα 100 χρόνια της ομάδας με όσες περισσότερες κούπες γίνεται.

Ευελπιστώ σε άλλον έναν αιώνα επιτυχιών, αγάπης προς αυτόν τον σύλλογο κι όπως έδειξε η περσινή χρονιά με το ευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχουν όρια.

Δεν πρέπει να μείνουμε στις πάρα πολλές επιτυχίες του παρελθόντος, αλλά να συνεχίσουμε να γράφουμε ιστορία μέσα από νίκες, Κύπελλα και πρωταθλήματα".

Η all time 7άδα του Ολυμπιακού, σύμφωνα με τον Πέτρο Κανδύλα: Τερματοφύλακας: Κώστας Τσιλιμπάρης, Αριστερό Εξτρέμ: Βύρωνας Παπαδόπουλος, Αριστερό Ίντερ: Γρηγόρης Σανίκης, Πλέιμεϊκερ: Πέτρος Κανδύλας, Δεξί Ίντερ: Λουίς Φελίπε Χιμένεθ Ρέινα, Δεξί Εξτρέμ: Δημήτρης Τζηράς, Πίβοτ: Αντρέας Αραπακόπουλος.

Μπάσκετ Γυναικών

της Βασιλικής Καραμούζα

Το τμήμα μπάσκετ γυναικών του Ολυμπιακού ιδρύθηκε με τη σύγχρονη μορφή του το 2015, ενώ οι ακαδημίες του είχαν ξεκινήσει να λειτουργούν από το 2013.

Προκειμένου το τμήμα να μπορέσει να αγωνιστεί αμέσως στο κορυφαίο επίπεδο, οι Πειραιώτες απορρόφησαν την ομάδα που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα την προηγούμενη χρονιά, την Α.Ε. Σουρμένων-Ελληνικού.

Μάλιστα, διατήρησαν τους προπονητές και αρκετές αθλήτριες αυτής, προκειμένου να υπάρχει μια αγωνιστική συνέχεια.

Έκτοτε ο Ολυμπιακός έτρεξε ένα αήττητο εγχώριο σερί 137 νικών -το οποίο συνιστά παγκόσμιο ρεκόρ- κάνοντας τέσσερα διαδοχικά νταμπλ (2016, 2017, 2018, 2019).

Τη σεζόν 2019/20 πήρε το πρωτάθλημα, αλλά το Κύπελλο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Αργότερα οι "ερυθρόλευκες" κατέκτησαν τρία ακόμα πρωταθλήματα (2022, 2023, 2024), με το τμήμα να μετράει πλέον οκτώ συνολικά, μαζί με έξι Κύπελλα (2016-2019, 2022, 2025).

Η Εβίνα Μάλτση, η Στέλλα Καλτσίδου, η Εβίνα Σταμάτη, η Ζωή Δημητράκου κι η Αγγελική Νικολοπούλου είναι μερικές από τις κορυφαίες αθλήτριες που έχουν αγωνιστεί με τα χρώματα του Ολυμπιακού.

Ελεάννα Χριστινάκη

Η 28χρονη (1996, 1.83μ) διεθνής σμολ φόργουορντ συμφώνησε με τον Ολυμπιακό τον Μάιο του 2023.

Έκτοτε με τα ερυθρόλευκα μετράει ένα πρωτάθλημα (2023/24) κι ένα Κύπελλο Ελλάδας (2024/25).

"Η ομάδα πρέπει πάντα να κερδίζει, είτε είναι τα 100 χρόνια, είτε όχι, αλλά είναι μια ιδιαίτερη σεζόν για μας, που δεν πρέπει να χάσουμε κανέναν τίτλο.

Το βάρος της φανέλας είναι μεγάλο και σίγουρα έχουμε πίεση, αλλά έχουμε γίνει ένα με αυτό.

Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι πάντα πρώτος κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε

Είμαστε ομάδα και δεν νιώθω ότι εγώ είμαι το πρόσωπο αυτής.

Χαίρομαι, όμως, πολύ που έχω αφήσει το στίγμα μου.

Νιώθω ότι υπάρχει αλληλοσεβασμός κι αλληλοστήριξη κι από τη διοίκηση προς το πρόσωπό μου κι από το προπονητικό σταφ και από τις συμπαίκτριές μου.

Το απολαμβάνω, το χαίρομαι. Έχω αγαπήσει πάρα πολύ την ομάδα από τη στιγμή που ήρθα εδώ και νιώθω μέρος αυτής.

Κάθε φορά που παίζω σκέφτομαι πόσο μεγάλο είναι το βάρος και τι καλύτερο μπορώ να κάνω για να πετύχει ο Ολυμπιακός τους στόχους του. Όχι ατομικά.

Κορυφαία μου στιγμή θα έλεγα ότι ήταν το περσινό πρωτάθλημα, το πρώτο μου με την ερυθρόλευκη φανέλα. Έτσι όπως έγινε, με τις απώλειες που είχαμε.

Τρεις βασικές μας παίκτριες είχαν χτυπήσει. Η αρχηγός μας (σσ. Αγγελική Νικολοπούλου) είχε πάθει χιαστό.

Διαχειριστήκαμε πολλά και δύσκολα πράγματα. Δείξαμε ότι μέσα από αυτές τις δυσκολίες η ομάδα συσπειρώθηκε κι έφερε ένα αποτέλεσμα που έμοιαζε ακατόρθωτο με όλες αυτές τις ατυχίες.

Αφού το καταφέραμε τότε, λέω "γιατί να μην το καταφέρουμε και τώρα, που έχουμε την υγεία μας".

Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν χάσαμε πέρσι το Κύπελλο, όπως και φέτος που δεν προκριθήκαμε στην επόμενη φάση του EuroCup για 2-3 πόντους.

Αυτές οι στιγμές μας δίνουν το κίνητρο για να δουλεύουμε περισσότερο και να γίνουμε ακόμα καλύτερες.

Κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του Ολυμπιακού είναι ο Βασίλης Σπανούλης και κορυφαία αθλήτρια η Φιλιώ Μανωλιουδάκη.

Αγαπημένες συμπαίκτριες έχω δυο. Η Ρεμπέκα Τόμπιν είναι το καλύτερο παιδί κι η ιστορία της μας αγγίζει όλους.

Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, βίωσε κάποιες απώλειες στην οικογένειά της. Παίζει με απινιδωτή.

Και κάθε φορά που κερδίζει κάποιο MVP το χαίρομαι επί δέκα, σαν να το είχα πάρει εγώ, γιατί αυτό το παιδί είναι η επιτομή της δύναμης.

Δεν υπάρχει το πόσο δυνατή ψυχή έχει και το πόσο καλή είναι με όλους.

Πέρσι, δύο μέρες πριν από τον τελευταίο τελικό με τον Παναθηναϊκό έχασε το σκυλάκι της και ήρθε κι έπαιξε και ήταν MVP των τελικών.

Ώρες ώρες την κοιτάω κι αναρωτιέμαι πόσα έχει καταφέρει να ανταπεξέλθει.

Κι από τη φετινή σεζόν δεν το συζητώ ότι η Λάμπερτς είναι απίστευτο παιδί. Είμαστε μαζί στο δωμάτιο, μαθαίνει ελληνικά.

Είναι ο ορισμός της θετικότητας. Γενικά ο Ολυμπιακός μπορεί να μην επιλέγει σούπερ σταρ ξένες, αλλά επιλέγει να είναι καλά παιδιά.

Δεν ξέρω εάν θα μείνω πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό. Δεν σκέφτομαι καθόλου το μέλλον, πάω με το τώρα.

Βήμα-βήμα. Σίγουρα όμως, θα ήθελα να μείνω σε μια ομάδα που αγαπώ, που την εκτιμώ και με εκτιμούν.

Όταν κάποια στιγμή αποχωρήσω, θα ήθελα ο κόσμος του Ολυμπιακού να με θυμάται ως μια αθλήτρια που έδωσε τα πάντα για να κερδίζει η ομάδα της

Όχι μόνο με το να βάζω πόντους, αλλά με το να παλεύω στην άμυνα, να παίρνω ριμπάουντ.

Να αφήσω το αποτύπωμά μου στο να πετύχει η ομάδα.

Γιατί όταν η ομάδα πιάνει τους στόχους της, είμαστε όλοι επιτυχημένοι. Αυτός είναι ο σκοπός. Όχι οι ατομικές επιτυχίες".

Η all-time πεντάδα του Ολυμπιακού, σύμφωνα με την Ελεάννα Χριστινάκη: Άσος: Ιβόν Άντερσον, Δύο: Ζωή Δημητράκου, Τρία: Στέλλα Καλτσίδου, Τέσσερα: Κριστίν Βίτολα, Πέντε: Μέγκαν Γκούσταφσον

Πινγκ Πονγκ

Μετά το πόλο των 102 τροπαίων και το βόλεϊ των 83, το πινγκ πονγκ είναι το ομαδικό άθλημα με τις περισσότερες κατακτήσεις στον Ολυμπιακό.

Συνολικά σε άνδρες και γυναίκες ο πειραϊκός σύλλογος μετράει 66 εγχώριους και έναν ευρωπαϊκό τίτλο (ETTU Europe Trophy).

Ο τελευταίος ήρθε το 2023 κι ανέβασε στους 20 τους διεθνείς τίτλους των ερυθρολεύκων, πριν από τον σημερινό αριθμό των 22 μετά και την κατάκτηση του Conference League το 2024 από το ποδόσφαιρο ανδρών.

Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή. Οι Πειραιώτες είναι ο κορυφαίος σύλλογος στην Ελλάδα στο άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, ευρύτερα γνωστό ως πινγκ πονγκ.

Σε επίπεδο γυναικών ο Ολυμπιακός μετράει τόσο τα περισσότερα πρωταθλήματα (30) όσο και τα περισσότερα Κύπελλα (11).

Μάλιστα, μετά τη σύσταση του πρώτου πανελλήνιου πρωταθλήματος (1953/54), οι "ερυθρόλευκες" σήκωσαν τους πρώτους εννέα τίτλους.

Από την άλλη, σε επίπεδο ανδρών είναι σε τροχιά πρωτιάς, αφού το three-peat των σεζόν 2022, 2023 και 2024 τον έχουν φέρει σε απόσταση βολής (17) από τον ΑΣ Πέρα των 18 πρωταθλημάτων, ενώ και στο Κύπελλο φιγουράρει στην 3η θέση με οκτώ τρόπαια, εν συγκρίσει με τα εννέα του ΑΟ Ταταύλα και τα 10 του ΑΣ Πέρα.

Το τμήμα ιδρύθηκε το 1947 επί προεδρίας του Μιχάλη Μανούσκου, εκ των ιδρυτών του συλλόγου και πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας.

Με δεδομένο ότι δεν είχε συσταθεί ομοσπονδία για το άθλημα του πινγκ πονγκ, τα πρώτα πρωταθλήματα διεξήχθησαν υπό την αιγίδια του ΣΕΓΑΣ, με τον Ολυμπιακό να έχει με το "καλημέρα" πρωταγωνιστικό ρόλο με τους Γουνόπουλο, Χαλκούση και Χατζηβασιλείου, κατακτώντας το πρωτάθλημα συλλόγων Πειραιά το 1948.

Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι την ίδρυση της Ε.Φ.Ο.Επ.Α (Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης) το 1956, ο σύλλογος του μεγάλου λιμανιού είχε ήδη προλάβει να δημιουργήσει και τμήμα γυναικών, που έμελλε να είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα.

Αμέσως στο δυναμικό της ομάδας εντάχθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, όπως αυτό της Λουκίας Σκριβάνου, ενώ σημαντική ήταν και η συνεισφορά της αδερφής της, Αιμιλίας.

Η χρυσή δεκαετία του Ολυμπιακού ήταν στα 70s, όταν και ανέβηκε στην κορυφή του ελληνικού πινγκ πονγκ συνολικά 11 φορές.

Επτά στους άνδρες (1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978) και τέσσερις στις γυναίκες (1976, 1997, 1978, 1979).

Μέσα σε αυτά τα χρόνια η ανδρική ομάδα έκανε την πρώτη εμφάνισή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (1971).

Έχοντας κατακτήσει το double, πήρε το δικαίωμα να αγωνιστεί και στις δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις φθάνοντας στους 8 και στο Πρωταθλητριών, αλλά και στο Κυπελλούχων.

Έξι έτη αργότερα προκρίθηκε για τέταρτη φορά στα προημιτελικά των Κυπέλλων Ευρώπης.

Σημαντικότεροι εκ των αθλητών μέχρι και τη δεκαετία του '70 ήταν οι: Χρήστος Χριστοδουλάτος, Μανώλης Διακάκης, Ευγενία Κωνσταντινίδου, Νικόλαος Σαλάτας, Γιάννης Μάνδηλας, Γιώργος Φραγκάκος.

Ωστόσο, μετά την άνοδο έρχεται η κάθοδος κι ήταν πολύ απότομη κυρίως για το τμήμα ανδρών, το οποίο αδρανοποιήθηκε για μερικά χρόνια στα 80s.

Στα 90s το πινγκ πονγκ του Ολυμπιακού πέρασε τα πέτρινά του χρόνια, καθώς το μοναδικό τρόπαιο που μπήκε στο παλμαρέ του συλλόγου ήταν αυτό του Κυπέλλου γυναικών το 1998.

Οι μόνες ηλιαχτίδες φωτός μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 80’ ήταν τα τρία πανελλήνια πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983) και τα τέσσερα κύπελλα (1983, 1984, 1985, 1986) σε επίπεδο γυναικών.

Παρόλα αυτά η απόλυτη εκτόξευση ήρθε με τον Λεωνίδα Θεοδωρακάκη στο προεδρικό τιμόνι του Ερασιτέχνη.

Δεκαοκτώ (18) τρόπαια σε μόλις δέκα χρόνια!

Δύο πανελλήνια πρωταθλήματα ανδρών (2004, 2005), τέσσερα Κύπελλα ανδρών (2003, 2004, 2005, 2008), επτά πανελλήνια πρωταθλήματα γυναικών (2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009) και πέντε Κύπελλα γυναικών (2001, 2005, 2006, 2007, 2008).

Τα οικονομικά προβλήματα, όμως, χτύπησαν πάλι την πόρτα του Ερασιτέχνη, με το τμήμα να καταλήγει τη σεζόν 2012/13 να μην εκπροσωπείται στην κορυφαία κατηγορία ούτε από τους άνδρες, ούτε από τις γυναίκες.

Η ιστορία επαναλήφθηκε, με τον Ολυμπιακό να σηκώνει κεφάλι, να ανεβαίνει τρένο από την Α2 το 2013 και τα υπόλοιπα είναι γνωστά.

Έκτοτε, οι ερυθρόλευκοι έχουν επιβάλει την κυριαρχία τους στην εγχώρια σκηνή, ενώ όπως έχει αναφερθεί και προηγουμένως, το τμήμα των ανδρών ανέβηκε και στο πρώτο σκαλί του βάθρου του ETTU Europe Trophy το 2023.

Δύο από τους κύριους εκφραστές της σύγχρονης "ερυθρόλευκης" κυριαρχίας είναι η Μαρία Χριστοφοράκη κι ο Γιάννης Σγουρόπουλος.

Κολύμβηση

Το τμήμα κολύμβησης του Ολυμπιακού αποτελεί ζωντανό παράδειγμα αθλητικής παράδοσης, πάθους κι αριστείας.

Συντροφεύει τους Πειραιώτες από την ίδρυσή του το 1925 κι έχει γράψει ιστορία με αμέτρητες επιτυχίες και ρεκόρ.

Από τα προπολεμικά χρόνια, όταν οι "ερυθρόλευκοι" κατέκτησαν τα πρώτα πανελλήνια πρωταθλήματα, μέχρι τις σύγχρονες εποχές που ο Ολυμπιακός κυριαρχεί με μοναδικά ρεκόρ, το τμήμα έχει μετατραπεί σε σύμβολο ακαταμάχητου αγωνιστικού πνεύματος.

Με 65 πρωταθλήματα Ελλάδας (γενικής βαθμολογίας) κι ένα εντυπωσιακό ρεκόρ 27 συνεχόμενων τίτλων (1996–2022), το τμήμα κολύμβησης του Ολυμπιακού έχει χαράξει με χρυσά γράμματα το όνομά του στο βιβλίο ιστορίας του ελληνικού αθλητισμού.

Επιπλέον, η παράδοση της αδιάλειπτης κατάκτησης τουλάχιστον ενός ομαδικού τίτλου για 54 συνεχόμενα χρόνια το καθιστά μοναδικό στον κόσμο.

Ο Ολυμπιακός είναι ο πρώτος ελληνικός σύλλογος κολύμβησης που έδωσε αγώνες στο εξωτερικό.

Αυτό έγινε το 1969 όταν έφορος του τμήματος ήταν ο Λ. Θεοδωρακάκης κι ο Ολυμπιακός πήρε μέρος σε διεθνείς αγώνες πού διεξήχθησαν στη Βόννη.

Οι θρύλοι του τμήματος, όπως ο Σπύρος Γιαννιώτης – ένας από τους κορυφαίους κολυμβητές όλων των εποχών – και πολλοί άλλοι πρωταθλητές, έχουν γράψει με τον ιδρώτα τους και το αδάμαστο πνεύμα τους ένα κεφάλαιο γεμάτο πάθος και επιμονή.

Κάθε αγώνας και κάθε νίκη είναι μια επιβεβαίωση του αθλητικού μεγαλείου που διακατέχει κάθε γωνιά του συλλόγου.

Η τροπαιοθήκη του τμήματος Κολύμβησης του Ολυμπιακού είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Σε αυτή συμπεριλαμβάνονται 65 πρωταθλήματα Όπεν, 10 πρωταθλήματα ανοιχτής θάλασσας, ένα Σούπερ Καπ, τέσσερα διασυλλογικά Κύπελλα και ένα πρωτάθλημα Masters.

Σε κάθε βουτιά στο νερό, σε κάθε αγώνα, αντηχεί η φωνή της παράδοσης και της αριστείας. Αυτή της καρδιάς ενός συλλόγου που δεν σταματά ποτέ να αγωνίζεται και να ονειρεύεται.

Σπουδαιότεροι αθλητές και αθλήτριες που έχουν φορέσει το ερυθρόλευκο σκουφάκι είναι οι: Προβατόπουλος, Παπαδάκη, Αντωνακάκης, Καβατζάς, Παπαπανστασίου, Καρύδης, Παπαδάκης, Κουτουμάνης, Ηλιόπουλος, Κωνσταντινίδου, Μπαξεβανέλης, αδελφοί Κοσκινά, Ρουσσάκη, Στίβενσον, Δάρα, Μπίρμπα, Παπανικολάου, Αλφατζή, Μαγγανάς, Καρυστινού, Ζήσιμος, Μπιτσάκης, Δεμέτης, αδελφές Καβαρνού, Εξάρχου, Σαρακατσάνη, Δημοσχάκη και Λυμπερτά.

Οι θεματοφύλακες της νέας γενιάς κολυμβητών του Ολυμπιακού είναι ο Απόστολος Παπαστάμος, ο Στέργιος Μπίλας και φυσικά ο μοναδικός Έλληνας κολυμβητής που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε αγωνίσματα πισίνας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, Απόστολος Χρήστου.

Ιστιοπλοΐα

Το τμήμα της ιστιοπλοΐας είναι ένα από τα παλαιότερα του Ολυμπιακού.

Ιδρύθηκε το 1949 κι έχει προσφέρει δεκάδες μετάλλια και τίτλους στον ελληνικό αθλητισμό, αναδεικνύοντας Ολυμπιονίκες, παγκόσμιους πρωταθλητές και πρωταθλητές Ευρώπης.

Μια από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες στην ιστορία του τμήματος, αλλά και του αθλήματος γενικότερα είναι ο Αιμίλιος Παπαθανασίου.

Έχει κατακτήσει σημαντικούς τίτλους, όπως ολυμπιακό μετάλλιο, πρωτάθλημα Ευρώπης, ασημένιο παγκόσμιο μετάλλιο και 20 συνεχόμενα Πανελλήνια πρωταθλήματα (1997-2016), 13 από τα οποία ήταν στην κατηγορία Finn και επτά στην κατηγορία Star.

Το τμήμα ιστιοπλοΐας του Ολυμπιακού έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα Ελλάδας Ομαδικής Βαθμολογίας και 109 πανελλήνια πρωταθλήματα σε όλες της κατηγορίες σκαφών σε επίπεδο Ανδρών.

Κανόε Καγιάκ

Από το 1987, ο "αιώνιος έφηβος" πρόσθεσε στα τμήματά του εκείνο του κανόε καγιάκ.

Η απόφαση της διοίκησης του Ολυμπιακού να ιδρύσει το συγκεκριμένο τμήμα έφερε και την απαρχή της ιστορίας του αθλήματος στην Ελλάδα.

Αυτό, διότι τότε ανατέθηκε η ανάπτυξη και η εποπτεία του στην Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία με παράλληλη θέσπιση ειδικής επιτροπής κανόε καγιάκ.

Ο πειραϊκός σύλλογος, πέρα από την ίδρυση του ανδρικού τμήματος κανόε καγιάκ, προχώρησε και στην ίδρυση του αντίστοιχου γυναικείου, με πολλές Ελληνίδες αθλήτριες να στελεχώνουν άμεσα το τμήμα.

Από το 1987 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90, το ερυθρόλευκο τμήμα κανόε καγιάκ κατάφερε να πρωταγωνιστήσει κατακτώντας συνολικά έξι πανελλήνια πρωταθλήματα (1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992) και πέντε πανελλήνια πρωταθλήματα της κατηγορίας Flatwater (1987, 1988, 1989, 1990, 1991).

Το 1993 αποφασίστηκε ο διαχωρισμός του αθλήματος του κανόε καγιάκ από αυτό της κωπηλασίας και συγχρόνως η ίδρυση Ελληνικής Ομοσπονδίας Κανόε Καγιάκ.

To 2018 το τμήμα κατέκτησε τον πρώτο πανελλήνιο τίτλο του σε ομαδικό επίπεδο, καθώς πρώτευσε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα όρθιας σανιδοκωπηλασίας που διεξήχθη στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά με πρωταγωνίστρια την Αθλήτρια SUP, Μοσχάκη Φραγκίσκη.

Στίβος

Το 1925 η ομάδα έλαβε συμμετοχή στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου και τέσσερα χρόνια αργότερα συστάθηκε επίσημα το τμήμα.

Ο πρώτος χώρος στον οποίο έκαναν προπόνηση οι αθλητές του Ολυμπιακού ήταν το γυμναστήριο του Πειραϊκού Συνδέσμου.

Ακολούθως οι προπονήσεις γίνονταν στο Στάδιο, το γυμναστήριο του Εθνικού Αθηνών και τέλος σε ειδικό χώρο στο Ποδηλατοδρόμιο. Παρόλα αυτά το τμήμα ανέστειλε τη λειτουργία του το 1933.

Το γεγονός πως ο σύλλογος είχε καταξιωθεί αρκετά, το 1950 επανήλθαν οι σκέψεις των ανθρώπων του συλλόγου για την επαναδραστηριοποίηση του τμήματος στίβου.

Τελικά, αυτό συνέβη το 1953 και οι πρώτοι αθλητές που εντάχθηκαν ήταν οι Ντέμος, Κορομπόκης και Τσαλαμανιός.

Το 1955 ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα Β' κατηγορίας, αλλά στη συνάντηση-μπαράζ με τον τελευταίο της Α' κατηγορίας Πειραϊκό, ηττήθηκε.

Έναν χρόνο αργότερα κερδίζει, ωστόσο, την άνοδο.

Η πρώτη σχετικά καλή θέση στην Α' Κατηγορία ήρθε το 1958, όταν το τμήμα κατετάγη τρίτος, επίτευγμα που επανέλαβε τις επόμενες δύο χρονιές.

Το 1961 τερμάτισε στη δεύτερη θέση κι η πρωτιά ήρθε τελικά το 1965, αλλά και τις χρονιές 1966 κ' 1967.

Παρόλα αυτά, στην περίοδο της δικτατορικής επταετίας ο στίβος του Ολυμπιακού βρέθηκε σε φθίνουσα πορεία, με αποτέλεσμα την παρακμή.

Ο επόμενος τίτλος ήρθε το 1984, ξανά στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανώμαλου δρόμου ανδρών, ενώ χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να επανέλθει σε πρωταγωνιστικό επίπεδο.

Αυτό συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, όταν από τον σύλλογο πέρασαν πολλοί μεγάλοι αθλητές.

Ονόματα όπως η Μέρλιν Ότι, ο Κώστας Κεντέρης, η Κατερίνα Θάνου, ο Λάμπρος Παπακώστας κ.α., καθιστώντας τους Πειραιώτες ως ένα σωματείο με πολλούς Ολυμπιονίκες.

Αργότερα ενέταξε στο δυναμικό του και την κορυφαία Ελληνίδα άλτρια στο αγώνισμα του τριπλούν, Πηγή Δεβετζή.

Το 2006 ήρθε η πρώτη κατάκτηση πανελληνίου πρωταθλήματος ανοιχτού στίβου.

Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς ο Ολυμπιακός απέκτησε το δικό του σύγχρονο αθλητικό κέντρο.

Ένα μεγάλο όραμα πολλών ετών του εφόρου και αρχιπροπονητή της ομάδας στίβου, Τάκη Βεντίκου, έγινε πραγματικότητα.

Στην τρέχουσα σύνθεσή του ο Ολυμπιακός έχει αρκετούς σπουδαίους αθλητές και φυσικά εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο Εμμανουήλ Καραλής, ενώ πιστός στα ερυθρόλευκα παραμένει ακόμα ο αειθαλής Κώστας Τσιάμης.

Συνολικά ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει εντός συνόρων 15 πρωταθλήματα Ελλάδας ανοιχτού στίβου ανδρών (2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022), 10 πρωταθλήματα Ελλάδας κλειστού στίβου ανδρών (2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020), 13 πανελλήνια πρωταθλήματα ανώμαλου δρόμου ανδρών (1965, 1966, 1967, 1984, 2003, 2005, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2025), ένα διασυλλογικό πρωτάθλημα Α' Εθνικής ανδρών (2000) και ένα πρωτάθλημα Ελλάδας ανοιχτού στίβου γυναικών (2010).)

Εμμανουήλ Καραλής

Ο "Μανόλο" ανήκει στους Πειραιώτες από τον Οκτώβριο του 2021 και έχει διακριθεί τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο κορυφαίος Έλληνας άλτης όλων των εποχών στο άλμα επί κοντώ κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ με άλμα στα 6,02μ.

Είναι χάλκινος ολυμπιονίκης στο Παρίσι το 2024, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο το 2021 κατέλαβε την 4η θέση.

"Ο ένας αιώνας του Ολυμπιακού συνέπεσε με τα άλματά μου πάνω από τα 6,00μ. κι αυτό πιστεύω ότι μου έφερε γούρι.

Τώρα το ΣΕΦ μπορεί να γίνει μόνο μπασκετικό γήπεδο για να δούμε και καλό μπάσκετ.

Σίγουρα αγαπάω πάρα πολύ το ΣΕΦ, γατί έχω πολύ όμορφες στιγμές στα πανελλήνια πρωταθλήματα.

Έκλεισα με τον ιδανικό τρόπο την παρουσία μου στο ΣΕΦ, κάνοντας μάλιστα τέτοια επίδοση (6,01μ.) και τον γύρο του θριάμβου στους φίλους του στίβου.

Για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού εύχομαι υγεία, πολλά Κύπελλα, πολλές χαρές, ο κόσμος του συλλόγου να έρχεται να παρακολουθεί στίβο κι εμείς οι αθλητές να τους προσφέρουμε ωραίο θέαμα".

Πυγμαχία

Ο Ολυμπιακός αποτέλεσε έναν από τους πρώτους συλλόγους στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με τα μαχητικά αθλήματα.

Το πρώτο του τμήμα ήταν αυτό της πυγμαχίας υπό την προεδρία του Μιχάλη Μανούσκου και ιδρύθηκε το 1926.

Στη λέσχη του συλλόγου δεν άργησε να έρθει και το ρινγκ, το οποίο φιλοξένησε πολλά τουρνουά ανά τα έτη.

Η επιτυχία ήταν δεδομένη και μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει επτά προπολεμικά Κύπελλα Πυγμαχικών Συλλόγων (1927, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1935).

Φυσικά, όπως και κάθε άλλο τμήμα, με την έναρξη του πολέμου ο αθλητισμός ανεστάλη.

Το 1948 έγινε μία νέα προσπάθεια από τον Μιχάλη Μανούσκο για επανασύσταση και αυτή καρποφόρησε.

Η δεκαετία του '50 κι αυτή του 60' συνδυάστηκε με ουκ ολίγες διακρίσεις.

Το 1970 η έδρα μεταφέρθηκε στο Παπαστράτειο, ενώ δύο χρόνια αργότερα τα ηνία της ομάδας ανέλαβε ο Νίκος Γουλανδρής, ως νέος πρόεδρος.

Οι πρώτοι διεθνείς τίτλοι ήρθαν τη δεκαετία του 2000 και ειδικότερα το 2001 ο πυγμάχος του Ολυμπιακού Ευάγγελος Παπουτσάκης, κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πυγμαχίας.

Συνολικά το τμήμα έχει προσθέσει στην τροπαιοθήκη του Ερασιτέχνη: οκτώ πανελλήνια πρωταθλήματα, ισάριθμα πρωταθλήματα Ελλάδας Elite Κατηγορίας ανδρών, έξι πρωταθλήματα Ελλάδας Elite Κατηγορίας ανδρών (πολυνίκης), τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας Elite Κατηγορίας γυναικών και πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας Elite Κατηγορίας γυναικών (πολυνίκης).

Το 2024 οι ερυθρόλευκες γροθιές έκαναν το "δύο στα δύο", καθώς τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες θριάμβευσαν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Elite των κατηγοριών τους.

Μάλιστα, ο Ολυμπιακός πέτυχε ένα μοναδικό και ιστορικό επίτευγμα, αφού για πρώτη φορά ένας σύλλογος κατέκτησε και τους τέσσερις τίτλους του πανελλήνιου πρωταθλήματος.

Kick Boxing

Τον Σεπτέμβριο του 2013 μετά από συζητήσεις μεταξύ του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Μιχάλη Κουντούρη αποφασίστηκε η ίδρυση του τμήματος Kick Boxing.

Τον ρόλο του team manager ανέλαβε η Νατάσα Ποντίκα, η οποία υπήρξε χρυσή Ολυμπιονίκης.

Ο πρώτος αθλητής σε αγώνες ήταν ο Ισίδωρος Μπινίκος, ο οποίος πήρε μέρος στη διοργάνωση "Scorpion The Sevent".

Τα πήγε εξαιρετικά και σημειώνοντας 10 νίκες σε 11 αγώνες κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο για το τμήμα, τον Ιούνιο του 2014.

Έναν μήνα αργότερα οι Γιώργος Παυλίδης και Κώστας Μπατζάκος έλαβαν μέρος στο "Joya Tournament" κι ο δεύτερος έφερε ένα ακόμα μετάλλιο για τους ερυθρολεύκους.

Σήμερα το τμήμα συνεχίζει να υφίσταται κι ο σύλλογος αναπτύσσει συνεχώς τις ακαδημίες του.

Ξιφασκία

Ο Ολυμπιακός αποτελεί έναν από τους ιστορικότερους συλλόγους που έχει ασχοληθεί με τη ξιφασκία.

Το τμήμα συστάθηκε μόλις έναν χρόνο μετά την ίδρυση της ομάδας (1926), εντούτοις χρονολογεί μόλις περίπου 25 χρόνια ζωή, τα οποία είναι χωρισμένα σε δύο περιόδους.

Η πρώτη αρχίζει πριν από σχεδόν έναν αιώνα (1926) και φτάνει μέχρι τα τέλ των 30s με αρχές των 40s.

Όταν δηλαδή η Ελλάδα μπήκε ενεργά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα ο αθλητισμός να περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Μέχρι τότε οι ερυθρόλευκοι είχαν μία αξιοπρεπή παρουσία σε τοπικό επίπεδο, διοργανώσεις που λάμβαναν χώρα στον Πειραιά, κυρίως με τον Μιχάλη Μανούσκο στον προεδρικό θώκο του Ερασιτέχνη.

Το πρώτο παράθυρο αναδημιουργίας του τμήματος έκλεισε την εποχή του Νίκου Γουλανδρή, καθώς παρά την πρόθεση της νεοσυσταθείσας Ελληνικής Ομοσπονδίας Ξιφασκίας (1972) να εντάξει στο δυναμικό της τον Ολυμπιακό, ο εμβληματικός πρόεδρος του πειραϊκού συλλόγου αδιαφόρησε.

Ό,τι δεν έγινε το 1972, συνέβη με καθυστέρηση 42 ετών.

Όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ, αφού το 2014 ο Ολυμπιακός μπήκε εμφατικά στον χώρο της ξιφασκίας με την επαναλειτουργία του τμήματος.

Συγκεκριμένα, στις 7 Οκτωβρίου του 2014 οι Πειραιώτες ανακοίνωσαν την επανασύσταση του τμήματος, με μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες αθλήτριες ξιφασκίας, Βάσω Βουγιούκα, και τον πρωταθλητή Ελλάδας, Γιώργο Τσουρούτα, να είναι οι πρώτοι αθλητές στη νεότερη ιστορία του τμήματος.

Έκτοτε, οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ με μπροστάρη τον Τσουρούτα το 2018 δημιουργήθηκε η ακαδημία ξιφασκίας του Ολυμπιακού, με τα αποτελέσματα του λαμπρού μέλλοντος και της σωστής λειτουργίας του αρχικού πλάνου να γίνονται εμφανή ήδη από την πρώτη χρονιά.

Από τον Οκτώβριο του 2022 το τμήμα στεγάζεται στην ειδική αίθουσα του ΣΕΦ, ενώ από το 2014 ο Ολυμπιακός έχει πανηγυρίσει δύο πρωταθλήματα Ελλάδας σπάθης ομαδικού γυναικών, δύο πρωταθλήματα Ελλάδας σπάθης ανδρών, δύο πρωταθλήματα Ελλάδας σπάθης γυναικών και από ένα Κύπελλο Ελλάδας σπάθης σε άνδρες και γυναίκες.

Ποδόσφαιρο Γυναικών

Στις 13 Ιανουαρίου του 2025, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τη σύσταση τμήματος ποδοσφαίρου γυναικών.

Από τη νέα σεζόν, 2025/26, και με την ολοκλήρωση 100 χρόνων ιστορίας, η ομάδα του Πειραιά θα έχει τη δική της ομάδα και στο ποδόσφαιρο γυναικών.

Οι "ερυθρόλευκες" θα ξεκινήσουν τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις από χαμηλότερη κατηγορία, με σκοπό την άνοδο στο Πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας Γυναικών και φυσικά στον πρωταθλητισμό.

Τένις

Ακόμη ένα τμήμα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού που έχει περάσει από "σαράντα κύματα" είναι αυτό της αντισφαίρισης ή όπως είναι ευρέως γνωστό τένις.

Η αρχή έγινε το 1998 υπό την προεδρία του Λεωνίδα Θεοδωρακάκη και μέχρι το 2007 οι Πειραιώτες είχαν κυρίως παρουσία σε μικρές ηλιακές κατηγορίας (παίδων, νεανίδων και εφήβων).

Από τότε έως και το 2018 που επαναδραστηριοποιήθηκε, το τμήμα ήταν σε καταστολή.

Ωστόσο, ξεκινώντας από επίπεδο ακαδημιών και πατώντας σε στέρεες βάσεις, οι ερυθρόλευκοι το 2023 ανακοίνωσαν τη σύσταση αγωνιστικού τμήματος.

Επικεφαλής ορίστηκε ο Θοδωρής Αγγελίνος, ενώ την τεχνική ευθύνη ανέλαβε ο Γιώργος Σταμούλος.

"Στόχος του Ολυμπιακού, είναι να κορυφώσει τη δυναμική που έχουν οι Ακαδημίες του, δίνοντας στους αθλητές του τη δυνατότητα να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν τους στόχους τους τόσο σε Πανελλήνιο, όσο και σε Διεθνές επίπεδο", όπως τονιζόταν στην ανακοίνωση, με ευχή όλων να βγουν οι επόμενοι Στέφανος Τσιτσιπάς και Μαρία Σάκκαρη, που τόσο πολύ έχει ανάγκη το ελληνικό τένις.

Οι εγκαταστάσεις τένις του πειραϊκού συλλόγου στεγάζονται στον εξωτερικό χώρο του ΣΕΦ.

Μπιτς Βόλεϊ

Ένα από τα νεοσύστατα τμήματα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού είναι και αυτό του μπιτς βόλεϊ, το οποίο δεν έχει συμπληρώσει καν 10 χρόνια ζωής (συστάθηκε στις 13 Μαΐου του 2016).

Υπεύθυνος του τμήματος ανέλαβε ο Κώστας Ταμπουρτζής με άμεση συνεργάτιδα την Αρετή Τέζα, ενώ ο ρόλος του προπονητή δόθηκε στον Γιάννη Μαμάη.

Πλέον, τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας έχουν δοθεί σε ένα από τα παιδιά του Ολυμπιακού, που παρεμπιπτόντως είναι εκ των κορυφαίων αθλητριών μπιτς βόλεϊ.

Ο λόγος για την πρώην αθλήτρια βόλεϊ Πόλα Κίτσου. Οι "ερυθρόλευκοι" διαθέτουν τόσο αγωνιστικό τμήμα, όσο και ακαδημίες.

Μεγαλύτερη στιγμή του τμήματος είναι η κατάκτηση του Πανελλήνιου πρωταθλήματος Beach Volley League το 2016.

Οι προπονήσεις πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο που βρίσκεται στα Βοτσαλάκια, δίπλα από τα γραφεία του συλλόγου στην Πλατεία Αλεξάνδρας.

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι "κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία", αλλά μάλλον ανάμεσα στα χαρτιά του ιδρυτικού καταστατικού στην ταβέρνα του Μοίρα το 1925 υπήρχε και ένα με τίτλο "Γεννημένος Νικητής".

Έγγραφο στο οποίο έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους όλοι οι επιφανείς άνθρωποι του Πειραιά.

Εκείνοι που μετά από έναν χρόνο ζυμώσεων αποφάσισαν τη σύσταση του "Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς".

Εκατό (100) χρόνια τώρα αθλητές κι αθλήτριες έρχονται και φεύγουν, μερικοί και μερικές γίνονται σημαίες της ομάδας και σύνθημα στα χείλη των ερυθρόλευκων φιλάθλων.

Ωστόσο, αυτό που δεν αλλάζει είναι ένα. Η συνέπεια του πειραϊκού συλλόγου στην κατάκτηση τροπαίων.

Αυτή η ανεξάντλητη δίψα για πρωταθλητισμό έχει περάσει από γενιά σε γενιά, από φουρνιά σε φουρνιά και από τμήμα σε τμήμα.

Ο Ολυμπιακός έχει μπολιαστεί με το DNA ενός συλλόγου πρωταγωνιστή με ό,τι κι εάν καταπιάνεται, κάτι που αποδεικνύεται ανάγλυφα στον Ερασιτέχνη.

Των εκατοντάδων τίτλων, εκ των οποίων οι 15 σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις ομαδικών αθλημάτων.

1925-2025: Ένας αιώνας Ολυμπιακός, ένας αιώνας επιτυχίες στον ερασιτεχνικό αθλητισμό σε Ελλάδα κι Ευρώπη.

Project Manager: Δημήτρης Μητσαράς
Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Δημήτρης Μητσαράς, Σταύρος Λιώσης, Τζιοβάνι Ζάκαρη, Βασιλική Καραμούζα
Γενική Επιμέλεια: Μαρία Κουβέλη

Art Director: Κωνσταντίνος Μπαντούνας
Photo Credits: Eurokinissi, INTIME, Andreas Papakonstantinou/Tourette Photography, Olympiacos SFP