Μπρουκς: "Ό,τι προστάξει ο Ηρακλής"
Πιστός "κυανόλευκος" στρατιώτης παραμένει ο Μπρουκς και εξηγεί στο SPORT 24 τη φόρμουλα επιτυχίας του "γηραιού".
Το
SPORT
24 τον ρώτησε αν με αυτό το πρωτάθλημα, κλείνει την καριέρα του. "
Τι να σας πω. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω, ούτε έχω μιλήσει με κάποιον. Εξαρτάται από τις προθέσεις του Ηρακλή. Εδώ και τρία χρόνια λέω ότι θα σταματήσω και ο Ηρακλής με κρατάει κοντά του".
Δηλαδή έχει το ίδιο πρόβλημα με τον Πάολο Μαλντίνι, όπως για τον αειθαλή Ιταλό μπακ η Μίλαν είναι η οικογένεια του, έτσι και για τον γεννημένο στην Κούβα ακραίο-λίμπερο, ο Ηρακλής αντιπροσωπεύει " την πατρίδα μου, το σπίτι μου. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη πριν από δέκα χρόνια δεν ήξερα τι να περιμένω. Τώρα γνωρίζω ότι εδώ έγινα καλύτερος άνθρωπος. Τους ευχαριστώ όλους για αυτό".
Εννέα παίκτες ήρθαν το περασμένο καλοκαίρι και άλλοι τόσοι έφυγαν από τον "γηραιό". Νέος προπονητής, νέοι συνεργάτες και διαφορετικός τρόπος σκέψης.
" Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως ξεκινήσαμε, δεν περιμέναμε ότι θα φτάναμε τόσο εύκολα στην κατάκτηση του τίτλου. Όμως ήμασταν αποφασισμένοι. Μας έτυχαν πολλά προβλήματα, με τραυματισμούς και δεν βοηθούσε το ότι είχαμε έναν νέο προπονητή (Άντερς Κρίστιανσον). Ο κάθε προπονητής είναι διαφορετικός από τον άλλο. Ο δικός μας αποδείχθηκε κατάλληλος για τη δουλειά, ενώσαμε τις φιλοσοφίες μας και φτάσαμε σε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα", εξηγεί ο Μπρουκς αναφερόμενος στην πολύτιμη, όπως αποδείχθηκε, συνεισφορά του Σουηδού προπονητή.
Υπάρχει μυστική φόρμουλα που επιτρέπει στον Ηρακλή να κρατάει όλα αυτά τα χρόνια σε πρωταγωνιστικό ρόλο; " Μυστικό δεν είναι, απλά είναι δύσκολο να πετύχεις τη συνταγή. Οι παίκτες του Ηρακλή συγκροτούν μία ομάδα. Φέτος ο κύκλος των παλιών παικτών βοήθησε τους νέους που ήρθαν. Και οι τελευταίοι προσαρμόστηκαν και αφομοίωσαν τον ομαδικό τρόπο στον οποίο έχουμε μάθει να λειτουργούμε. Χρωστάμε πολλά στον Αλέκο Λεώνη, έχτισε και άφησε μία ισορροπημένη ομάδα. Ενα σύνολο που δεν έχει μάθει να χάνει και δεν τα παρατάει".
Ακόμα και ο ίδιος χρειάστηκε να αλλάξει. Του ζητήθηκε να παίξει λίμπερο, θέση στην οποία είχε αγωνιστεί στο παρελθόν: " Όπου και να με βάλει ο Ηρακλής, εγώ θα προσπαθήσω να παίξω καλά. Είμαι ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Σίγουρα θα μπορούσα να τα είχα πάει καλύτερα, αλλά το αποτέλεσμα (ο τίτλος) με δικαιώνει".
Ο Παναθηναϊκός είναι ο μόνιμος παρτενέρ των «κυανόλευκων» στους μεγάλους αγώνες τα τελευταία χρόνια: " Έγιναν καλά παιχνίδια τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στο Κύπελλο. Στους τελικούς ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός. Είχαν κι αυτοί προβλήματα τραυματισμών και δεν κατάφεραν να τα ξεπεράσουν. Εμείς ποτέ δεν πιστέψαμε ότι δεν θα διεκδικούσαμε τον τίτλο, απλά δεν πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε τόσο εύκολα".
Οι παίκτες του Ηρακλή αφιέρωσαν τον τίτλο στον σύλλογο που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Το ίδιο κάνει και ο Μπρουκς, απλά τον κάνει δώρο στον εαυτό του για τα δέκα χρόνια παραμονής του στην Ελλάδα. Τα δέκα θα γίνουν είκοσι και θα συνεχίσουν να αυξάνονται κατά δεκάδες, όμως υπόσχεται ότι πάντα θα βρίσκεται σε ένα γυμναστήριο που παίζεται βόλεϊ.
Δηλαδή έχει το ίδιο πρόβλημα με τον Πάολο Μαλντίνι, όπως για τον αειθαλή Ιταλό μπακ η Μίλαν είναι η οικογένεια του, έτσι και για τον γεννημένο στην Κούβα ακραίο-λίμπερο, ο Ηρακλής αντιπροσωπεύει " την πατρίδα μου, το σπίτι μου. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη πριν από δέκα χρόνια δεν ήξερα τι να περιμένω. Τώρα γνωρίζω ότι εδώ έγινα καλύτερος άνθρωπος. Τους ευχαριστώ όλους για αυτό".
Εννέα παίκτες ήρθαν το περασμένο καλοκαίρι και άλλοι τόσοι έφυγαν από τον "γηραιό". Νέος προπονητής, νέοι συνεργάτες και διαφορετικός τρόπος σκέψης.
" Η αλήθεια είναι ότι έτσι όπως ξεκινήσαμε, δεν περιμέναμε ότι θα φτάναμε τόσο εύκολα στην κατάκτηση του τίτλου. Όμως ήμασταν αποφασισμένοι. Μας έτυχαν πολλά προβλήματα, με τραυματισμούς και δεν βοηθούσε το ότι είχαμε έναν νέο προπονητή (Άντερς Κρίστιανσον). Ο κάθε προπονητής είναι διαφορετικός από τον άλλο. Ο δικός μας αποδείχθηκε κατάλληλος για τη δουλειά, ενώσαμε τις φιλοσοφίες μας και φτάσαμε σε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα", εξηγεί ο Μπρουκς αναφερόμενος στην πολύτιμη, όπως αποδείχθηκε, συνεισφορά του Σουηδού προπονητή.
Υπάρχει μυστική φόρμουλα που επιτρέπει στον Ηρακλή να κρατάει όλα αυτά τα χρόνια σε πρωταγωνιστικό ρόλο; " Μυστικό δεν είναι, απλά είναι δύσκολο να πετύχεις τη συνταγή. Οι παίκτες του Ηρακλή συγκροτούν μία ομάδα. Φέτος ο κύκλος των παλιών παικτών βοήθησε τους νέους που ήρθαν. Και οι τελευταίοι προσαρμόστηκαν και αφομοίωσαν τον ομαδικό τρόπο στον οποίο έχουμε μάθει να λειτουργούμε. Χρωστάμε πολλά στον Αλέκο Λεώνη, έχτισε και άφησε μία ισορροπημένη ομάδα. Ενα σύνολο που δεν έχει μάθει να χάνει και δεν τα παρατάει".
Ακόμα και ο ίδιος χρειάστηκε να αλλάξει. Του ζητήθηκε να παίξει λίμπερο, θέση στην οποία είχε αγωνιστεί στο παρελθόν: " Όπου και να με βάλει ο Ηρακλής, εγώ θα προσπαθήσω να παίξω καλά. Είμαι ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Σίγουρα θα μπορούσα να τα είχα πάει καλύτερα, αλλά το αποτέλεσμα (ο τίτλος) με δικαιώνει".
Ο Παναθηναϊκός είναι ο μόνιμος παρτενέρ των «κυανόλευκων» στους μεγάλους αγώνες τα τελευταία χρόνια: " Έγιναν καλά παιχνίδια τόσο στο πρωτάθλημα, όσο και στο Κύπελλο. Στους τελικούς ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός. Είχαν κι αυτοί προβλήματα τραυματισμών και δεν κατάφεραν να τα ξεπεράσουν. Εμείς ποτέ δεν πιστέψαμε ότι δεν θα διεκδικούσαμε τον τίτλο, απλά δεν πιστεύαμε ότι θα κερδίσουμε τόσο εύκολα".
Οι παίκτες του Ηρακλή αφιέρωσαν τον τίτλο στον σύλλογο που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Το ίδιο κάνει και ο Μπρουκς, απλά τον κάνει δώρο στον εαυτό του για τα δέκα χρόνια παραμονής του στην Ελλάδα. Τα δέκα θα γίνουν είκοσι και θα συνεχίσουν να αυξάνονται κατά δεκάδες, όμως υπόσχεται ότι πάντα θα βρίσκεται σε ένα γυμναστήριο που παίζεται βόλεϊ.