Σ’ όλο το φάσμα του παγκόσμιου αθλητισμού οι ιστορίες των διάφορων "Δαυίδ" που επικράτησαν των αντίστοιχων "Γολιάθ" ήταν αυτές που πάντα προκαλούσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον…

Στα ομαδικά σπορ και δη στο βόλεϊ τα παραδείγματα δεν είναι πολλά, ωστόσο οι φίλοι του βόλεϊ στην Καλαμάτα, πριν από 11 χρόνια ήταν αυτόπτες μάρτυρες στην κορυφαία έκπληξη που έχει γνωρίσει το Ελληνικό βόλεϊ: Την κατάκτηση του Κυπέλλου από την ΑΕ Νίκαια, την ομάδα που είχε προέλθει δύο χρόνια νωρίτερα από την συνένωση των Ιωνικού και Άρη Νικαίας

Την ακριβώς προηγούμενη περίοδο η ΑΕ Νίκαια είχε φτάσει στο Final 4 της Θεσσαλονίκης, όπου ηττήθηκε στον δραματικό ημιτελικό με 3-2 από τον Άρη.

Τον Άρη που βρέθηκε μπροστά του και στην Καλαμάτα, αλλά αυτή τη φορά στον προημιτελικό, με τη Νίκαια να παίρνει τη ρεβάνς επικρατώντας με 18-16 στο τάι μπρέικ μετά από μία απίστευτη μάχη 130 λεπτών…

Επόμενο εμπόδιο στον ημιτελικό ο νταμπλούχος της περασμένης σεζόν Ηρακλής, με τους κυανόλευκους να αποχαιρετούν μετά από 77 λεπτά την Καλαμάτα καθώς η Νίκαια ήταν φανερά ανώτερη…

Έτσι την 1η Φεβρουαρίου 2003 στο κλειστό της Τέντας, ο Παναθηναϊκός (που είχε αποκλείσει διαδοχικά Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ), βρέθηκε αντίπαλος της ΑΕ Νίκαιας στον τελικό που πέρασε στην ιστορία…

Η Νίκαια προηγήθηκε δύο φορές, ο ΠΑΟ απάντησε ισάριθμες φορές και στο 17-16 του τάι μπρέικ με μπλοκ των Καλαϊτζίδη, Ντράγκοβιτς στον Βραζιλιάνο Κλέμπερ ο Σωτήρης Δρίκος κι οι παίκτες του πανηγύρισαν μια ιστορική επιτυχία…

Από τις σκέψεις αποχής στην κούπα!

Κι όπως συμβαίνει συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, στο παρασκήνιο αυτών των μεγάλων επιτυχιών υπάρχουν πάντα μικρές ιστορίες που αναδεικνύουν το μέγεθος της επιτυχίας. Ιστορίες που μοιράστηκαν μαζί μας ορισμένοι από τους μεγάλους πρωταγωνιστές…

«Η ΑΕ Νίκαια ήταν μια σταχτοπούτα που βρήκε το γοβάκι της, αλλά το έχασε μετά», είπε ο πάντα ευρηματικός Σωτήρης Δρίκος ο οποίος θυμήθηκε το γεγονός ότι η ομάδα λίγο έλειψε να μην ταξιδέψει ποτέ στην Καλαμάτα.

«Δυστυχώς είχαν αρχίσει να υπάρχουν έντονα οικονομικά προβλήματα κι ο οδηγός που συνήθως μας εξυπηρετούσε έστειλε ένα λεωφορείο 30 θέσεων το οποίο ήταν σε κακή κατάσταση, αφού το ‘καλό’ όχημα του είχε πάει σε μια άλλη δουλειά. Τα παιδιά αντέδρασαν, συζητούσαν το αν πρέπει να πάμε ή και το ενδεχόμενο να πάμε με τα αυτοκίνητα μας, αλλά τελικά βρήκαμε ένα άλλο λεωφορείο από ένα πρακτορείο που λεγόταν ‘Η μαγευτική Κρήτη’ και με δύο ώρες καθυστέρηση φύγαμε για Καλαμάτα. Βρεθήκαμε κοντά στο να μην πάμε, αλλά τελικά πήγαμε συντεταγμένα και σηκώσαμε την κούπα», θυμήθηκε ο Ομοσπονδιακός τεχνικός και συμπλήρωσε:

«Εκείνη η ομάδα είχε μεγάλες προσωπικότητες κι αν δεν υπήρχαν τα οικονομικά προβλήματα εγώ πιστεύω ότι μπορούσαμε να πάρουμε ακόμη και το πρωτάθλημα… Στο Ελληνικό βόλεϊ υπήρξαν κι άλλες ομάδες που προσπάθησαν να κάνουν την υπέρβαση κι ειλικρινά δεν ξέρω τι έκανε καλύτερα η Νίκαια και τα κατάφερε. Δυστυχώς όμως η πόλη της Νίκαιας, ο Δήμος ξέχασε τους πρωταγωνιστές αυτής της επιτυχίας κι έδειξε σαν να μην την ήθελε ποτέ».

Το όνειρο του αρχηγού...

Ο αρχηγός της ΑΕ Νίκαιας κι ο άνθρωπος που σήκωσε την κούπα ήταν ο Ηλίας Παυλίδης… Ο οποίος από την… εξόρυξη χρυσού στην Καλαμάτα, πλέον ασχολείται με την εξόρυξη πετρελαίου στο Κουρδιστάν καθότι είναι country manager στην εταιρία NRC (ασχολείται με την αντιμετώπιση ρυπάνσεων από το πετρέλαιο).

«Φυσικά και θυμάμαι τα πάντα από εκείνο το τουρνουά… Για μένα αλλά και κάποια άλλα παιδιά που ήμασταν ερασιτέχνες και είχαμε ξεκινήσει από τη Β’ Εθνική όλα όσα ζήσαμε εκεί είναι εικόνες που δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ και ήδη πολλές φορές τα συζητώ με τους δυο γιούς μου», λέει ο αρχηγός της ΑΕΝ που ήταν καθοριστικός στον δραματικό προημιτελικό με τον Ηρακλή.

«Στο τάι μπρέικ με τον Άρη βρισκόμαστε πίσω με 9-11 κι ο Σωτήρης με βάζει αλλαγή για να τραβήξω τον αντίπαλο κεντρικό και να βγει με μονό μπλοκ ο ‘Ντράγκο’, όπως και έγινε και πήραμε την αλλαγή. Εγώ έπρεπε να πάω στο σερβίς που ήταν ειλικρινά το πιο άθλιο στοιχείο που είχα ως παίκτης, αλλά δεν ξέρω τι έμπνευση είχα και λέω στον Σωτήρη: ‘άσε με να σερβίρω…’. Κι αυτός ο τρελός δέχθηκε, με αποτέλεσμα να πάρω δύο άσους και να περάσουμε μπροστά στο σκορ!».

Κι αν του βγήκε το όνειρο στον προημιτελικό, όταν ήρθε η ώρα να σηκώσει την κούπα μετά τον τελικό, πολύ απλά δεν πίστευε… «Μέχρι τη στιγμή που παραταχθήκαμε για την απονομή δεν είχα συνειδητοποιήσει τι είχαμε κάνει. Κι όταν μου έδωσαν το Κύπελλο, μέχρι να το σηκώσω, πέρασαν από το μυαλό μου όλα όσα είχα ζήσει με την ομάδα… Η πρώτη προπόνηση, τα αυθημερόν ταξίδια στη Σάμο με τους ελληνικούς καφέδες στα καφενεία για να μείνουμε ξύπνιοι και τώρα το Κύπελλο», θυμάται και συμπληρώνει: «Εκείνη η ομάδα είχε τρομερή ποιότητα. Τόσο σαν παίκτες όσο και σαν χαρακτήρες… Ήμασταν απλήρωτοι όλη τη χρονιά, αλλά αυτό που λέγαμε ήταν: ‘αν δεν παίξουμε καλά θα μας πληρώσουν; Όχι βέβαια…’. Οπότε κάναμε τη δουλειά μας, ελπίζοντας ότι θα έκαναν κάποια στιγμή τη δουλειά τους κι οι υπόλοιποι».

Ζελιάσκοφ: «Πήγαμε με μια τσαντούλα και το πήραμε»

Ο Τομ Χοφ είναι ο ξένος με τις περισσότερες κατακτήσεις τίτλων στο Κύπελλο (5 συνολικά), ωστόσο ο Νίκι Ζελιάσκοφ έχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς έχει 4 κούπες με τρεις διαφορετικές ομάδες (δύο με Ολυμπιακό, μία με Ηρακλή και μία με Νίκαια).

«Κάθε Κύπελλο είναι σημαντικό, αλλά αυτό με τη Νίκαια είναι πραγματικά ξεχωριστίο. Με τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή ήμασταν τα φαβορί κι η νίκη ήταν μονόδρομος. Με τη Νίκαια όμως πήγαμε στο ξενοδοχείο στην Καλαμάτα και αισθανόμασταν φτωχοί συγγενείς. Όλες οι αποστολές ήρθαν με τεράστιες βαλίτσες κι εμείς είχαμε από μια τσαντούλα με ρούχα για μια ημέρα. Ήταν φανερό ότι δεν μας υπολόγιζε κανείς, αλλά εμείς ήμασταν ομάδα με όλη τη σημασίας της λέξης» δηλώνει ο Βούλγαρος κεντρικός και εξηγεί ότι αυτό ήταν το αβαντάζ για την ομάδα του: «Ευτυχώς μας έλεγαν ΑΕ Νίκαια… Κανείς δεν έβλεπε ότι είχαμε μία ομάδα γεμάτη εμπειρία, αφού ήμουν εγώ, ο "Ντράγκο", ο Ελγέτα και παράλληλα γεμάτη ταλέντο με παίκτες όπως ο Στεφάνου, ο Καλαϊτζίδης, ο Πρίντι. Κι όταν θυμάμαι εκείνη τη χρονιά πάντα ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου».

"Ντράγκο" ο χειμερινός κολυμβητής

Είναι ο απόλυτος ρέκορντμαν του Κυπέλλου καθώς μετρά 9 κατακτήσεις αν και πλέον ο Κώστας Χριστοφιδέλης τον απειλεί με ισοφάριση καθώς έχει φτάσει τις 8 κούπες…

Ο Γιώργος Ντράκοβιτς στέφθηκε 8 φορές Κυπελλούχος Ελλάδας με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά τον τελευταίο του τίτλο τον πανηγύρισε με τη φανέλα της ΑΕ Νίκαιας.

"Αυτό το Κύπελλο όντως ήταν κάτι το ξεχωριστό, κάτι το διαφορετικό. Δεν μας υπολογίζει κανείς αφού ήμασταν μια μικρομεσαία ομάδα η οποία δεν υπάρχει πλέον (γέλια). Γενικά ήταν μια περίεργη διοργάνωση, αφού ήταν το πρώτο φάιναλ έιτ ενώ για μένα ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε ένα τουρνουά εντός συνόρων και δεν ήμουν φαβορί», λέει κι αφού παραδέχεται ότι θυμάται σχεδόν όλες τις φάσεις αποκαλύπτει το δικό του μυστικό: «Πριν τον ημιτελικό με τον Ηρακλή είχαμε βγει βόλτα στην παραλία. Είχε πολύ κρύο, αλλά εκεί που περπατούσαμε δεν ξέρω τι σκέφτηκα κι αποφάσισα να βουτήξω στη θάλασσα. Οι συμπαίκτες μου έπαθαν πλάκα, αλλά με ακολούθησε κι ο Πρίντι… Εννοείται ότι και την άλλη μέρα πριν τον τελικό με τον Παναθηναϊκό βούτηξα ξανά!».

Όλα τα αποτελέσματα της διοργάνωσης του Κυπέλλου 2003

Α’ ΦΑΣΗ (δεν συμμετείχαν οι ομάδες που βρισκόταν στις θέσεις 1-4 της βαθμολογίας του Α’ Γύρου της Α1 Ανδρών)

Ολυμπιάδα Πατρών – ΕΑ Πατρών 2-3 (25-19, 15-25, 28-26, 26-28, 10-15)

Εθνικός Αλεξανδρούπολης – ΠΑΟΚ 1-3 (25-17, 19-25, 22-25, 21-25)

ΟΠΕΡ – Άρης 0-3 (19-25, 19-25, 23-25)

Ορεστιάδα – Πανελλήνιος 3-1 (25-16, 20-25, 25-20, 25-19)

Final 8

Προημιτελικοί

ΠΑΟΚ - Ορεστιάδα Εμπορική 3-1 (22-25, 25-22, 25-17, 25-21)

Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 3-1 (31-29, 22-25, 17-25, 23-25)

Ηρακλής – ΕΑ Πατρών 3-0 (25-18, 25-23, 25-23)

ΑΕ Νίκαια – Άρης 3-2 (23-25, 25-23, 25-21, 21-25, 18-16)

Ημιτελικοί

ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός 1-3 (22-25, 16-25, 25-21, 22-25)

ΑΕ Νίκαια – Ηρακλής 3-0 (25-20, 25-22, 25-21)

Τελικός

ΑΕ Νίκαια – Παναθηναϊκός 3-2 (25-22, 25-27, 25-21, 22-25, 18-16)

ΠΗΓΗ ΕΟΠΕ