Ο Ραφαήλ Κουμεντάκης στο SPORT24: "Μετά το 2ο σετ χάζευα τον κόσμο του Ολυμπιακού, μοναδικό αυτό που ζήσαμε"
Μια ημέρα με τον ευρωπαϊκό θρίαμβο της ομάδας βόλεϊ του Ολυμπιακού ο Ραφαήλ Κουμεντάκης μίλησε στο SPORT24 για τη μαγική διαδρομή της ομάδας του μέχρι την κορυφή.
Πέρασαν 18 χρόνια από την τελευταία ευρωπαϊκή κορυφή που πάτησε η ομάδα βόλεϊ των ανδρών του Ολυμπιακού.
Από το Κύπελλο Κυπελλούχων (Top Teams Cup) του 2005 στο Challenge Cup που κατέκτησε το βράδυ της Τετάρτης στο κατάμεστο ΣΕΦ. Ο Ραφαήλ Κουμεντάκης -που έπαιξε εκπληκτικά- μίλησε στο SPORT24 μετά το θρίαμβο του Ολυμπιακού και δεν έκρυψε ότι μετά το δεύτερο σετ και την εξασφάλιση του τροπαίου έγινε θεατής των οπαδών. “Τους χάζευα!”, παραδέχθηκε.
Άρχισε με την είδηση που προέκυψε μετά την κατάκτηση του τροπαίου και με χιούμορ: “Παραδόξως, ο προπονητής μας μάς έδωσε ρεπό. Βασικά, το πήραμε με το σπαθί μας! Θα ξεκουραστούμε μια μέρα και την Παρασκευή ταξιδεύουμε για τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ”. Οι non stop αγώνες και οι επόμενοι στόχοι μειώνουν τη χρονική έκταση αυτής της γιορτής που ο Ραφαήλ θα θυμάται για πάντα.
“Η στιγμή που ζήσαμε δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια. Καλύτερα να μιλήσουν οι εικόνες. Ακόμα περισσότερο δεν περιγράφονται τα συναισθήματα που νιώθεις και όσα σου προκαλεί ο κόσμος και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Όλα αυτά είναι ανάμεικτα με την ικανοποίηση της κατάκτησης του ευρωπαϊκού τίτλου. Είναι δύσκολο να το εκφράσω με λέξεις και να σου πω ήταν σούπερ, μαγικά, τρομερά.
Είναι κάτι μοναδικό. Ο αθλητής παλεύει διαρκώς, επειδή στον αθλητισμό υπάρχουν κυρίως απογοητεύσεις. Είναι μια στιγμή πολύ μεγάλης ευτυχίας. Η αθλητική ζωή είναι σύντομη, περνάει γρήγορα και τελειώνει. Υπάρχουν στιγμές που σου μένουν, καλές και κακές. Αυτή θα μείνει χαραγμένη σε όλους μας, για πάντα. Πιστεύω ότι θα μείνει ακόμα και στους παίχτες της Μακάμπι.
Είναι η ώρα που φτάνεις να πεις “ανέβηκα πάνω στην κορυφή του βουνού”. Φτάσαμε στο τέλος μιας διαδρομής που δεν ήταν εύκολη. Δεν είναι καθόλου εύκολο να κατακτήσεις έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Στο λέω από πρώτο χέρι.
Περάσαμε μέσα από δύσκολες καταστάσεις. Ταξιδέψαμε πάρα πολύ. Πραγματικά, κουραστήκαμε πάρα πολύ. Βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο, στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό. Γυρίσαμε μια τέτοια κατάσταση. Το αξίζαμε! Νικήσαμε τη Μακάμπι δύο φορές.
Η Μακάμπι νίκησε τον ΠΑΟΚ, έπαιξε με καλές ομάδες και έφτασε στον τελικό που σημαίνει ότι κάτι καλό κάνει. Δεν είναι μια ομάδα που ήρθε τυχαία εδώ. Δεν της χαρίστηκε η παρουσία της στον ευρωπαϊκό τελικό. Είναι και η Μακάμπι ένας μεγάλος σύλλογος και αυτές οι νίκες απέναντί της δείχνουν πόσο δύσκολη ήταν αυτή η διαδρομή και πόσο πολύ το θέλαμε.
Δεν αφήσαμε ποτέ να γίνει ντέρμπι ο τελικός. Η Μακάμπι είναι μια ομάδα που αν την αφήσεις, όχι απλά θα το εκμεταλλευτεί, αλλά δεν θα σου δώσει κανένα περιθώριο και θα σε κάνει να φαίνεσαι πολύ εύκολος αντίπαλος γι' αυτήν. Όμως, ήμασταν πολύ συνειδητοποιημένοι, επειδή είχαμε περάσει δύσκολες στιγμές”.
Κερδίσαμε και τους εαυτούς μας και τον αντίπαλο στις κρίσιμες στιγμές
Αυτές οι δύσκολες και πιεστικές στιγμές, οι ήττες ή ο κίνδυνος ενός αποκλεισμού σκλήρυνε κι άλλο το πετσί των “ερυθρόλευκων”: “Για να γίνεις ομάδα που διεκδικεί τίτλους πρέπει να περάσεις από τέτοιες στιγμές και να παλέψεις με τον εαυτό σου.
Επειδή και με τον εαυτό σου μάχεσαι, όχι μόνο με τον αντίπαλο, για να καταφέρεις να αναδειχθείς νικητής. Κερδίσαμε και τους εαυτούς μας και τον αντίπαλο στις κρίσιμες στιγμές και στο τέλος νικήσαμε και τη Μακάμπι. Δεν την αφήσαμε καμία στιγμή να κάνει το παιχνίδι της”.
Οι παίχτες του Αλμπέρτο Τζουλιάνι έμοιαζαν ασταμάτητοι μετά τον πρώτο αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Ασταμάτητοι και αποφασισμένοι να φτάσουν ως την κορυφή που περιέγραψε ο Κουμεντάκης, ο οποίος εξήγησε την ψυχοσύνθεση της ομάδας και πώς αντέδρασε μετά την ήττα από τους “πράσινους”.
“Ο Ολυμπιακός έχει μεγάλες προσωπικότητες. Είναι τιμή και ευχή να παίζεις σε μια τόσο μεγάλη ομάδα και δεν πουλάω οπαδιλίκι, είναι ολοφάνερο. Και δεν είμαι και τέτοιος άνθρωπος. Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος οργανισμός στην Ελλάδα. Όταν βρίσκεσαι εδώ, πρέπει να είσαι και να γίνεις πολύ σκληρός με τον εαυτό σου, να ξεπερνάς τις δύσκολες καταστάσεις. Να βρίσκεις τρόπο να κερδίζεις, επειδή αυτό είναι το πιο δύσκολο. Να βρεις τον τρόπο να βγεις από τη δύσκολη κατάσταση. Αυτό το κάναμε με τον Παναθηναϊκό.
Το ίδιο κάναμε και νωρίτερα με τη Στεάουα που μας πίεσε. Βγήκαμε από τέτοιες καταστάσεις δύο και τρεις φορές και αυτό δείχνει το μέταλλο που έχει ο Ολυμπιακός. Είναι δύσκολο να τον λυγίσεις και να τον νικήσεις, πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλός για να το καταφέρεις αυτό”.
Ερωτηθείς αν αυτό είναι το μεγάλο χάρισμα της ομάδας του απάντησε: “Δεν θέλω να μας ματιάσω και να πω μεγάλα λόγια. Αυτή η ομάδα έχει αθλητές που έχουν χαρακτήρα, δεν θα πω είναι ψυχάρες. Θα πω είναι μαχητές οι αθλητές του Ολυμπιακού και αγωνίζονται μέχρι να παιχτεί και η τελευταία μπάλα. Λέμε ότι μέχρι τότε, δεν έχει νικήσει κανείς.
Αυτή είναι και η νοοτροπία που μας περνάει ο προπονητής μας που θέλει κάθε πόντος να παίζεται διαφορετικά και κάθε μπάλα να παλεύεται διαφορετικά. Αυτό είναι στο πετσί μας πια. Κάθε μπάλα μετράει και η επόμενη είναι η πιο σημαντική. Δεν θα τα παρατήσουμε ούτε αν χαθεί μια μπάλα -ένας πόντος-, ούτε αν τον κερδίσουμε. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την επόμενη. Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν αυτής της ομάδας”.
Ο Τράβιτσα στον τελικό ήταν να τον πιεις στο ποτήρι!
Εξήγησε ότι οι αγώνες με τον Παναθηναϊκό είχαν διαφορετικό φορτίο, άλλο ηλεκτρισμό σε σχέση με τον τελικό λόγω της αιώνιας κόντρας των δύο ομάδων. “Φυσικά, φορτίστηκε διαφορετικά ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό και λόγω της αντιπαλότητας των δύο συλλόγων. Είναι μια μεγάλη ομάδα που αρχικά ήρθε στο γήπεδό μας, νίκησε άξια και μετά στη ρεβάνς έπρεπε να κάνει την πρώτη νίκη της να μετρήσει, να της δώσει αξία. Για να προκριθείς πρέπει να νικήσεις και τη δεύτερη φορά.
Αυτό κάνει τον Ολυμπιακό ξεχωριστό. Πήγε στον Παναθηναϊκό και νίκησε. Και επειδή άκουσα να λένε για το άδειο γήπεδο, να πω ότι κανείς αθλητής δεν θέλει να παίζει χωρίς κόσμο στις κερκίδες. Ο αθλητής μπαίνει μέσα και θέλει γεμάτο γήπεδο. Αυτή είναι η ευχαρίστησή του. Σε φτιάχνουν ακόμα και οι φωνές που είναι κόντρα σε 'σένα, οι φωνές των αντιπάλων. Ο αθλητισμός είναι θέαμα και για να γίνει θέαμα πρέπει να έχει θεατές. Δεν υπάρχει αθλητής που να θέλει άδειες κερκίδες.
Ο Ολυμπιακός γύρισε αυτή την εις βάρος του κατάσταση, κερδίζοντας το δεύτερο και σημαντικότερο αγώνα. Κέρδισε τέσσερα συνεχόμενα σετ! Αυτό λέει πολλά”.
Ο 29χρονος ακραίος αναφέρθηκε και στον τρόπο με τον οποίο εμπνέει την ομάδα ο Ντράγκαν Τράβιτσα, ο οποίος αναδείχθηκε MVP του τελικού. “Έχει τεράστια εμπειρία. Είναι ο ηγέτης μας, είναι ο αρχηγός μας, αυτός που μας σηκώνει ψηλά. Είναι ο πασαδόρος μας και περνάει όλο το παιχνίδι από τα χέρια του, ο μαέστρος μας.
Αυτός τραβάει όλη την ομάδα, αυτό είναι το δύσκολο έργο του πασαδόρου που μπορεί να μην παίρνει πολλούς πόντους, αλλά είναι αυτός που δημιουργεί και φτιάχνει την ομάδα.
Ο Ντράγκαν στον τελικό ήταν πραγματικός μαέστρος. Έβγαλε όλη την ποιότητά του και την εμπειρία του στο παρκέ. O τίτλος του MVP του αξίζει απόλυτα. Ήταν τρομερός! Όποιον και να ρωτήσεις στην ομάδα θα σου πει “Ο Τράβιτσα στον τελικό ήταν να τον πιεις στο ποτήρι!”.
Δεν μας εμπνέει απλά. Ο άνθρωπος έχει παίξει τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, Ολυμπιακούς Αγώνες... Δεν σπαταλάει τίποτε και επίσης δεν είναι εύκολο να μπεις στο μυαλό του ή πολύ περισσότερο να του πεις ότι αυτή η ομάδα θα τα παρατήσει κάποια στιγμή. Αν δεν τα παρατήσει αυτός, δεν θα τα παρατήσει κανείς! Είναι ο αθλητής που κάνει όλο το παιχνίδι για εμάς.
Πάντα μας μιλάει. Έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο και τον ακούμε με ευλάβεια. Αυτό που μας είπε πριν από τον τελικό ήταν να παλέψουμε μέχρι να παιχτεί και ο τελευταίος πόντος και ότι δεν θα αφήσουμε τίποτε! Είναι ο πρώτος που βγαίνει στη μάχη”.
Αυτή είναι σίγουρα η καλύτερη ατμόσφαιρα που έχω ζήσει! Χάζευα τον κόσμο και ο αγώνας δεν είχε τελειώσει
Ο Ραφαήλ δεν θα ξεχάσει ποτέ και την ώρα της μεγάλης απόλαυσης. Θα θυμάται για πάντα τι έκανε τη στιγμή που ο Ολυμπιακός εξασφάλισε τον τίτλο του Challenge Cup, όταν πήρε και το δεύτερο σετ. “Για να είμαι ειλικρινής, όταν τελείωσε το δεύτερο σετ στον τελικό και εξασφαλίσαμε το τρόπαιο, μετά με συνέλαβα να γυρίζω πολλές φορές και να κοιτάζω την κερκίδα.
Έγινα εγώ θεατής των θεατών. Κοίταζα τον κόσμο στο ΣΕΦ. Είναι ωραίο να το λες, να λες για το γεμάτο γήπεδο “Πω! Πω!”. Όμως, είναι άλλο να το ζεις. Να είσαι μέσα, να το ζεις από μέσα! Είναι αυτό που είπα πριν. Ο Ολυμπιακός είναι τεράστιος οργανισμός στην Ελλάδα και φαίνεται παντού, σε όλα.
Νιώθουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη και τύχη που παίζουμε στον Ολυμπιακό, που αγωνιστήκαμε σε τέτοιο γήπεδο, που με αυτόν τον κόσμο διεκδικήσαμε έναν ευρωπαϊκό τίτλο και τον κατακτήσαμε.
Αυτή είναι σίγουρα η καλύτερη ατμόσφαιρα που έχω ζήσει στην καριέρα μου και ελπίζω να μην είναι η τελευταία. Κάποια στιγμή χάζευα τον κόσμο, τους χάζευα και ο αγώνας δεν είχε τελειώσει ακόμα.
Με είχε συνεπάρει τόσο πολύ αυτό που γινόταν στις κερκίδες και μου πήρε κάποια λεπτά να πω: “Εεεεε, Ραφαήλ το παιχνίδι ακόμα παίζεται! Είναι 2-0, αλλά πρέπει να παίξεις”. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόλαυση που μπορεί να ζήσει ένας αθλητής, ανεξάρτητα από τις νίκες”.
Από αυτή την ανηφόρα θα κρατήσω όσους μας αμφισβήτησαν. Αυτούς που δεν μας πίστεψαν
Η χρονιά για τους “ερυθρόλευκους” δεν τελείωσε με τον ευρωπαϊκό τίτλο, συνεχίζεται. Όπως εξήγησε ο Κουμεντάκης ο Ολυμπιακός κρατάει ανοιχτούς τους διακόπτες τους στο κόκκινο.
“Στον αθλητισμό έχεις κυρίως ήττες και έρχεται κάτι τέτοιο και τα σβήνει αυτά, σου δίνει φτερά. Λες, “υπάρχουν και οι μεγάλες νίκες”. Και συνεχίζεις, δεν σταματάς σε αυτό. Ειδικά, στον Ολυμπιακό δεν μπορείς να παρασυρθείς ή να σου αρκεί αυτό και να πεις δεν με νοιάζει το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Δεν υπάρχει αυτό! Το καταλαβαίνει ο καθένας και ο πιο άσχετος με τον αθλητισμό.
Ο Ολυμπιακός πρωταγωνιστεί και θα πρωταγωνιστεί και όταν θα φύγουμε εμείς. Το μέγεθός του είναι μεγάλο. Δεν υπάρχει κορεσμός. Σου ανοίγει την όρεξη αυτός ο τίτλος. Σκέφτεσαι: Θέλω κι αυτό κι αυτό, θέλω κι άλλα! Το πιο εθιστικό πράγμα στον αθλητισμό είναι η νίκη. Όταν κερδίζεις ένα παιχνίδι, θες να τα κερδίσεις όλα”.
Από κορυφή του βουνού όπου βρίσκεται δεν θα κοιτάξει μόνο μπροστά, μόνο τη θέα των επόμενων στόχων. Θα έχει στο μυαλό του και την ανηφόρα που ανέβηκε η ομάδα του.
“Από αυτή την ανηφόρα θα κρατήσω όσους μας αμφισβήτησαν. Αυτούς που δεν μας πίστεψαν, αυτούς που είπαν δεν θα τα καταφέρουν να περάσουν τον Παναθηναϊκό και να φτάσουν στο τέλος. Αυτούς κρατάω εγώ. Αυτοί είναι το δικό μου κίνητρο, για να συνεχίσω να τους αποδεικνύω ότι εμείς θα είμαστε εδώ και θα κυνηγάμε όλους τους στόχους, μέχρι να πέσει η τελευταία μπάλα κάτω. Αν είστε ικανοί και καλύτεροι θα μας κερδίσετε, αλλιώς θα νικήσουμε εμείς. Αυτό παίρνω μαζί μου. Η αμφισβήτηση είναι κι αυτή ένα καύσιμο για τον αθλητή, ώστε να μπορεί να συνεχίσει.
Από αυτά που ζω τώρα -από την κορυφή- θέλω να αρπάξω αυτή τη στιγμή, να τη ζήσω. Να κρατήσω όλες αυτές τις ωραίες εικόνες, να τις έχω μαζί μου και να μου μείνουν. Και φυσικά να έρθουν κι άλλες κι άλλες κι άλλες!”