Μετά τις τσούχτρες στη Μελβούρνη, τα καρφιά στη Ρώμη, ο Σπύρος Γιαννιώτης πέρασε και τη δοκιμασία του "βραστού" νερού (σ.σ. τριάντα βαθμοί ήταν αυτοί) στη Σαγκάη.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής πλέον μίλησε στο Sport24.gr για τη νίκη του στα 10χλμ. στην ανοιχτή θάλασσα, " για την ημέρα που κατέκτησα το απωθημένο μου. Ένα χρυσό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα", είπε χαρακτηριστικά.

" Πολλή ζέστη, αλλά όλα πήγαν μια χαρά", τόνισε πριν πάρει μια μεγάλη ανάσα για να διηγηθεί ξανά την περιπέτεια του στα κινέζικα νερά (σ.σ. στιγμές νωρίτερα είχε δώσει συνέντευξη στο ραδιόφωνο).

" Ήταν αγώνας τακτικής, τίποτα περισσότερο. Ακολούθησα έναν άνετο ρυθμό, υποφερτό για να αντεπεξέλθω στη συνέχεια. Κολύμπησα ήρεμα, δεν ήθελα να ανεβάσω θερμοκρασία. Όταν κολυμπάς όχι γρήγορα όλα περνάνε από το μυαλό σου. Λίγο πριν από τα τελευταία δύο χιλιόμετρα κατάλαβα ότι βρισκόμουν σε καλή κατάσταση. Άρχισα να ανεβαίνω, έλεγχα την κατάσταση και στην τελευταία σημαδούρα, στα 1.000μ., μπόρεσα και έδωσα πολύ δυνατό ρυθμό. Κράτα το, κράτα το, έλεγα από μέσα μου. Έβλεπα τη σημαδούρα να έρχεται και σκεφτόμουν τι μπορώ να κάνω. Κράτησα δυνάμεις για το τελευταίο φίνις γιατί σκέφτηκα ότι ο Λουρτζ θα μπορούσε να με περιμένει. Έδωσα δύναμη μέχρι το τέλος και τερμάτισα πρώτος". Με αυτόν τον τρόπο ο Κερκυραίος κολυμβητής κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Το πρώτο της χώρας μας σε ολυμπιακό αγώνισμα.

Το χρονικό σημείο που ήρθε η μεγάλη πρωτιά, ένα χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, απογειώνει την επιτυχία. " Ναι, είναι η μεγαλύτερη διάκριση μου. Ψυχολογική και σωματική. Είναι σπουδαίο αυτό το μετάλλιο. Μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Μόνο η ομοσπονδία (ΚΟΕ) με στηρίζει και την ευχαριστώ ξανά. Δεν θα έκρυβα ποτέ κάποιον που με βοηθάει πολύ. Φτάνω στο τέλος της καριέρας μου και όσα χρόνια κολυμπώ, συναντώ κλειστές πόρτες (σ.σ. από πιθανούς υποστηρικτές). Τώρα δεν ξέρω τι θα γίνει, κέρδισα χρυσό μετάλλιο, μπαίνουμε σε προολυμπιακή χρονιά και έχω αποδείξει ποιος είμαι. Δεν παραπονιέμαι, ούτε θα μείωνα την επιτυχία μου με το να παραπονιέμαι, θα ήθελα όμως να βρεθεί κάποιος να με βοηθήσει με τα έξοδα μου. Δυστυχώς μόνο να κολυμπώ, ξέρω ".

Τον Γολγοθά τον ανεβοκατεβαίνει χρόνια τώρα με παρέα. Τον προπονητή του, τον Νίκο Γέμελο. Πρώτα απόλαυσαν μαζί τις επιτυχίες στην πισίνα και μαζί αποφάσισαν να βγουν στους ωκεανούς.

" Ο Νίκος είναι φίλος και αδερφός μου. Έχουμε περάσει τόσες ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές. Όταν ήρθε και με βρήκε με βουρκωμένα μάτια, βούρκωσα και εγώ. Μπορώ να φανταστώ τι ένιωθε εκεί πάνω, την ώρα που μου φώναζε στα τελευταία μέτρα. Αυτό το μετάλλιο ήταν το απωθημένο μας".

Το χρυσό μετάλλιο και η ολυμπιακή πρόκριση κατακτήθηκαν μεν, ωστόσο ο Γιαννιώτης θα πέσει κανονικά στα 5χλμ. και στο ομαδικό την Πέμπτη (21/7). Θα... βράσει μαζί με τη χάλκινη παγκόσμια πρωταθλήτρια, Μαριάννα Λυμπερτά και τον πρωταθλητή Ευρώπης Αντώνη Φωκαΐδη.

" Είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη (σ.σ. η τριάδα Γιαννιώτης-Αραούζου-Φωκαΐδης πέρυσι στη Βουδαπέστη). Έχουμε διάθεση. Δεν λέω τίποτα για το γούρι. Μπορεί να ξαναμιλήσουμε αύριο (21/7)".