Η πιο γλυκιά παιδική του ανάμνηση, ήταν ο ήχος του πρώτου γκελ της μπάλας που ακουγόταν στην γειτονιά και σήμανε την λήξη της ώρας κοινής ησυχίας. Ποδόσφαιρο στην αλάνα, μπάσκετ με αυτοσχέδια στεφάνια και άγιος ο θεός.
Το μεσημέρι φρόντιζε να διαβάζει όλα του τα μαθήματα το μεσημέρι, γι αυτό και σπούδασε Μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ο γυμναστής του στο Δημοτικό, η παλιά δόξα του Σπόρτιγκ, Παύλος Σταμέλος, τον μύησε στο μπάσκετ .Έπαιξε στο Μαρούσι και ανήκε στη φουρνιά που ξεκίνησε το πρωτάθλημα μίνι, τότε που οι λιλιπούτειες ομάδες αγωνίζονταν σε κατάμεστα γήπεδα, πριν τους αγώνες του αντρικού στην Α’ Εθνική.
Διετέλεσε προπονητής σε όλες τις ηλικίες , σε Άντρες και Γυναίκες στον ΑΟ Πεύκης. Ξεκίνησε να γράφει ερασιτεχνικά, πριν το Ευρωμπάσκετ του 1987, στην εβδομαδιαία εφημερίδα «7ήμερο του μπάσκετ». Συνεντεύξεις από τους νεαρούς τότε Κούκοτς, Μαρτσουλιόνις, Σμιτς, Κοχ του άνοιξαν την πόρτα για το «ΦΩΣ των Σπορ», τότε που το μπάσκετ έγινε από μονόστηλο, σελίδα. Ήταν η στιγμή που επέλεξε οριστικά να κάνει το χόμπι του, επάγγελμα.
Οι βασικότεροι σταθμοί στην δημοσιογραφική του πορεία ήταν το «Τρίποντο» στο οποίο αρθρογραφούσε από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα της κυκλοφορίας του, η «Ελευθεροτυπία» (2000-2012) και η «Ερα Σπορ». Από το 2001 και μετά, από τη συχνότητά της μετέδωσε όλες τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού μπάσκετ, με αποκορύφωμα το χρυσό στο Βελιγράδι και το ασημένιο στην Σαϊτάμα. Πλέον ανήκει στο αθλητικό τμήμα της «Εφημερίδας των Συντακτών, ως υπεύθυνος μπάσκετ..gb.
